Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands

คำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands

สรีสามัญ

3.5
ความคิดเห็น
186
ชม
15
บท

“คำสาปบัญชารัก The Love of Aamands” นิยายรักที่ฉีกทุกกรอบของแนวคิดความเป็นนิยายรัก แต่ยังคงอบอวลด้วยความรักอันอบอุ่นของอามันด์ หนุ่มผู้ดีชาวปารีสที่เขามีความรักต่อสาวโลกอนาคตอย่าง ‘อรรวินทร์’ หญิงสาวในโลกอนาคตที่บังเอิญเจอเขาเข้าผ่านอักขระโบราณ ความรักของหนุ่มในสมัยโกธิค กับติวเตอร์สาวผู้หลงใหลในกลศาสตร์เลขควอนตัมจะเป็นเช่นไร ทุกคำถามอาจอธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ แต่นั่นอาจไม่ใช่ทั้งหมด บางครั้งอาจตอบได้ด้วย ‘ความรัก’ ของเขาและเธอ

บทที่ 1 ความผิดที่ไม่ได้ก่อ

แคว้นโอดฟร็องส์

เบื้องหน้าของชายหนุ่มในเวลานี้คืออาสนวิหารนัวยงสถาปัตยกรรมที่ทรงคุณค่าที่สุดในสายตาของชนชั้นแรงงานอย่างพวกเขา

อามันด์นึกชื่นชมนักออกแบบอาสนวิหารนัวยงในกรุงปารีสแห่งนี้ ทว่าความงดงามของอาสนวิหารนัวยงนี้ไม่อาจทำให้ในใจของชายหนุ่มสงบลงได้เลย

เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาถือเป็นวันที่ชนชั้นแรงงานในกรุงปารีสเดินขบวนกันทั้งเมือง ทว่ากลับเกิดการนองเลือดขึ้น สร้างความโศกเศร้าในใจให้กับอามันด์เป็นอย่างยิ่ง

“จับไอ้หัวขโมยนั่นให้ได้” เสียงตะโกนดังไล่มาจากด้านหลังของชายหนุ่มอย่างอามันด์

เวลานี้อามันด์รู้ได้แต่เพียงว่าเขาต้องหนีไปจากปารีสให้ได้ หนทางรอดมีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่จะพาเขาออกไปจากนรกเหล่านี้ได้ มันคือ...มัจจุราช!

เท้าสองข้างของชายหนุ่มเหยียบย่างไปบนอาสนวิหารนัวยงไม่นานนักเขาก็ปีนขึ้นมาสูงจนมองเห็น ‘นายจ้าง’ คนนั้น

ชายแก่ลงพุงสวมชุดผู้ดีตามแบบที่เห็นกันเกร่อในลอนดอนที่ตัดเย็บอย่างประณีตจากห้องเสื้อบูติคที่ชนชั้นสูงมักสวมใส่กัน ...บนบ่าของชายแก่ลงพุงแบกปืนลูกซองขนาดยาว แล้วเล็งขึ้นมาทางอามันด์อย่างรวดเร็ว...อามันด์รู้ดี เขามีทางเลือกแล้วและทางเลือกนั้นคือความตาย

เปรี้ยง...กระสุนปืนพุ่งมาทางเขาเป็นเวลาเดียวกันกับที่ร่างของชายหนุ่มลอยคว้างกลางอากาศ

แรงโน้มถ่วงของโลกดึงร่างสูงโปร่งให้ตกลงไปตามน้ำหนักของชายหนุ่ม...ใช่แล้วเวลานี้อามันด์กำลังดิ่งพสุธา

เปลือกตาของชายหนุ่มปิดลงอย่างอ่อนล้า...อามันด์หลับตาลงย่างแผ่วเบา

ภาพในหัวของอามันด์คือสตรีที่งดงามยิ่ง ดวงหน้าของนางสวยอ่อนหวาน หญิงสาวสวมอาภรณ์ละม้ายคล้ายกับสตรีชนชั้นสูงที่ตัดเย็บอย่างประณีตสวยงาม

