Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
2.8K
ชม
23
บท

ถิ่นจ้องมองร่างน้อยที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกว้าง เขาถลกผ้าห่มที่คลุมกายของเธอออก พบว่าร่างน้อยของเธอเปลือยเปล่า ไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม เขาจึงซุกไซ้เข้าหา เธอบิดกายเร่าๆ ร้องครางด้วยความเสียวซ่าน จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น จนเธอต้องลืมตาตื่น เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อเธอตื่นและพร้อมจะดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขา เขาก็แยกขาของเธอออกแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว รวิดาร้องครางเสียงหลงเมื่อกายของเขาฝากฝังเข้ามาจนมิดเม้น “เฮีย... พอก่อนค่ะ” รวิดาร้องประท้วง เธอเพิ่งได้นอนไปเอง ตั้งแต่ที่พี่ชายของเธอคดโกงเขา เพราะพี่ชายทำงานให้เขา เขาก็เปลี่ยนไป จากพี่ชายที่แสนใจดีกลายเป็นพี่ชายที่สุดแสนจะใจร้าย พี่ชายของเธอหนีไป พร้อมด้วยการหอบเงินไปก้อนใหญ่ ถิ่นโกรธมาก เขาจึงมาลงเอากับเธอ พี่ชายของเธอทิ้งเธอเอาไว้ให้คอยแบกรับภาระหนี้สินทั้งหมด รวิดาดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ แต่ถิ่นไม่ได้สนใจ เขาปัดมือของเธอออก พร้อมกดไปกับที่นอนกว้าง อันเป็นสมรภูมิรักที่เขาทำกับเธอตั้งแต่วันแรกที่พาเธอมาอยู่ด้วยกันที่ไร่แห่งนี้

บทที่ 1 1

ถิ่นจ้องมองร่างน้อยที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกว้าง เขาถลกผ้าห่มที่คลุมกายของเธอออก พบว่าร่างน้อยของเธอเปลือยเปล่า ไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม เขาจึงซุกไซ้เข้าหา ลามเลียซอกขาด้านในและร่องสวาทของเธอ

เธอบิดกายเร่าๆ ร้องครางด้วยความเสียวซ่าน จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น ถิ่นเลียร่องเยิ้มแดงฉ่ำของเด็กสาวหนักขึ้น จนเธอต้องลืมตาตื่น

เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อเธอตื่นและพร้อมจะดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขา เขาก็แยกขาของเธอออกแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว ประคองแก่นกายชายเสียดสีกับปากถ้ำสวาทและกดเข้าไปอย่างล้ำลึกมิดเม้น

“อ๊า... เฮีย” รวิดาร้องครางเสียงหลงเมื่อท่อนกายอวบใหญ่ฝากฝังเข้ามาในร่องจนมิดโคน เธออ้าปากค้าง ทั้งเสียวทั้งแน่นไปหมดทั้งร่อง

“เฮีย... พอก่อนค่ะ” รวิดาร้องประท้วง เธอเพิ่งได้นอนไปเอง เขาก็จะเอาเธออีกแล้ว ตั้งแต่ที่พี่ชายของเธอคดโกงเขา เพราะพี่ชายทำงานให้เขา เขาก็เปลี่ยนไป จากพี่ชายที่แสนใจดีกลายเป็นพี่ชายที่สุดแสนจะใจร้าย

พี่ชายของเธอหนีไป พร้อมด้วยการหอบเงินไปก้อนใหญ่ ถิ่นโกรธมาก เขาจึงมาลงเอากับเธอ รวิกรพี่ชายของเธอทิ้งเธอเอาไว้ให้คอยแบกรับภาระหนี้สินทั้งหมด

รวิดาดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ แต่ถิ่นไม่ได้สนใจ เขาปัดมือของเธอออก พร้อมกดไปกับที่นอนกว้าง อันเป็นสมรภูมิรักที่เขาทำกับเธอตั้งแต่วันแรกที่พาเธอมาอยู่ด้วยกันที่ไร่แห่งนี้

ร่างน้อยของรวิดาสั่นคลอนไปตามแรงโยกของกายหนานัก ถิ่นไม่ได้สนใจว่าเธอจะรู้สึกเช่นไร สิ่งที่เขาปรารถนาในเวลานี้คือการได้แก้แค้น และเสร็จสมอารมณ์หมายกับร่างของน้องสาวอดีตเพื่อนรักที่โกงเงินเขาไม่พอยังพาคนรักของเขาหนีหายไปด้วยกัน

หนีตามกันไปอย่างไม่ละอายใจ ทรยศหักหลังและสารเลวที่สุด!!!

