Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
รักไหมถามหัวใจดู

รักไหมถามหัวใจดู

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
ชม
15
บท

โปรย รักไหมถามใจดู พลอยไพลินแอบหลงรักพี่เพชร พี่สาวข้างบ้านสุดหัวใจ เธอพยายามตามไปตอแยเพราะอยากให้อีกฝ่ายเห็นเธออยู่ในสายตาตลอด แม้พี่เพชรของเธอจะรำคาญแค่ไหน แต่ก็ยังเก็บสาวน้อยข้างบ้านไว้ข้างกายเสมอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน เธอค่อย ๆ ย่องเข้าไปในห้องนอนกว้างของเพชร อีกฝ่ายกำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่ "พี่เพชรขา ให้พลอยช่วยไหมคะ" พลอยไพลินรีบเข้าไปยืนเผชิญหน้ากับเพชร ทำเอาเพชรถึงกับสะดุ้ง "ยายตัวแสบเข้ามาได้ยังไงนี่" เพชรตะครุบมือสาวน้อยข้างบ้านอย่างตกใจ ในขณะที่กำลังกลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเก่งอยู่ "เดินเข้ามาทางประตูค่ะพี่เพชร" สาวน้อยทำหน้าเป็นอย่างแสนซน เพชรทำตาดุใส่สาวน้อย แต่พอเห็นใบหน้าสวยหวานนั้นก็ทำให้ถึงกับอึ้งไปเลย แก้มนวลใสทำให้อดใจแทบไม่ไหว เพชรเบือนหน้าหนีแต่ต้องอุทานออกมา "อุ๊ย!" เพชรโดนสาวน้อยหอมแก้มเข้าให้ฟอดใหญ่ พลอยไพลินยิ้มแสนซน ยกมือขึ้นจะจับแก้มของเพชร แต่โดนอีกฝ่ายรวบมือเอาไว้ "จะทำอะไร" "พี่เพชรน่ะ ดุจัง" "อย่าทำรุ่มร่ามสิ" เพชรทำเสียงดุ "คิดถึงค่ะ" เธอยื่นปากไปจุ๊บปากของเพชร "อุ๊ย!" เพชรยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง "เป็นสาวเป็นนาง" เพชรดุอีก "พี่เพชรก็เป็นสาว" เธอยิ้มหน้าเป็น ก่อนที่จะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ ๆ กับใบหน้าของเพชร "แถมยังเป็นสาวที่หล่อมากๆ เลยด้วย" เพชรเดินหนี แต่พลอยไพลินเดินไปดักหน้าก่อนที่จะช่วยกลัดกระดุมเสื้อให้อีกฝ่าย "โอ๊ย! พี่เพชรตีมือพลอยทำไมคะ" "พี่กลัดกระดุมเอง" "ทำไมพี่เพชรต้องหวงเนื้อหวงตัวกับพลอยด้วย ทีสาว ๆ คนอื่น" "สาวคนอื่นทำไม" เพชรทำเสียงดุ ก่อนจะกลัดกระดุมเสื้อจนเสร็จ เพชรเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์คนดัง มีทั้งอิทธิพล อำนาจ และความร่ำรวย แต่ยังไร้คู่ชีวิต เพราะต้องช่วยบิดาและพี่ชายทำงานตั้งแต่เด็ก เพชรจึงไม่คิดหาใครมาเคียงข้าง เนื่องจากกลัวว่าหากรักใครไปแล้ว จะทำให้อีกฝ่ายเกิดอันตรายได้ เพราะมีคู่แข่งทางธุรกิจมากมาย "แนวนิยาย "นิยาย Girl Love/Yuri รักโรแมนติก น่ารัก หวานซึ้งตรึงใจ"

บทที่ 1 1

พลอยไพลินมองคุกกี้ในกล่องที่ถืออยู่ในมือด้วยรอยยิ้ม เป้าหมายของเธอคือบ้านข้างๆ ของพี่สาวสุดหล่ออย่างพี่เพชร

“คุณหนูพลอยมาแต่เช้าเลยนะคะ” ป้าวาดเอ่ยถามสาวน้อย แขกประจำบ้านของเจ้านายสาว

“สวัสดีค่ะป้าวาด พี่เพชรล่ะคะ”

“คุณเพชรยังไม่ลงมาคุณหนูพลอย”

“งั้นพลอยขอขึ้นไปหาพี่เพชรก่อนนะคะ” พลอยไพลินยิ้มสดใสให้แม่บ้านของเพชร

“เชิญตามสบายค่ะคุณหนูพลอย”

พลอยไพลินรีบเดินขึ้นไปยังห้องของเพชร พี่สาวสุดหล่อที่เธอแอบปลื้ม

เธอค่อย ๆ ย่องเข้าไปในห้องนอนกว้างของเพชร อีกฝ่ายกำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่

