เพื่อนบ้านหวานเจี๊ยบ

เพื่อนบ้านหวานเจี๊ยบ

tontana

5.0
ความคิดเห็น
3.7K
ชม
21
บท

ความชื่นชอบในเรื่องเพศของคนไม่เหมือนกัน.. บางคนชอบแบบเรียบง่าย บางคนชอบแบบโลดโผน จึงคิดค้นหาวิธีเพื่อให้ตัวเองมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการ..

บทที่ 1 เปิดร้านโชห่วย

ท่ามกลางความวุ่นวายในเมืองหลวง มีผัวเมียคู่หนึ่งทำธุรกิจขายส่งมานาน จนประสบความสำเร็จ มีเงินเก็บอยู่พอสมควร แต่รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตที่เป็นแสนจะวุ่นวายในธุรกิจนี้ จึงคิดจะเปลี่ยนแปลงชีวิต โดยการย้ายที่อยู่ ไปหากินที่ต่างจังหวัด

เป้าหมายของผัวเมียคู่นี้คือ ไปซื้อบ้านที่ห่างจากตัวอำเภอ แต่มีผู้คนอาศัยอยู่หนาแน่น เพื่อจะเปิดร้านโชห่วย และออกเงินกู้บ้างเล็กๆน้อยๆ เพราะถ้าเปิดร้านในตัวอำเภอ อาจต้องแข่งขันกับร้านสะดวกซื้อซึ่งเป็นทุนใหญ่ และคงจะสู้เขาไม่ได้

ผัวเมียคู่นี้มีความคิดอยากใช้ชีวิตพอเพียง เรียบง่าย ไม่วุ่นวาย และการได้อยู่ต่างจังหวัด มลพิษทางอากาศจะดีกว่าเมืองหลวง ทิวทัศน์ก็สวยงาม และคิดว่าผู้คนมีน้ำใจ ไม่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นเหมือนที่เคยเจอมา

เมื่อตัดสินใจดีแล้ว ผัวเมียคู่นี้จึงพากันขายทรัพย์สินที่กรุงเทพฯ แล้วย้ายไปอยู่อำเภอหนึ่งในจังหวัดสระบุรี เพราะใกล้กรุงเทพฯ สะดวกในการเดินทางมาซื้อของไปขาย

คนเป็นผัวชื่อนายโน๊ต อายุ 42 ปี รูปร่างสูงใหญ่ ผิวขาว หน้าตาหล่อคม ส่วนคนเป็นเมียชื่อนางชมพู่ อายุ 36 ปี รูปร่างขาวอวบ หน้าอกใหญ่อย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าออกหมวยๆหน่อย

ทั้งคู่อยู่กันกันมา 7-8 ปี ไม่มีลูก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุใด ทั้งที่ไม่ได้คุม จึงทำให้การย้ายที่อยู่ไม่ต้องพะวงเรื่องย้ายโรงเรียนลูก

หลังทานอาหารเย็นเสร็จ นายโน๊ตบอกกับเมียว่า

“ชมพู่.. เพื่อนพี่เค้าหาบ้านที่เราต้องการได้แล้วนะ พรุ่งนี้เราไปดูกัน”

“จ้ะพี่โน๊ต พี่จะเดินทางกี่โมงจ๊ะ”

“ว่าจะออกซัก 9 โมงเช้า จะได้มีเวลาเดินดูบรรยากาศรอบๆด้วย ว่าเราจะค้าขายไหวมั้ย”

นางชมพู่พยักหน้ารับรู้ แล้วทั้งสองก็ช่วยกันเก็บจานล้าง ก่อนจะอาบน้ำและขึ้นนอน

......................

9 โมงเช้า นายโน๊ตกับนางชมพู่ขับรถไปที่บ้านหลังหนึ่งที่ห่างจากตัวอำเภอในจังหวัดสระบุรีพอสมควร เป็นบ้านไม้ 2 ชั้น ชั้นล่างมีพื้นที่สำหรับขายของ ส่วนด้านบนเป็นที่พักอาศัย หลังบ้านมีลำคลองและมีพื้นที่ปลูกผักสวนครัว เนื้อที่กว้างพอสมควร

“ดีจัง มีพื้นที่กว้างขวาง ชมพู่อยากปลูกสวนเล็กๆด้วย จะได้สดชื่น”

“อืม.. พี่ชอบที่นี่นะ พี่ตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้แหละ.. ชมพู่เห็นด้วยมั้ย”