ชายหนุ่มยังจำได้ดีถึงแววตาคู่อ่อนหวานคู่นั้นที่ทอดมองมายังชนชั้นแรงงานอย่างเขาด้วยแววตาอ่อนละมุน

ทุกคราที่เขาพบนางทำให้ใจของเขาเต้นเร็วและแรงขึ้น ยิ่งยามใดที่สบสายตาคู่อ่อนโยนทั้งสองข้างนั้น…หัวใจของชายหนุ่มก็พลันสั่นรัวเร็วกว่าเดิม

เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาอามันด์ถูกใส่ร้ายว่าเป็นหัวขโมยที่ขโมยอาหาร เพียงแค่เขาได้หยิบขนมปังก้อนมาประทังชีวิตให้กับคนในครอบครัวของเขาเท่านั้น

อามันด์มีบิดาที่เป็นชายวัยกลางคน บิดาของเขาเป็นชนชั้นแรงงาน และมีมารดาที่เป็นชนชั้นล่าง ในระบอบการปกครองแบบศักดินาฯ ในกรุงปารีส

บิดาของเขาเป็นชาวนา ส่วนมารดาของเขาเป็นแม่บ้าน ครอบครัวของอามันด์จัดได้ว่ายากจนมากเสียทีเดียว ‘เฮนน่า’ น้องสาวของอามันด์ยังเล็กนัก เธอโหยหิวน้ำนมของ ‘เอน่า’ ผู้เป็นมารดาของเขาตลอดเวลา

และแล้วในที่สุด...เมื่อชนชั้นแรงงานทนไม่ไหว พวกเขาจึงเดินขบวนเรียกร้องสิทธิและเสรีภาพของพวกเขาจากชนชั้นปกครองของพวกในกรุงปารีส และนั่นคือสาเหตุถึงความสูญเสียนองเลือดในครั้งนี้...ภาพเหล่านั้นกลับเด่นชัดในความทรงจำของอามันด์

ทว่าชีวิตนี้ของอามันด์คงต้องลาร้างจากสตรีในห้วงดวงใจไปตลอดกาล...สตรีชนชั้นกลางที่ไม่เคยรังเกียจเขาแม้ยามทอดสายตาของหล่อนมองมา

ร่างสูงโปร่งของอามันด์ดิ่งลงสู่พื้นพสุธาอย่างรวดเร็วทว่าด้วยความเร็วของการเคลื่อนที่เช่นนี้จึงทำให้เกิดการกระเพื่อมของปริภูมิและเวลาได้เกิดขึ้น

อามันด์สังเกตเห็นรอบตัวของเขามีกลุ่มควันสีดำที่ขยายขนาดใหญ่ขึ้นละม้ายคล้ายหลุมดำขนาดใหญ่แผ่ปกคลุมคล้ายระลอกคลื่นน้ำคลอบคลุมตัวเขาไว้เรื่อยๆ ในขณะเดียวกันกับที่ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มได้ถูกกลืนหายเข้าไปในห้วงมิติแห่งกาลเวลา

เวลา 24.00 น.

เข็มนาฬิกาเคลื่อนที่ประจบกันบ่งบอกว่าเวลานี้หญิงสาวควรเข้านอนได้แล้ว

มือเรียวบางของสาวเจ้าเอื้อมพลิกหน้ากระดาษแผ่นสุดท้ายปิดลงอย่างเชื่องช้า

“เที่ยงคืนแล้วเหรอ...นอนได้แล้วอร” อรรวินทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อยระโหยกับตนเอง

ริมฝีปากบนอวบอิ่มของหญิงสาวแยกออกจากริมฝีปากล่างด้วยกลไกของร่างกายตนเอง...อรรวินทร์หาวฟอดใหญ่แล้วบิดตัวไปมาขับไล่ความปวดเมื่อยจากการนั่งอ่านหนังสือเล่มหนากว่าสามร้อยหน้า

