5.0
ความคิดเห็น
776
ชม
32
บท

หากคุณคิดว่า ‘รักแท้’ มีได้แค่ ‘มนุษย์กับมนุษย์’ เท่านั้น... “คุณคิดผิด!!!” ดวงตาสวยหวานที่ปรือขึ้นมองดูเขา พร้อมกับใบหน้าที่สะบัดพลิ้วไปมาบนหมอนนุ่ม และริมฝีปากที่เผยอครวญครางร่ำร้องเรียกชื่อเขาเพราะความต้องการของเธอถูกเขาจุดให้ติดเสียจนไม่ต้องใช้ไม้ขีดไฟหรือไฟแช็กอะไรทั้งนั้น แค่ปากและปลายลิ้นก็ทำให้บัวร้อนรนจนทิ้งความอ่อนหวานกลับกลายเป็นหญิงสาวซ่านสวาทที่กำลังบิดกายรอคอยให้เขาลงไปคลุกเคล้าชอนชิมเธอไปทั่วทั้งร่างอย่างไร้สติและความยับยั้ง ‘เรากำลังทำอะไรอยู่ หากเรารักบัวจริง เราก็ไม่ควรช่วงชิงเอาสิ่งนี้จากเธอ’ กฤษณ์ตัดสินใจท่ามกลางความเจ็บหนึบที่กึ่งกลางหว่างขา ความยิ่งใหญ่ที่ขยายตัวจนสุดร่ำร้องให้เขาทำตามใจที่ปรารถนา ทว่าความผิดชอบชั่วดีก็ร่ำร้องบอกว่าสิ่งที่ทำนั้น ‘ผิด’ และความผิดที่ก่อเกิดอาจทำให้ไม่ได้หัวใจของบัว เขาอยากได้หัวใจเธอก่อนที่จะได้ร่างกายนี้มาปรนเปรอความใคร่ เขาอยากให้เธอเต็มใจในภาวะที่สติสตังครบถ้วน ไม่ใช่ต้องยอมเพราะอารมณ์ใคร่นำพา “บัว... ใส่เสื้อผ้าซะนะ พี่จะไปรอข้างนอก”

บทที่ 1 EP.01

สองเท้าที่กรำงานหนักมาทั้งวันพาร่างอ่อนล้ามุ่งตรงเข้าไปในตรอกเล็กๆ แยกมาจากถนนเส้นหลักของเมืองกรุงที่เต็มไปด้วยรถรามากมายวิ่งกันคับคั่ง แม้จะเป็นยามดึกแต่เสียงยวดยานที่ดังอยู่ไม่ขาดสายก็ทำให้รู้ว่าคนที่นี่คงแทบจะไม่หลับไม่นอนกัน เพราะมีทั้งคนที่ทำอาชีพในเวลาแดดออก หรือคนที่ทำอาชีพในเวลาแดดหุบ และก็มีคนอย่างเขา ที่ทำงานตั้งแต่ยามแดดออกจนแดดหุบไปนานแล้วจึงเพิ่งเลิกงาน

เพราะต้องเก็บงานให้ทันตามที่รับปากกับผู้รับเหมาก่อสร้างเอาไว้ ทำให้วันนี้เขาต้องอยู่ทำงานจนถึง 4 ทุ่มครึ่ง แม้อาจจะเรียกได้ว่าไม่ดึกสำหรับคนกรุง แต่สำหรับคนบ้านนอกคอกนา เวลานี้ก็ทำลูกได้หลายยกแล้ว แค่คิดไอ้ตัวน้อยของเขาก็พลางตื่นตัวกระตุ้นเตือนอย่างเสียไม่ได้

ด้วยต้องจากบ้านมาทำงานในเมืองไกล ไอ้ตัวน้อยเลยไม่ได้ไปเยี่ยมเยือนโพรงฉ่ำน้ำของเมียรักมาเป็นแรมเดือน และจะให้หาซื้อความสุขชั่วครั้งชั่วคราวเอาที่เมืองกรุงนี้ ลำพังเงินเดือนอย่างเขาคงไม่มีหน้าไปเที่ยวซื้อบริการใครได้ จำต้องอาศัยแม่นางทั้ง 5 บริหารไปก่อน และวันนี้ก็คงจะไม้พ้นอีกตามเคย

