icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
หลานนมชื่น

หลานนมชื่น

karatvirom

5.0
ความคิดเห็น
9.8K
ชม
121
บท

‘คนของอ้าย อ้ายหวง ไม่เป็นที่หนึ่ง ไม่เป็นที่สอง ถ้าพี่เครื้อรักจริง อ้ายต้องเป็นเมียคนเดียวเท่านั้น’ เน้นคำว่า ‘เมีย’ หนักหน่อย เพราะตำแหน่งนี้ไอ้อ้ายคู่ควร! ‘อ้ายดูแลตัวเอง สะอาดตั้งแต่หัวถึงเท้า วันไหนเที่ยวเล่นมอมแมมหน่อยพี่เครื้อก็ยกเว้นนะ’ ‘อืม’ ‘อ้ายรู้จักกาลเทศะ มีน้ำใจ อันนี้พี่เครื้อชมเองบ่อยๆ ยืดได้ใช่มะ’ ‘ได้’ ‘อ้ายซักล้างกวาดถูทำความสะอาดบ้านได้ งานช่างก็ทำคล่อง กับข้าวก็ทำเป็น ถ้ามีของสดในตู้เย็น ยังไงก็ต้องได้กับไว้กินข้าวสักจาน เนี่ย...ดีพร้อมทุกด้านแบบนี้ ถ้าพี่เครื้อปล่อยอ้ายหลุดมือ จะต้องมีคนบอกว่าพี่เครื้อน่ะ...โงว่วววว’ ‘ครับๆ...พี่จะไม่โงว่ววว น้องอ้ายต้องเป็นเมียพี่เครื้อคนเดียวเท่านั้น’

บทที่ 1 บทนำ

“ห่าเอ้ย! ตัวก็เท่าเมี่ยง สะเออะแส่เรื่องคนอื่น วอนตีนจนได้นะมึง”

ไม่พูดเปล่า มือก็จิ้มยาหม่องป้ายทารอยฟกช้ำบนแขนบนขาของเด็กรุ่นน้อง

“ก็ไอ้พี่เข้มรังแกไอ้แต๋ม มันแหกปากขอให้ช่วย อ้ายก็ช่วย มันเป็นเพื่อน ไม่ใช่คนอื่นซะหน่อย”

เลิกงานก็ดึก เหนื่อยก็เหนื่อย อาบน้ำแล้วจะล้มตัวลงนอน แต่เขาได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือก็เลยพรวดพราดออกมาเจอแต๋ม เพื่อนทำงานด้วยกันกำลังถูกลูกชายแม่ครัวของร้านฉุดแขนดึงเข้าห้อง

เพราะกลัวแต๋มจะถูกรังแกก็เลยรีบเข้าไปดึงเพื่อนมา ไอ้พี่เข้มมันก็ด่าว่าเขาเสือก ไม่ด่าเปล่า มือถึงตีนก็ถึง ใส่เขาตุ้บตั๊บ ยังไม่ทันจะได้ป้องกันตัวเลยด้วยซ้ำ

‘มึงคิดว่ากูจะทำอะไรมึงเหรอไอ้แต๋ม’ เบต้าร่างใหญ่ นิสัยเกเร ขู่ถามโอเมก้าตัวเล็กที่ตอนนั้นกำลังหงอสั่นยืนอยู่ข้างเขา

‘ผะ...ผมตกใจ’ แต๋มบอกว่าตกใจ แล้วหันมาสบตาเขา จากนั้นก็วิ่งตื๋อกลับไปทางห้องพักของตัวเอง

อ้าว...ถึงตอนนั้นเพิ่งรู้ตัวว่าโดนตีนฟรีๆ เพื่อนแต๋มก็หนีเข้าห้องปิดประตูไม่ถงไม่ถามสุขภาพเขาสักคำ

“เล่นกับใครไม่เล่น ไปเล่นกับไอ้เข้ม แม่งกร่าง ดุเหี้ยๆ ยิ่งกว่าหมาบ้านป้าจิต”

