Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สาปรักทะเลทราย

สาปรักทะเลทราย

ฺBlackjack-1994

5.0
ความคิดเห็น
1K
ชม
34
บท

ตอนนี้ผ่านมาแล้ว 7 เดือนราฮิมที่ยังตามหาลูกกับเมียไม่เจอ เขากลายเป็นคนเงียบสุขุมไม่พูดไม่จากับใครสักเท่าไหร่วัน ๆ เขาเอาแต่เซ็นเอกสารส่วนการออกไปพบลูกค้า เขาไม่ไปเลย เขาเก็บตัวเงียบ เขาใช้ลูกน้องมือดีทั้งสองทำงานแทนเขา จนบางครั้งโมแอลคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของกิจการไปแล้วเพราะเจ้านายที่เปลี่ยนไปมาก เลิกงานเสร็จ เขาก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องดื่มหนักทุกวันจนหลับคาขวดเหล้า ขวดเหล้าเกลื่อนในห้องตั้งแต่เคาน์เตอร์บาร์จนไปถึงห้องนอน ราฮิมเดินโซซัดโซเซไปรอบคอนโดหรูที่เคยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของทั้งคู่ ขวดเหล้าไม่รู้เป็นใบที่เท่าไหร่ ในคืนนี้ถูกทิ้งเกลื่อนกลาดไปหมด เมาไม่เมาไม่รู้ รู้แต่ว่าหัวใจมันเจ็บจนแทบจะระเบิดออกมา ความเงียบเข้ามาแทนที่เสียงเพลงที่เคยเปิดดังลั่น ความมืดเข้ามาแทนที่แสงสีที่เคยทำให้ห้องนี้ดูมีชีวิตชีวา ตอนนี้ทุกอย่างดูว่างเปล่า เหมือนชีวิตของเขาตอนนี้ไม่มีอะไรเหลือให้เกาะเกี่ยวอีกแล้ว "ฮึก...เธอทำกับผมได้ยังไง...ทำไมคุณถึงไม่ให้โอกาสผมได้อธิบายบ้าง นิชา ฮึก .." ราฮิมร้องไห้จนเสียงแหบพร่าออกมา น้ำตาไหลอาบแก้มที่เห่อร้อนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ "นิชาฉันรักเธอ ทำไมถึงทิ้งฉัปไป... ฮึก..." ความทรงจำเก่า ๆ ลอยเข้ามาในหัว เขาจำได้ว่าตอนคบกันใหม่ ๆ เธอสดใสร่าเริงแค่ไหน แต่ตอนนี้... เธอหายไปไหน ไปไหน "นิชาได้โปรดกลับมาหาผม ผมทรมานเหลือเกิน." ราฮิมกำมือแน่น ความเจ็บปวดทวีคูณขึ้นมาอีก เขาเงยหน้าขึ้นมองเพดานห้องที่เคยมีรูปของเขากับเธอติดอยู่ แต่ตอนนี้เหลือแค่กรอบรูปเปล่า ๆ และรอยความทรงจำที่แสนหวานระวังเธอและเขา "นิชา ผมจะตามหาคุณกับลูกให้เจอ... ไม่ว่าจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ก็ตาม..." ราฮิมพูดกระซิบเบา ๆ ก่อนจะล้มตัวลงนอนบนโซฟา ร่างกายอ่อนล้า แต่หัวใจยังคงร่ำไห้ไม่หยุดตลอด 7 เดือนที่แสนทรมาน

