icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
968
ชม
33
บท

รับส่งขึ้นสวรรค์ทั่วทุก ‘ซอย’ โดยเฉพาะ ‘ซอยถี่ๆ ซอยลึกๆ’ ผมยิ่งชอบ ‘ซอยตัน’ วิ่งไปชนจึ๊กๆ ผมก็รับนะครับสนใจใช้บริการนี่นามบัตรผม กด 6969 เรียก ‘ผัวเบอร์ 1’ รับประกันส่งถึงสวรรค์ไม่มีหยุด สะดุด ให้เสียเซลฟ์

บทที่ 1 EP.01

สวัสดีครับ พี่ๆ นักอ่านทุกท่าน ผมชื่อ ‘หนึ่ง’ ครับ หนึ่งที่แปลว่า ที่หนึ่งนั่นแหละครับ ต้องขอบคุณพ่อแม่ผมนะครับที่ตั้งชื่อผมได้เหมาะสมกับความจริงมาก เพราะตั้งแต่เกิดจนจำความได้ ชีวิตผมก็มักเกี่ยวข้องกับ ‘เลข 1’ เสมอ พี่ๆ อยากรู้แล้วใช่ไหมครับว่ามีอะไรบ้างน้า... ที่ตัวผมไปเกี่ยวพันกับ ‘1’ อย่างนั้นก็ตามผมมาเลยครับ...

‘ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน... ถิ่นกันดารที่เขาดูหมิ่นดูแคลน’ แอบเอาเพลงน้าหมู พงษ์เทพ มาร้องเสียเลย

ใช่ครับ ผมเป็นคนอีสานโดยกำเนิด จังหวัดที่ผมเกิดก็คือ 101 เห็นไหมละครับ ชีวิตผมเกี่ยวพันกับเลข 1 จริงๆ จังหวัดในประเทศไทยมีตั้ง 77 จังหวัด ไหงผมตกช่องมาเกิดที่ 101 ได้ละเนี่ย อิอิ... อันนั้นต้องไปถามพ่อและแม่ผมต่อ

พอโตเข้าโรงเรียนได้พ่อแม่ก็พาผมมาฝากเข้าเรียนอนุบาล 1 ผมก็ได้เลขที่ 1 อยู่ห้อง อ.1/1 ยังไม่หมดนะครับ ก็ผมน่ะมันเรียนเก่ง ได้เป็นหัวหน้าชั้นตลอด ก็ไต่เต้าขึ้นมาอยู่ ป.1/1 – 6/1 พอเรียนมัธยมก็ได้อยู่ห้อง ม.1/1 อีกนั่นแหละครับตามประสาเด็กเรียนดี กีฬาเด่น บวกกับหน้าตาเอ็นเตอร์เทนคนอื่นเสมอ เรียกภาษาบ้านๆ ว่า ‘หน้าตารับแขก’ นั่นแหละครับ เพราะผมก็มักจะได้รับเลือกให้เป็นประธานชมรมนู้นนี้โน้นตลอดๆ เวลามีกิจกรรมอะไรก็แล้วแต่ ผมนี่แหละได้รับเลือกเป็นคนแรกเลย

จนเรียน ม.6 ความภาคภูมิใจแรกในชีวิตวัยรุ่นของผมก็มาเยือน ผมได้รับเลือกให้เป็นประธานนักเรียนครับพี่น้อง ชีวิตผมในตอนนั้นดีงามมาก... เรียกได้ว่าเดินไปทางไหน สาวๆ รุ่นน้องก็มักจะมากรี๊ดกร๊าดเรียกผมว่า

‘พี่หนึ่งคะ พี่หนึ่งขา...’ ผมนี่ตัวลอยเลยครับ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นตลอดน่ะสิครับ เรื่องราวดราม่าเริ่มเข้ามาในชีวิตผมอย่างลางๆ จนผมเกิด ‘สภาวะทิ้งตัว’ อย่างแรงก็ตอนตัดสินใจไม่เอ็นทรานซ์นี่แหละครับ

ไม่ใช่ว่าผมกลัวจะสอบเข้าไม่ได้นะครับ เพราะผมก็ถือว่าเป็นเด็กเรียนคนหนึ่งเลยล่ะ และจากแนวข้อสอบที่ผมหมั่นทบทวนอยู่ตลอดนั้นก็ทำให้ผมมั่นใจว่า ผมสามารถสอบเข้าเรียนในสาขาที่ผมอยากเรียนได้สบาย แต่เพราะผมเป็นเด็กดียังไงล่ะครับ ผมรักพ่อแม่ รักครอบครัวครับ ‘งงล่ะสิ... ว่าทำไมผมไม่เอ็นทรานซ์’

ก็ผมน่ะเป็นลูกชายคนโต ที่บ้านก็ไม่ได้มีเงินทองมากมายอะไร แค่พ่อแม่ส่งเสียผมได้จบ ม.6 นี่ก็ถือว่าท่านเก่งมากแล้ว ผมเองความที่เป็นพี่ชายคนโตของน้องๆ อีกหลายคน ผมก็ควรจะเสียสละมาช่วยพ่อแม่ทำงานส่งเสียน้องๆ นั่นแหละครับเส้นทางโลดแล่นในเมืองใหญ่จึงมาเยือนผมจนได้