หนังสือที่อรรวินทร์อ่านนั้นเป็นหนังสือที่เพิ่งซื้อมาใหม่หมาด ๆ จากร้านขายหนังสือเก่าที่เป็นหนังสือตำราวิทยาศาสตร์ของ‘ทฤษฎีบทเกี่ยวกับภาวะเอกฐานเชิงความโน้มถ่วงในกรอบของทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป’

นักวิทยาศาสตร์คนโปรดของอรรวินทร์เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวยิวอย่าง ‘อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์’ ที่ก้าวเข้ามาสู่แวดวงในวงการวิทยาศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์มากความสามารถที่คว้ารางวัลโนเบลด้วยผลงานของเขาเอง แม้ว่าจะเกิดหลายข้อกังขาในทฤษฎีของนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะคนนี้ก็ตาม กระนั้นอรรวินทร์ก็รักเขาเสมือนว่าเขาคือไอดอลต้นแบบบุคคลในใจเธอ

แต่ไหนแต่ไร...ตั้งแต่เกิดมาอรรวินทร์ก็ชื่นชอบวิทยาศาสตร์มาโดยตลอด เธอชื่นชอบมากเสียจนเลือกเรียนแผนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ตอนมัธยมปลาย

ทว่าเกรดเฉลี่ยผลคะแนนการเรียนของเธอกลับดิ่งลงเหวทั้ง ๆ ที่อรรวินทร์ตั้งใจเรียนอย่างมาก นั่นก็เพราะหญิงสาวไปสะดุดกับวิชาคณิตศาสตร์ที่เรียนเท่าไหร่เธอกลับไม่เคยเข้าใจในการแก้ปัญหาของวิชานี้ทุกที

อรรวินทร์ตัดสินใจทิ้งความฝันการเป็นนักวิทยาศาสตร์มาสอบคณะที่มารดาของเธอจัดสรรไว้ให้อย่างนิเทศศาสตร์ ซึ่งการเบนเข็มทิศในชีวิตครั้งนี้ได้ส่งผลให้เธอได้กลายเป็นนักเขียนบทความเงา หรือโกสต์ไรท์เตอร์ไปตลอดครึ่งชีวิตของเธอ

ทว่าแรงปรารถนาในใจของหญิงสาวกลับลุกโชนขึ้นตลอดเวลา ความต้องการและความหิวในวิชาวิทยาศาสตร์ผลักดันให้หญิงสาวกลายเป็นติวเตอร์ชื่อดังที่รับสอนวิชาวิทยาศาสตร์ออนไลน์ไปโดยปริยาย

ร่างเพรียวหยัดกายขึ้นจากเตียงนอนหนานุ่มขนาดคิงไซส์ ปลายเท้าสะอาดของอรรวินทร์ก้าวลงจากปลายเตียง

‘ไปปิดหลังบ้านดีกว่า’ อรรวินทร์คิดในใจ

เท้าขวาของหญิงสาวสืบเท้าก้าวออกไปด้านหน้าตามด้วยเท้าซ้ายที่เยื้องย่างไปติดกัน

สาวเจ้าสาวเท้าก้าวเดินผ่านห้องโถงใหญ่ในคฤหาสน์แห่งนี้ เสียงดังกุกกักดังราวกับมีคนกำลังรื้อสิ่งของมาจากห้องโถงใหญ่ที่อรรวินทร์กำลังเดินผ่าน

ปลายเท้าเรียวขาวสะอาดอดหยุดอยู่นิ่งไม่ได้ยามเมื่อสายตาคู่คมปลาบของหญิงสาวกวาดสายตามองรอบคฤหาสน์ที่เวลานี้มีเจ้าหนูสีดำสนิทแปลกประหลาดมาเป็นอาคันตุกะในเคหาสน์หลังโตแห่งนี้