บทที่ 1 จุดเริ่มต้นของความโกลาหล

ผมราฮิม มูฮามัด อาฟารีม อายุ 35 ปี ดวงตาสีเทาที่สะกดถูกสายตา เพียงแค่เขาจ้องมองก็ทำให้สาวๆละลายได้ สูง 190 cm เป็นเจ้าของธุรกิจโรงแรมและธุรกิจเครือค่ายสีดำ อีกมากมายที่ผู้คนยังไม่รู้ มีเพียงแต่ตระกูลผมเท่านั้นที่ทำกันเงียบๆ แต่ในวงในหากได้ยิน ชื่อตระกูลอาฟารีมของผมจะต้องขยาดและไม่กล้าแตะต้อง เพราะขึ้นชื่อเรื่องความโหดมาตั้งแต่ต้นตระกูลจนถึงรุ่นพ่อผมและผมในปัจจุบัน วันนี้แผมต้องมาตรวจโรงแรมหรูที่ดูไบ ผมก็ลงเครื่องมา แต่ดันก็ไปเจอผู้หญิงเอเชียโก๊ะคนหนึ่ง

เด็กผู้หญิงที่เดินชนผมที่สนามบินที่ดูไบ อวบๆ น่ารักผิวขาว ผมยาวสีดำสาวเอเชีย ผมสดุดตากับรอยยิ้มที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยและทำให้ผมหยุดยืนมองเธอโดยที่ไม่รู้ตัว ปกติผมเป็นคนไม่สนใจผู้หญิงพวกนี้หน้าเงินซะส่วนใหญ่ แต่กับเธอผู้หญิงเอเชียคนนี้ทำให้ผมหยุดมองเธอได้โดยที่เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้้ำว่าผมแอบมองเธอ ผมที่มีหน้าตาค่อนข้างดุหน้าไม่เป็นเป็นมิตรอยู่แล้ว ผมค่อนข้างเรียกว่าเย็นชาก็ได้..ผมยืนมองคนตรงหน้าก้มหน้าก้มตา ขอโทษผมเป็นภาษาอังกฤษ ผมก็ได้แต่ทำหน้านิ่งใส่เธอ

วันนี้ฉันได้มาเยือนดูไบเป็นวันแรกข้ามน้ำ น้ำทะเลมาเพราะเพื่อนตัวแสบนางลากฉันมาทำงานด้วยโดยไม่ปรึกษาฉันแม้แต่นิดดียว ฉันผู้คลั่งสายหนุ่มผมบอนด์ตาสีฟ้า แต่โชคชะตาช่างเล่นตลกให้งานที่ฉันคือประเทศโหดร้ายผู้ชายหน้าหนวดตลอดเวลานั่นคือ ดูไบ โอ้ทำไมพระเจ้าช่างใจร้ายส่งฉันมาอยู่ที่นี่ด้วย....!!!! ฉันก้าวลงจากเครื่องบินและกำลังบ่นพึมพร่ำ โทษฟ้าโทษพระเจ้าที่ช่างใจร้ายกับเด็กตัวเล็กหนัก 70 โลอย่างฉัน ด้วยความคิดอะไรเพลินๆในใจ และเดินไม่มองทางของฉันนั้น บ๊าป...เข้าให้ ฉันไปชนกับยักษ์ปักหลั่นที่ไหนเนี่ยโอ้ววววว... สูงมากกก......190+ แน่น๊อนนนน โอ๊ยนิชา ตื่นๆๆ ดูหน้าคุณท่านเขาก่อนจ้าาตายแน่ นิชา..++.

โอ๊ย....!!!! ฉันเดินชนกับใครซักคนตัวที่สนามบิน หน้าตาไม่เป็นมิตรซะเอาเลย หน้าเหมือนพร้อมฆ่าคนตายตลอดเวลา

ฉันขอโทษค่ะ ..... คุณเป็นอะไรไหมคะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ ...........ฉันเงยหน้ามองยักษ์ปักหลั่นเขาไม่พูดอะไรกับฉันเลยยแม้แต่คำเดียววววว ช่วยด้วยยยทุกคนน มาวันแรกฉันก็จะสร้างศัตรูเลยไม่ได้ ฉันก็ก้มหัวขอโทษเขาสองสามครั้งโดยไม่รู้ว่าเขาจะยกโทษให้ฉันไหมแล้วก็ยิ้มแห้งๆ ส่งไปให้เขา..พอเงยหน้ามองดูเขามีเหมือนบอร์ดีการ์ดยืนคุมสองคน..ตายแน่นิชาเอ๋ยเขาจะยิงทิ้งกลางสนามบินไหม ขอโทษนะค่ะ...0.0 ฉันรีบเดินหนีเขาดื้อๆ เพราะตกใจมากรีบขนสัมภาระของฉันเพื่อไปรอยายเพื่อนตัวแสบ

