พันธนาการแสนหวาน

พันธนาการแสนหวาน

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
3.2K
ชม
35
บท

พันกรไม่ชอบผู้ชายทุกคนที่บังอาจเข้าใกล้เพื่อนน้องสาวคนนี้ของเขา และเขาก็ไม่ชอบให้เธอไปโปรยยิ้มหวานละมุนกับผู้ชายหน้าไหนด้วย ยิ่งหวง.. เขายิ่งทำอะไรร้ายๆ ลงไป แต่จะให้เขาทำอย่างไรล่ะ ในเมื่อเผลอใจชอบเธอไปตั้งแต่ตอนไหนเขาไม่เคยรู้ตัว รู้แค่ว่าหวง หึง และอยากฆ่าผู้ชายทุกคนที่เข้าใกล้เธอ

บทที่ 1 1

“นะๆๆๆ บัว ปิดเทอมไปเที่ยวไร่ของพิมพ์นะ”

พิมพ์นาราเขย่าแขนเพื่อนรัก อยากให้เพื่อนไปเที่ยวพักผ่อนที่ไร่ของตัวเอง

“แต่บัวต้องทำงานนะจ๊ะพิมพ์”

บัวบูชาตอบอย่างรู้สึกเกรงใจ

“ไหนบัวบอกว่าปิดเทอมนี้จะไม่รับงานไง”

พิมพ์นาราหน้างอ เห็นเพื่อนทำงานหามรุ่งหามค่ำก็อยากให้เพื่อนได้พักบ้าง

“ไม่รับไม่ได้ เงินเก็บของบัวหมดแล้วนะจ๊ะพิมพ์” บัวบูชาจับมือเพื่อนเพื่อง้องอน ให้เหตุผลกับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

“เป็นไปได้ยังไง บัวทำงานเยอะขนาดนั้น เงินทองหายไปไหนหมด” พิมพ์นาราถามอย่างตกใจ

“เอ่อคือว่า...” บัวบูชามีท่าทีอึกอัก

“เพราะพ่อกับแม่ของบัวอีกแล้วใช่ไหม”

พิมพ์นาราพูดอย่างโกรธๆ

“พวกท่านเป็นพ่อกับแม่ของบัวนะพิมพ์”

บัวบูชาตอบเพื่อนไม่เต็มเสียงนัก หลายครั้งที่เธอยอมรับว่าเหนื่อยใจ แต่มันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้

“พิมพ์ขอโทษที่เสียมารยาท แต่มันสุดจะทนจริงๆ บัวทนได้ยังไงกัน”

“ยังไงพวกท่านก็ให้ชีวิตบัวนะ”

“บัว!!!” พิมพ์นาราเสียงดังใส่เพื่อน สุดจะทนกับความคิดของเพื่อนรักนัก

“บัวต้องตอบแทนบุญคุณ”

“บุญคุณๆๆๆๆ จะอะไรกันนักกันหนา ตอบแทนมาเท่าไหร่แล้วบัว”

“ถึงตายก็ไม่หมด ท่านเป็นผู้ให้กำเนิด”

“ยายสอนบัวอีกแล้วใช่ไหม” พิมพ์นาราพูดอย่างอัดอั้น

“ยายพูดถูก ยังไงพวกท่านก็คือพ่อแม่ บัวไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอะไรได้นะพิมพ์”

ยายที่บัวบูชาพูดถึงคือญาติห่างๆ ที่นำเธอไปเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆ

“พอไม่มียายกับป้าไพบัวก็เลยลำบาก”

“แม่อุ้มท้องบัวมา ถ้าท่านจะฆ่าก็ทำได้ แต่ท่านก็ไม่ทำ”

“ทำไมถึงได้บุญคุณท่วมหัวกันขนาดนี้นะ” พิมพ์นาราพูดอย่างโกรธๆ

“ไม่เอานะพิมพ์ ยังไงเค้าก็คือพ่อแม่บัว”

“ขอโทษ แต่พิมพ์โกรธแทนบัวจริงๆ นะ”