“พี่เพชรขา ให้พลอยช่วยไหมคะ” พลอยไพลินรีบเข้าไปยืนเผชิญหน้ากับเพชร ทำเอาเพชรถึงกับสะดุ้ง

“ยายตัวแสบเข้ามาได้ยังไงนี่” เพชรตะครุบมือสาวน้อยข้างบ้านอย่างตกใจ ในขณะที่กำลังกลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเก่งอยู่

“เดินเข้ามาทางประตูค่ะพี่เพชร” สาวน้อยทำหน้าเป็นอย่างแสนซน

เพชรทำตาดุใส่สาวน้อย แต่พอเห็นใบหน้าสวยหวานนั้นก็ทำให้ถึงกับอึ้งไปเลย

แก้มนวลใสทำให้อดใจแทบไม่ไหว เพชรเบือนหน้าหนีแต่ต้องอุทานออกมา

“อุ๊ย!” เพชรโดนสาวน้อยหอมแก้มเข้าให้ฟอดใหญ่ พลอยไพลินยิ้มแสนซน ยกมือขึ้นจะจับแก้มของเพชร แต่โดนอีกฝ่ายรวบมือเอาไว้

“จะทำอะไร”

“พี่เพชรน่ะ ดุจัง”

“อย่าทำรุ่มร่ามสิ” เพชรทำเสียงดุ

“คิดถึงค่ะ” เธอยื่นปากไปจุ๊บปากของเพชร

“อุ๊ย!” เพชรยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง

“เป็นสาวเป็นนาง” เพชรดุอีก

“พี่เพชรก็เป็นสาว” เธอยิ้มหน้าเป็น ก่อนที่จะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ ๆ กับใบหน้าของเพชร

“แถมยังเป็นสาวที่หล่อมากๆ เลยด้วย”

เพชรเดินหนี แต่พลอยไพลินเดินไปดักหน้าก่อนที่จะช่วยกลัดกระดุมเสื้อให้อีกฝ่าย

“โอ๊ย! พี่เพชรตีมือพลอยทำไมคะ”

“พี่กลัดกระดุมเอง”

“ทำไมพี่เพชรต้องหวงเนื้อหวงตัวกับพลอยด้วย ทีสาว ๆ คนอื่น”

“สาวคนอื่นทำไม” เพชรทำเสียงดุ ก่อนจะกลัดกระดุมเสื้อจนเสร็จ

เพชรเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์คนดัง มีทั้งอิทธิพล อำนาจ และความร่ำรวย แต่ยังไร้คู่ชีวิต เพราะต้องช่วยบิดาและพี่ชายทำงานตั้งแต่เด็ก เพชรจึงไม่คิดหาใครมาเคียงข้าง เนื่องจากกลัวว่าหากรักใครไปแล้ว จะทำให้อีกฝ่ายเกิดอันตรายได้ เพราะมีคู่แข่งทางธุรกิจมากมาย

“พี่เพชรขา พลอยขอกินข้าวด้วยสิคะ”

“ที่บ้านไม่มีข้าวกินหรือไง” เพชรทำเสียงดุขณะหยิบหวีขึ้นมาหวีผมนุ่มสลวยของตัวเอง ก่อนจะมัดรวบเอาไว้เป็นหางม้า

“มีค่ะ แต่พลอยเหงาไม่อยากกินข้าวคนเดียว อยากมากินกับพี่เพชร”

“พี่ไม่ใช่คนคลายเหงาของเธอนะ” เพชรทำเสียงดุ เพื่อปกปิดความรู้สึกในหัวใจของตัวเอง

เพราะไม่อยากให้ผู้หญิงที่ไหนมาสนิทสนมด้วย ไม่อยากให้อีกฝ่ายเกิดอันตราย

“พี่เพชรไม่ใช่คนคลายเหงาค่ะ แต่เป็นคนสำคัญของพลอย”

“ไร้สาระ”

“พี่เพชรชอบดุพลอยอยู่เรื่อยเลย” พลอยไพลินทำหน้างอ แต่เพราะอีกฝ่ายไม่ง้อ ทำให้เธอต้องรีบวิ่งตามเพชรลงไปรับประทานอาหารด้านล่าง

เพชรแยกตั้งแต่เรียนจบ จะเรียกว่าบ้านหลังดั้งเดิมบิดาและพี่ชายยกให้เพชรก็ย่อมได้ ส่วนบิดาอยู่อีกหลัง พี่ชายก็อยู่อีกหลัง แต่วันหยุดสุดสัปดาห์ก็จะเจอกันเพื่อรับประทานอาหารด้วยกันและพูดคุยไถ่ถามสุขทุกข์สุขดิบกันและกันระหว่างครอบครัว

