เอรีนคือเจ้าหญิงจากต่างแดนที่อพยพมาลงหลักปักฐานที่เมืองใหญ่ หลังการปฏิวัติตระกูลของเธอก็เปลี่ยนจากราชวงศ์มาเป็นมาเฟียแทน นับแต่นั้นมาเจ้าหญิงที่สวยใสจึงกลายเป็นเจ้าหญิงมาเฟียสายโหด ดุ หื่น และเอาแต่ใจ เรียกได้ว่าชอบผู้ชายคนไหนก็สั่งลูกน้องให้อุ้มมาขืนใจได้ทั้งหมด....
เจ้าหญิงมาเฟียวัยกระเตาะ
ตอน เอาแต่ใจ
ท้องฟ้าสีครามยามเช้าตรู่ช่างสดใส เมฆหมอกขาวลอยเลื่อนเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ แสงอาทิตย์แรกสีทองส่องลอดลงมายังผืนดิน
เอี๊ยก! ๆ อีกาบินว่อนอยู่เหนือคฤหาสน์หรูที่ตั้งอยู่เนินเขา มันกางปีกโต้ลมเย็นและบินฉวัดเฉวียนลงมาเรื่อยๆ มองเห็นถนนลาดยางที่คดเคี้ยวเลาะไปตามตีนเขาเขียวขจี
พรึบ! ๆ ๆ ปีกสีดำโบกสะบัดพาเจ้ากาบินมาเกาะยังขอบหน้าต่างห้องนอน มองเข้ามาเห็นสาววัยสิบเก้ากำลังนอนหลับปุ๋ย เนื้อตัวเล็กบางหงายอ้าซ่าอยู่บนเตียงกว้าง สองแขนกางออก ใบหน้าเรียวเล็กสวยใสสะท้อนแสงแดดอ่อนที่ลอดเข้ามาทางบานกระจก
เอี๊ยก! ๆ อีกาดำร้องเสียงดัง
"โอย! มาร้องอะไรแต่เช้า" สาวน้อยร้องบ่นขณะนอนบิดขี้เกียจ ดวงตากลมแป๋วสีดำขลับเบิกกว้าง
ฟุ่บ! มือน้อยตั้งขึ้นและทำเป็นปืนเล็งไปทางหน้าต่าง ถลึงตามองอีกาและเบ้ปากสีชมพู
"เดี๋ยวแม่เหนี่ยวด้วยไกปืน"
ปั่ง!
เอี๊ยก! ๆ ๆ อีกาดำร้องลั่นก่อนจะบินหนีเสียงจากปากสีชมพู
ฮิ! ๆ สาวน้อยหัวเราะแล้วกลิ้งตัวมาข้างเตียง เอานิ้วกดกระดิ่งสีทอง มันคล้ายกับกระดิ่งที่แมวกดเรียกเจ้าของมาเทอาหารให้
ติ๊ง! ๆ ๆ ๆ
"มาแล้วครับองค์หญิงเอรีน" บอดี้การ์ดหนุ่มร่างใหญ่วิ่งเข้าห้องนอน ยืนข้างเตียงและถือแก้วกาแฟไว้แนบอก
"คาปูชิโน่ใช่ป่ะ" เด็กสาวนอนหงายมองตาหนุ่มรุ่นเกือบพ่อขณะที่ยังสวมชุดนอนสีชมพูบางๆ
"ครับ" หนุ่มใหญ่ร่างกำยำตอบ
"ป้อนสิ" เอรีนเลื่อนตัวขึ้นมานั่งพิงหมอนกับหัวเตียงแล้วสั่งลูกน้องมาเฟีย
"แต่มันจะหกเอานะครับ" หนุ่มใหญ่ตอบ
"ป้อนเหอะน่าเอส" เด็กสาวสั่งและหยิบแท็บเล็ตออกมาวางตั้งบนขา อ้าปากสีชมพูเรียวบางรอซดกาแฟ
ฟู่วส์! ๆ ๆ มาเฟียหนุ่มเป่าแก้วกาแฟคาปูชิโน่ร้อน ฟองเครม่าขยับเลื่อน ไอขาวลอยฟุ้งส่งกลิ่นหอมละมุนของเมล็ดกาแฟคั่วบด
อ้ามมม! หนุ่มใหญ่หน้าโหดอ้าปากตามขณะยกแก้วป้อนชนปากสีชมพูของเจ้าหญิงตระกูลใหญ่ที่ฝันตัวมาเป็นมาเฟีย
แค่ก! ๆ ๆ "ร้อน ทำไมเอาของร้อนขนาดนี้มาให้กิน" เอรีนหันมาตวาดลั่น สำลักกาแฟจนเลอะปลายคางงอนสวยลำคอขาว ร้อนในปากจนหน้าบูดหน้าเบี้ยว