ถิ่นกระแทกกระทั้นจนร่างน้อยร้องครางสุดเสียง เธอครางเสียงหลงแทบจะขาดใจ ก่อนจะเกร็งกระตุกเสร็จสมคาร่างของเขาอย่างรุนแรง

รวิดาร้องครางเสียงสั่น รู้สึกเมื่อยก้นไปหมดเพราะโดนกระแทกข้ามวันข้ามคืนจากเงื้อมือของพี่ชายที่เธอเคยแอบรัก และเขาก็เอ็นดูเธอมากในฐานะที่เธอเป็นน้องสาวของเพื่อนรัก

รวิกรเป็นลูกของคนงานในไร่ของถิ่น แต่เขาเติบโตมาด้วยกัน จนเป็นเถื่อนกัน ถิ่นไม่เคยถือตัว คบกับลูกคนงานได้อย่างถือยศถือศักดิ์ เธอกับรวิกรผู้เป็นพี่ชายเติบโตมาที่ไร่แห่งนี้ จนรวิกรเรียนจบก็กลับมาทำงานช่วยเหลือถิ่นในไร่ ในขณะที่เธอไปศึกษาอยู่ในตัวจังหวัด

“เฮียคะ รวิไม่ไหวแล้วค่ะ” เธอพยายามเอ่ยขอร้องเขา แล้วเขาก็ทำให้เธอกรีดร้องได้ครั้งแล้วครั้งเล่าก่อนจะสลบไป

รวิดาพบเจอกับความโหดร้ายเช่นนี้ตลอดหลายวัน เธอสลบไป เขาก็ไม่สนใจยังเฝ้าวนเวียนปลุกเธอด้วยรสสวาทจากกายชายที่แข็งคึกและฝากฝังเข้ามาในร่องจนเธอปวดร้าวไปหมด

รวิดาฟื้นขึ้นมาอีกครั้งจากการลามเลียของปากร้อน เขาเห็นว่าเธอพร้อมก็เอาอีก เธอร้องไห้จนตาบวม กับความโหดร้ายที่เขาทำกับเธอ

คราบคาวโลกีที่เต็มไปหมดตามหน้าขา ทำให้เธอนอนหอบหายใจอย่างอ่อนแรง เขาอุ้มเธอไปอาบน้ำ ความรู้สึกของการได้เจอกับสายน้ำเย็นๆ ทำให้เธอสดชื่น พร้อมๆ กับความปวดแสบไปตามร่องสวาท

เธอกัดฟันยอมรับมันว่ามันเกิดขึ้นแล้ว ถิ่นเหมือนจะคลายจากความโกรธเกรี้ยวลงไปมากในหลายวันนี้ หลังจากที่เขาได้ระบายอารมณ์กับเธออย่างสาสมใจ

ถิ่นเป็นคนโมโหร้าย เธอรู้ข้อนี้ดี จะโทษเขาคนเดียวก็ไม่ได้ เพราะพี่ชายของเธอทำร้ายเขาก่อน

“เฮียถิ่นคะ”

“ทำไม” เสียงเย็นชาแข็งกระด้างของเขาทำให้เธอสะดุ้ง ก่อนจะใจกล้ารวบรวมจิตใจเจรจาต่องรองกับเขา

การได้ลุกจากเตียงที่ถูกเขาย่ำยี ได้อาบน้ำอาบท่าและกินอาหารจนอิ่ม ทำให้เธอพอจะมีแรงกายแรงใจขึ้นมาบ้าง

“รวิจะพยายามหาเงินมาใช้หนี้เฮียนะคะ”

“หนี้ของพี่ชายเธอมันหลายล้านเลยนะ ที่สำคัญมันหยามฉันขนาดนี้ พาคนรักของฉันหนีตามไปด้วย” เขากำลังจะแต่งงานกับแก้วตา รวิดารู้ข้อนี้ดี