พลอยไพลินอิจฉาครอบครัวของเพชรที่มีพี่ชายดี บิดาดี แม้จะขาดมารดาก็ตามที ในขณะที่ครอบครัวของเธอ พ่อไปทางแม่ไปทาง สิ่งเดียวที่บิดามารดาให้เธอได้ก็คือเงินเท่านั้น

“ว้าว... อาหารเช้าน่ากินจังเลย” พลอยไพลินที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวแสนสวยร้องร้าวด้วยความดีใจ เพราะวันนี้มีข้าวต้มกุ้งแสนอร่อย กับแซนด์วิชไส้ไข่ทะลักน่ากินวางอยู่บนโต๊ะ เหมือนแม่บ้านของเพชรจะรู้ว่าเธอชอบกินอะไรเลยจัดให้ หรือเพราะจริง ๆ แล้วเพชรสั่งก็ไม่อาจทราบได้ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แต่เห็นทีไรก็อดมีความสุขและอมยิ้มออกมาเสียทุกคราไป

“ตะกละ เห็นแก่กิน” เพชรพูดขึ้นลอย ๆ ขณะ ยกกาแฟขึ้นจิบ

“เปล่าเสียหน่อย พลอยมีอะไรมาแลกเปลี่ยนด้วยนะคะ นี่ค่ะ” เธอยื่นคุกกี้ที่ทำเองกับมือให้เพชร

“อะไร”

“คุกกี้รสกาแฟที่พี่เพชรชอบไงคะ รับไปสิคะ” เพชรไม่ยอมรับ เธอจึงยัดใส่มืออีกฝ่าย เห็นว่าเพชรไม่ได้เหวี้ยงทิ้ง และเธอก็รู้ด้วยว่ายังไงเพชรก็ต้องกินมันอย่างแน่นอน

“มื้อเย็นคุณหนูเล็กอยากกินอะไรคะ ป้าจะได้ทำให้กินค่ะ” ป้าวาดเอ่ยถามเจ้านายสาวซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูล นรจักร นางเลี้ยงเพชรมาตั้งแต่ยังเด็กจึงค่อนข้างผูกพันกันมาก ๆ

อัครัฐนั้นรักเดียวใจเดียวกับภรรยาผู้ล่วงลับ จึงไม่คิดแต่งงานใหม่ เมื่อพิมพ์พระพายภรรยาคลอดลูกชายคนโตร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง พอท้องลูกสาวคนเล็กอย่างเพชรคุณหมอก็อยากให้ยุติการตั้งครรภ์ แต่พิมพ์พระพายไม่ยอม อุ้มท้องคลอดเพชรมาจนได้ หลังจากคลอดลูกสาวคนเล็กได้ไม่นานก็เสียชีวิต สร้างความเสียใจให้กับอัครัฐเป็นอันมาก

เพชรถูกเลี้ยงดูมากับพี่ชายและบิดา ทำให้มีนิสัยแข็งกร้าวไม่ต่างจากผู้ชาย แต่ใบหน้าสวยหวานเหมือนผู้หญิง ด้วยบุคลิกของเพชร จึงกลายเป็นสาวหล่อขวัญใจสาวๆ มาจนถึงทุกวันนี้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
เสน่หาเมียแสนรัก

เสน่หาเมียแสนรัก

โรแมนติก

5.0

โปรย เสน่หาเมียแสนรัก ฉากหน้าคือการที่เขาถูกบังคับให้แต่งงาน แต่ฉากหลังคือเขาหึงหวงและห่วงเธอสุดหัวใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "คงมีความสุขมากสินะที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้" เขมนัทต์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ทำให้บงกชเพชรต้องหันไปดูที่มาของเสียง "คุณนัทต์ อุ๊ย! ปล่อยนะคะ" บงกชเพชรดันร่างของเขาออกห่าง แต่เขายิ่งดึงเธอมากอดรัดเอาไว้แนบอก "อยากให้ปล่อยจริงๆ น่ะเหรอ เธออยากให้ฉันกอดจูบมากกว่าล่ะมั้ง" เขมนัทต์ยื่นหน้าเข้าไปหา แต่บงกชเพชรเบี่ยงหลบพร้อมทั้งดันปลายคางของเขาออกห่าง "ถอยไปนะ" สีหน้าเหมือนรังเกียจของเธอทำให้เขายิ่งอยากเอาชนะ "อื้อ..." ปากน้อยโดนบดจูบอย่างดูดดื่ม ไม่ว่าจะร้องประท้วงเพียงใด คนเอาแต่ใจก็ยังบดจูบจนปากแทบช้ำ เพียะ! ใบหน้าของเขมนัทต์หันไปตามแรงตบ เขาดุนดันกระพุ่งแก้มเพราะรู้สึกเจ็บ ๆ คัน ๆ ก่อนที่จะรวบร่างเธอมาจูบอย่างดุเดือด เพียะ! ใบหน้าของเขมนัทต์หันไปตามแรงตบอีกรอบ เขาดึงเธอมากอดจูบอย่างดุเดือดกว่าเดิม บงกชเพชรดิ้นรนจนหลุดจากอ้อมแขนแกร่ง ก่อนที่จะวิ่งหนี แต่เธอโดนกระชากเข้าไปบดจูบอีก "อื้อ... คนบ้าป่าเถื่อน" เธอดิ้นหนีใช้หลังมือเช็ดริมฝีปากของตัวเองอย่างรังเกียจ มองเขาอย่างตกตะลึงไม่คิดว่าเขมนัทต์จะกล้าทำอะไรป่าเถื่อนกับเธอแบบนี้ "เป็นไงรสชาติตบจูบของฉัน" "คนสารเลว" บงกชเพชรกัดปากตัวเองจนเจ็บ มองเขาอย่างเจ็บใจ "แต่งงานเธอจะโดนหนักกว่านี้อีก โดนจูบทั้งตัว!" ประโยคของเขาทำเอาเธอหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู "บัวเกลียดคุณนัท" "แล้วไง เธอออดอ้อนคุณย่าบีบบังคับให้ฉันแต่งงานด้วย ก็อยากโดนฉันกอดจูบสักครั้งไม่ใช่เหรอ ฉันก็กอดจูบให้เอาบุญแล้วไง" "ความคิดสกปรก ถ้าคุณไม่อยากแต่งงานก็ควรบอกคุณย่าไปตรง ๆ ไม่ใช่เอาความโกรธมาลงที่ฉันแบบนี้" บงกชเพชรพูดอย่างเจ็บใจ