อ้ายหัวเราะพรืด คนแถวนี้เขารู้กันทั่วแหละว่าหมาบ้านป้าจิตซอยสิบน่ะดุแค่ไหน

“อ้ายไม่ได้อยากเล่นกับไอ้พี่เข้ม แค่อยากจะช่วยเพื่อน”

“แล้วมันก็ปล่อยให้เอ็งโดนตีนเนี่ยนะ พวกโอเมก้าขี้ขลาด”

“ไม่เอาน่าพี่ศร แต๋มมันก็คงกลัว น่าสงสารมันออก”

ในสังคมนี้เกิดเป็นโอเมก้าน่ะน่าเห็นใจที่สุดแล้ว โอเมก้าหญิงชีวิตปรกติไม่ต่างจากเบต้าหญิงเท่าไหร่นัก แต่ถ้าเป็นโอเมก้าชาย คุณจะถูกกดเป็นพลเมืองต่ำชั้นใต้ตีนเบต้าอีกที โอเมก้าชายส่วนใหญ่ร่างกายผอมบาง แรงน้อย สูงอย่างมากก็แค่ร้อยเจ็ดสิบ พร้อมจะถูกอัลฟ่าหรือเบต้ารังแกแล้วตอบโต้ไม่ได้ทุกเมื่อ ยิ่งช่วงฮีทพวกอัลฟ่าและเบต้าชายมากเลยแหละที่เหยียดด่าโอเมก้าชายไม่ต่างจากหมาติดสัด ใช้ฟีโรโมนล่อลวงอัลฟ่าเพื่อจะสมสู่ด้วยเท่านั้น อาจมีโอเมก้าได้อัลฟ่าเลี้ยงดูถึงขั้นแต่งงานกันหลังจากนั้น แต่ก็แค่หนึ่งในสาม ยังมีโอเมก้าชายถูกทิ้งและตกเป็นเหยื่อของการถูกย่ำยีอีกมากในสังคมที่หน่วยงานภาครัฐพร่ำบอกเราด้วยการอัดโฆษณาตามสื่อต่างๆ ว่าทุกคนเท่าเทียม

โธ่...แค่ยาฉีดระงับฮีทรายสามเดือนยังมีราคาที่ต้องจ่าย ที่ฉีดให้ฟรีในโรงพยาบาลรัฐก็แค่ถึงอายุยี่สิบ รัฐเขาว่าประชาชนโตเป็นผู้ใหญ่แล้วต้องรู้จักรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง ยานั่นไหนเลยจะประสิทธิภาพดีเท่ากับยาที่ โอเมก้าในสังคมคนมีเงินเขาใช้กัน มากสุดก็พึ่งได้แค่ยาเม็ดรายเดือน เรื่องปลอกคอก็ด้วย โอเมก้ารายได้น้อยที่ไหนจะมีเงินซื้อปลอกคอป้องกันการถูกสร้างพันธะมาใส่ คุณเคยเห็นคนจนมีทองใส่ไหมล่ะ มันก็ไม่ต่างกันนักหรอก

เขาว่ากันว่าเกิดเป็นคนนั้นมีบุญกว่าสัตว์ แต่เกิดเป็นโอเมก้าชาย(ยากจน)นั้นเป็นคำสาปของพระเจ้า

อืม...พระเจ้าที่ไหนวะ สาปคนให้ทุกข์ยาก เรียกซาตานจะดีกว่าไหม

“ขืนยังกลัวอยู่แบบนี้ ไอ้แต๋มไม่รอดมือไอ้เข้มแน่”

จริงอย่างพี่ศรว่า โอเมก้ากี่คนแล้วที่ถูกไอ้เข้มข่มเหงรังแกแล้วต้องหนีออกจากร้านไป งานสำหรับโอเมก้าก็หายากเหลือเกิน เดือนๆ นึงเสียเวลากับการฮีทไปสามวันเจ็ดวัน ใครเขาจะอยากจ้างให้ทำงานด้วย ความสำเร็จในชีวิตโอเมก้ายากจนส่วนใหญ่จึงมีอยู่แค่สองทางเลือก