ใช่ครับ เด็กอีสานอย่างผมจะทำงานทั้งทีก็ต้องโน่น ‘กรุงเทพมหานคร’ เมืองฟ้าเมืองสวรรค์ที่เด็กบ้านนอกคอกนาอย่างผมใฝ่ฝันว่าจะได้มาสูดดมกลิ่นเมืองศิวิไลซ์สักครั้งในชีวิต

‘จากแดนอีสานบ้านเกิดเมืองนอน มาเล่นละครบทชีวิตนัก’ ผมชอบพี่ไมค์ครับ และรักในเส้นทางเสียงเพลงลูกทุ่งมาก แต่ผมไม่ได้มาเป็นนักร้องนะครับ โธ่! พี่ๆ คิดดูสิครับ เด็กหนุ่มวัยละอ่อนอย่างผม ใครจะผลักจะดันเข้าวงการล่ะครับ

แม้หน้าตาผมจะดีเข้าขั้น ‘ณเดชน์ + เจมส์จิ’ ก็เหอะ แต่หากผมต้องไปเสนอตัวให้เก้ง กวาง บ่าง ชะนี ผมก็ไม่กล้าหรอกครับ ผมน่ะยังซิงนะครับพี่ ทั้งทวนแท่งและช่องแคบมะละกาของผม ยังซิงทั้งสองทาง แหม... แต่มันก็ซิงไม่นานนักหรอกครับ

ใช่ครับ ผมเข้ามากรุงเทพฯ ได้ไม่นาน เส้นทางเปิดบริสุทธิ์ผมก็เริ่มขึ้น อายจังที่ต้องเล่าเรื่องตัวเองแบบนี้ แต่มันอดภูมิใจไม่ได้นี่ครับ เพราะไม่ว่าจะสาวแก่ แม่ม่าย คุณน้าข้างบ้าน หรือแม้แต่น้องหมวยในร้านก็บอกว่าของผมน่ะ ‘ใหญ่’ กว่าใครทั้งนั้น แถมทุกคนยังการันตีว่าผมน่ะเป็นที่หนึ่งสมชื่อจริงๆ

ผมเริ่มต้นงานแรกด้วยการเป็นลูกจ้างในร้านขนมปังแถวบางบัวทองครับ แต่ผมไม่ทิ้งการเรียนนะครับ ผมน่ะลงเรียนรามฯ เอาไว้ สาขาที่ผมเลือกน่ะหรือครับ ‘รัฐศาสตร์ การเมืองการปกครอง’ ที่เลือกสาขานี้ก็เพราะผมอยากนำความรู้ที่ผมได้รับไปพัฒนาชุมชนของผมครับ ก็บอกแล้วไงครับว่าผมน่ะเด็กรักเรียน และผมก็ยังสำนึกรักบ้านเกิดของตัวเองอย่างแรงเสียด้วย

แต่เส้นทางอาชีพของผมก็ทำให้ผมมีปัญหากับการเรียนบ้างเล็กน้อย จะว่าไปก็คงไม่เล็กไม่น้อยสักเท่าไร แต่ผมมันลูกคนไม่รวยครับ ผมก็ต้องเลือกอาชีพไว้ก่อนล่ะ กลางวันทำงาน กลางคืนแบ่งเวลาอ่านหนังสือครับ โดยผมน่ะจะทำตารางเรียนเองเหมือนตอนเรียนมัธยมเลยครับ ผมจะเขียนไว้ว่าวันไหนจะอ่านวิชาอะไร เริ่มกี่โมงถึงกี่โมง ถ้าไม่ทำอย่างนี้มีหวังผมคงเรียนไม่จบหรอกครับ ยิ่งทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เรื่องยากสำหรับผมเลยนะเนี่ย

พี่ๆ อย่าเบื่อเรื่องเล่าของผมเสียก่อนล่ะ ว่าเอ... ฉันจะอ่านเรื่องเสียวหรือมาตามอ่านอัตชีวประวัติของผมกันแน่ เอาเป็นว่าผมรับประกันความเสียวด้วยอาวุธยาวใหญ่ประจำกายของผมแน่นอน แต่ผมอยากให้พี่ๆ รู้จักตัวผมให้ดีกว่านี้น่ะครับ

ถึงผมจะสร้างความเสียวให้สาวๆ ไม่จำกัดเวลา แต่ผมก็เป็นคนหนักเอาเบาสู้นะครับ งานหนักหนาแค่ไหนผมก็ไม่เกี่ยงหรอก ขอแค่ให้ได้เงินมาส่งเสียครอบครัวและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน แต่หากจะสร้างความสุขให้ทุกๆ คน ผมก็แสนจะยินดี เริ่มเสียวแล้วล่ะสิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า... อย่างนั้นมาเริ่มประสบการณ์เสียวครั้งแรกไปกับผมได้เลยครับ

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนังสืออื่นๆ ของ ชนิตร์นันท์

ข้อมูลเพิ่มเติม
บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