เจ้าสาวของชเยศ

เจ้าสาวของชเยศ

โรแมนติก

5.0

โปรย เจ้าสาวของชเยศ เพราะเธอช่วยพี่สาวให้หนีไป คีติกาจึงต้องแต่งงานกับว่าที่พี่เขยของตัวเอง ทำให้เขาโกรธมาก จากที่เธอคิดว่าเขาจะยกเลิกการแต่งงาน เขากลับแต่งงานและรับเธอเป็นเมียแทน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ฉันไม่อยากเป็นเมียคุณ” “อยากไม่อยากก็เป็นไปแล้ว” เขาไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่ ชเยศมองหญิงสาวอย่างเอาเรื่อง ทำเอาคีติกาต้องเม้มปากเข้าหากันเมื่อเห็นท่าทีของเขา “ฉันไม่ได้ขู่ แต่ฉันเอาจริง อยากเข้าไปในนอนในคุกก็เอาสิ คนแบบฉันสามารถทำให้เธอเข้าไปนอนในคุกได้สบาย ๆ หรือเธออยากจะลองดู” “อย่ามาขู่นะ ฉันไม่กลัวคุณหรอก” “ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ขู่ หรือจะลอง” “ก็ได้ อยากได้อะไรก็บอก ฉันจะดูแลคุณก็ได้ แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียคุณนะ แต่ฐานะที่ฉันทำให้คุณเจ็บตัวก็แล้วกัน” เสียงเธออ่อนลง เธอไม่ควรลองดีกับเขา นี่สิถึงจะถูก รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี เคยมีคนสอนเธอเอาไว้ “ฉันปวดฉี่” “คะ” เธอมองหน้าเขาแล้วกัดปากตัวเอง ก่อนหน้านี้เพิ่งเช็ดตัวเสร็จ และเมื่อกี้เพิ่งกินข้าว นี่จะเข้าห้องน้ำอีกแล้ว ป้อนข้าวไม่เท่าไหร่ แต่เช็ดตัวนี่สิ คนบ้าเรียกให้เธอไปถอดเสื้อผ้าให้ พอเธอไม่ทำ เขาก็จัดการแก้ผ้าตัวเองเสียเลย น่าอายที่สุด ไอ้คนบ้าลามก! เธอด่าเขาอยู่ในใจ “ค่ะ” เธอรับคำ พลางกัดฟันกรอด จัดการพาเขาเข้าห้องน้ำ “ฉันรอคุณอยู่ข้างนอกนะ” “ห้ามไปไหนไกลล่ะ เดี๋ยวเรียกแล้วไม่ได้ยิน” “คุณก็รีบทำธุระให้เสร็จสิ” เธอหันหลังให้เขา พลางทำหน้าเมื่อย “เสร็จแล้ว เธอมาช่วยฉันหน่อย” “ช่วยอะไร” “ก็มาก่อนสิ” “ว้าย! อะไรของคุณนี่” เธอร้องขึ้นเมื่อเดินเข้าไปหาเขาก็ยังอยู่ในสภาพไม่เรียบร้อย “ช่วยล้างอนาคอนด้าให้ฉันหน่อย” “ก็ล้างเองสิ ไอ้บ้า คุณนี่มั่นหน้ามากนะ เรียกของตัวเองว่าอนาคอนด้า โหย... ไอ้หนอนชาเขียว” “หน็อย... เธอว่าฉันเป็นหนอนชาเขียวอย่างนั้นเหรอ คอยดูหนอนชาเขียวอย่างฉันจะทำให้เธอครางได้ไหม” “ไอ้บ้า ไอ้ลามก ฉันไม่ยอมเป็นเมียคุณหรอก” “ก็ลองดูกันไป” เขากระชากเธอมาหา ก่อนจะพูดชิดใบหน้านวลเนียนของเธอ คีติกาดิ้นหนีเขาก็กดเธอไปกับผนังห้องน้ำก่อนจะบดจูบเธออย่างดุเดือด เพียะ! เสียงตบดังขึ้น ใบหน้าของเขาหันไปตามแรงตบ เขาก็ดึงเธอมากอดจูบอย่างดุเดือดอีกรอบ เธอก็ตบเขาอีกรอบ “ชอบตบจูบก็ไม่บอก” เขาจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่า ความจริงอาการของเขาดีขึ้นมากแล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้ตั้งนานแล้ว แต่ที่เขายังอยู่โรงพยาบาลเพราะอยากแกล้งคีติกา “ไอ้บ้า! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” เธอกรีดร้องดีดดิ้นเมื่อเขากดเธอลงไปบนเตียงนอนของโรงพยาบาล “ไม่ปล่อย มีปัญญาดิ้นก็ดิ้นไปสิ” “ไหนคุณบอกว่ายังปวดหัวอยู่ไง” เขาบอกว่ายังป่วยอยู่ ต้องนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลอีกหลายวัน แล้วนี่อะไรกัน “ฉันป่วยน่ะใช่ แต่ฉันก็อยากปราบพยศเธอ” “โอ๊ย!” ชเยศร้องเสียงหลงเมื่อโดนกัดเข้าที่บ่า “นึกว่าจะหนีรอดอย่างนั้นเหรอ โอ๊ย!” ชเยศร้องอีกรอบ รอบนี้เขาโดนเข่ากระแทกเข้าที่กล่องดวงใจ “สมน้ำหน้า” แนวนิยาย นิยายรักโรแมนติกหวานละมุน ซาบซึ้งตรึงใจ ตลกเบาสมอง พ่อแง่แม่งอน ตบจูบ พระนางชอบกัดกันเอาชนะกัน จบแบบสุขนิยม น่ารักไม่เครียด...

