จากเด็กหญิงเล็กๆ ที่ได้รับการปลุกปั้นขึ้นมาเป็นนักร้องเสียงทองสุดสวยแห่งยุค พิจิกา โลดแล่นไปตามจังหวะเสียงเพลงจนถึงจุดสุดยอดในชีวิต และเส้นทางนั้นก็ไม่ได้งดงามเสมอไปเมื่อ สุวิชา ชายหนุ่มรูปงามก้าวผ่านมา เขาไม่ได้เป็นเทพบุตรสำหรับเธอ แต่เป็นมารร้ายที่ทำให้เธอตระหนกตกใจสุดขีด เขาทำให้จังหวะเพลงชีวิตของเธอผิดเพี้ยนไป กว่าเธอจะรู้ว่ามารร้ายมีหัวใจรักมั่นคง...ก็เกือบจะสายเกินไป
บทที่ 1 อยากจะขอร้อง
“แม่จะไปกับหนูจ้ะ”
น้ำเสียงนั้นเด็ดเดี่ยวเสียเหลือเกิน แล้ววงแขนเรียวก็โอบรัด ร่างของเด็กหญิงอายุสิบสองเอาไว้...มีความรักใคร่อย่างลึกซึ้งสอดแทรก แต่สำหรับเขาที่มองดูอยู่ห่างๆ รู้ได้ลึกซึ้งและเท่าทันว่าเธอไม่เพียงแต่รัก แต่หล่อนหลงลูก...เหมือนพิจิกาจะเป็นชีวิตจิตใจ และเป็นดวงวิญญาณทั้งหมดของเธอทีเดียว
“ไปเสียจากที่นี่...แม่เบื่อที่นี่เต็มทน”
หล่อนกวาดตาไปรอบๆ แววตาของหล่อนบ่งบอกและหล่อนก็ทำให้เขาไหวสะท้าน...สิบสองเกือบจะสิบสามปีที่เขาได้เรียนรู้ว่าเมื่อความรักจืดจางลง มันก็นำมาแต่ความเบื่อหน่าย เขายังรักหล่อนเสมอ...ยังรัก ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย แต่หล่อนเหมือนจะไม่เหลือความรักยิ่งใหญ่นั้นเอาไว้อีก
“ไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้น…บ้านนอกคอกนาแท้ๆ”
“เป็นอันว่าคุณจะไป”
“ใช่”
คางของหล่อนเชิดขึ้น หล่อนเพิ่งจะอายุสามสิบปีนี้ ยังสาวพริ้งสำหรับการมีลูกสาววัยสิบสอง...อีกหน่อยเมื่อพิจิกาเป็นสาว เมษา ก็จะเป็นเหมือนพี่สาวมากกว่าแม่ของเธอแน่นอน
“ลูกของเมควรจะได้รับสิ่งดีๆ ลูกมีโอกาสก้าวหน้า มีโอกาส ที่จะเป็นดาวดวงใหม่ในฟากฟ้า...ลูกของเรามีพรสวรรค์ในการ จะเป็นนักร้องนะคะ คุณเคยรู้ข้อนี้บ้างไหม คุณเคยสนใจบ้างหรือเปล่า ว่าเสียงของลูกไพเราะเหลือเกิน...เปล่าเลย หูของคุณบอดสนิทสำหรับ เสียงลูก...โน่นแน่ะ” เธอพยักหน้าอย่างเย้ยหยันออกไปนอกบ้าน...ถัดไปในโรงนา “เสียงวัวนั่นแหละที่คุณซาบซึ้ง...คุณรู้อารมณ์ของวัวไปเสียหมดว่ามันต้องการอะไร...ลูกคน...เมียอีกคน...คุณไม่เคยรู้”
คอของโอมเหมือนจะตกลง…เขาไม่เถียงหล่อน เพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่เคยเถียงหล่อนได้ทันสักหน หล่อนเป็นฝ่ายพูดคนเดียวเสียเป็นส่วนใหญ่ และเขาก็เป็นฝ่ายรับฟังมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
“แล้วคุณจะกลับมากันอีกไหม”
“เมก็ไม่รู้”
หล่อนยังไม่มั่นใจ...หล่อนมาหมดเวลานานพอสมควรแล้วกับเขา ชีวิตมีแต่จะเงียบเหงาและอับเฉาลงทุกที แต่หล่อนก็ยังมีเยื่อใยบางๆ หลงเหลืออยู่บ้าง...เมื่อมองเห็นท่าหมดอาลัยตายอยากของเขา
“เมจะไม่ลืมหรอกว่ายังมีคุณ และก็ยังมีลูกชายของเมอยู่กับ คุณอีกคน...ให้เมได้ไปดูแลลูกสาวของเรา แกจะต้องมีแม่ที่เข้มแข็ง คอยอยู่ใกล้ๆ เมรู้ว่าในวงการพวกนี้มันมีมายาอยู่เยอะ เมจะคอยกลั่นกรองแต่สิ่งดีๆ ให้กับลูก”
โอมคร้านจะบอกกับเมษาเหลือเกินว่าหล่อนจะกลั่นกรองได้ดี สักเพียงใด ในเมื่อตัวหล่อนก็ยังไม่มีวุฒิภาวะเพียงพอ บางครั้งบางคราวเมษาก็ยังทำตัวเหมือนเด็กๆ