“จะโกรธแทนบัวทำไม บัวไม่เป็นอะไรหรอก” บัวบูชายิ้มให้เพื่อนอย่างอ่อนโยน

“แต่บัวสัญญาว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนที่ไร่ของพิมพ์นี่นา” พิมพ์นาราหน้างอ อยากให้เพื่อนไปจริงๆ

“พอเปิดเทอมบัวจะไม่มีเงินเสียค่าเทอมนะพิมพ์” บัวบูชาหน้าเศร้า

“พิมพ์ออกให้ก็ได้” พิมพ์นาราพูดอย่างใจป้ำ

“ไม่เอาหรอก เวลาเดือดร้อนพิมพ์ก็ช่วยบัวตลอด ค่าเทอมไม่ใช่เงินน้อยๆ บัวไม่เอาเด็ดขาด”

“เงินแค่นั้นเอง”

“สำหรับพิมพ์อาจจะแค่นั้นเอง แต่สำหรับบัวมันเยอะมากนะ”

“พิมพ์ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกบัวนะ แค่อยากช่วย”

“พิมพ์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของบัว บัวไม่เคยคิดแบบนั้น บัวขอบคุณในความหวังดีของพิมพ์จริงๆ นะ”

“ที่บัวไม่ยอมไปที่ไร่ของพิมพ์ เพราะเฮียพันหรือเปล่า” พิมพ์นารารู้ดีว่าพี่ชายของเธอไม่ค่อยชอบเพื่อนรักสักเท่าไหร่ เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพันกรถึงอคติกับบัวบูชานัก ทั้งๆ ที่เพื่อนของเธอก็เป็นคนดี ไม่ใช่คนดีธรรมดา เรียกว่าแสนดีเลยก็ว่าได้ ไม่อย่างนั้นเธอไม่คบกับบัวบูชาจนย้ายมาอยู่ด้วยกันขนาดนี้หรอก

“มะ... ไม่ใช่นะพิมพ์” บัวบูชาปฏิเสธเสียงตะกุกตะกัก

“ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมถึงทำท่าทีแบบนั้นล่ะ พิมพ์ไม่เชื่อหรอกนะ เรื่องงานเป็นแค่ข้ออ้าง แค่ไปพักผ่อนอาทิตย์เดียวเอง ทำไมไม่ไป เป็นเพราะเฮียพันแน่ๆ”

“เค้าไม่อยากไป ไปบังคับเค้าทำไม”

เสียงเข้มของผู้มาใหม่ทำให้สองสาวหันขวับไปมอง สีหน้าดุๆ ของพันกรทำให้พิมพ์นาราค้อนพี่ชายขวับๆ

ส่วนบัวบูชานั้นเมินหน้าหนี รู้ดีว่าเขาไม่ชอบหน้าเธอ เวลาเขามาเธอก็คอยหลบหน้าหลบตาหรือไม่ก็ออกไปทำงานข้างนอก ไม่อยากอยู่ขวางหูขวางตาเขาหรอก

“ไม่ต้องทำท่ารังเกียจฉันขนาดนั้นก็ได้” พันกรรู้สึกหงุดหงิดนักที่เวลาบัวบูชาเห็นเขาก็หาทางหลีกหนีทุกครั้งไป

“บัวไปจัดของในห้องก่อนนะพิมพ์” บัวบูชารีบขอตัว ไม่อยากอยู่ให้ขัดตาเขา

“ที่รีบหนีเข้าห้องเพราะกลัวฉันรู้ความลับอะไรอีกล่ะ” พันกรแดกดัน หงุดหงิดโดยไม่ทราบสาเหตุ

..ทีกับคนอื่นทั้งยิ้มทั้งหัวเราะ กับเขาทำหน้าเหมือนอมทุกข์ พยายามหลบหลีกเหมือนเขาเป็นตัวเชื้อโรค

“เฮีย! พอสักทีเถอะน่า เลิกหาเรื่องเพื่อนของพิมพ์ได้แล้ว”

พิมพ์นาราแหวใส่พี่ชาย

“กล้าขึ้นเสียงกับเฮียเหรอตั้งแต่คบเพื่อนคนนี้นิสัยเสียขึ้นนะ”