“เห็นด้วยจ้ะ.. รอบๆบ้านหลังนี้ก็มีคนอาศัยอยู่เยอะ ร้านขายของชำที่เราจะเปิดคงจะขายดีนะจ๊ะ”

“พี่ก็ว่าอย่างนั้น ตกลงพี่จะไปทำสัญญาซื้อขายกับเจ้าของเก่าเลยนะ”

“จ้ะพี่”

แล้วนายโน๊ตและนางชมพู่ทำเรื่องซื้อขายบ้านกับเจ้าของเก่าที่กรมที่ดินเรียบร้อย ทั้งสองช่วยกันซื้อเฟอร์นิเจอร์ และอุปกรณ์ต่างๆ มาช่วยกันตกแต่งเป็นร้านขายของชำและที่พักอาศัย

ผ่านไปไม่ถึง 1 เดือนทุกอย่างก็เรียบร้อย ร้านขายของชำพร้อมเปิดให้บริการ เพื่อนบ้านในละแวกนั้นต่างเข้ามาทำความรู้จักนายโน๊ตและนางชมพู่ ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านใหม่ และดีใจที่มีร้านขายของชำมาเปิดใกล้บ้าน ทำให้สะดวกต่อการเดินทางเพื่อซื้อเครื่องอุปโภคบริโภค

“ดีจังเลย มีร้านมาเปิดใกล้บ้าน อย่างนี้เราไม่ต้องเข้าเมืองซื้อของตุนแล้ว”

ชาวบ้านแถวละแวกนั้นต่างก็ยินดีปรีดาที่มีร้านโชห่วยมาเปิดใกล้บ้าน หลายบ้านแวะเวียนมาทำความรู้จักกับนายโน๊ตและนางชมพู่ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านใหม่ สร้างความดีใจให้กับผัวเมียเจ้าของร้าน เพราะมองเห็นผลกำไรในวันข้างหน้า

“อยากได้สินค้าอะไร สอบถามได้นะครับ ผมชื่อโน๊ต และนี่ชมพู่ ภรรยาผม ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

เป็นคำกล่าวที่นายโน๊ตบอกกับชาวบ้านที่เดินผ่านหน้าร้าน เป็นการผูกมิตรไมตรีกับเพื่อนบ้าน เพื่อผลทางการค้าในอนาคต

……………………..

หลังจากเปิดร้านได้ 1 เดือน นายโน๊ตและนางชมพู่ก็ได้รู้จักผู้คนมากมาย ที่แวะเวียนกันมาซื้อของ.. สังคมต่างจังหวัด พอซื้อของเสร็จก็ชวนกันคุยนั่นคุยนี่ จนเกิดความสนิทสนมมากขึ้นเรื่อยๆ

เพื่อนบ้านบางคนไม่ได้มาซื้อของ แต่มานั่งปรับทุกข์บ้าง ระบายความในใจบ้าง ปัญหาในครอบครัวบ้าง ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของชาวบ้านในละแวกนั้น..

วันนี้นายโน๊ตมีธุระ ไม่ได้อยู่ขายของที่ร้าน เพราะต้องพาแม่ที่อยู่อีกจังหวัดหนึ่งไปหาหมอ ตามที่หมอนัด..

หลังจากเปิดร้านเรียบร้อย นายโน๊ตบอกกับนางชมพู่เมียรักว่า

“วันนี้พี่จะไปหาแม่ พาแม่ไปหาหมอ แล้วค้างที่บ้านแม่หนึ่งคืน ชมพู่อยู่เฝ้าร้านคนเดียวนะ มีอะไรก็โทรมาหาพี่ได้ตลอดเวลา”

“จ้ะพี่โน๊ต ไปเถอะจ้ะ ไม่ต้องห่วง ชมพู่จะดูร้านเอง”

พูดจบนายโน๊ตก็เดินไปขึ้นรถ แล้วขับออกไป.. นางชมพู่ก็จัดข้าวจัดของที่ร้านให้ดูเป็นระเบียบ แล้วเตรียมขายของ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ

มีชาวบ้านละแวกใกล้เคียงเดินมาทักทาย บ้างก็มาซื้อของ บ้างก็มาก็ชวนคุย ทำให้นางชมพู่ไม่รู้สึกเหงา เพราะมีแต่เพื่อนบ้านดีๆ