แต่เมื่อหล่อนอยากจะไป เขาจะทำอย่างไรได้นอกจาก ปล่อยหล่อนไป เขาไม่อยากขวางกั้นหล่อนเอาไว้ให้หล่อนพูดกระแทกแดกดันว่าเขาขวางกั้นอนาคตลูก...แต่โอมยังมองไม่ออกว่าเด็กหญิง อายุสิบสองที่ยังเรียนมัธยมสองไปปั้นให้เป็นนักร้องดังได้ดีเพียงใด แววของพิจิกาพอมี...แต่ก็แค่เด็กหญิงเสียงดีคนหนึ่ง การจะเป็นนักร้องดังได้มันจะต้องอาศัยองค์ประกอบมากมายหลายอย่าง เมษาหลงเชื่อ คำหว่านล้อมของเจ้านายหน้าคนนั้นมากเกินไป หล่อนวาดความฝันเอาไว้มากมาย…จนเขาเองก็ได้แต่ละเหี่ยเพลียใจแทน
“มีอีกอย่างที่ผมอยากจะขอร้อง”
“ว่าไปซิคะ”
อ้อมกอดของหล่อนคลายลง และพิจิกาก็มองบิดาเขม็ง เธอไม่สนิทสนมกับเขานัก นอกจากจะเคารพว่าเขาเป็นพ่อ…ชีวิตของเธอ มีแต่แม่เสียเป็นส่วนมาก แม่ที่ทะนุถนอมเธอประดุจอัญมณีล้ำค่า ปกป้องทะนุถนอมเธอ...เมื่อยามใดได้ซุกอยู่ในอ้อมอกแม่ เธอจะอบอุ่นใจเสมอ
“ผมจะไม่หย่านะ...ไม่เป็นอันขาด” เขายกมือขึ้นเมื่อหล่อน ทำท่าจะค้าน “คุณจะไปกับลูกก็ได้...แต่ผมก็จะไม่หย่าให้คุณ เราจะยังเป็นผัวเมียกัน มีทะเบียนสมรสอยู่อีกหนึ่ง...แล้วคุณก็ต้องจำให้ได้ว่า คุณยังมีผัวอีกหนึ่ง...ลูกชายอีกหนึ่ง ไม่ว่าคุณจะหอบหิ้วยัยขิมไปถึงไหน ก็ตามที”
บทที่ 1 อยากจะขอร้อง
16/04/2022
บทที่ 2 ไม่ใช่วันนี้
16/04/2022
บทที่ 3 ลูกสาวตัวน้อย
16/04/2022
บทที่ 4 คนหัวก้าวหน้า
16/04/2022
บทที่ 5 ทะเบียนสมรส
16/04/2022
บทที่ 6 ไม่มีเจตนาอื่น
16/04/2022
บทที่ 7 รูปเงาแห่งความฝัน
16/04/2022
บทที่ 8 ผู้ชายที่จะมาเป็นผัว
16/04/2022
บทที่ 9 ทะเบียนสมรสที่คาราคาซัง
16/04/2022
บทที่ 10 ขอยืนยัน
16/04/2022
บทที่ 11 ประกาศตัวเอง
16/04/2022
บทที่ 12 ทุกคนเท่าเทียมกัน
16/04/2022
บทที่ 13 สันดาน
16/04/2022
บทที่ 14 หวานใจ
16/04/2022
บทที่ 15 สะใภ้ของแม่
16/04/2022
บทที่ 16 เรื่องเสียหาย
16/04/2022
บทที่ 17 ความจริง
16/04/2022
บทที่ 18 ประจานให้อื้อฉาว
16/04/2022
บทที่ 19 ความรู้สึกชิงชัง
16/04/2022
บทที่ 20 ไม่ได้คิดจะเลิกติดตามหา
16/04/2022
บทที่ 21 ห่วงใย
16/04/2022
บทที่ 22 สัญญาณอันตราย
16/04/2022
บทที่ 23 ความผิดปกติของสุวิชา
16/04/2022
บทที่ 24 ติดตามหา
16/04/2022
บทที่ 25 ก้าวสู่บ้านเก่า...
16/04/2022
บทที่ 26 ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย
16/04/2022
บทที่ 27 เหนี่ยวรั้ง
16/04/2022
บทที่ 28 เห็นแก่ความเป็นเพื่อน
16/04/2022
บทที่ 29 จะมีลูกไม่ได้
16/04/2022
บทที่ 30 ตัดสินใจ
16/04/2022
บทที่ 31 จัดการกับการหย่าร้าง
16/04/2022
บทที่ 32 อดีตแม่ยาย
16/04/2022
บทที่ 33 ความปรารถนา
16/04/2022
บทที่ 34 จุดมุ่งหมาย
16/04/2022
บทที่ 35 พ้นขุมนรก
16/04/2022
บทที่ 36 ความน้อยใจ
16/04/2022
บทที่ 37 ผมไม่ได้โกหก
16/04/2022
บทที่ 38 มัวแต่ใส่ใจกับความบอบช้ำ
16/04/2022
บทที่ 39 พิจิกาได้ผ่านผู้ชายมาแล้ว
16/04/2022
บทที่ 40 ไม่ซ้ำรอย
16/04/2022
หนังสืออื่นๆ ของ อาริตา กันยามาส
ข้อมูลเพิ่มเติม