ยามดึกคืนเดือนหงายทำให้เส้นทางในตรอกนี้ไม่ได้มืดทึบอย่างที่เกรงเอาไว้ ด้วยแสงสว่างจากดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยวด้านบนทำให้มองเห็นเส้นทางได้โดยง่าย แม้จะเป็นเส้นทางที่แยกออกมาจากถนนใหญ่ไม่มาก แต่เส้นทางเรียบตลิ่งริมคลองที่มีขนาดไม่กว้าง เพียงพอสำหรับแค่คนเดินหรือไม่ก็รถมอเตอร์ไซค์สัญจรผ่านไปได้เท่านั้น

เส้นทางนี้จึงไม่ค่อยมีคนผ่านไปมาพลุกพล่านเท่าไร เพราะรถใหญ่ไม่สามารถเข้าได้ ยิ่งในยามค่ำคืนเยี่ยงนี้ด้วยแล้ว จะหาคนผ่านไปมาก็ยากเต็มทน ในตรอกนี้จึงเต็มไปด้วยบ้านเช่าราคาถูกของเหล่าคนหาเช้ากินค่ำอย่างเขา หรือไม่ก็พวกพ่อค้าแม่ค้าหาบเร่แผงลอยจะมาอาศัยอยู่กันเสียมากกว่า ตามประสาคนเงินน้อยที่ไม่ได้มีทางเลือกมากนัก

เขาพาตัวเองเดินลัดเลาะมาตามริมตลิ่ง แม้จะเดินสะดวกแต่สายตาของเขาก็สอดส่ายระแวดระวังความปลอดภัย เพราะริมน้ำอย่างนี้ งูเงี้ยวก็จำเป็นต้องดูให้ดี ทว่าอะไรบางอย่างที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ริมน้ำก็ทำให้เขาต้องชะงักฝีเท้า พลางขยี้สายตาเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่มองเห็นนั้นใช่อย่างที่คิดไว้จริงๆ ใช่หรือไม่

เรือนร่างขาวโพลนท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องลงมากระทบได้อย่างพอดิบพอดี กำลังดำผุดดำว่ายอยู่กลางสายน้ำที่แยกตัวมาจากแม่น้ำสายหลักของคนกรุง และลัดเลี้ยวคดเคี้ยวมาเป็นลำคลองเล็กๆ และจำเพาะสถานที่ที่สาวงามกำลังแหวกว่ายอยู่นี้ก็เป็นเวิ้งเล็กๆ ที่สามารถมองออกไปเห็นปากคลองด้านนอก

เขาแทบหยุดหายใจ เพราะหากไม่ได้ตาฝาดไปจริง สิ่งที่เห็นนั้นคือ สาวสวยไม่น่าจะนุ่งห่มอะไรเลยสักชิ้น เพราะไม่มีแม้แต่ขอบผ้าถุงที่กระโจมอยู่เหนืออก และความอวบอิ่มนูนเด่นที่มองเห็นได้อย่างชัดเจนถนัดตา ดูราวจะยิ่งใหญ่มากมายเสียจนทำให้เขาอยากไปเห็นไปสัมผัสให้ใกล้กว่านี้

ดวงตาหื่นกระหายจ้องมองอกอวบอิ่มที่มองเห็นปริ่มน้ำอยู่ด้านหน้า เพราะทรวงอกนั้นไม่ต่างไปจากดอกบัวคู่งามที่โผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมา เพราะมันทั้งอูมใหญ่ ทั้งขาวผ่องกระจ่างชัดอยู่ในค่ำคืน และเมื่อเจ้าของดอกบัวหันมาเห็นเขา เธอก็ทำท่าเอียงอาย แต่ชม้ายตาให้เขาราวกับเย้ายั่ว

