คุณหมอวงศกร ผสุชา เธอรักมั่น ปรารถนาเป็นเจ้าสาวของเขามาเนิ่นนาน แม้ตอนนี้เขาจะเกลียดชังรังแกกันเหตุเพราะโกรธแค้นแม่ของเธอ แต่นิทราก็อดทนทุกอย่าง หวังเอื้อมรักในวันวานให้หวนคืนดังเดิม คำสัญญามั่นที่มีให้กันเธอไม่เชื่อเขาจะลืมง่ายดาย ใครจะว่าเธอโง่ หน้าด้านหน้าทนเธอก็ยอม แต่เมื่อเขาพาน้องสาวต่างสายเลือดของเธอเข้ามาซ้ำเติมหัวใจที่รวดร้าว หัวใจแม้จะบอกว่ายังรักมั่นก็คงต้องไป คนใจร้าย เขาจะรู้มั้ย เขากำลังทำเธอเจ็บกว่าครั้งไหน สร้างครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกันเธอเกินเอื้อมคว้ามันแล้ว จำจากไป แต่หนทางที่เลือกก็ไม่ง่ายนัก เมื่อได้รู้ว่าเธอกำลังอุ้มท้องลูกของผู้ชายที่ทั้งรักและทั้งเกลียด
นิทราพาร่างอวบอิ่มวิ่งลงจากบันไดบ้านเรือนไทยหลังใหญ่ วันนี้คิดจริงจังอยากออกไปจากที่นี่ ให้ตนเองรับความจริง แต่หัวใจเจ้ากรรมก็ยังอยากลองดูสักตั้งกับเรื่องที่ตั้งใจ
เรื่องที่อยากเห็นหน้าเจ้าของบ้าน ตื้อเขาให้กลับมารัก ดูความหวังจะเริ่มเลือนลาง หลายเดือนแม้จะเจอเรื่องราวร้ายๆ สักเท่าไหร่เธอหวังให้ความรักกลับไปเป็นดั่งเดิมแต่ความเป็นจริงคือเขาทำตัวเหมือนอยู่คนละโลกกับเธอ
ไม่มาทำงานที่ไร่แห่งนี้ก็ได้แต่ก็ยังบากหน้าด้านมา ใครๆ ที่รู้เรื่องราวตั้งแต่ต้นก็ว่าเธอโง่ หน้าด้านแต่เธอไม่แคร์ ขอเวลาอีกสักนิด
ท่าทีเธออาจจะดูแกร่ง เข้มแข็งแต่ความจริงในใจอ่อนแอเหลือเกิน
นิทราหลับตา อยากให้เรื่องร้ายๆ ที่เกิดเป็นเพียงฝัน นั่งหลายนาทียังไม่อยากลุกไปไหนใครจะว่าเธออู้งานก็ช่างเพราะตอนนี้ภาพบาดตาบาดใจทำให้เธอไม่มีแรงก้าวเดิน
นายแพทย์วงศกร ผสุชา อายุ 29 ปี หมอหนุ่มแผนกศัลยกรรม รูปร่างสูง 183 เซนติเมตร นัยน์ตาสีรัตติกาลซึ่งเธอหลงใหลมาเนิ่นนาน ยามใดตรวจคนไข้ ญาติผู้ป่วยมัวแต่มองใบหน้าที่ส่องประกายออร่าจนลืมฟังเรื่องอาการคนป่วย ซึ่งเมื่อเธอหยอกเย้าเขาต่อว่าพูดเพ้อเจ้อทุกครั้ง
พี่หมอหนึ่งเมื่อก่อนเคยประจำที่โรงพยาบาลรัฐในกรุงเทพ ตอนนี้ย้ายกลับมาสระบุรีได้สามเดือนกว่า
หัวใจที่ใครต่อใครว่าเย็นชาดวงนั้นเธอเคยได้ครอบครองมา ช่วงเวลาหนึ่ง ผู้ชายที่เคยอบอุ่นอ่อนหวานสำหรับเธอ ผู้ชายรูปหล่อ ดูอันตรายสำหรับคนอื่น วันนี้กำลังกลายเป็นคนอื่น แม้มาอยู่ในบ้านของเขา ทำงานให้ตามที่ได้รับคำสั่ง หวังคว้าหัวใจที่เริ่มจะปลิวหายกลับมา วันเวลากลับเริ่มบอกว่าเธอสุดคว้าเอื้อมหัวใจไร้ความปราณีนั้นแล้ว