เมียเถื่อนของคมฉกรรจ์

เมียเถื่อนของคมฉกรรจ์

โรแมนติก

5.0

โปรย เมียเถื่อนของคมฉกรรจ์ เพราะเธอต้องเข้าพิธีแต่งงานกับชายอื่นเพื่อช่วยเหลือบิดามารดา ทั้ง ๆ ที่เธอรักคมฉกรรจ์เหลือเกิน เธอจึงจุดไฟความแค้นขึ้นมาในตัวเขา เขาลักพาตัวเธอในคืนวันแต่งงานทำให้เธอเป็นเมียเถื่อนของเขา ตัวอย่างบางช่วงบางตอน... คีตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว เธอเพิ่งเสียตัวเป็นครั้งแรก โดนจัดหนักจากอดีตแฟนหนุ่มที่ลักพาตัวเธอมาจากงานแต่งงาน "ตื่นแล้วเหรอ" น้ำเสียงเย็นชาของคมฉกรรจ์ทำให้เธอต้องเม้มปากเข้าหากัน คีตาไม่ตอบ แต่เธอกอดตัวเองเอาไว้ด้วยความหนาว ดึงผ้าห่มมาปิดบังเรือนร่างและเลื่อนมือไปหยิบเสื้อผ้าที่โดนกระชากออกไปจากตัว พบว่ามันขาดวิ่นจนหมดแล้ว เธอกัดปากตัวเองก่อนจะเหลือบมองคนตัวโตด้วยดวงตาแดงก่ำ "ไม่ต้องใส่หรอก เดี๋ยวจะเอาอีกหลายๆ รอบ" เขาเดินเข้ามาหาก่อนจะกระชากเสื้อผ้าออกไปจากมือน้อยของเธอ "พี่คม" เธอเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา "ทำสีหน้าแบบนี้อยากกลับไปหาเจ้าบ่าวของเธออย่างนั้นเหรอ แต่เสียใจด้วยนะ ป่านนี้มันคงรู้แล้วล่ะว่า มันไม่มีทางได้ตัวเธอ" "พี่คมทำถึงขนาดนี้ เพลงจะมีหน้ากลับไปได้อีกเหรอคะ" เธอมองเขาแล้วน้ำตาซึม "เสียใจขนาดนี้เลยเหรอที่ตกเป็นของพี่" "พี่คมย่ำยีกันขนาดนี้ จะให้เพลงนั่งยิ้มนั่งหัวเราะเหรอคะ" "ก็แล้วเธอผิดสัญญาไปแต่งงานกับไอ้ชเยศก่อนทำไมกันล่ะ" "พ่อกับแม่กำลังลำบาก เพลงต้องตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ พี่ก็รู้ว่าเพลงรอไม่ได้" "เพราะไอ้หมอนั่นมันมีเงินมากกว่าต่างหากล่ะ" "ไม่ใช่นะจ้ะ แต่เพราะหนี้สินของพ่อแม่รอไม่ได้จริงๆ เพลงเองก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณเชน" "เรียกมันเสียสนิทสนม ไม่เรียกมันว่าพี่เชนไปเลยล่ะ" เขาประชด หมอนั่นกวนบาทาเขาจริง ๆ เคยมีเรื่องชกต่อยกันมาแล้ว "ทำไมต้องประชดเพลงด้วย" คีตามองเขาด้วยดวงตาแดงก่ำ "ก็ดีที่ไม่อยากแต่งงานกับมัน พี่สืบรู้มาว่าพ่อแม่ของเธอไม่ได้เป็นหนี้จริงๆ แต่ที่ทำไปทั้งหมดเป็นการเล่นละครบีบบังคับให้เธอแต่งงานกับหมอนั่น" "จริงเหรอจ๊ะ" "จริงสิ" "พี่รู้อย่างนี้ก็ยังจะทำแบบนี้อีกเหรอจ๊ะ" "ไม่ทำแบบนี้เธอก็เป็นเมียหมอนั่นน่ะสิ ไม่ต้องกังวลไป พ่อแม่เธอไม่โดนทวงหนี้หรอก" "พี่รักเพลงจริงหรือเปล่าจ๊ะ" "ทำไม" "พี่ทำแบบนี้เพลงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไหนจะพ่อกับแม่อีก" "ถ้าไม่ทำแบบนี้ เพลงก็ต้องเป็นของมัน พี่ไม่ยอม" เขาลุกจากที่นั่งผิงไฟอยู่มาหาเธอ คีตาถอยหนี คมฉกรรจ์ก็ดึงรั้งเธอมาหา "พี่คมจะทำอะไรคะ" เธอเอ่ยถามปากคอสั่น แนวนิยาย นิยายรักโรแมนติกโรมานซ์ หวานซึ้งตรึงใจ จบแบบสุขนิยม ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ พระนางมีความรักที่มั่นคง