หนึ่งแต่งงานกับอัลฟ่าหรือเบต้าที่รักใคร่และดูแลกันไปจนชั่วชีวิต สองคือถีบตัวเองขึ้นมาด้วยสองลำแข้งเพียวๆ ซึ่งอย่างหลังมีอัตราเกิดขึ้นหนึ่งในร้อยของทางแรก

เพราะเป็นเบต้าตัวเล็กผอมแห้งที่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นโอเมก้าอยู่เรื่อย อ้ายถึงได้เห็นอกเห็นใจและพยายามรับรู้ความยากลำบากในการใช้ชีวิตของโอเมก้ารอบตัว

“เอาละ กินยาแก้ปวดแล้วก็รีบนอน ขืนลุกมาทำงานบ่ายนี้ไม่ไหว มึงนั่นแหละจะเดือดร้อนแทนไอ้แต๋ม จำใส่หัวไว้ก็ดี เอ็นดูเขาเอ็นเราจะขาด” เบต้าชายรุ่นพี่บอกทิ้งท้ายก่อนออกจากห้องเขาไป

เขาไม่ได้เอ็นดูอะไรแต๋มในทางนั้นเลยสักนิด ที่ทำไปเรียกว่าน้ำใจกับเพื่อนร่วมโลกล้วนๆ หลังจากวันนั้น สังเกตว่าแต๋มมันกลัวไอ้พี่เข้มหัวหดยิ่งกว่าเก่า ไอ้หมอนั่นก็ย่ามใจยิ่งแกล้งมันหนักขึ้นจนร้องห่มร้องไห้ก็หลายหน

“เราไม่อยากทำงานที่นี่แล้วแหละ”

“แต๋มหางานใหม่ได้แล้วเหรอ หรือจะกลับบ้านนอกไปอยู่กับแม่”

แต๋มส่ายหน้า “เราไม่อยากเป็นเมียพี่เข้ม เราไม่ชอบพี่เข้ม ไม่อยากโดนพี่เข้มแกล้งทุกวันแบบนี้ด้วย อ้ายช่วยเราหน่อยได้มั้ย”

“ถ้าจะให้ดักตีหัวไอ้พี่เข้ม อ้ายทำไม่ได้นะ อ้ายไม่ไหวจริงๆ” ไม่อยากหาเรื่องเจ็บตัวอีกแล้ว เขามันก็แค่เบต้าขี้ก้างคนหนึ่งเท่านั้น

“อ้ายมาเป็นแฟนแต๋มได้มั้ย”

“ฮะ...” อ้ายเหวอแดก “แต๋มชอบอ้ายหรือแค่อยากให้อ้ายเป็นไม้กันหมาบ้าชื่อไอ้พี่เข้มอะ”

นี่ถามจริงจังนะเว้ย

“ก็....ก็ไม่มีใครอยากจะช่วยแต๋มเลยนี่นา” เพื่อนโอเมก้าของเขาหน้าเศร้า

เฮ้อ...อ้ายรู้สึกมึนตึ๊บ ห่วงก็ห่วงเพื่อนหรอกนะ แต่ตัวเขาก็ใช่จะรอดจากมือตีนไอ้พี่เข้มได้ ทำงานร้านหมูกระทะเจ๊เนียง ต่างก็รู้แหละว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของแม่ครัวใหญ่น่ะ ไม่มีใครกล้าหือ

เขาอยากช่วยแต๋มในฐานะเพื่อน ไม่ใช่ฐานะแฟน ก็เลยไปบอกเจ๊เนียงให้แต๋มย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเขาแทนเพื่อนร่วมห้องที่จู่ๆ ก็หายหัวไม่มาทำงานร่วมอาทิตย์ จนเจ๊เนียงออกปากไล่ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีก

แล้วก็ถึงวันที่อ้ายกล้าหือกับไอ้พี่เข้มอีกหนเพราะลูกแม่ครัวใหญ่โมโหให้แต๋มหนักถึงขั้นเอาเตาร้อนๆ ขว้างใส่

