Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
427
ชม
36
บท

คนที่หมั้นหมายกันไว้หนีการแต่งงานไป ทำให้เธออับอาย ปวดใจ เทียมฟ้าต้องอยู่กับความเสียใจนานหลายปี เมื่อเขากลับมา คมเดชกลับสร้างมลทินให้เธออีกครั้ง ซ้ำขับไล่ไสส่งเธอให้ออกไปจากบ้านเขา เธอจากมาเพราะหมดสิ้นซึ่งครอบครัว หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง โดยไม่รู้ว่าในท้องมีลูกของเขาไปด้วย…

บทที่ 1 1

1 คนทำต้องชดใช้

ดวงตะวันกำลังจะลับเหลี่ยมเนินเขาตรงหน้า คมเดช กฤติพลชัย บอกให้ลูกน้องคู่ใจเหยียบคันเร่งเพื่อให้ถึงไร่ก่อนจะมืดค่ำ ดวงตาคมกล้าสีน้ำตาลมองต้นไม้ร่มรื่นข้างทาง ชายหนุ่มค่อนข้างรู้สึกเฉยชาทั้งที่ควรจะสดชื่นกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า เหตุใดเป็นเช่นนั้น เขาย่อมรู้ดีแก่ใจ ชายหนุ่มวัย 31 ปี กุมคางทรงเหลี่ยมซึ่งรับกับใบหน้าได้รูป

อันที่จริงคืนนี้เขาจะไม่มาตามคำสั่งของพ่อก็ได้ แต่ดันนึกสนุก นึกสมเพชคนบางคนเลยต้องมาเพื่อดูหน้าหล่อน

พ่อแต่งงานครั้งที่เท่าไหร่เขาจำไม่ได้ แต่ชื่อเจ้าสาวทำให้เขาเฉยอย่างคราก่อนไม่ได้

ผู้หญิงคนนั้น ไม่อยากเชื่อพ่อจะเอาจริงอย่างที่ตนพูด อันนี้จะเรียกว่าเป็นความพ่ายแพ้หรือชนะของตนล่ะ

และที่เขามาเพราะอยากเห็นหน้าเจ้าสาวเท่านั้น พ่อรู้คงหัวเสีย แต่เขาก็ไม่สนใจข้อนี้เท่าไหร่

มือถือสั่นไหว คมเดชกดรับ

“มีอะไรครับ”

“ถึงไหนแล้วครับคุณคมเดช”

เสียงคนสนิทพ่อถามไถ่ คมเดชมองข้างทางอ่านป้ายข้างหน้าซึ่งผ่านสายตา

“ใกล้แล้วครับ”

“ผมจะรายงานนายครับ”

คมเดชวางสาย ปากพึมพำ “ทำไมโทรเร่งนักวะฮิโรชิ”

ฮิโรชิคือคนสนิทที่แม่ให้ติดตามตน ฝ่ายนั้นไม่ตอบ คมเดชเองไม่หวังคำตอบเพียงลูบผม กระชับเสื้อสูทที่ไม่เคยใส่ให้ใครที่ไร่เห็น ปกติเมื่อก่อน เสื้อยืด กางเกงยีนต์ เสื้อหนัง นั่นแหละคือตัวเขา

ฮิโรชิขับช้าลง คมเดชมองคนสนิท “ทำไม”

“ระวังตัวนะครับ อย่าประมาท”

คมเดชยิ้มมุมปาก มองรอบๆ ไร่องุ่นกว้างขวางก่อนจะพึมพำ

“ไม่มีอะไรน่า ถึงอยากได้สมบัติพ่อแต่คนพวกนั้นคงไม่ลงมือวันนี้มั้ง”

พูดจบมองยังลานบ้านกว้างขวางซึ่งมีแขกหลายคนมาร่วมงานแต่งของพ่อ ในจำนวนคนเหล่านั้นมีญาติตาโตที่หวังสมบัติคนอื่นอยู่ด้วยแน่นอน รวมทั้งพวกชาวเกาะที่ชอบเลียแข้งขาพ่อ คมเดชไม่รอให้คนสนิทเปิดประตู เขาเดินลงจากรถและเดินเร็วไว เล็ดลอดเข้าในบ้านที่ยังจำได้แม่นว่าประตูมีทิศไหนบ้าง