คลั่งรักสาวน้อยสิบแปด

คลั่งรักสาวน้อยสิบแปด

โรแมนติก

5.0

เขารักเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาร้ายกาจกับเธอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "ไม่ต้องทำท่ารังเกียจฉันขนาดนั้นก็ได้ เพราะฉันก็ไม่ได้พิศวาสผู้หญิงสำส่อนแบบเธอหรอก" เธอหันขวับไปมองเขา ก็ได้เห็นแต่สายตาดูถูกเหยียดหยามของเขา "พี่หมายความว่ายังไงคะ" เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด เธอไปสำส่อนอะไรกับใครตอนไหน "อย่าแกล้งทำเป็นไขสือหน่อยเลย กับฉันทำเป็นสะดีดสะดิ้ง ทีกับผู้ชายคนอื่นเธอร่าน" "พี่ช้าง" เธอหลุดอุทานออกมาอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะโดนเขาด่าเช่นนี้ แต่เธอไม่อยากเสวนากับคนพาล เห็นว่าฝนเริ่มซา เลยคิดว่าจะกลับบ้านตัวเอง ยังไงก็เปียกอยู่แล้ว เปียกอีกนิดก็คงไม่เป็นไร "จะรีบไปไหนล่ะ" คเชนทร์ตามมากระชากแขนของพิมพ์แก้วเอาไว้ เธอตกใจสะบัดหนีแต่ไม่หลุด "กับฉันทำไมทำท่ารังเกียจแบบนี้ หรือแกล้งทำเป็นดีดดิ้นเล่นตัวโก่งค่าตัว" เขารั้งเธอมากอดรัดเอาไว้แนบอก พิมพ์แก้วตกใจกับการกระทำป่าเถื่อนของเขา "ฉันก็แมนทั้งแท่ง เงินก็มีเต็มกระเป๋า รับรองว่าลีลาเด็ดไม่แพ้ผู้ชายคนไหน เธอไม่สนเหรอ" เขาพูดจาอย่างคุกคาม "หยาบคายร้ายกาจที่สุด นี่ปล่อยนะ ถึงแก้วจะร่านยังไง แต่รู้เอาไว้ว่าไม่ร่านกับพี่แน่นอน ฉันจะนอนกับผู้ชายทุกคนบนโลกยกเว้นพี่" "อย่างนั้นเหรอ" เขาจูบเธออย่างดุเดือด พิมพ์แก้วดิ้นรนผลักไส ก่อนจะตบหน้าเขาฉาดใหญ่ ทำให้ใบหน้าของเขาหันไปตามแรงตบ เธอเตรียมหนีแต่เขากระชากแขนเธอเอาไว้ ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บจนหน้าชาไปหมด เขาใช้ลิ้นดุนดันกระพุ่งแก้มเอาไว้ ก่อนที่จะจับเธอแบกขึ้นบ่าพาเข้าไปในกระท่อมหลังน้อย "นี่ปล่อยนะ คนบ้าป่าเถื่อน" เธอหวีดร้อง รู้สึกมึนหัวไปหมด เขาโถมกายเข้าหา ทาบทับเธอเอาไว้ทั้งตัว "ไม่ปล่อย" เขาตอบอย่างยียวน ก่อนจะซุกใบหน้าเข้าหา ขบเม้มซอกคอเนียนละเอียดของเธอไม่ยอมละห่าง "ปล่อยแก้วนะ" พิมพ์แก้วดิ้นหนี แต่ไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้ เขากระชากเสื้อผ้าเปียกชื้นของเธอออกไปจากร่าง