Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เจ้าหญิงมาเฟียวัยกระเตาะ

เจ้าหญิงมาเฟียวัยกระเตาะ

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
96
ชม
10
บท

เอรีนคือเจ้าหญิงจากต่างแดนที่อพยพมาลงหลักปักฐานที่เมืองใหญ่ หลังการปฏิวัติตระกูลของเธอก็เปลี่ยนจากราชวงศ์มาเป็นมาเฟียแทน นับแต่นั้นมาเจ้าหญิงที่สวยใสจึงกลายเป็นเจ้าหญิงมาเฟียสายโหด ดุ หื่น และเอาแต่ใจ เรียกได้ว่าชอบผู้ชายคนไหนก็สั่งลูกน้องให้อุ้มมาขืนใจได้ทั้งหมด....

บทที่ 1 เอาแต่ใจ

เจ้าหญิงมาเฟียวัยกระเตาะ

ตอน เอาแต่ใจ

ท้องฟ้าสีครามยามเช้าตรู่ช่างสดใส เมฆหมอกขาวลอยเลื่อนเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ แสงอาทิตย์แรกสีทองส่องลอดลงมายังผืนดิน

เอี๊ยก! ๆ อีกาบินว่อนอยู่เหนือคฤหาสน์หรูที่ตั้งอยู่เนินเขา มันกางปีกโต้ลมเย็นและบินฉวัดเฉวียนลงมาเรื่อยๆ มองเห็นถนนลาดยางที่คดเคี้ยวเลาะไปตามตีนเขาเขียวขจี

พรึบ! ๆ ๆ ปีกสีดำโบกสะบัดพาเจ้ากาบินมาเกาะยังขอบหน้าต่างห้องนอน มองเข้ามาเห็นสาววัยสิบเก้ากำลังนอนหลับปุ๋ย เนื้อตัวเล็กบางหงายอ้าซ่าอยู่บนเตียงกว้าง สองแขนกางออก ใบหน้าเรียวเล็กสวยใสสะท้อนแสงแดดอ่อนที่ลอดเข้ามาทางบานกระจก

เอี๊ยก! ๆ อีกาดำร้องเสียงดัง

"โอย! มาร้องอะไรแต่เช้า" สาวน้อยร้องบ่นขณะนอนบิดขี้เกียจ ดวงตากลมแป๋วสีดำขลับเบิกกว้าง

ฟุ่บ! มือน้อยตั้งขึ้นและทำเป็นปืนเล็งไปทางหน้าต่าง ถลึงตามองอีกาและเบ้ปากสีชมพู

"เดี๋ยวแม่เหนี่ยวด้วยไกปืน"

ปั่ง!

เอี๊ยก! ๆ ๆ อีกาดำร้องลั่นก่อนจะบินหนีเสียงจากปากสีชมพู

ฮิ! ๆ สาวน้อยหัวเราะแล้วกลิ้งตัวมาข้างเตียง เอานิ้วกดกระดิ่งสีทอง มันคล้ายกับกระดิ่งที่แมวกดเรียกเจ้าของมาเทอาหารให้

ติ๊ง! ๆ ๆ ๆ

"มาแล้วครับองค์หญิงเอรีน" บอดี้การ์ดหนุ่มร่างใหญ่วิ่งเข้าห้องนอน ยืนข้างเตียงและถือแก้วกาแฟไว้แนบอก

"คาปูชิโน่ใช่ป่ะ" เด็กสาวนอนหงายมองตาหนุ่มรุ่นเกือบพ่อขณะที่ยังสวมชุดนอนสีชมพูบางๆ

"ครับ" หนุ่มใหญ่ร่างกำยำตอบ

"ป้อนสิ" เอรีนเลื่อนตัวขึ้นมานั่งพิงหมอนกับหัวเตียงแล้วสั่งลูกน้องมาเฟีย

"แต่มันจะหกเอานะครับ" หนุ่มใหญ่ตอบ

"ป้อนเหอะน่าเอส" เด็กสาวสั่งและหยิบแท็บเล็ตออกมาวางตั้งบนขา อ้าปากสีชมพูเรียวบางรอซดกาแฟ

ฟู่วส์! ๆ ๆ มาเฟียหนุ่มเป่าแก้วกาแฟคาปูชิโน่ร้อน ฟองเครม่าขยับเลื่อน ไอขาวลอยฟุ้งส่งกลิ่นหอมละมุนของเมล็ดกาแฟคั่วบด

อ้ามมม! หนุ่มใหญ่หน้าโหดอ้าปากตามขณะยกแก้วป้อนชนปากสีชมพูของเจ้าหญิงตระกูลใหญ่ที่ฝันตัวมาเป็นมาเฟีย

แค่ก! ๆ ๆ "ร้อน ทำไมเอาของร้อนขนาดนี้มาให้กิน" เอรีนหันมาตวาดลั่น สำลักกาแฟจนเลอะปลายคางงอนสวยลำคอขาว ร้อนในปากจนหน้าบูดหน้าเบี้ยว

"มันยังร้อนอยู่เหรอครับคุณหนู" หนุ่มใหญดึงแก้วขึ้นมาแตะริมฝีปากแดงที่หนานุ่มของตัวเอง

"ก็มันร้อน ไม่รู้จริงๆหรือ ไหนเอาแก้วมาสิเดี๋ยวจะทำให้ดูว่าร้อนขนาดไหน" เจ้าหญิงสั่ง