ห้องพักของเจ้าสาว

เทียมฟ้า ว่าที่เจ้าสาว ขาว หมวย สวยอึ๋ม อายุ 28 ปีกำลังนั่งฟุบกับโต๊ะเครื่องแป้ง ได้ยินเสียงใครบางคนเดินเข้ามา เธอไล่ทันทีด้วยความหงุดหงิด ปกติเธอไม่ใช่คนใจร้อน แต่คืนนี้ใจเธอไม่มีความสุขเลย

“ออกไปก่อนเถอะยังไม่ถึงเวลาออกไป ฟ้าอยากพักก่อน”

คมเดชเท้าเอวมองร่างในชุดลูกไม้สีขาวเรียบๆ แต่สวยมากเมื่อเธอใส่ เขากระแฮ่มเพราะไม่รู้จะคุยอะไร ทำให้เจ้าสาวพ่อหันมามองทันที ก่อนจะเบิกตากว้าง

“คุณ มา มาด้วยเหรอ”

คมเดชมองปากรูปกระชับ เครื่องหน้าที่ดูเรียวลงมาก และใบหน้าทุกส่วนที่สวยด้วยเครื่องสำอาง เมื่อมองทั่วใบหน้าก็ยิ้ม หยัน

“ทำไมจะมาไม่ได้ นี่มันบ้านพ่อฉันนะ หรือว่าฉันเข้าบ้านผิด”

“ถามไปอย่างนั้นแหละไม่ได้สนใจจริงๆ ค่ะ ฉันได้เวลาคุยต้องออกไปแล้ว ขอตัวนะคะ”

เจ้าสาวคนสวยพยายามไม่มองใบหน้าตน เดินไปยังประตู เด็กน้อยยังมองออกว่าจะหนี คมเดชเข้าไปขวาง

“จะไปไหน ไม่ดีใจหรือที่เห็นฉัน เมื่อก่อนอยากแต่งงานกับฉันนัก ตอนนี้ไม่มีหนทางต้องเอาพ่อมาแก้ขัดหรือจ๊ะ ช่างน่าเห็นใจ ว่าแต่นี่คำสั่งพ่อเธออีกหรือเปล่า”

ใบหน้าหล่อนเชิดอย่างไม่เคยเห็น คมเดชมองอย่างแปลกใจ ไม่กลัวคอเคล็ดหรือนั่น

“กรุณาหลีกค่ะ”

คมเดชไม่หลีก มองรอบๆ ห้องแทนที่จะมองคนตรงหน้า เพรารู้สึกอยากกลืนน้ำลายยามมอง แต่เมื่อเธอไล่เขากลายๆ ก็จำต้องมองหล่อน และจ้องชุดเจ้าสาวซึ่งเปิดโชว์ไหล่ขาวเนียน

เธอเปลี่ยนไปมาก ผอมลง เขาจ้องเนิ่นนาน

“มองอะไรคะ”

“ทำไมมองไม่ได้ เมื่อก่อนมากกว่านี้เธอก็อยากให้ฉันเห็นนี่น่า” คมเดชจ้องคนตรงหน้าอยู่อย่างนั้นไม่กะพริบตา การได้แกล้งหล่อนช่างสนุก

เจ้าสาวหน้าแดงก่ำ หันหาของใกล้มือเพราะอยากปาใส่คนข้างๆ แต่ไม่พบอะไรซ้ำยังโดนคุกคามใกล้กว่าเคย เธอถอยชิดประตูและเรียกเด็กในบ้าน

“ใครอยู่ข้างนอกบ้าง มีใครอยู่ไหม”

“ดัดจริต ทำมาเป็นกลัวผู้ชายที่เคยคิดจะเอาทำผัว”

คมเดชทนไม่ไหวต่อว่าใกล้ใบหู หญิงสาวใบหน้าแดงด้วยความโกรธยกมือจะฟาดใบหน้าคนที่ทำให้เธออับอายแต่ชายหนุ่มจับมือเธอบีบ

สองคนจ้องตากันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนทุกอย่างจะหยุดลงเพราะเสียงนายเดชคุณ

“ออกมาได้แล้วเทียมฟ้า ฉันจะรอที่บันไดด้านล่าง”