“ฉันว่าแล้วว่าเป็นแก...ไอ้หนูท่อ” อรรวินทร์กล่าวอย่างคับแค้นใจ

เมื่อไม่กี่วันก่อนสายอินเตอร์เน็ตในเคหาสน์ของหญิงสาวถูกกัดขาดด้วยฝีมือของเจ้าหนูท่อ

มาเวลานี้เจ้าหนูท่อกลับทำตาแป๋วใส่อรรวินทร์หมายจะให้หญิงสาวละเว้นชีวิตมัน

กระนั้นหรืออรรวินทร์กลับคว้าไม้กวาดขนาดเขื่องมาไล่ทุบหนูอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเจ้าหนูท่อเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เคลื่อนที่ได้รวดเร็วที่สุดในเวลานี้

‘เจ้าหนูท่อ’ เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วตามสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิต สองขาหน้าของเจ้าหนูท่อปกคลุมด้วยขนหนาเตอะเกรอะกรังทว่าการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและรุนแรงทำให้หางของมันติดกับกาวดักหนูอย่างรวดเร็ว

‘เจ้าหนูท่อ’ ส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร อรรวินทร์อดรู้สึกผิดไม่ได้ที่เวลานี้เธอกำลังเป็นมัจจุราชหมายจะคร่าชีวิตหนูท่อที่เข้ามากัดข้าวของของเธอ

อรรวินทร์เงื้อไม้กวาดขึ้นทำมุมสี่สิบห้าองศาเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เสียงร้องโหวกเหวกดังขึ้นมาจากหลังเคหาสน์ของเธอ

หญิงสาวตัดสินใจปล่อยหนูท่อขนดำไป ปลายเท้าเรียวขาวสะอาดจึงสาวเท้าผ่านห้องโถงนั้นไปยังหลังเคหาสน์

บรรยากาศยามค่ำคืนเงียบสงัด ท้องคคนานต์ในยามนี้ถูกความมืดมิดปกคุลมไปทั่ว รองเท้ากีฬาคู่โปรดของอรรวินทร์สาวเท้าไปยังต้นเสียงพร้อมกับไม้กวาดด้ามยาวที่ถือติดมือมาด้วย

หญิงสาวเดินผ่านไม้สุมพุ่มหญ้าขนาดใหญ่ ลัดเลาะไปตามทางที่แสงจันทราสาดส่องไปทั่วอาณาบริเวณ

รัศมีจันทราสาดอาบไล้ไปยังต้นไม้แห่งหนึ่งทว่าภาพที่อยู่เบื้องหน้าของหญิงสาวทำให้อรรวินทร์เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตา

บุรุษหนุ่มรูปงามคนหนึ่งสวมแจ็กเกตสีน้ำเงินคล้ายผ้าเดนิม ทว่าหากคะเนด้วยสายตาอันเฉียบคมของหญิงสาว อรรวินทร์คิดว่ามันหนามากกว่า ผ้าเดนิมที่เราเห็นกันในศตวรรษที่ 21 เสียอีก

อรรวินทร์รีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปยังบริเวณพุ่มไม้ที่ชายวัยกลางคนนอนสลบอยู่ในอาณาบริเวณนั้น

ภาพที่ปรากฎชัดเจนแก่สายตาของติวเตอร์สาวเป็นภาพที่หาดูได้ยากยิ่ง ชายหนุ่มตรงหน้าของอรรวินทร์จัดได้ว่าเข้าขั้นหล่อแบบผู้ดีชาวฝรั่งเศสเลยทีเดียว

เขามีผิวขาวนวลแม้จะไม่ละเอียดมากแต่ก็ไม่หยาบเกินไป คิ้วสีน้ำตาลเข้มเป็นเส้นตรง เวลานี้ดวงตาของเขาปิดพริ้มราวกับว่ากำลังเข้าสู่ห้วงนิทรารมณ์