แก้วตาเองก็เป็นเพียงแค่ลูกสาวคนงานในไร่ ก่อนที่บิดามารดาของเธอจะจากไป ทิ้งให้แก้วตาเป็นกำพร้า แก้วตามีนิสัยอ่อนโยน อ่อนหวาน ทำอาหารเก่ง และกำลังจะเป็นนายผู้หญิงของที่นี่ ถ้าไม่เกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน เธอเองก็เสียใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างถิ่น แก้วตาและพี่ชายคนเดียวของเธอ

เธอไม่เคยรับรู้มาก่อนเลยว่ารวิกร พี่ชายของเธอจะแอบชอบพอกับแก้วตาจนถึงขั้นหนีตามกันไปแบบนี้

“รวิจะพยายามค่ะ”

“เธอจะทำอะไร เรียนหนังสือยังไม่จบ” ใช่ เธออายุแค่สิบแปด เพิ่งจบมัธยมหกมาหมาดๆ ยังตัดผมสั้นเสมอหูอยู่เลย แถมยังไม่ได้เรียนต่อเพราะพี่ชายทิ้งเธอไปหน้าตาเฉย เขาทิ้งเธอไปกับแก้วตา พี่ชายของเธอเลือกที่จะทิ้งทุกอย่างที่นี่ไปกับผู้หญิงคนนั้น

“รวิคิดว่าจะหางานทำค่ะ” เขาฟังนิ่งเหมือนไม่เชื่อน้ำหน้าอย่างเธอ ก็ใช่น่ะสิ เธอจะไปทำงานอะไรได้ ให้ได้เงินหลักล้านมาปลดหนี้ที่มีอยู่ของพี่ชาย

“แนะให้อีกอย่าง”

“คะ”

“ขายตัวใช้หนี้ฉัน แต่ให้ครั้งละห้าร้อยนะ ลีลาไม่ได้เรื่อง นอนนิ่งเหมือนท่อนไม้” ประโยคของเขาทำให้เธอชาไปหมดทั้งร่าง ไร้ค่าไร้ราคาสำคัญเขา นี่คือสิ่งที่เธอได้ตระหนักในความสัมพันธ์อันแสนเปราะบางของเขา

“รวิทำงานได้ทุกอย่างนะคะ งานบ้านก็ได้ งานในไร่ก็ได้” เธออาสาอย่างอาจหาญ คนอย่างเธอไม่เคยคิดที่จะงอมืองอเท้าอยู่แล้ว

“ก็ดี ทำให้ได้อย่างที่พูดแล้วกัน” เขามองอย่างไม่เชื่อถือ ใบหน้าของเขาเย็นชา และน้ำคำของเขาทำให้เธอจุกไปถึงอก

ถิ่นเป็นคนเย็นชา พูดคำไหนคำนั้นเธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้มีนิสัยสนุกเฮฮาเหมือนพี่ชายของเธอที่ค่อนข้างเจ้าสำราญ ดังนั้นสิ่งที่เขาพูดมันออกมา เขาก็คิดแบบนั้นจริงๆ

นอกจากงานบ้านงานเรือนแล้ว งานในไร่เธอก็ไม่เกี่ยงงอน เขาไม่ได้สนใจไยดีว่าเธอจะมีชีวิตเช่นไร ขอแค่ทำงานใช้หนี้เป็นพอ หนี้สินที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะจบจะสิ้น

“อุ๊ย! เฮีย มีอะไรคะ” เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขากระชากแขนของเธอขึ้นจากการดายหญ้า ใบหน้าของเขาดูไม่สบอารมณ์อะไรสักอย่าง

“เธอจะหว่านเสน่หาไม่เลิกอย่างนั้นเหรอ”

“อะไรกันคะ”

“คนงานในไร่ตีกันแย่งเธอ สรุปว่าไปอ่อยผู้ชายหน้าไหนถึงได้อยากได้เธอทำเมียนัก”

“รวิไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะคะเฮีย”