ริมฝีปากอวบอิ่มแย้มยิ้ม พร้อมกับส่ายทรวงอกสะท้านผิวน้ำไปมาราวกับว่าหากขืนเขายังทำช้ากว่านี้ บัวคู่งามก็อาจจะหลบลี้หนีจากไปได้

ไม่มีอะไรอยู่ในหัวของเขาอีกแล้วในเวลานี้ สิ่งที่มองเห็นตรงหน้าสั่งการให้ฝ่ามือหยาบใหญ่จากการกรำงานหนักมาทั้งวันและตลอดชั่วชีวิตนี้ไม่รอช้า เร่งรั้งถอดเอาเสื้อยืดชุ่มเหงื่อออกจากร่างแต่โดยเร็ว ตามด้วยกางเกงยีนส์ตัวเก่าเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบปูนและคราบสนิมออกจากตัว ทั่วทั้งร่างสีน้ำตาลแดงจึงมีเพียงกางเกงในตัวเก่าบางเฉียบเพราะถูกซักมานับครั้งไม่ถ้วน

ฝ่าเท้าพาก้าวลงสู่ริมตลิ่งทั้งที่ดวงตากระหายยังคงจับจ้องใบหน้างดงามที่มองมาอย่างเรียกร้องเชิญชวน ก่อนที่เขาจะนึกอะไรขึ้นได้ จึงก้าวขึ้นไปบนตลิ่งอีกครั้ง ทั้งที่ปลายลิ้นแลบออกมาเลียไล้ที่ริมฝีปากหนา ด้วยกระสันอยากจะโลดแล่นลงไปในน้ำให้เร็วที่สุด ติดอยู่แค่หากกางเกงในตัวนี้เปียกน้ำก็เห็นทีว่าวันพรุ่งคงไม่มีใส่

ฝ่ามือจึงรูดเจ้ากางเกงตัวน้อยที่ใส่ติดกายเป็นด่านสุดท้ายให้หลุดออกจากข้อเท้า ก่อนจะหันหน้ากลับไปเผชิญกับใบหน้างดงามที่ดวงตาสวยหวานนั้นจ้องเขม็งมาที่ไอ้ตัวเล็กที่กลายเป็นความยิ่งใหญ่ของเขาไม่กะพริบ และคนสวยที่มีเพียงร่างกายช่วงบนโผล่พ้นน้ำขึ้นมาก็ยังทำท่าเผยอริมฝีปากซู้ดซี้ดพร้อมกับแลบลิ้นสอดส่ายเรียกหา ราวกับว่าอยากจะลองลิ้มชิมรสไอ้ตัวใหญ่ของเขาดูสักครั้ง

ขาสั่นพับๆ เพราะเกิดอาการซ่านเสียวไปทุกอณูเนื้อ ความกระสันอยากมากมายเสียจนทำให้เขาต้องรีบผวาลงไปในน้ำแต่โดยเร็ว แต่ยังไม่ทันจะถึงตัว สาวสวยก็ว่ายน้ำหนีพร้อมกับหันมายิ้มเชิญชวนให้เขาว่ายตาม