เสียงดุด่าของพันกรทำให้บัวบูชาที่เดินเข้าห้องชะงักกึก เธอเม้มปากเข้าหากัน เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวที่เธอทำไม่ได้

..พิมพ์นาราไม่ผิด เธอจะเลิกคบเพื่อนทำไม ไม่ผิดไม่ว่า แต่พิมพ์นาราเป็นคนดีมาก ถ้าเธอเลิกคบเพื่อนที่แสนดีแบบนี้เพราะคำต่อว่าของพี่พันกร เท่ากับว่าเธอไร้เหตุผลสิ้นดี

“เฮีย! ไม่ใช่สักหน่อย เฮียไม่มีเหตุผล” พิมพ์นาราหน้างอทำแก้มป่องใส่พี่ชาย

“เพื่อนแบบนี้น่าจะเลิกคบไปสักที มีแต่ทำเรื่องเสียๆ หายๆ แล้วนี่จะชวนไปอยู่ไร่อีก ใครอนุญาตไม่ทราบ”

น้ำเสียงดุดันของพี่ชายเพื่อนทำให้บัวบูชารีบงับประตูปิด เธอเสียใจกับคำพูดของเขาหลายครั้งแล้ว จนตอนนี้เริ่มจะชิน เธอยึดเอาคำสอนของยายเป็นข้อเตือนใจ ยายเคยบอกว่า

..เราไม่มีวันไปเปลี่ยนความคิดของใครได้ เขาจะคิดอะไรเค้าก็ไม่ผิด เหมือนที่เราจะคิดอะไรก็ไม่ผิดเหมือนกัน ไม่มีใครเปลี่ยนความคิดใครได้ นอกจากว่าเขาจะคิดเอง

บัวบูชาเก็บข้าวของใส่กระเป๋า ตัดสินใจที่จะรับงานที่เค้าติดต่อมาทันที แทนที่จะไปเที่ยวพักผ่อนในไร่ของพิมพ์นารา อย่างน้อยเธอก็ได้ทำงานและอยู่ห่างไกลจากถ้อยคำดูถูกจิกกัดของพันกร

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.4

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

Daniel
5.0

-- ในศตวรรษที่ 26 ทหารรับจ้างอันดับหนึ่งได้กลับชาติมาเกิดใหม่ กลายเป็นลูกเลี้ยงที่ไร้ค่าของตระกูลผู้มีชื่อเสียง แต่เมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง โลกก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ย่ำยีชายทรยศ ข่มเหงหญิงเลว จัดการกับพวกที่ทำให้ชีวิตติดขัด เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งตามใจปรารถนา ควบคุมเทพสัตว์นับพัน ถลุงยาวิเศษ วางข่ายศักดิ์สิทธิ์ วาดยันต์ผี ทุกอย่างนางทำได้อย่างชำนาญ อยู่เหนือกว่าอัจฉริยะทั้งห้าภพ โลกนี้นางครอบครอง ไม่สามารถบำเพ็ญตบะงั้นหรือ แต่นางเป็นผู้ครอบครองพลังครบทุกธาตุ ไม่มีคุณสมบัติมากพอบำเพ็ญลัทธิหรือ นางนอกจากบำเพ็ญลัทธิอสูรลัทธิเทพลัทธิวิญญาณลัทธิมารทั้งสีแล้ว ยังสร้างลัทธิภูตผีอีกด้วย ไร้ค่า ไม่มีความสามารถงั้นหรือ นางคือราชาผี ที่สืบทอดพลังหยินขั้นสูง แค่กระดิกนิ้ว พญาวิญญาณแค้นนับหมื่นก็พรั่งพรูมาปรนนิบัติ เพียงแต่ว่าจักรพรรดิผู้ลึกลับที่ตามตื้อนางนั้น มันคือยังไงกัน เฝิงอี้ "เพิ่งเจอหน้ากันก็ถอดเสื้อข้า เช่นนั้นเราสู้กันบนเตียงอีกรอบดีหรือไม่" เย่วเฉิงเฟิงยิ้มยั่ว "ผู้ชายมีแต่จะเป็นตัวถ่วงของข้า ท่านจักรพรรดิ ท่านเดินทางดีๆ ลาก่อนนะ"