หมับ! มาเฟียหนุ่มยื่นแก้วใส่มือน้อย

"ถอดกางเกง" เด็กสาวสั่งหนุ่มที่ยืนค้ำหัว

ฟุ่บ! ฟั่บ! เขารีบปลดเข็มขัดถอดกางเกงลงไปกองบนพื้น ท่าทางรวดเร็วเฉียบพลันราวกับทหารหาญที่ได้รับคำสั่งจากแม่ทัพ

ฮิ! สาวน้อยชายตามองข้าง เห็นแท่งรักสีขาวอ่อนกำลังห้อยลงข้างล่าง ถึงแม้จะยังไม่ตื่นตัวแต่เห็นชัดว่าส่วนหัวมันบานโตสีชมพูน่ารักน่าชัง

หมับ! เด็กสาวคว้าหมับกำกลางแท่งลำมาเฟียรุ่นพ่อตัวเอง ดึงแท่งอ่อนลงมาจุ่มลงในแก้วกาแฟร้อนๆ

โอ๊ย! โอยย! ร้อน! หนุ่มร่างใหญ่ร้องลั่นคฤหาสน์ แต่กลับไม่กล้าแม้จะถอยหลังหนีกำมือน้อยๆที่กุมชะตาชีวิตของเขา

"รู้รึยังว่าฉันร้อนแค่ไหน" คุณหนูเงยหน้ามองตาถาม ขณะเดียวกันก็ดึงแท่งรักนุ่มๆขึ้นจากแก้ว มันเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีแดงไปครึ่งนึงเลยทีเดียว ส่วนหัวทั้งบวมทั้งช้ำเลือด

"รู้แล้วครับ ต่อไปจะไม่ให้เกิดขึ้นอีกครับ ขอโทษครับเจ้าหญิง" หนุ่มใหญ่โค้งคำนับ

"บอกว่าเรียกชื่อก็พอ หรือว่าคุณหนูก็ได้ ตระกูลเราเลิกเป็นราชวงศ์มาตั้งนานแล้ว เดี๋ยวใครข้างนอกได้ยินเข้าจะลำบาก" เด็กสาวเอ่ยขณะใช้มือลูบแท่งเอ็นลำอ่อนๆที่ช้ำบวมด้วยมือซ้าย

"อาา! ครับคุณหญิง เอ๊ย! คุณหนู" มาเฟียหนุ่มครางตอบเมื่อเสียวปลายแท่งรักจนปากสั่น

แผล็บ! ๆ ๆ สาวน้อยแลบลิ้นเลียกินคราบกาแฟที่เลอะติดแท่งเอ็นอยู่ครึ่งท่อน ขณะที่กินก็รู้สึกว่าแท่งอ่อนนุ่มมันค่อยๆพองโตจนล้นกำมือ

ปึ่ด! ๆ ๆ หนอนน้อยในกำมือกลายเป็นแท่งมังกร มันผงาดยาวและแข็งจนสั่นกระตุกในสภาพปลายชี้หน้าเด็กสาว

"ไม่มีหลอดดูดใช่ไหม" เอรีนเงยหน้ามองตาถามหนุ่มหน้าดุ

"ไม่ได้เอามาครับ"

"งั้นกินแบบนี้เลยละกัน"

เด็กสาวเอ่ยแล้วจับแท่งเอ็นแข็งๆหักงอลงล่างแล้วจุ่มในแก้วกาแฟร้อน จากนั้นดึงขึ้นมาอ้าปากคาบดูดอย่างเคยชิน

โอ๊ย! หนุ่มใหญ่ร้องลั่น พอเด็กสาวงัดแท่งเลอะๆขึ้นมาคาบดูดกินน้ำกาแฟที่อาบเลอะเต็มลำเขาก็ร้องครางระงม

อ่าส์! โอ๊ย! อาา! โอย!

เสียงร้องเจ็บปวดกับเสียงครางเสียวดังสลับกันไปมา

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++

ยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++

Me'JinJin
4.5

กาย กันต์ธีร์ พิสิฐกุลวัตรดิลก ฉายาราชาแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ หนุ่มหล่อแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์เอกคอมพิวเตอร์ ปี 4 เขาหล่อ เขาเฟียร์ส เขาเฟี้ยว เขาซ่าส์ แต่โคตรทะลึ่ง และสุดแสนจะทะเล้น จีบหญิงไม่เก่ง แต่ผมเยเก่งนะครับที่สำคัญผมโสดสนิท!!แต่อยู่ดีๆดันมาเสียหัวใจให้กับยัยตัวร้ายแบบเธอ!!!อลิส อังสุมาลิน "รักนะไอ้ต้าวลิส" อลิส อังสุมาลิน ฐิศานันตกุล นิเทศศาสตร์ ปี 2 เธอสวย เธอเซ็กซี่ เจ้าแม่แห่ง Sex appeal ปากไม่แดงไม่มีแรงเดิน ใครดีมาเธอดีตอบ ใครร้ายมาเธอตบ!!หลงรักกายหนุ่มหล่อแสนเจ้าเล่ห์ที่อยู่ๆก็มาจูบปากเธอ แถมเล่นเกินเบอร์เรียกเธอว่าเมีย!! น่ารักเบอร์นี้อลิสยินดีตกหลุมรักจ้ะพี่จ๋า ชาตินี้ไม่ได้พี่กายเป็นผัว อลิสจะโสดคอยดู!!ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก🥰มารยาหญิงร้อยเก้าเล่มเกวียนงัดมาให้หมด ☺️☺️ "รักนะน้อนพี่กาย"

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

Xmaniac
5.0

" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