“อ้อ... เหรอ แสดงว่ามันหาเรื่องต่อยกันเองเพื่อแย่งเธออย่างนั้นเหรอ” เขาทำเสียงเยาะคนตรงหน้า

“รวิ! ว้าย!” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อถูกกดไปกับพื้นหญ้า ร่างหนาหนักของเขาถาโถมลงมาอย่างรุนแรง

“จะดีดดิ้นร้องแรกแหกกระเชอให้คนมาดูว่าเราทำอะไรกันหรือไง หรือเธอชอบโชว์” ถิ่นเอ่ยถามเสียงกร้าว ในขณะที่ซุกไซ้เข้าหาซอกคอของหญิงสาว

“เฮียคะ ตรงนี้ อื้อ... เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า” เธอร้องบอกเขาอย่างอดสูใจ เขาทำเหมือนกับเธอยิ่งกว่าดอกไม้ริมทาง แต่มันไร้ค่ามากกว่านั้น คิดจะข่มเหงอย่างไรก็ทำได้อย่างใจ เธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆ ไร้ที่พึ่ง ไม่มีที่ไป ไร้ญาติขาดมิตร เหมือนลูกไก่อยู่ในกำมือของเขา จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด

“เฮียอย่าดูดคะ” เขาดูดซอกคอของเธอ ทำให้เธอต้องร้องประท้วง ขืนเขาทำแบบนี้อีก เธอคงได้อับอายกว่านี้เป็นแน่ เพราะมันจะทิ้งร่องรอยเอาไว้

ถิ่นไม่ได้สนใจว่าหญิงสาวจะประท้วงหรือจะเป็นเช่นไร สิ่งเดียวที่เขาต้องการก็คือจัดการน้องสาวคนทรยศให้สาสม

รวิดาขัดขืนในคราแรก ก่อนที่เธอจะเริ่มอ่อนระทวย มือหนาหยาบกร้านของถิ่นลูบไล้ไปทั่วผิวกายผุดผ่องของเด็กสาว เธอสะท้านทุกครั้งที่เขาลากมือผ่าน พร้อมทั้งริมฝีปากร้อนที่ขบเม้มไปทั่ว