บอร์ดี้การ์ดของผมเตรียมคว้ามือสาวสวยตรงหน้าจะโยนให้พ้นทาง แต่ผมก็มองหน้าเพื่อห้ามไว้ ผมก็อยากรู้ว่าเธอจะทำอย่างไร ผมแปลกใจตรงที่เธอไม่กรี๊ดกร๊าด ผมเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เห็นผมจะต้องปรี่เข้ามาเพื่อทำความรู้จักหรืออ่อยผม แต่เธอรีบข้อโทษและพยามยามจะเดินหนีผมอย่างเดียวเลยรู้สึกอยากจะสนุกกับสาวน้อยตรงหน้านี้ซะแล้วซิ

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

Amye Hochschild
5.0

ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สาปรักทะเลทราย
1

บทที่ 1 จุดเริ่มต้นของความโกลาหล

17/02/2025

2

บทที่ 2 แสงสียามค่ำคืน

17/02/2025

3

บทที่ 3 แม่สาวน้อยร่างอวบของฉัน

17/02/2025

4

บทที่ 4 จูบแสนหวาน

17/02/2025

5

บทที่ 5 กุหลาบดอกงาาม

17/02/2025

6

บทที่ 6 ครั้งแรกของกันและกัน

17/02/2025

7

บทที่ 7 ค่ำคืนอันแสนเร้าร้อนสองเรา

17/02/2025

8

บทที่ 8 เช้าอันสดใส

17/02/2025

9

บทที่ 9 โชคชะตา

17/02/2025

10

บทที่ 10 อ่างน้ำเดือด 1

17/02/2025

11

บทที่ 11 เธอเป็นของใคร

17/02/2025

12

บทที่ 12 พ่อจอมกระล่อน

17/02/2025

13

บทที่ 13 ล็อกเป้า

18/02/2025

14

บทที่ 14 เริ่มงานเริ่มแผน

18/02/2025

15

บทที่ 15 อารมณ์หึง

18/02/2025

16

บทที่ 16 อารมณ์โกรธ

18/02/2025

17

บทที่ 17 จับแหวก กระแทกร่อง

18/02/2025

18

บทที่ 18 ยิ่งหนียิ่งลึกยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ

18/02/2025

19

บทที่ 19 กระแทกต่อเพราะเธอคิดจะหนี

18/02/2025

20

บทที่ 20 ข้อตกลงในความสัมพันธ์

18/02/2025

21

บทที่ 21 ทำคะแนนกับของเล่น

18/02/2025

22

บทที่ 22 เปิดตัวหุ้นส่วน

18/02/2025

23

บทที่ 23 กระแทกร่องง้อเธอ

18/02/2025

24

บทที่ 24 เมษา+วาดุล

18/02/2025

25

บทที่ 25 เปิดตัวคู่มั่น

18/02/2025

26

บทที่ 26 เคลียร์คู่หมั่น

18/02/2025

27

บทที่ 27 เมียหนี

18/02/2025

28

บทที่ 28 ว่าที่คุณแม่

18/02/2025

29

บทที่ 29 ราฮิมถอนรากคู่หมั่น

18/02/2025

30

บทที่ 30 ความทนมาน+ชีวิตที่เกิดใหม่

18/02/2025

31

บทที่ 31 พ่อทูนหัวของมายา

18/02/2025

32

บทที่ 32 ง้อเมีย

18/02/2025

33

บทที่ 33 เตรียมอาหารเช้า

18/02/2025

34

บทที่ 34 ขอแต่งงาน

18/02/2025