จมูกของอาคันตุกะผู้มาเยือนเคหาสน์ของอรรวินทร์นั้นเชิดขึ้นราวกับพ่อมด หากหญิงสาวเดาไม่ผิดหมอนี่อาจจะเป็นลูกครึ่งหรือลูกเสี้ยวของชาวฝั่งยุโรปเป็นแน่

ริมฝีปากของชายหนุ่มปิดสนิท เปลวรัศมีจันทราสาดประกายจนเห็นเรียวปากอิ่มสีซีด หากแต่เวลานี้อรรวินทร์คาดการณ์ว่าชายหนุ่มอาจจะประสบอุบัติเหตุมา...เธอจำต้องพาเขาไปโรงพยาบาล แต่ทว่าโรงพยาบาลห่างไกลจากที่เคหาสน์มรดกของคุณย่าของเธอมากนัก และเวลานี้คุณพ่อและคุณแม่ต่างก็บินลัดฟ้าไปเที่ยวรอบโลกเสียด้วย

“โอ๊ย...นี่มันวันอะไรเนี่ย” ติวเตอร์วิทยาศาสตร์สาวกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์มากนัก

“คุณหนูเล็ก” เสียงเรียกของชายวัยกลางคนเอ่ยทักอรรวินทร์ที่หันรีหันขวางอยู่ในขณะนั้น

“อ้าว พี่เจมส์” อรรวินทร์กล่าวเสียงสูงกับพี่ชายบุญธรรมที่พ่อเธอรับมาเลี้ยงดูปูเสื่อด้วยความสงสาร

“มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ” เจมส์เอ่ยถามหญิงสาวอย่างรวดเร็วขณะดวงตาคู่คมของชายหนุ่มกวาดสายตาไปมองยังจุดที่ปลายสายตาของ ‘คุณหนู’ของคฤหาสน์หลังนี้หยุดอยู่

“พี่มาช่วยกันหน่อย” เสียงหวานใสของอรรวินทร์เอ่ยกับ

ชายหนุ่มผู้มีศักดิ์ได้ชื่อว่า พี่ชายบุญธรรมของหญิงสาว

“มา...พี่ช่วย” เสียงของพี่ชายต่างบิดามารดาของอรรวินทร์กล่าวพลางพยุงร่างของชายปริศนาที่แต่งตัวด้วยเสื้อยีนส์และกางเกงยีนส์ออกไปจากคฤหาสน์หลังโตที่อรรวินทร์ได้เป็นผู้รับมรดกแต่เพียงผู้เดียวในเคหาสน์โออ่าหลังโตหลังนี้

+++

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ สรีสามัญ

ข้อมูลเพิ่มเติม
หวานรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว SET คุณพ่อลูกติด

หวานรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว SET คุณพ่อลูกติด

โรแมนติก

5.0

"หวานรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว SET คุณพ่อลูกติด" นิยายรักพาฝันที่จะพาทุกคนมารู้จักพวกเขา ผลงานจากปลายปากกาของสรีสามัญ เมื่อดณิชา (เดย์) เป็นหนี้ท่วมหัว หญิงสาวกู้หนี้ยืมสินไปทั่วงานนี้เธอจึงต้องเอาตัวเข้าแลกด้วยการเป็นพี่เลี้ยงเด็กที่เคปทาวน์ ประเทศแอฟริกาใต้ให้กับมิกซ์ มาริค ชายหนุ่มที่เธอไม่ชอบหมอนี่ตั้งแต่แรกเห็น ร่วมพิสูจน์ความน่ารักของพวกเขาทั้งสามคนได้ในหนังสือเล่มนี้กับ "หวานรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว SET คุณพ่อลูกติด" นิยายเล่มนี้สรีสามัญได้จับมือกับนักเขียนมากความสามารถหลายท่านเลยค่ะ ซึ่งนิยาย "หวานรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว" นี้จะอยู่ใน SET คุณพ่อลูกติด โดยมีนิยายเรื่อง 1.) จีบได้ครับคุณพ่อของผมโสด #ญาธิดา 2.) ลุ้นรักแด๊ดดี๊เลี้ยงเดี่ยว #พิมรภัค 3.) หวานรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว #สรีสามัญ 4.) คุณพ่อหนูโสดโปรดจีบเถอะค่ะ #ณชามา 5.) รักวุ่นวายของปะป๊า(แวนไพร์)เลี้ยงเดี่ยว #เพชรวิฬาร์ 6.) หยอดรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว #cnkmidmile 7.) คุณน้าขา...คุณพ่อหนูเป็นประธานบริษัท #อรอินทุ์ 8.) คนนี้มามี้หนู #รณิชา 9.) ปะป๊าหนูโสด อยู่ในโหมดอยากได้แม่ใหม่ #Reenrin 10.) แฟนเก่าแด๊ดดี๊ คือมามี้คนใหม่ของหนู #พิมพ์พิรดา +++++++++++++++++++++++++++ โปรย ดวงตาสุกใสกลมโตเปล่งประกายระยับยามเมื่อเวลานี้เดย์กำลังมองเห็นสิ่งที่หล่อนต้องการอยู่เบื้องหน้าของเธอเอง มือเรียวยาวของเดย์เอื้อมหมายจะหยิบหนังสือท่องเที่ยวภาษาอังกฤษเล่มหนึ่งขึ้น ทว่ามืออีกข้างที่ไวกว่าของคนข้าง ๆ กับฉวยหยิบหนังสือเล่มนั้นไปเสียก่อน หญิงสาวอดรู้สึกไม่ได้ว่า ชายผู้ที่หยิบหนังสือไปต่อหน้าต่อตาของเธอนั้นช่างไร้มารยาทสิ้นดี ดวงตาสองข้างของหญิงสาวกวาดสายตามองบุรุษข้าง ๆ ที่สวมเสื้อโค้ทยาวคลุมตัว บนศีรษะของชายหนุ่มสวมหมวกปีกกว้างใบโตใบใหญ่สำหรับผู้ชาย ผู้ชายคนนี้แต่งตัวราวกับว่าหลุดออกมาจากแฟชั่นอีแมกกาซีน ออนไลน์ก็ไม่ปาน ใบหน้าของชายผู้นี้คมเข้ม คิ้วเรียวเรียงกันเป็นเส้นโค้ง จมูกของเขาโด่งรั้น เชิดขึ้นคล้ายกับลูกเสี้ยวชาวต่างชาติ ริมฝีปากของนายนั่นบางเฉียบแถมยังมีสีหวานอมชมพู