วันนี้คนใจดำตั้งใจเปิดตัวคนรักใหม่ คนรักซึ่งคู่ควรที่เขาพร่ำบอกเธอให้เจ็บปวดใจ โดยพามาที่บ้าน คำพูดซึ่งเคยบอกจะมีเพียงเธอกำลังจะกลายเป็นอดีต
เป็นอย่างที่พี่ต้องการแล้ว รู้มั้ยนิเจ็บจังเลย
หญิงสาวหันมองบ้านไร่หลังใหญ่แห่งนี้ซึ่งอยู่ไม่ห่างไร่องุ่นกว้างขวางนับพันไร่ซึ่งเป็นกิจการที่ทำรายได้มากมายให้ครอบครัวผสุชามาตั้งแต่รุ่นทวดของเขา ป้าผานิตไม่ชอบชีวิตชาวไร่ชาวสวนตั้งแต่ไหนแต่ไร ที่นี่จึงมีเพียงคนงานหลายร้อยชีวิตซึ่งทำงานมานานและเป็นที่ไว้ใจของคนในครอบครัวผสุชาแทบทั้งนั้น
วาดหวังจะมาสร้างครอบครัวกับพี่หมอหนึ่ง แต่คำสัญญาทุกอย่างกำลังสลายปลิวหายไปกับความแค้น หรืออาจจะเป็นแค่คำลวงตั้งแต่แรกเริ่ม
นิทรานั่งบีบมือตนเองด้วยความไม่แน่ใจ สับสน
“นิแต่งงานกับพี่แล้ว เช้ามาก็ไปสอนเด็กที่โรงเรียน เสาร์อาทิตย์คงมีเวลาดูแลสวน ดูแลไร่บ้าง เราจะย้ายมาอยู่ที่นี่กันถาวรนะ รอพี่หน่อย”
เมื่อเรียนจบแพทย์และประจำในกรุงเทพหมอหนุ่มคนนั้นพูด นิทรายังจำทุกคำได้ หญิงสาววัย22 ปีแหงนหน้ามองพุ่มต้นไม้ น้ำตาจะไหลรินทำไมกันนัก เธอมันคนสู้ชีวิต หลังจากนั้นก้มหน้ามองนิ้วมือตนเอง มองแหวนวงเล็กที่ยังแอบสวมใส่แม้เคยโดนตะคอกใส่หน้าว่าให้ถอดทิ้ง อย่าให้เขาเห็นเธอใส่มันอีก หญิงสาวตัดสินใจดึงออกจากมือ แต่หัวใจเจ็บปวดเมื่อทำเช่นนั้นจึงใส่กลับไปที่นิ้วอีกครา
“ขอใส่ไว้ก่อนนะพี่หมอส่วนเรื่องไปจากที่นี่ นิขอเวลาอีกไม่นานค่ะ”
ลืมหมดสิ้นความรักที่เคยหวานชื่นเพียงเพราะรู้ว่าแม่เธอเป็นชู้กับพ่อของเขา จนทำให้แม่บังเกิดเกล้าเขาล้มป่วยและตรอมใจตาย มันเป็นเรื่องที่สาหัสสากรรจ์ ทว่าทำไมกลายเป็นความผิดเธอ ทั้งที่เธอเองก็เจอเรื่องเลวร้ายไม่ต่างกัน คนที่เธอรักจะรู้ไหมว่าตอนนี้เธอลำบากเพียงใดที่ต้องเผชิญกับเรื่องที่ไม่ได้ก่อ
“ฉันไม่อยากรู้เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นว่าจะเป็นจะตายอย่างไร ถ้าอยากมาทำงานใช้หนี้ก็ทำไป แต่ฉันว่าทำให้ตายก็คงใช้หนี้ไม่หมด แต่เอาเถอะอย่างน้อยฉันก็ได้ทำอะไรเพื่อคนที่ฉันรักบ้าง”
การได้เอาคืนเธอคงทำให้เขาสบายใจขึ้น อาจจะให้อภัยได้ในสักวันหนึ่ง
แต่ตอนนี้ไม่มีหวังเรื่องนี้ เธอต้องหาทางออกจากวงจรความรักที่กำลังฆ่าเธอไม่ต่างจากยาพิษที่ซึมเข้าในกระแสเลือดช้าๆ และจะทำให้ตายไปในที่สุด
หกเดือนก่อน
นิทราตอกย้ำให้ตนเองเจ็บเพื่อจะลืมคนรัก
“เพื่อนกันยังทำกันได้ แม่เธอมันน่ารังเกียจ เธอเองก็รู้เรื่องนี้ใช่ไหมเลยเข้ามาตีสนิทฉันอีกครั้ง ”
มือใหญ่บีบไหล่เธอแน่นเขย่าจนร่างกายสั่นคลอนในรถคันหรู