"มันยังร้อนอยู่เหรอครับคุณหนู" หนุ่มใหญดึงแก้วขึ้นมาแตะริมฝีปากแดงที่หนานุ่มของตัวเอง
"ก็มันร้อน ไม่รู้จริงๆหรือ ไหนเอาแก้วมาสิเดี๋ยวจะทำให้ดูว่าร้อนขนาดไหน" เจ้าหญิงสั่ง
หมับ! มาเฟียหนุ่มยื่นแก้วใส่มือน้อย
"ถอดกางเกง" เด็กสาวสั่งหนุ่มที่ยืนค้ำหัว
ฟุ่บ! ฟั่บ! เขารีบปลดเข็มขัดถอดกางเกงลงไปกองบนพื้น ท่าทางรวดเร็วเฉียบพลันราวกับทหารหาญที่ได้รับคำสั่งจากแม่ทัพ
ฮิ! สาวน้อยชายตามองข้าง เห็นแท่งรักสีขาวอ่อนกำลังห้อยลงข้างล่าง ถึงแม้จะยังไม่ตื่นตัวแต่เห็นชัดว่าส่วนหัวมันบานโตสีชมพูน่ารักน่าชัง
หมับ! เด็กสาวคว้าหมับกำกลางแท่งลำมาเฟียรุ่นพ่อตัวเอง ดึงแท่งอ่อนลงมาจุ่มลงในแก้วกาแฟร้อนๆ
โอ๊ย! โอยย! ร้อน! หนุ่มร่างใหญ่ร้องลั่นคฤหาสน์ แต่กลับไม่กล้าแม้จะถอยหลังหนีกำมือน้อยๆที่กุมชะตาชีวิตของเขา
"รู้รึยังว่าฉันร้อนแค่ไหน" คุณหนูเงยหน้ามองตาถาม ขณะเดียวกันก็ดึงแท่งรักนุ่มๆขึ้นจากแก้ว มันเปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีแดงไปครึ่งนึงเลยทีเดียว ส่วนหัวทั้งบวมทั้งช้ำเลือด
"รู้แล้วครับ ต่อไปจะไม่ให้เกิดขึ้นอีกครับ ขอโทษครับเจ้าหญิง" หนุ่มใหญ่โค้งคำนับ
"บอกว่าเรียกชื่อก็พอ หรือว่าคุณหนูก็ได้ ตระกูลเราเลิกเป็นราชวงศ์มาตั้งนานแล้ว เดี๋ยวใครข้างนอกได้ยินเข้าจะลำบาก" เด็กสาวเอ่ยขณะใช้มือลูบแท่งเอ็นลำอ่อนๆที่ช้ำบวมด้วยมือซ้าย
"อาา! ครับคุณหญิง เอ๊ย! คุณหนู" มาเฟียหนุ่มครางตอบเมื่อเสียวปลายแท่งรักจนปากสั่น
แผล็บ! ๆ ๆ สาวน้อยแลบลิ้นเลียกินคราบกาแฟที่เลอะติดแท่งเอ็นอยู่ครึ่งท่อน ขณะที่กินก็รู้สึกว่าแท่งอ่อนนุ่มมันค่อยๆพองโตจนล้นกำมือ
ปึ่ด! ๆ ๆ หนอนน้อยในกำมือกลายเป็นแท่งมังกร มันผงาดยาวและแข็งจนสั่นกระตุกในสภาพปลายชี้หน้าเด็กสาว
"ไม่มีหลอดดูดใช่ไหม" เอรีนเงยหน้ามองตาถามหนุ่มหน้าดุ
"ไม่ได้เอามาครับ"
"งั้นกินแบบนี้เลยละกัน"
เด็กสาวเอ่ยแล้วจับแท่งเอ็นแข็งๆหักงอลงล่างแล้วจุ่มในแก้วกาแฟร้อน จากนั้นดึงขึ้นมาอ้าปากคาบดูดอย่างเคยชิน
โอ๊ย! หนุ่มใหญ่ร้องลั่น พอเด็กสาวงัดแท่งเลอะๆขึ้นมาคาบดูดกินน้ำกาแฟที่อาบเลอะเต็มลำเขาก็ร้องครางระงม
อ่าส์! โอ๊ย! อาา! โอย!
เสียงร้องเจ็บปวดกับเสียงครางเสียวดังสลับกันไปมา
หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat
ข้อมูลเพิ่มเติม