บางรายที่สนิทกันหน่อย พอรู้ว่าที่ร้านมีการออกเงินกู้ด้วย ก็มีการมาขอกู้เงิน แล้วคิดดอกเบี้ยกันไป ยิ่งทำให้นายโน๊ตกับนางชมพู่มีความสนิทสนมกับเพื่อนบ้านมากขึ้น

การออกเงินกู้ของนายโน๊ตไม่ได้คิดดอกเบี้ยแพงมาก ร้อยละห้าต่อเดือน ถือว่ากำลังดี จึงมีชาวบ้านที่มีปัญหาเรื่องเงินเข้ามาขอกู้กันไม่ขาดสาย ทำให้นายโน๊ตและนางชมพู่มีรายได้อีกทางหนึ่ง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ tontana

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ถึงป๋าดุ(ดัน)หนูก็ไหว

ถึงป๋าดุ(ดัน)หนูก็ไหว

ผลิกา(เลอบัว)
5.0

เมื่อผู้หญิงที่เพื่อนๆ ตั้งสมญานามว่าแม่ชีอย่างเธอจับพลัดจับผลูต้องมาเจอกับผู้ชายหน้านิ่งที่เอะอะกอด เอะอะจูบอย่างเขา อา…แล้วพ่อคุณก็ดันเป็นโรคนอนไม่หลับ จะต้องนอนกอดเธอเท่านั้นด้วย แบบนี้เธอจะเอาตัวรอดได้ยังไงล่ะ “ชอบอาหารเหนือไหม” “ชอบมากเลยคุณ ให้กินทุกวันยังได้เลย” “มากพอจะอยู่ที่นี่ไหม” “แค่กๆๆ” …………… …………………………………………………………………………………………………………………………. “คุณ! เอากระบอกไฟฉายออกไปวางที่อื่นก่อนได้ไหม มันดันหลังฉัน ฉันนอนไม่หลับ” คนที่ใกล้จะหลับบอกเสียงอู้อี้ “เอ้อ! ไม่มีนี่” เขาบอกเสียงอึกอัก “มันจะไม่มีได้ไง ก็มันดันหลังฉันอยู่เนี่ย” เธอมั่นใจว่ามีแน่ๆ ก็หลักฐานมันทนโท่ขนาดนี้ “อืม! นอนเถอะ ไม่มีหรอก” “จะไม่มีได้ไง ก็นี่ไง” คุณเธอยืนยันด้วยการคว้าหมับเข้าให้ พร้อมหันกลับมา หวังงัดหลักฐานที่อยู่ในมือมาพิสูจน์ให้ได้เห็นกันจะๆ คาตา แต่… ตึก ตึก ตึก อา…! ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่คาตา แต่ยังคามือเธอด้วย เธออ้าปากตาค้างราวกับกำลังตกตะลึงสุดขีด ก่อนจะก้มมองไอ้ที่คิดว่าเป็นกระบอกไฟฉายในมือสลับกับเงยหน้ามองเขา จากนั้นก็… “กรี๊ด…!” เธอร้องลั่นพร้อมกับยื่นเท้าถีบออกไปสุดแรง ตุบ! คนไม่ทันตั้งตัวร่วงตุ้บลงไปบนพื้น ครั้นพอจะลุกขึ้น คุณเธอก็ตะโกนเสียงดังลั่นขึ้นมาอีก “หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะไอ้คนลามก คนเลว คุณมันทุเรศที่สุด คุณให้ฉันจับไอ้นั่นของคุณ มัน…อี๋…! เธอพูดพลางทำท่าขยะแขยง แล้วมาส่องกระบอกไฟฉายพ่อเลี้ยงพร้อมกันนะคะ

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

Apogean Spark
5.0

【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”