พิมพ์แก้วหวีดร้องเสียงหลง ใจหายวาบ ไม่คิดว่าจะเสียท่าเขาขนาดนี้ ไม่คิดด้วยว่าคเชนทร์จะป่าเถื่อนกับเธอถึงเพียงนี้ เธอยกมือขึ้นกอดอก อับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี ไม่เคยมีใครได้เห็นนวลเนื้อขาวผ่องใต้ร่มผ้าของเธอมาก่อน "ว้าย! ปล่อยนะ" พิมพ์แก้วดิ้นหนีเขาก็ตามมาทาบทับ ใช้มือหนากดมือเล็กไปกับเตียงไม้ขนาดกลาง "อย่านะคะพี่ช้าง" "อื้อ" เสียงประท้วงของเธอหายเข้าไปในลำคอเมื่อเขาก้มลงมาจุมพิต ริมฝีปากแสนหวานอย่างดูดดื่ม เธอพยายามเบี่ยงหลบ เขาก็ใช้มือหนาจับปลายคางสวยเอาไว้ บังคับให้เธอเผยอปากรับจูบเขา มือหนาอีกข้างรวบมือเธอขึ้นเหนือศีรษะเพื่อล็อกเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอใช้มือประทุษร้ายเขาได้ ยิ่งเธอดิ้น เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ จัดการกระชากกางเกงผ้าด้านล่างของเธอออก หัวใจของพิมพ์แก้วหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม "พี่ช้างอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ" "กับคนอื่นเธอยอม แต่กับฉันเธอไม่ยอม" "แก้วสกปรกสำส่อนก็อย่าเอาตัวเองมาเกลือกกลั๊วกับแก้วเลยค่ะ" "ยอมรับแล้วสินะว่าตัวเองสกปรก ก็ดีเอามัน ๆ ไม่ต้องถนอมมาก" เขาหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ก่อนจะแยกเรียวขาของเธอออก

หนังสือที่คุณอาจชอบ

การกลับมาอย่างมีชัย

การกลับมาอย่างมีชัย

Leroi Glenister
5.0

ลูหว่านแต่งงานอย่างลับๆ มาสามปีแล้วและไม่เคยเห็นหน้าสามีมาก่อนเลย แต่แล้วสิ่งที่เธอได้รับในที่สุดกลับเป็นข้อตกลงารกย่าและข่าวที่เขาใช้เงินฟุ่มเฟือยเพื่อตามจีบสาวรักในใจของเขา ในที่สุดเธอก็ตื่นขึ้นมาและตัดสินใจหย่าร้าง หลังจากนั้น ลู่หว่านก็มุ่งหน้าที่พัฒนาในตัว โดยมีตัวตนหลายตัวตน เป็นหมอเทวดา สายลับระดับสูง แฮ็กเกอร์ชั้นนำ นักออกแบบชื่อดัง นักแข่งรถ และหัวหน้าฝ่ายวิจัยทางวิทยาศาสตร์ หลังจากเปิดเผยตัวตนมากมายของลู่หว่าน อดีตสามีของเธอก็รู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง ชายคนนั้นร้องขอว่า "หว่านหว่าน ให้โอกาสผมอีกครั้ง ทรัพย์สินทั้งหมดของผมเป็นของคุณ และชีวิตของผมก็มอบให้คุณด้วย"