คนรักที่เธอบูชาว่าเขาคือฮีโร่ ผู้ชายที่แสนดีซึ่งโชคดีคว้าหัวใจมาได้ เขาคือผู้ชายอ่อนโยนคนนั้นจริงหรือแต่เขากลับไม่ยอมปล่อย จนกระทั่งมือถือของเขาเข้ามาขัดจังหวะ เธอจึงได้เป็นอิสระและคิดเรื่องราวต่างๆ
เธอรู้เรื่องนี้ก่อนเพียงอาทิตย์เดียว พยายามจะหาทางออก โดยขอร้องแม่ให้เลิกกับคุณลุงทศพลแต่แม่ก็ไม่รับฟัง บอกว่าทางนั้นดูแลครอบครัวเราได้ ป้าผานิตไม่ได้รักลุงทศพล แม่อ้างว่าทำเพื่อเธอจนทะเลาะกันใหญ่โต “หนูไม่เรียนแล้ว แม่เลิกเถอะนะ พี่หมอหนึ่งกับหนูจะมีปัญหากันแม่รู้มั้ย แม่ก็รู้หนูรักพี่หมอมากแค่ไหน ”
เธอรักการเรียนแต่แคร์คนรักมาก ยึดมั่นในความดีมากเช่นกัน แม่บอกว่ามีของดีๆ ใช้ไม่ชอบ มีเงินอะไรๆ ก็ดีไม่ชอบ แม่ไม่รับฟัง เธอกลายเป็นคนโง่ที่แม่เบื่อหน่ายและทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียวหลังจากนั้น
“นิจะหาทางออก จะกล่อมแม่ค่ะพี่หนึ่ง พี่อย่าโมโหนะคะ”
“จะมีประโยชน์อะไรแล้วรู้ไหมแม่ฉันเข้าโรงพยาบาลตอนนี้ รู้มั้ย!”
“คุณป้า !ขนาดนั้นเลยหรือคะ”
อยากเข้าไปกอดเพื่อปลอบโยนแต่เขาถอยหลังหนี แววตาอ้อนวอนเธอไม่มีความหมาย
“บ้านของยายพ่อยังอยากให้แม่เธอเข้าไปอยู่ อย่าหวังว่าจะได้ไปง่ายๆ ถึงพ่อจะโอนให้เป็นชื่อแม่เธอแต่ฉันจะเอามันคืนมาให้ได้”
บ้านเรือนไทยสีขาวหลังสวยที่แม่บอกว่าคือบ้านหลังใหม่ และคือความสุขของแม่คือบ้านคนรัก เธอไม่รู้ว่าสีหน้าตนเองเป็นอย่างไร รู้แต่ว่าสายตาพี่หมอหนึ่งตอนนี้มีแค่ความเย็นชา
“นิไม่รู้เรื่องนี้เลย ไม่เกี่ยวกับนินะคะ”
“เหมือนแม่เธอหรือเปล่าที่ไม่รู้ว่าแม่ฉันเป็นโรคหัวใจ โกหกหน้าด้านๆ แม่เธอรู้เรื่องนี้นานแล้ว ก่อนหน้านี้ยังเคยพาแม่ฉันไปโรงพยาบาลเลยนี่ ฉันชักแน่ใจแม่เธอคงคิดเรื่องจับพ่อฉันมานานแล้ว แม่เองไม่ชอบอยู่ที่ไร่ พ่อเลยมีข้ออ้างไปที่นั่นเสมอ”
มันไม่เกี่ยวกันเลย เธออยู่ใกล้ไร่ผสุชามาเนิ่นนาน ใช้ชีวิตในบ้านเช่าราคาถูกกับแม่ แม่ขยันทำงานเพื่อส่งเธอไปเรียนมหาลัยในกรุงเทพ เธอบอกเขาไป ความทรงจำของเธอและเขาอยู่ที่นี่จึงไม่อยากย้ายไปไหน
แต่เขาไม่เชื่อคำพูดเหล่านั้นอีก
“อย่าเอาเรื่องนั้นมาอ้าง ยิ่งพูดจะยิ่งเข้าตัวเอง เธอน่ะไม่ต่างจากแม่”
พี่หนึ่งที่ไม่เคยดื่มเหล้า วันนี้มีกลิ่นเหล้าหึ่ง เขากำลังบีบคอเธอ ปากก็สบถ ด่าทอ นิทราดิ้นรน
“อึก อึก พี่หมอ พิ…”
พี่ชายที่แสนดีกับเธอเสมอ แม้ตอนโตจะห่างกันเพราะเขาย้ายไปเรียนกรุงเทพก่อน ได้เจออีกครั้งเธอตามตื้อเขาอย่างที่หัวใจเรียกร้อง แต่กว่าจะได้เข้าใกล้และเป็นแฟนไม่ใช่เรื่องง่าย เธอต้องกลายเป็นผู้หญิงหน้าด้านให้เพื่อนๆ หลายคนหัวเราะเยาะ