สามีใหม่ของฉัน สุดยอดน่าดูเลย

สามีใหม่ของฉัน สุดยอดน่าดูเลย

Thaddeus Shore
5.0

ทั้งเมืองรู้กันดีว่า หลังจากที่ลู่ซิงหลานถูกเปิดเผยว่าเป็นลูกสาวปลอม เธอก็ถูกสามีขับไล่ออกจากชีวิต พ่อแม่ก็ทอดทิ้ง พี่ชายก็รังเกียจ ครอบครัวของสามีตัดสินใจไล่เธอออกจากบ้านอย่างเด็ดขาด แต่ใครจะคิดว่าเธอกลับไปพึ่งพา ลี่จิ่งเหยียน ผู้ทรงอิทธิพลในวงการแทนในทันที ขณะที่ทุกคนรอให้ลี่จิ่งเหยียนถีบลู่ซิงหลานออกไปนั้น ลู่ซิงหลานก็เริ่มเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงอย่างใจเย็น มันมีแต่เรื่องที่ทำให้ประหลาดใจเท่านั้น แต่สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือบรรดาผู้ทรงอิทธิพลต้องคุกเข่าต่อหน้าเธอเป็นแถว สามีเก่าที่เป็นคนไม่ดีอยากกลับมาง้อขอคืนดี ลู่ซิงหลานก็จัดการเขาทิ้งทันที และกลับยิ้มให้สามีใหม่แล้วพูดว่า "ที่รัก คุณสามารถพึ่งพาฉันได้นะ" ใครจะคิดว่าลี่จิ่งเหยียนเองก็เป็น ผู้ทรงอิทธิพลไม่เบา พร้อมยิ้มแย้ม "แต่ที่รัก ผมอยากครองใจคุณมากกว่า" องค์กรระหว่างประเทศเพิ่งเผชิญกับสามเหตุการณ์สำคัญ หนึ่งคือการที่ลู่ซิงหลานหย่าร้าง สองคือการที่ลี่จิ่งเหยียนแต่งงาน และสามคือคู่รักที่มีตัวตนลับมากมายที่แกล้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อหลอกลวง ทั้งสองสมคบคิด ทำอะไรไม่ดี

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
5.0

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

คุณหมอครับให้ผมเป็นพ่อของลูกเถอะ

คุณหมอครับให้ผมเป็นพ่อของลูกเถอะ

ระพีวีญา
5.0

'คุณหมอเกี่ยวก้อย' บุกไปตามน้องชายที่ทำตัวเกเรเป็นลูกน้อง 'พุฒิธร' นักเลงหน้าหล่อขวัญใจสาวๆ แต่ตามไปตามมาดันพลาดท้องซะงั้น! ตัวอย่าง ขณะที่กำลังจะก้าวออกจากร้านกาแฟ ประตูร้านถูกผลักออกไปอย่างแรงโดยไม่ทันระวัง หมอเกี่ยวก้อยชนเข้ากับใครบางคนอย่างจัง "ขอโทษค่ะ!" เธอรีบกล่าวคำขอโทษทันทีทำให้เอกสารที่อยู่ในมือปลิวกระจัดกระจายไปทั่วพื้น "ไม่เป็นไรครับ ผมช่วยเก็บ" เสียงของชายคนนั้นฟังดูสุภาพและใจดีเกินกว่าที่เธอคาดไว้ เขาก้มลงช่วยเก็บเอกสาร เมื่อเงยหน้าขึ้นสบตากัน หัวใจของเธอแทบหยุดเต้น พุฒิธร! เขาคือพ่อของลูก! คนที่เธอพยายามหลีกเลี่ยงมาตลอดหลายปี ร่างสูงสวมเสื้อเชิ้ตแบรนด์หรู กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าหนัง ดูภูมิฐานราวกับคนละคนกับในอดีต เขาเคยเป็นนักเลงทวงหนี้แห่งบ้านดอนนาหอมแน่เหรอ "คุณ...มาที่นี่ได้ยังไง?" หมอเกี่ยวก้อยถามเสียงสั่น

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