ดูรวม ๆ แล้ว ชายหนุ่มคนนี้จัดได้ว่าหล่อเหลาปานวัวตายควายล้มได้เลย ติดก็แต่มารยาทนี่แหละที่ทรามที่สุด อย่างเดย์ไม่เคยเห็นใครเป็นมาก่อนในชีวิตนี้ "นี่คุณเล่มนี้ฉันเห็นก่อนนะ" เดย์เอ่ยท้วงเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอย่างมาก "แต่ผมว่าผมเห็นเล่มนี้ก่อนคุณนะครับ คุณผู้หญิง" เสียงเข้มกล่าวโต้ตอบอย่างไม่พอใจที่หญิงสาวตรงหน้าแสดงความเป็นเจ้าของหนังสือเล่มที่เขาจองเอาไว้มานานแล้ว "นี่คุณหมายความว่ายังไง" เดย์เอ่ยถามเขาพลางยกมือขึ้นยืนเท้าสะเอวขึ้นมาอย่างนึกฉุน "ใจเย็น ๆ กันก่อนนะคะคุณลูกค้า" พนักงานสาวแคชเชียร์ที่ยืนคิดเงินเอ่ยเสียงดังขึ้นทะลุกลางปล้อง "คุณผู้หญิงรับเล่มอื่นเถอะนะคะ พอดีเล่มนี้คุณผู้ชายเขาจองไว้ตั้งแต่เดือนที่แล้วค่ะ" พนักงานสาวสวยแคชเชียร์ที่ทำหน้าที่ยืนเครื่องคิดเงินกล่าว "แต่หนังสือมีตั้งหลายเล่มนะคะ" เดย์กล่าวอย่างชี้แจงอย่างไรเธอมาก่อน เธอเห็นมันก่อนและหญิงสาวควรจะได้เป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้ก่อนชายสวมโค้ทผู้นี้ซิ มันถึงจะถูกต้อง! "ขออภัยค่ะคุณผู้หญิงแต่คุณผู้ชายเขาต้องการหนังสือเล่มที่มีหมายเลขสิบสามเท่านั้นค่ะ" พนักงานแคชเชียร์เอ่ยด้วยเสียงสั่นพร่า เดย์ชะงักทันทีที่เห็นหมายเลขบนหนังสือนิตยสารท่องเที่ยวประเทศแอฟริกาใต้ เคปทาวน์ที่หล่อนกำลังหามาอ่านเพื่อเสริมความรู้นั้นมีหมายเลขระบุกำกับไว้เป็นเลขหนึ่งนำหน้า และเลขสามตามท้าย หญิงสาวรู้สึกเหมือนว่าโลกจะถล่ม ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายบ้าบออะไรจองแม้กระทั่งเลขระบุตรงหน้าหนังสือ "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเอาเล่มอื่นก็ได้ค่ะ ถ้าเล่มนี้มีคนจองแล้ว" เดย์กล่าวอย่างตัดบทเมื่อเห็นสายตาดุคมทอดมองมายังเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า "ขออภัยจริง ๆ นะคะ คุณผู้หญิง" หญิงสาวแคชเชียร์กล่าวพลางโค้งให้กับเดย์อย่างสุภาพ "ทางด้านคุณผู้ชายรับเพียงเล่มเดียวใช่ไหมคะ" พนักงานในร้านหนังสือชื่อดังเอ่ยถาม "อ๋อ ถ้าไม่รังเกียจผมขอเหมาทุกเล่มในชั้นนี้เลยครับ" ชายหนุ่มตรงหน้ากล่าวอย่างไม่รอรี ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ขอบคุณจากหัวใจ ดวงดาหลา นักเขียน ติดต่อนักเขียน : เพจ Agif ดวงดาหลา สรีสามัญ รติธร หรือ Facebook : Anchittha Riabroi [เเวะมาคอมเม้นพูดคุยกันได้นะคะ]