ด้านทำไมในเมื่อเธอรักจริง รักมานาน
ไม่มีใครรู้ว่าเธอรู้จักรุ่นพี่สุดฮอตแห่งคณะแพทย์ศาสตร์คนนี้มาก่อน เธอหมายมั่นต้องทำให้ทุกคนแปลกใจ และดีใจเหลือเกินเมื่อความหลังครั้งเก่าทำให้เธอได้ใกล้พี่หนึ่ง และเอื้อมหัวใจเขามาครองสำเร็จ
ตื้อแบบหน้าด้านคือเธอ
หนีแบบไม่ตั้งใจหนีคือเขา
เพราะหัวใจเราตรงกันนิจึงคว้าหัวใจพี่ไปง่ายๆ อย่าทำมันหายเสียล่ะ
วันที่ตกลงเป็นแฟนเหมือนโลกทั้งใบเป็นของเธอ แม่เองยังยินดีและกอดเธอแน่น
“ลูกแม่น่ารักขนาดนี้เขาไม่ตกลงก็โง่แล้ว”
รู้ว่าแม่หวังจะได้ลูกเขยที่ดีพร้อม เธอเองไม่พูดอะไรกับแม่มัวแต่เขินอายและดีใจ
แต่เขากลับโยนความรักนั้นทิ้งเสียเอง ความรักกำลังจะจบลงเพราะเขาไม่รับฟังอะไร ในใจเขามีแต่ความแค้น ชิงชัง ทว่าแม้เธอเจียนบ้าก็สั่งใจให้ตื้อ เจ็บหัวใจ เจ็บตัวสารพัดก็ไม่คิดยอมแพ้ง่ายๆ
“พี่หมออย่าทำอย่างนี้นะคะ นิไม่รู้มาก่อน อย่าทิ้งความรักของเราเลย นิรักพี่มาก รักมากนะ ”
ดวงตาแดงก่ำ น้ำตาตกใจ แต่เหมือนเขาจะไม่สนใจ
รักมั่นเพียงไหนขอให้ใจเธอรับรู้
ห่างกันเสี้ยวนาทีหดหู่ ห่วงหา
รักมั่นตลอดไปขอเธออย่าร้างลา
คำมั่นเรามาสัญญาเพื่อรักยืนนาน…
บทที่ 1 1
21/03/2022
บทที่ 2 2
21/03/2022
บทที่ 3 3
21/03/2022
บทที่ 4 4
21/03/2022
บทที่ 5 5
21/03/2022
บทที่ 6 6
21/03/2022
บทที่ 7 7
21/03/2022
บทที่ 8 8
21/03/2022
บทที่ 9 9
21/03/2022
บทที่ 10 10
21/03/2022
บทที่ 11 11
24/03/2022
บทที่ 12 12
25/03/2022
บทที่ 13 13
24/03/2022
บทที่ 14 14
25/03/2022
บทที่ 15 15
25/03/2022
บทที่ 16 16
25/03/2022
บทที่ 17 17
25/03/2022
บทที่ 18 18
26/03/2022
บทที่ 19 19
27/03/2022
บทที่ 20 20
28/03/2022
บทที่ 21 21
29/03/2022
บทที่ 22 22
30/03/2022
บทที่ 23 23
29/03/2022
บทที่ 24 24
29/03/2022
บทที่ 25 25
30/03/2022
บทที่ 26 26
30/03/2022
บทที่ 27 27
30/03/2022
บทที่ 28 28
31/03/2022
บทที่ 29 29
30/03/2022
บทที่ 30 30
31/03/2022
บทที่ 31 31
29/03/2022
บทที่ 32 31
29/03/2022
บทที่ 33 32
29/03/2022
บทที่ 34 33
29/03/2022
บทที่ 35 34
29/03/2022
บทที่ 36 35
29/03/2022
บทที่ 37 34
29/03/2022
บทที่ 38 35
29/03/2022
บทที่ 39 36
29/03/2022
บทที่ 40 37
29/03/2022
หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า
ข้อมูลเพิ่มเติม