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ความลับของท่านประธาน

ความลับของท่านประธาน

ปีศาจชอนซา
5.0

นายพายุ ศิระภาคิณ อายุสามสิบปี นักธุรกิจหนุ่มประธานบริษัทส่งออกผ้าไทย วีรกรรมที่เขาทำไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อน กำลังจะย้อนกลับมา เมื่อนางสาวแพรไหม โภสิกุล ดีไซเนอร์สาวอายุยี่สิบเก้าปี ได้ปรากฏตัวขึ้นหลังจากที่เธอนั้นหายออกไปจากมหาวิทยาลัย กว่าสิบปี โดยไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งทำให้ท่านประธานหนุ่มเริ่มอยากรู้ชีวิตของเธอ เมื่อครั้งหนึ่งเรือนร่างอันบอบบางอรชรเคยหล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียวกับเขามาแล้ว ถ้าหากเขาต้องการสานสัมพันธ์กับเธออีกครั้ง มันก็ไม่แปลกหากเธอนั้นยังโสดแพรไหมจะยังต้องการเขาอยู่หรือไม่ ในเมื่อเธอคิดว่าพายุนั้นเป็นแค่ผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอเท่านั้น ซึ่งเวลานี้เธอก็ยังคงมองเขาในด้านลบอยู่ดี แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเป็นสิบปีแล้วก็ตาม "แม่ของหนูชื่ออะไร ตอนนี้อยู่ที่ไหน บอกฉันได้ไหม" พายุถามพร้อมกับจ้องลงไปที่ดวงตาแป๋วของเด็กหญิงตรงหน้า เมื่อเขามั่นใจว่าสายตาจะไม่โกหก "แม่ของหนูชื่อแพรไหม!" เด็กหญิงพูดออกมา พร้อมกับจ้องสายตาคมของผู้เป็นบิดาอย่างไม่กะพริบตา เพื่อยืนยันว่าเธอนั้นไม่ได้โกหก “ฮ่ะ!” พายุอุทานออกมาเสียงดัง ขณะที่หัวใจของเขานั้นเต้นแรง ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจที่สุดในชีวิต "ถ้าคุณไม่เชื่อ พาหนูไปตรวจดีเอ็นเอก็ได้นะคะ" เด็กหญิงพูดออกมาพร้อมกับมีใบหน้าที่เศร้าหม่น เมื่อเธอคิดว่าบิดาคงไม่เชื่อในสิ่งที่เธอนั้นพูดออกมา "ไม่จำเป็น!" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็ง เพื่อยืนกรานที่จะตรวจดีเอ็นเอ จนทำให้คนฟังนั้นหวาดกลัว เพราะใยไหมคิดว่าบิดานั้นไม่เชื่อใจเธอ "หนูขอโทษที่มารบกวน หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ" ใยไหมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เธอยกมือขึ้นไหว้ผู้เป็นบิดาอย่างนอบน้อม ประหนึ่งว่าจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้วในชีวิตนี้ เมื่อเธอได้สัญญากับผู้เป็นมารดาเอาไว้ หากถูกปฏิเสธแล้วไซร้ จะขอกลับไปไม่กลับมาหาชายตรงหน้าอีกเลยตราบชั่วชีวิต "แล้วหนูจะไปไหน นั่งลงก่อนสิ" พายุพูดพร้อมกับจับร่างเล็กของลูกสาวนั่งลงข้าง ๆ อีกครั้ง "ที่บอกว่าไม่จำเป็น นั่นเป็นเพราะว่าพ่อเชื่อว่าหนูเป็นลูกของพ่อโดยไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอ!" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ใยไหมไม่รอช้าโผเข้าไปกอดผู้เป็นบิดาอีกครั้งในทันที ก่อนจะร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจ "ไม่ร้องนะครับคนเก่งของพ่อ" พายุพูดพร้อมทั้งเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่แก้มใสของลูกสาวออกจนสิ้น ในขณะที่ตัวของเขาเองก็น้ำตาคลอเช่นกัน "หนูขอเรียกพ่อว่าคุณป๋านะคะ" เสียงเจี๊ยวจ๊าวพูดออกมาอย่างรื่นหู คุณป๋าที่เด็กหญิงพูดนั้น ทำให้พายุอดที่จะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจไม่ได้ "ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ทำไมถึงต้องเรียกพ่อว่าคุณป๋าด้วยละ หืม" พายุเอ่ยถามลูกสาวออกมา