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ชนิตร์นันท์

ข้อมูลเพิ่มเติม
คนงานบ้านนายฝรั่ง

คนงานบ้านนายฝรั่ง

โรแมนติก

5.0

หากนาไม่แล้ง ข้าวไม่แห้งตาย ‘เดช’ ก็ไม่คิดจะหอบเอา ‘ฟ้า’ เมียรักเข้ามาทำงานในเมืองกรุง แต่ความจนทำให้เลือกไม่ได้ และงานดี เงินดี เจ้านายเห็นใจ ก็เป็นเส้นทางที่ดีที่สุด ทว่า... หากรู้ว่ามาแล้วจะต้องเสียเมียให้นายฝรั่ง เดชเลือกที่จะไม่มาเสียยังดีกว่า แต่... เสียแล้วคือเสียเลย สิ่งเดียวที่จะชดเชยความแค้นก็คือ ‘เมียนาย’ คุณผู้หญิงเร่าร้อน เร่งเร้า รุนแรง และมากครั้งเท่าที่ต้องการ เดชไม่รู้แล้วว่านั่นคือการแก้แค้นหรือรางวัล +++++ ‘เดช’ พา ‘ฟ้า’ เมียรักมาทำงานที่บ้านนายฝรั่ง แต่ ‘คริส’ นายฝรั่งกินเมียเขาไปแล้ว และยังเอาดุ้นยาวใหญ่มาล่อให้ฟ้าติดใจ จนฟ้ากินไม่อิ่มไม่พอ อยากได้อะไรที่เทียบเท่า เขาก็เลยแอบกิน ‘โรส’ เมียของนายฝรั่ง แก้แค้นให้สาสม แต่แค้นช่างแสนหวานและฉ่ำชุ่ม จนเขาต้องกินซ้ำๆ ยิ่งได้กินพร้อมๆ กับพี่โชค เขาก็ยิ่งเมามัน และแน่นอนว่าโรสชอบ ในขณะที่นายฝรั่งกระหยิ่มยิ้มที่ได้กินเมียเขา เดชกลับสุขและยิ้มกว้างยิ่งกว่า เพราะเขาได้กิน ‘คุณหนูแพทตี้’ คุณหนูช่างร่านร้อนไม่ต่างจากแม่ แน่นอนว่าเขาชวนพี่โชคมากินด้วย

รับ(ลับ)ฉบับมาดาม

รับ(ลับ)ฉบับมาดาม

โรแมนติก

5.0

#มาดามทรายกับชายเลี้ยงม้า เปิดประสบการณ์รักร้อนในฟาร์มม้ากันสักครั้ง หรือจะลองกลิ่นฟางแห้งบ่มแดดอุ่นๆ ในโรงนาก็ไม่เลวนะ +++++ เคิร์กรู้ว่าฉันชอบขี่ม้า เขาจึงสอนให้ฉันขี่ม้าจริงๆ หลังจากขี่เขาจนช่ำชองมาหลายครั้ง และฉันก็หัวไวสอนง่ายซะด้วย เพราะเมื่อฝึกหัดขี่ม้าจริงตอนเย็นเสร็จ พอตกกลางคืนฉันก็ซ้อมขี่กับม้าเทียมอย่างเคิร์กอยู่ทุกวัน ไม่ได้ว่างเว้น และก็มีบ้างเป็นบางวันที่ฉันทนไม่ไหวและเคิร์กก็อดไม่ได้ เมื่อฟางใหม่หอมกลิ่นแดดเร่งเร้าความกำหนัดของเราเหลือเกิน เคิร์กก็จะพาฉันไปซ้อมขี่กันที่คอกม้าในโรงนาซะหลายครั้ง และความตื่นเต้นก็ทำให้ฉันกับเคิร์กคึกคักกันมากเป็นพิเศษ ยามที่ฉันควบขี่เคิร์กอยู่ในโรงนา กลิ่นฟางแห้งที่รองรับร่างกายยิ่งใหญ่ของเขาอยู่นั้น เร้าใจจนฉันควบขี่เขาได้ไวกว่าที่เคยทำได้ บั้นเอวและช่วงบั้นท้ายทำหน้าที่โยกตัวไปข้างหน้าและโย้มาข้างหลัง ทว่าปากก็ร่ำร้องบอกถึงความเสียวซ่านที่ดุ้นบังเหียนกระทำกับร่องลึกลับของฉันอยู่ตลอดเวลา