หญิงสาวสะบัดมือจากการคุกคามและพูดรอดไรฟันสวย “ไม่นานจะได้เรียกฉันว่าแม่ ต้องการแบบนี้ไม่ใช่หรือคะจึงหนีไปอย่างคนขี้ขลาด ทำตัวให้ดีๆ นะคุณ แล้วอย่าหาว่าแม่เลี้ยงอย่างฉันไม่เตือน”

ว่าแล้วเธอออกไป คมเดชเดินไปดูที่ระเบียง ดีใจที่ให้ฮิโรชิจอดรถไกลบ้าน ทำให้พ่อยังไม่รู้ว่าเขามาถึงแล้ว

แม่เลี้ยงเหรอ คนขี้ขลาดเหรอ ทำไมคำนี้ทำให้เขาก้าวขาออกจากห้องนี้ไม่ได้นะ แต่หล่อนคนนั้นที่เคยเป็นคู่หมั้นจำใจปากร้ายขึ้นมาก เห็นแล้วขัดลูกตานัก

เทียมฟ้า เธอจะทำอะไรกันแน่

หรือนี่เป็นคำสั่งของพ่อเธออีก คนบ้านเธอนี่ก็แปลก อยากรวยทางลัดจนทำเรื่องน่าเกลียดไม่มีวันพัก เร่ขายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ให้สงสัยเสมอมา ที่ผ่านมาเธอทำไปเพราะพ่อหรือเพื่อตนเอง

“นายครับไปกันหรือยัง”

“ไปสิ ”

คมเดชเดินไปหาคนสนิท เพื่อลงไปหาพ่อ ซึ่งอยากรู้นักจะดีใจแค่ไหน หรือเฉยชาเหมือนเคยเมื่อเจอกัน

เมื่อหกปีที่แล้ว เขาจากไร่กว้างแห่งนี้ไปอยู่กับแม่ ไปแล้วไม่เคยกลับมา เขาดูแลช่วยดุแลกิจการโรงแรมของตาเล็กๆ น้อยๆ และบินไปหาญาติที่ญี่ปุ่นกับแม่ และพักยาวนานที่นั่น เขาได้รู้ว่าความสุขจากแม่นั้นยิ่งใหญ่มาก ต่างกับที่พ่อเคยพูดให้เข้าใจผิด

เลิกรากันด้วยความไม่เข้าใจ กลายเป็นความเกลียดชัง แม้จะเลี้ยงดูเขามา พ่อก็ห่างเหินกับเขามาก คมเดชคิดแบบนั้นมาตลอด และทำให้ญาติพี่น้องพ่อไม่เกรงใจเขา

ป้าจ้องแต่จะกำจัดเขาให้พ้นจากที่นี่ คงหวังอยากได้สมบัติพ่อเหมือนครอบครัวเทียมฟ้า

ไอ้พวกอยากชุบมือเปิบ มีอยู่แล้วยังไม่รู้จักพอ เขาเกลียดนัก

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

โรแมนติก

5.0

อทิตยาคือหญิงสาวที่นายพลภัทรอุปการะไว้ตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอรัก เคารพนายพลเหมือนพ่อแต่กลัวคุณหญิง ภรรยานายพลมาก ดังนั้นเมื่อโตเป็นสาวเธอก็ไม่กล้าเข้าใกล้นายพลอีก จนกระทั่งภัทรกร ลูกชายคนโตของนายพลเข้ามาแทรกซึมให้หัวใจที่ว้าเหว่อบอุ่นขึ้น เธอหลงรักเขาอย่างห้ามใจไม่ได้ เธอยอมเป็นคนในความลับ เพื่อรอวันที่จะได้ทะเบียนสมรสจากเขา แต่แล้ววันหนึ่งคนรักเขากลับมา เขาไม่รีรอที่จะมอบเงินให้เธอ ตัดสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนลง แล้วเธอจะพูดอะไรได้ นอกจากทำตามที่เขาต้องการ ทว่าเมื่อรู้ว่าตั้งท้องเธอก็เปลี่ยนใจ อยากให้ภัทรกรรู้เรื่องลูก แต่เขากลับคิดว่าเธอโกหกเพราะคิดจะจับเขา หญิงสาวเสียใจมาก เธอยอมไปจากบ้านดลจิตรตามที่คุณหญิงสั่ง เพราะที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ นายพลเธอก็ไม่อยากให้เดือดเนื้อร้อนใจเพราะเธอ