กุหลาบร้ายพ่ายรัก

กุหลาบร้ายพ่ายรัก

ณศิกมล / ซินเหมย
5.0

เธอคือสาวสวย มาดมั่น วัย 30 ปี ที่ปากจัดสุดๆ ส่วนเขาเป็น CEO หนุ่มหล่อ มาดแมน วัย 27 ปี ที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย เพราะเขาคอยแต่จับผิดและชอบใช้งานเธอผิดหน้าที่อยู่บ่อยๆ +++++++++++++++++++ ยัสซันรีบขยับกายตั้งท่าลุกขึ้นอย่างหัวเสีย วิ่งตามหญิงสาวฝีเท้าหนักที่ทำเอาเขาวูบไปชั่วขณะเพราะแรงของมัน เธอมันร้ายได้ทุกสถานที่จริงๆ ขนาดอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ยังกล้าลงมือ ถ้าทำกันขนาดนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดออกไปได้ง่ายๆ “กรี๊ดดดด..” สองเท้าของเธอตะกุยอยู่ในอากาศ เพราะถูกร่างที่สูงใหญ่กว่าโอบอุ้มจากข้างหลังจนตัวลอย “ปล่อยฉันนะไอ้เลว ไอ้ระยำ แกจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้” เธอยังดีดดิ้นเพื่อให้หลุดจากการโอบกอด “ใครกันแน่ที่ต้องเสียใจ กล้าถีบหน้าผมก็ต้องชดใช้ให้สาสม” จมูกโด่งเป็นสันแตะที่ขมับของหญิงสาว กระซิบที่หูขณะหิ้วเธอกลับไปที่เตียงนอน เหวี่ยงเธอลงไปบนเตียงหลังใหญ่อีกครั้ง แล้วรีบโถมกายตามไปติดๆ จัดการลงโทษตามแบบที่ต้องการ

Happy ที่โสดอีกครั้ง

Happy ที่โสดอีกครั้ง

STARMOON PTE. LTD.
4.9

แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า

เล่ห์หวาม

เล่ห์หวาม

B.J.BEN
5.0

เธอครางเสียงหลง ส่ายหน้าไปมา ยามเมื่อเขากระแทกลงมาหา ปากร้อนดูดรวบยอดอกของเธอจนแข็งเป็นไต ขนในกายของพลอยใสลุกซู่ด้วยความกระสันเสียวเจ็บแปลบปนเปกันไปหมด เขาช้อนสะโพกของเธอขึ้นให้รับการกดคลึง เธอหอบหายใจรุนแรง จิกมือกับแผ่นหลังของเขาแน่น ปากน้อยที่เผยออ้าค้าง ทำให้เขาต้องบดจูบหนักๆ เสียงครวญครางของสาวน้อยดังสะท้านอยู่บนเตียงนอนใหญ่เกือบค่อนคืน เธอถึงได้ถูกปล่อยตัวจากอ้อมแขนแกร่งของเขา “จะไปไหน” เขาเกี่ยวเอวบางเอาไว้ พลอยใสไม่ตอบ เธอจะหนีลงจากเตียงท่าเดียว “ฉันถามว่าเธอจะไปไหน” “พลอยจะกลับห้องค่ะ” “ยังไม่ให้ไป” เขารั้งร่างน้อยมากอด บดจูบแก้มนวลอย่างหนักหน่วง “อุ๊ย! คุณนัส” เธอลูบแก้มตัวเองเบาๆ ซุกหน้าเข้าหาหมอนอย่างเขินอาย ไม่กล้าหันไปมองเขา “ฉันชอบหมอนข้างดิ้นได้ ถ้ายังไม่อนุญาตให้ไป เธอก็ไปไหนไม่ได้” คนเผด็จการสั่ง รัดเอวบางเอาไว้แน่นขึ้น เธอเลยหยุดดิ้น เพราะรู้สึกว่ายิ่งดิ้นยิ่งเสียดสีกับสัดส่วนที่ไม่สมควรมากขึ้น

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

ซีไซต์
5.0

คำโปรย หลังจากบิดามารดาเสียชีวิต จูเมยได้ถูกท่านอาบุญธรรมรับเลี้ยง ท่านอาผู้เปี่ยมด้วยความอ่อนโยนและเมตตา ได้กลายเป็นเสาหลักเพียงหนึ่งในชีวิตนาง หัวใจที่อ่อนโยนของจูเมยเริ่มเต้นแรงเมื่ออยู่ใกล้ท่านอา แต่ท่านอาคิดอย่างไรกับนางกันแน่? หรือว่าความรักนี้เป็นเพียงความรู้สึกที่นางมีอยู่เพียงฝ่ายเดียว? เมื่อหัวใจต้องเผชิญกับความไม่แน่นอน จูเมยกลับรู้สึกเจ็บปวดกับความรู้สึกนี้ "ท่านอา...อย่าดีต่อข้ามากนักได้หรือไม่" นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักจีนโบราณ มีดราม่าเล็กน้อยช่วงเริ่มต้น จบสุขนิยม ไม่มีนอกกายนอกใจ เป็นความรักฟิน ๆ ระหว่างท่านอาและหลานสาว(บุญธรรม)ตัวน้อยของตนเอง

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