หนังสือที่คุณอาจชอบ

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

Ellary Delossa
5.0

หยุนม่านชิง บุตรสาวของฮูหยินเอกจากจวนโหวหวยอัน ซึ่งถูกสลับตัวตอนอายุยังน้อย และเติบโตในชนบท เมื่อนางได้กลับมาที่จวนท่านโหวหวยอัน นางคาดหวังความรักและความอบอุ่นจากครอบครัว แต่ไม่คาดคิดว่าเป็นเพียงภาพลวงตาจวนโหวถูกยึดครองโดยหยุนโหรวเจียที่เป็นลูกสาวปลอม ในการวางแผนของลูกสาวปลอมและคู่หมั้นของนาง หยุนม่านชิงต้องแต่งงานในฐานะอนุภรรยา ต้องทำตัวนอบน้อมและก้มหัวให้ทุกคนเพื่อเอาใจคนในบ้าน นางคิดว่าจะได้ความรักและความสามัคคีในครอบครัว แต่กลับต้องถูกทำร้ายอย่างต่อเนื่องจนถึงแก่ชีวิตเมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง นางกลับมาสู่วันที่เปลี่ยนโชคชะตาของนาง หยุนม่านชิงไม่ยอมอดทนอีกต่อไป นางค่อยๆ เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของลูกสาวปลอม ไม่ได้ต้องการความรักที่เป็นเพียงภาพลวงอีก และได้เรียกคืนทุกสิ่งที่เป็นของนางทีละนิดเมื่อนางตัดสินใจที่จะตัดขาดจากจวนท่านโหวอย่างสิ้นเชิง คนทั้งจวนกลับคุกเข่าขอร้องไม่ให้นางจากไป!

ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา

ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา

นลพรรณ
5.0

ขวัญรดาไม่รู้ว่าเช้าวันแรกของชีวิตแต่งงานสำหรับผู้หญิงคนอื่นนั้นเป็นอย่างไร แต่สำหรับเธอ มันมีแต่ความหวาดหวั่นและไม่มั่นใจเอาเสียเลย... --------- ‘เอามาปั๊มลูกเฉยๆ ไม่ได้แต่งมาเป็นเมียเชิดหน้าชูตา เรื่องนี้คนวงในเขารู้ เขาอยากให้มีทายาทรุ่นสามหลายคน เธอสังเกตหรือเปล่าว่าที่ผ่านมาพวกเขามีลูกชายแค่คนเดียว ส่วนลูกสาวก็ไม่มีสักคน เหมือนพวกเขามีกรรม เธอลองไปค้นข่าวเก่าๆ ดู ท่านประธานแต่งงานกับแม่ของคุณติณณ์ไม่กี่ปีก็หย่า มีลูกคือคุณติณณ์คนเดียว พอแต่งงานใหม่ก็กลายเป็นว่าภรรยาใหม่มีลูกไม่ได้ เพราะมดลูกไม่แข็งแรง’ คนที่ถูกยัดเยียดให้กลายเป็นผู้ลอบฟังเกือบหลุดเสียงอุทาน... คนอะไรรู้ถึงมดลูกของคนอื่น บ้ากันหรือเปล่า ------- ‘หนูอยู่ในนี้ใช่ไหม แม่ยังไม่บอกเรื่องของหนูให้ใครรู้ แต่อีกไม่นานหรอก แม่จะพาหนูไปรู้จักกับคุณตาคุณยาย พวกท่านจะต้องดีใจที่หนูมาแล้ว อ้อ! หนูยังมีคุณป้าคนสวยด้วยนะ’ มือบางวางทาบบนหน้าท้องที่ยังแบนราบ เธอทักทายลูกน้อยด้วยการไล้วนรอบๆ ท้องอย่างที่ทำอยู่ทุกวัน ขวัญรดาเชื่อว่าชีวิตน้อยๆ ที่ก่อเกิดขึ้นมาสามารถรับรู้สิ่งที่เธอสื่อไปถึง เธอพูดคุยและสัมผัสลูกทุกวันตั้งแต่รู้ว่าเขามีตัวตนอยู่ในท้องของเธอ ‘ส่วนพ่อของหนู...’ ก้อนบางอย่างถูกกลืนลงในลำคอ ขวัญรดาส่ายหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไป ‘พ่ออยู่กับเรา พ่ออยู่ใกล้ๆ เราทุกวัน แต่แม่ยังไม่บอกพ่อว่าแม่มีหนูแล้ว... แม่โกหกพ่อว่าแม่คุมกำเนิด แม่ไม่รู้ว่าถ้าพ่อรู้ความจริง เขาจะโกรธแม่ที่ปิดบังเขาหรือเปล่า’

ห้ามหย่า

ห้ามหย่า

Bronson Heiss
5.0

ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