ขณะที่เขายังคงกอดเด็กหญิงเอาไว้ ด้วยความรักความผูกพันของสายใยระหว่างพ่อลูก ที่มันพันผูกจนมาสามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ "มาดาม ไม่ชอบให้หนูมีพ่อ หนูก็จะมีคุณป๋าแทนยังไงล่ะคะ" คำตอบของลูกสาวทำให้พายุยิ้มไม่หุบครั้งแล้วครั้งเล่า เธอช่างเป็นเด็กฉลาดและร่าเริง ผิดกับแพรไหมมารดาของเธอ ที่ชอบทำหน้าเหมือนแบกโลกทั้งใบเอาไว้ตลอดเวลา "ทำไมถึงเรียกแม่ว่ามาดาม ตอนนี้แม่แต่งงานไปแล้วหรือยัง" เวลานี้พายุลุ้นคำตอบจากลูกสาว หรือแพรไหมจะแต่งงานกับฝรั่งตาน้ำข้าวไปแล้ว ใยไหมถึงได้เรียกเธอว่ามาดาม "แม่ยังไม่มีใคร มีแค่ลุงดนัยที่ชอบมาข้องแวะ แต่หนูไม่ชอบเขาเลย เพราะเขาชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมาดามอยู่เรื่อย" คำตอบของลูกสาวช่างอิ่มเอมใจ เมื่อแพรไหมไม่มีใครเขาก็พร้อมจะสานสัมพันธ์ แต่งานนี้คงจะยากหากผู้ชายคนนั้นมาข้องแวะ แต่เขามีลูกสาวที่ยืนเคียงข้างแล้วจะกลัวอะไร "ถ้าพ่ออยากจะจีบแม่ต้องทำยังไง" "โอ้! เจ๋งเป้งมากค่ะคุณป๋า เดี๋ยวหนูจะช่วยเอง" ใยไหมพูดออกมาด้วยความดีใจ นั่นคือสิ่งที่เธอปรารถนามาแสนนาน อยากให้บิดามารดาได้ลงเอยกันสักที "ลูกรับปากพ่อแล้วน๊า... " พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก "แต่เราต้องมาทำข้อตกลงกันก่อนค่ะ คุณป๋า" ใยไหม ผละออกจากอกกว้างของผู้เป็นบิดา พร้อมกับหยิบคุกกี้ตรงหน้าเข้าปาก "หิวหรือยัง ไปทานข้าวก่อนดีไหม" พายุเอ่ยถามออกมาด้วยความห่วงใย เมื่อเห็นลูกสาวนั้นหยิบคุกกี้เข้าปากคำโต "เดี๋ยวค่อยไปทานก็ได้ค่ะ แต่เราต้องมาทำข้อตกลงกันก่อน เรื่องที่หนูเป็นลูกสาวของคุณป๋า ห้ามให้ใครรู้ ทุกอย่างจะเป็นความลับระหว่างเราได้ไหมคะ" พายุทำหน้าสงสัยกลับไปให้เด็กหญิง เธอกำลังคิดจะทำอะไร ใครหลายคนคงดีใจหากได้เป็นลูกสาวของท่านประธาน "ทำไมเป็นลูกสาวพ่อมันไม่ดีตรงไหนเหรอ ลูกถึงไม่อยากให้ใครรู้" พายุเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความน้อยใจ เมื่อลูกสาวไม่อยากให้ใครรับรู้ว่าเขาเป็นบิดาของเธอ "เป็นลูกสาวของป๋าดีที่สุดแล้ว แต่หนูไม่อยากให้ใครมองมาดามในทางไม่ดี ทุกคนต้องรู้แน่ สาเหตุที่มาดามต้องออกจากมหา'ลัยกลางคัน" คำบอกเล่าของใยไหมเป็นเหมือนดังคมหอก ที่ทิ่มแทงเข้ามาในหัวใจของพายุ เด็กหญิงตรงหน้าช่างมีความคิดแบบผู้ใหญ่ เธอถูกเลี้ยงมาแบบไหนทำไมถึงได้ฉลาดอย่างนี้ แพรไหมคงดูแลอบรมลูกสาวมาอย่างดี ต่างจากเขาผู้เป็นบิดาที่ไม่เคยได้เหลียวแล "พ่อขอโทษนะ ที่ไม่เคยได้ดูแลหนูเลย ต่อจากนี้ไปพ่อจะไม่ทิ้งหนูกับแม่ให้อยู่กันตามลำพังอีกแล้ว" คำพูดของผู้เป็นบิดากำลังทำให้เด็กหญิงหัวใจพองโต เธอดีใจที่ผู้เป็นพายุไม่ปฏิเสธ แถมเขายังคิดที่จะสานสัมพันธ์กับมาดามของเธออีกครั้ง คงไม่มีอะไรทำให้เด็กหญิงมีความสุขเท่าสิ่งนี้มาก่อนเลยในชีวิต "ก่อนอื่นคุณป๋า ต้องจีบมาดามให้ติดก่อน หนูบอกเลยว่างานหิน มาดามดื้อจะตาย ขนาดลุงดนัยตามจีบหลายปี มาดามยังปฏิเสธทุกครั้ง แต่ลุงดนัยก็ตื้ออยู่ได้" ใยไหมพูดพร้อมกับทำหน้างอ ออกมาได้อย่างน่ารัก "ป๋ามีลูกสาวคอยช่วยจะกลัวอะไร ไปทานข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวป๋าจะไปส่งที่บ้าน" พายุพูดออกมาด้วยสายตาที่มีความหวัง เขาคงไม่ต้องใช้นักสืบ ในเมื่อโชคชะตากำหนดให้หญิงสาวเดินเข้ามาในชีวิตของเขาเอง แถมอยู่ดี ๆ ก็ได้ลูกสาวมาหนึ่งคน ที่น่ารักซะจนทำให้เขานั้นอยากไว้หนวด