ร้ายไม่เคยรัก

ร้ายไม่เคยรัก

โรแมนติก

5.0

เพราะอนาคตของน้องสาว เพราะแม่ พลอยหวาน สาวสมองขี้เลื่อยจึงต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ คีตะคราม เขาหล่อ แต่เขาร้าย แต่ไม่ปราณีเธอ แม้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ วันที่หลานชายเขาฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เธอรู้ว่าตนเองท้อง ทว่าพ่อของลูก คนใจร้ายคนนั้นไม่ยอมรับฟัง เขายังต้องการให้เธอไปให้ไกลตาหลานชายของเขา แต่กลับไปบ้าน สักวันคนบ้านนั้นอาจจะรู้เรื่องน้องสาว ที่ไม่เคยเหลียวแลพี่สาวอย่างเธอ ดังนั้นเธอต้องไปหางาน หาเงินเอาข้างหน้า คลอดลูกเมื่อไหร่ จะเอามาให้พ่อเขาก็แล้วกัน ไม่โกรธแม่ใช่ไหมลูก? เธอน้ำตาไหล เธอหวังลูกจะตอบกลับเป็นประโยคเดียวกับคำถามของเธอ

ความผูกพันที่ไร้ค่า

ความผูกพันที่ไร้ค่า

โรแมนติก

5.0

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ ------ “ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” “อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” “เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา “เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น “เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ ทรายสีรุ้ง

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

โรแมนติก

5.0

เขารักคนอื่น กำลังจะแต่งงานกัน ในค่ำคืนหนึ่งเธอกลายเป็นของเขาด้วยความงงๆ อยากบอกเขาให้รับผิดชอบ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คนที่เขาจะแต่งงานเป็นคนที่เธอรัก เคารพ อารยายอมตัดใจ แม้อุ้มท้องและโดนพ่อด่าทอ ทุบตี ว่าแย่งของคนอื่นเธอก็ไม่อาจโต้แย้ง ---------------------- “อย่าเพิ่งไป” มือใหญ่คว้ามือเธอไว้ อารยาสะบัด “จะกลับแล้ว ถ้าคุยเรื่องไร้สาระ” “การที่เรานอนกันดุเดือดคืนนั้น เธอพูดว่าไร้สาระเหรอ ฉันคงจะคิดผิดเสียแล้ว ว่าเธอไร้เดียงสา” ดวงตาคมโตหันไปถลึงตา “พูดอะไรเงียบไปเลยนะ” โยธินหัวเราะขื่น “แสดงท่าทีแบบนี้ ยอมรับแล้วสินะ” อารยากำหมัดแน่น มองซ้ายขวา ที่นี่คงให้เธอตะโกนให้หายแค้นใจได้ “ยอมรับแล้วไง คุณก็ไม่สามารถทำอะไรให้ฉันกลับมาเป็นคนเดิม พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” ไม่คิดจะกลายเป็นคำพูดนี้ที่ปิดการสนทนา เธอแหงนมองท้องฟ้า ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่มีอะไรดีขึ้น จะร้องไห้ไปทำไม “เธอหวังอะไรล่ะ น่าจะรู้ฉันจะแต่งกับพี่สาวเธอเท่านั้น” อารยากำหมัดแน่น พลั่ก! “โอ้ย!” โยธินกุมจมูก สบถเสียงดัง “เธอเป็นบ้าอะไร เจ็บนะ” “ให้คุณมีสติและคิดบ้าง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันเคยอ้อนวอนอะไรคุณบ้าง ฉะนั้นอย่ามาตัดสินว่าฉันคิดหรือไม่คิดอะไร เข้าใจไหม” โยธินอึ้งไปแต่ไม่ยอมแพ้ “ผู้หญิงเก็บกด อยากลองจะว่างั้น แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะ แอบลอบเข้าไปมันคงเร้าใจใช่ไหม ก็แน่ล่ะ หุ่นผมมันคงน่ากิน” อารยายกมือจะซัดอีกครั้งแต่กลับโดนรวบที่เอว ก่อนใบหน้าบึ้งตึงจะก้มลงมาบดจูบปากเธอ หญิงสาวพยายามกระทืบเท้าเขาและดิ้น คนบ้านี่ ทำอะไรอีก