และวันนั้นเองโอเมก้าแต๋มก็พบรักกับอัลฟ่าลูกค้าร้านหมูกระทะ ที่บังเอิญมาเข้าห้องน้ำและเห็นเหตุการณ์หลังร้านพอดิบพอดี ผู้ชายคนนั้นช่วยและพาแต๋มขึ้นรถไปด้วยกัน ทิ้งไว้แค่เขาที่หลังจากนั้นก็ถูกไอ้พี่เข้มทุบด้วยกำปั้น เด็กในร้านสมน้ำหน้า และสุดท้ายถูกแม่ไอ้พี่เข้มใส่ไฟกับเจ๊เนียง เขาถูกไล่ออกด้วยข้อหาเป็นตัวสร้างปัญหาทำให้องค์กรร้านหมูกระทะไม่สามัคคีกัน

เหี้ยไรวะเนี่ย!

ช่วยเพื่อนกลายเป็นความเสือก พาชีวิตตัวเองซวย!

สาบานให้ตายเถอะ ต่อไปนี้เขาจะลดความเสือกของตัวเองให้น้อยลง ใครจะเป็นจะตายไงก็ช่าง คนเราอยู่รอดได้ด้วยความเห็นแก่ตัวเท่านั้น...จริงไหม

แต๋มนะแต๋ม ทำกันได้

อ้ายเก็บเสื้อผ้าไม่กี่ชุดที่มีใส่กระเป๋า ได้เงินค่าแรงคงค้างเกือบๆ สองพันบวกกับเงินพี่ศรยัดใส่มือให้อีกห้าร้อย ตลอดชีวิตของการเป็นเด็กมีบ้าน จนต้องเป็นเด็กกำพร้า เขาเรียนรู้ที่จะเป็นเด็กดี สุภาพ หัวอ่อนและเชื่อฟัง หวังจะทำให้ผู้ใหญ่รักเอ็นดู สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะเมตตาเกื้อหนุน แต่ขอเถอะ เจอแบบนี้เขาทนไม่ไหวแล้ว

อ้ายเงยหน้าขึ้นฟ้า ชูนิ้วกลางให้เทวดาสักองค์บนนั้นรับไป แล้วตะโกนว่า...-วย

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนังสืออื่นๆ ของ karatvirom

ข้อมูลเพิ่มเติม
บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
หลานนมชื่น
1

บทที่ 1 บทนำ

16/01/2022

2

บทที่ 2 ตายแล้วไปไหน (1)

16/01/2022

3

บทที่ 3 ตายแล้วไปไหน (2)

16/01/2022

4

บทที่ 4 แรกพบสบตา อย่าฆ่าผมนะโว้ย (1)

16/01/2022

5

บทที่ 5 แรกพบสบตา อย่าฆ่าผมนะโว้ย (2)

16/01/2022

6

บทที่ 6 สมาชิกใหม่ของบ้านเคียงเมฆา (1)

16/01/2022

7

บทที่ 7 สมาชิกใหม่ของบ้านเคียงเมฆา (2)

16/01/2022

8

บทที่ 8 สมาชิกใหม่ของบ้านเคียงเมฆา (3)

16/01/2022

9

บทที่ 9 เลิกเรียกลุงเอากี่บาท (1)

16/01/2022

10

บทที่ 10 เลิกเรียกลุงเอากี่บาท (2)

16/01/2022

11

บทที่ 11 ฮีทคืออะไร (1)

20/01/2022

12

บทที่ 12 ฮีทคืออะไร (2)

20/01/2022

13

บทที่ 13 ฮีทคืออะไร (3)

20/01/2022

14

บทที่ 14 ช่วยผมหน่อย (1)

20/01/2022

15

บทที่ 15 ช่วยผมหน่อย (2 )

20/01/2022

16

บทที่ 16 ช่วยผมหน่อย (3)

20/01/2022

17

บทที่ 17 ช่วยผมหน่อย (4)

20/01/2022

18

บทที่ 18 อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับกัน (1)

01/02/2022

19

บทที่ 19 อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับกัน (2)

01/02/2022

20

บทที่ 20 อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับกัน (3)

01/02/2022