คู่ทาสของกษัตริย์ผู้โหดร้าย

คู่ทาสของกษัตริย์ผู้โหดร้าย

Devy Tseko
5.0

พวกเขาไม่รู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง พวกเขามองฉันและเห็นฉันเป็นเด็กผู้ชาย เป็นเจ้าชาย คนนหึ่ง พวกเขาซื้อมนุษย์อย่างฉันเพื่อตอบสนองความต้องการทางเพศ และเมื่อพวกเขาบุกเข้ามาในอาณาจักรของเราเพื่อซื้อพี่สาวของฉัน เพื่อปกป้องเธอ ฉันหมดหนทาง จึงต้องเข้าไปขอร้องให้พวกเขาพาฉันไปด้วย แผนของฉันคือหาโอกาส จะพาพี่สาวหนีไป แต่ฉันไม่คาดคิดว่าคุกของเราจะเป็นสถานที่ที่มีการป้องกันมากที่สุดในอาณาจักรของพวกเขา แต่เดิมฉันเป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เป็นคนที่พวกเขาไม่ต้องการ พวกเขาไม่เคยคิดจะซื้อ เลย แต่แล้ว ราชาผู้ยิ่งใหญ่ที่ไร้ความปรานี บุคคลที่มีอำนาจที่สุดในดินแดนป่าเถื่อนของพวกเขากลับสนใจใน "เจ้าชายน้อยผู้น่ารัก" เราจะเอาชีวิตรอดในอาณาจักรที่อันตรายนี้ได้อย่างไร และเผชิญหน้ากับผู้คนที่ไม่เป็นมิตรกับเรายังไง และคนที่มีความลับอย่างฉันจะกลายเป็นทาสแห่งความต้องการทางเพศได้อย่างไร . หมายเหตุของผู้เขียน นี่คือนิยายรักแนวดาร์ก เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ เรตติ้งสูง 18+ เตรียมพบกับเนื้อหาที่กระตุ้นอารมณ์และเข้มข้นได้เลย หากคุณเป็นนักอ่านตัวยงของแนวนี้ที่กำลังมองหาอะไรที่แตกต่าง พร้อมที่จะอ่านแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวโดยไม่รู้ว่าจะเจออะไรใหม่ๆ บ้าง แต่ก็อยากรู้เพิ่มเติมอยู่ดีล่ะก็ รีบอ่านเลย! . จากผู้เขียนหนังสือขายดีระดับนานาชาติเรื่อง "ทาสผู้เกลียดชังของราชาอัลฟ่า"

ข้อเสนอหัวใจ

ข้อเสนอหัวใจ

Nichole Venzo
5.0

หนานซ่งเป็นภรรยาที่ดีมาสามปีแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สามารถทำให้หยูจินเหวินตกหลุมรักเธอได้ และยังต้องการหย่ากับเธอเพื่อผู้หญิงตีสองหน้าเก่งคนหนึ่งด้วยซ้ำ ช่างเถอะ จะหย่าก็หย่าเลย ฉันไม่เล่นด้วยแล้ว เธอลบร่องรอยของตัวเองทั้งหมด หายไปจากโลกของเขาโดยสิ้นเชิง จากนั้นพลิกผันกลับอย่างสง่างามและกลายเป็นคู่หูในฝันของเขา หนานซ่งมองสามีเก่าของเธออย่างเย็นชา "อยากร่วมมือกับฉันเหรอ คุณเป็นใครกัน" มีผู้ชายจะมีประโยชน์อะไร ฉันจะโดดเด่นคนเดียว ต่อมาหยูจินก็ตามจีบภรรยาเก่าของเขาจากนั้นพบว่า - หัวหน้าแฮ็กเกอร์คือเธอ เชฟชื่อดังระดับนานาชาติคือเธอ หมอระดับนานาชาติชื่อดังคือเธอ ปรมาจารย์การแกะสลักหยกคือเธอ... ล้วนเป็นเธอ! เมื่อเห็นว่าเส้นทางตามจีบภรรยาของเขายิ่งลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ หยูจินเหวินก็สติแตก! คุณมีตัวตนอีกมากเท่าไรที่ฉันไม่รู้? - - หนานซ่ง: ใจเย็นๆ ฉันเก่งในทุกๆ ด้าน ตามจีบต่อเลย

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