หนังสือที่คุณอาจชอบ

Happy ที่โสดอีกครั้ง

Happy ที่โสดอีกครั้ง

STARMOON PTE. LTD.
4.9

แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า

Smokin'Love วิมานรักสีเทา

Smokin'Love วิมานรักสีเทา

Me'JinJin
5.0

เกรย์ กันต์ณทีป์ ผู้ชายที่เลือกเดินตามรอยคุณทวดผู้ล่วงลับ ฉากหน้าเขาคือคุณหมอเทพบุตรที่แสนดี หากแต่ ฉากหลังเขาคือมาเฟียที่แสนเหี้ยมโหด ความรักคือสิ่งที่พยายามหลีกหนีแต่ความบังเอิญกลับเล่นตลกทำให้เขาต้องกลายมาเป็นแฟนของเธอ ผู้หญิงที่ทำให้ความรู้สึกที่เรียกว่ารักของเขาไม่ใช่เรื่องบังเอิญอีกต่อไป เพลงพิณ เพลงนรี เธอก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากจะมีรักแท้กับใครสักคน แต่ทุกคนที่ผ่านเข้ามากลับเป็นได้แค่เพียงความรักที่ไม่สมหวัง จนเมื่อเธอได้พบกับเขา....เกรย์ กันต์ณทีป์ ผู้ชายแปลกหน้าที่กลายมาเป็นแฟนของเธอเพียงชั่วข้ามคืน ❤️❤️❤️

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

ลิขิตรักนายสุดหื่น

ลิขิตรักนายสุดหื่น

รินธารา
5.0

เมื่อเธอโดนนอกใจจากคนที่รัก จึงหนีไปเริ่มต้อนชีวิตใหม่ที่ดูไบ และเธอก็ได้เจอกับหนุ่มอาหรับสุดแซ่บ ที่มายั่วยวนหลอกล่อให้เธอมีเซ็กส์ที่เร่าร้อนกับเขา และเขายังต้องการให้เธอท้องลูกของเขาอีก.... เรื่องย่อ.... “คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…” “ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…” “ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…” “หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…” “อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้” “ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ” “อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….” อัสลาน ราเชด บรูฮัมนี อายุ 37 ปี “อัสลาน...” หนุ่มนักธุรกิจชาวอาหรับที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรในนิยาย แต่ต้องมาคัดสรรหาเมียเพื่อจะมีลูกสืบทอดวงตระกูลตามคำสั่งของพ่อแม่ ทำให้เขานั้นเลี่ยงไม่ได้กับการที่จะหาเมียสักคนมารับหน้าที่นี้ แต่เขาดันไปถูกใจแม่สาวไทยใจแข็งเข้านี่สิ ไม่ว่าเขาจะเสนออะไรไปเธอก็ไม่ยอมที่จะมาเป็นเมียของเขาเลย เพียงเพราะว่าเขานั้นแก่กว่าเธอไม่กี่ปีเท่านั้น ทำให้เขาต้องใช้เล่ห์กลหลอกล่อเธอให้มาทำงานกับเขา ก่อนจะค่อยๆอ่อยแล้วก็รุกจัดการตะครุบเหยื่ออย่างเธอให้กลายมาเป็นนกน้อยในกรงทองของเขา…. มารียา เวทติวัตร อายุ 27 ปี “มีน มารียา…” สาวไทยหน้าคมที่มีหุ่นอวบอัดเป็นที่ยั่วน้ำลายของพวกหนุ่มนั้น กลับไม่ประสบความสำเร็จเรื่องความรักเอาซะเลย เธอจึงหนีจากความเสียใจแล้วมาหางานทำอยู่ที่ดูไบ...เพื่อจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็ได้เจอกับเจ้านายขี้อ่อย ขี้ยั่ว ที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปไหน เขาก็มักจะมายั่วน้ำลายทำให้หัวใจที่บอบช้ำของเธอนั้นปั่นป่วนอยู่เสมอ จนเธอถลำตัวมีอะไรกับเขาอย่างห้ามใจไม่อยู่ และเธอก็ได้รู้ว่าเขานั้นเป็นผู้ชายแก่ที่หื่นสุดๆเลย…แต่จะหื่นแค่ไหนต้องไปตามอ่านในนิยายนะคะ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