เรือนนี้ผีไม่หลอก

เรือนนี้ผีไม่หลอก

ฺBorbee
5.0

เรือนนี้ผีไม่หลอก : นามปากกา บ.บี อู่หลิงเยว่หญิงสาววัย 17 ปี ตายเพราะแผ่นดินไหวในศตวรรษที่ 21 แต่ยังไม่ทันได้ผุดได้เกิด กลับตื่นขึ้นในร่างหญิงโบราณที่ชื่อแซ่เดียวกันท่ามกลางภาวะสงคราม โลกใหม่ที่นางมาเยือนคือแคว้นเหยียน ดินแดนที่เพิ่งถูกตีแตกและกำลังจะล่มสลาย นางไม่มีบ้าน ไม่มีเงิน ไม่มีครอบครัวหลงเหลือ มีเพียง “ห้างสรรพสินค้าส่วนตัว” พร้อมระบบแลกแต้มที่ยังไม่เสถียร และกฎเหล็กข้อเดียว: จะใช้ของในห้างสรรพสินค้าได้ ต้องทำความดีเพื่อสะสมแต้ม! แต่ในยุคที่ผู้คนกำลังอดอยากและถูกไล่ล่าจากศัตรู หากนางเผลอหยิบเอาอาหารออกมาจากอากาศแล้วมีคนพบเห็นเข้า นางคงถูกตีตราว่าเป็นแม่มดนอกรีตเป็นแน่ เพื่อเอาตัวรอด อู่หลิงเยว่หนีเข้าเรือนร้างเก่าแก่ของตระกูลเกา เรือนที่คนทั้งหมู่บ้านร่ำลือว่ามีผีเฮี้ยน เพราะเจ้าของเรือนกับบ่าวไพร่สิบสองชีวิต เคยถูกฆ่าตายยกหลังในคืนเดียว นางจึง "แกล้งเป็นผี" แจกจ่ายข้าวของกลับไปเป็นข้าว ยา และของใช้ ชาวบ้านได้ของกินนางได้แต้ม ระบบได้ทำงาน วิน วิน!!! แต่เรื่องกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด... แม่ทัพเซี่ยโม่เหวิน นำทหารสามร้อยนายเข้ามาตั้งค่ายในหมู่บ้านหานเฉิง เพื่อดูแลชาวบ้านและทหารหนีตายจากทั่วสารทิศ เมื่อเขาค้นพบว่าองค์ชายแห่งแคว้นยังมีชีวิตอยู่พร้อมกองกำลังขนาดใหญ่ที่อาจเป็นกุญแจสำคัญในการกอบกู้บ้านเมือง เขาจึงวางแผนพาชาวบ้านและทหารที่เหลือทั้งหมดไปรวมกำลังกับองค์ชาย ทว่า..ชาวบ้านกลับปฏิเสธ พวกเขาไม่เชื่อในกองทัพ แต่กลับเชื่อมั่นใน "ผีเรือนร้าง" ผีที่ไม่เคยหลอกใคร แต่แจกข้าว แจกยา และความหวัง เมื่อทางเลือกหมดลง..เซี่ยโม่เหวินจึงตัดสินใจทำในสิ่งที่ไม่มีแม่ทัพคนใดเคยคิดจะทำมาก่อน เขาจะไปเชิญ “ผี” ร่วมเดินทางไปด้วย และสิ่งที่เขาได้พบในเรือนร้าง จะเปลี่ยนทุกอย่างที่เขาเคยเชื่อไปตลอดกาล

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง

Nadia Lada
5.0

เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เพื่อนบ้านหวานเจี๊ยบ
1

บทที่ 1 เปิดร้านโชห่วย

05/03/2025

2

บทที่ 2 ขอกู้เงินเจ๊

05/03/2025

3

บทที่ 3 ข้อเสนอของเจ๊

05/03/2025

4

บทที่ 4 อดใจไม่ไหว

05/03/2025

5

บทที่ 5 สยิวไปทั้งร่าง

05/03/2025

6

บทที่ 6 คันในร่มผ้า

05/03/2025

7

บทที่ 7 อยากรู้อยากเห็น

05/03/2025

8

บทที่ 8 กลัวเสียมารยาท

05/03/2025

9

บทที่ 9 เป็นไปตามแผน

05/03/2025

10

บทที่ 10 รอคำนี้มานาน

05/03/2025

11

บทที่ 11 เห็นแล้วตกใจ

05/03/2025

12

บทที่ 12 มาถึงขั้นนี้แล้ว

05/03/2025

13

บทที่ 13 เครื่องเริ่มร้อน

05/03/2025

14

บทที่ 14 เพื่อนบ้านมีปัญหา

05/03/2025

15

บทที่ 15 ขอความช่วยเหลือ

05/03/2025

16

บทที่ 16 ไม่เคยทำอย่างนี้มาก่อน

05/03/2025

17

บทที่ 17 ยั่วให้หนัก

05/03/2025

18

บทที่ 18 ทนไม่ไหวจริงๆ

05/03/2025

19

บทที่ 19 ไม่ทันได้ตั้งตัว

05/03/2025

20

บทที่ 20 เริ่มกันเลยดีกว่า

05/03/2025

21

บทที่ 21 ต่างคนต่างไม่ยอมแพ้กัน (จบ)

05/03/2025