ร้อนรักคุณภรรยาข้ามวัน

ร้อนรักคุณภรรยาข้ามวัน

มหาเศรษฐี

5.0

ชวนนักอ่านทุกท่านมาพบกับ “ร้อนรักคุณภรรยา (ข้ามวัน) ” นิยายเล่มเล็กฟินจิ้นกระจายกับพระเอกปากแจ๋วอย่างเฮียนนท์ กับ สุรางค์รัตน์นางเอกหน้าสวยจอมยั่วประสาทเขาได้กลายมาเป็นคุณภรรยาข้ามคืนของเขาเสียนี่ เมื่อโลกใบกว้าง เหวี่ยงคนขั้วเดียวกันให้มาพบกันเรื่องราวความรักร้อน ๆ จึงเกิดขึ้นโดยที่หญิงสาวไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัวว่าไปตกหลุมรักผู้ชายปากร้าย หน้าหล่อ นิสัยกวนประสาท แถมขี้หึงเป็นบ้า ตรงไหนเช่นกัน มาติดตามเรื่องราวความหวานปนความแซ่บ ผ่านนิยายฟินจิกหมอนเรื่องนี้ “ร้อนรักคุณภรรยา (ข้ามวัน) ” กันได้แล้ว นิยายพาฝันเบา ๆ แต่ฟินเหมือนลอยตัวอยู่นอกจักรวาลทางช้างเผือก โปรยปราย เขาก้าวขึ้นมาบนรถข้างที่นั่งคนขับข้างหญิงสาว เรียวปาก บางเอ่ยเรียกหญิงสาวแกมสั่ง “คาดเข็มขัดสิ” ธนนนท์เอ่ยขึ้น “คาดก็ได้” หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเข้ม สุรางค์รัตน์อด นึกโมโหในใจไม่ได้ ไวเพียงชั่วขณะความคิด ดวงหน้าคมคายโน้มเข้ามาใกล้ใบหน้าสวยชายหนุ่มเผลอสบสายตากับหญิงสาวอย่างไม่ทันตั้งตัว อารามตกใจทำให้ธนนนท์เบือนหน้าหนีทันที “นายเป็นอะไร” สุรางค์รัตน์ที่เพิ่งอายุครบ 22 ปีบริบูรณ์เอ่ย ถามเขาอย่างไม่เข้าใจ “ต่อไปนี้เรียกฉันว่าเฮียนนท์” เสียงเข้มของธนนนท์เอ่ย กำชับเธอด้วยใบหูแดงเรื่อ “ทำไมต้องให้เรียกเฮียด้วย” สุรางค์รัตน์เอ่ยถามอย่างสงสัย “ก็ฉันอยากให้เธอเรียก” ธนนนท์เอ่ยขึ้น พลางยักคิ้วข้าง หนึ่งอย่างยั่วอารมณ์ของหญิงสาว “ก็ได้” สุรางค์รัตน์เอ่ยเสียงห้วนกว่าเดิม รถคันหรูแล่นทะยานออกไปแล้ว หากแต่เวลานี้สุรางค์รัตน์ ยังคงนั่งอารมณ์เสียข้างคนขับรถผู้หล่อเหลาราวเทพบุตร “เป็นอะไรนั่งหน้าบูด” เสียงเข้มของธนนนท์เอ่ยขึ้นขณะขับ รถยนต์คันหรูให้หญิงสาวนั่ง “เปล่า” สุรางค์รัตน์ตอบเขาเสียงเข้ม “เหรอ” ธนนท์เอ่ยถามอย่างเลียนเสียงของเธอ “ค่ะ” สุรางค์รัตน์กระแทกเสียงใส่ชายหนุ่ม “ถามดี ๆ ก็ตอบดี ๆ ซิครับ” ธนนนท์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียง ไม่พอใจหญิงสาวเล็กน้อย “ต่อไปนี้เธอต้องมาอยู่กับฉันที่บ้านใหม่” มาเฟียหน้าหล่อ เอ่ยขึ้น ท้ายประโยคชายหนุ่มแสร้งเอ่ยเสียงดุ

พลอยมลทิน

พลอยมลทิน

โรแมนติก

5.0

“ก็พลอยเอกละครนี่นา” ดุจพลอยกล่าวอย่างไร้สามัญสำนึก “เสี้ยวเพชรไม่น่าจะเอะใจ ผมคิดว่านะ” วิชญ์กล่าวด้วยเสียงคำรามต่ำกว่าเดิม “แหมพี่วิชญ์ก็...รู้ใจดุจพลอยจังค่ะ” ดุจพลอยเอ่ยเสียงกระเส่ายามเมื่อวิชญ์แทรกแก่นกำยำเข้าสู่ช่องทางสวรรค์ของเธอ มือหนาลากไล้หน้าท้องแบนราบของดุจพลอยนางแบบสาวอย่างกระหาย เวลานี้วิชญ์ถูกความกำหนัดครอบครองเสียแล้ว ชายหนุ่มไม่เคยเห็นหญิงสาววัยยี่สิบต้นๆ คนไหน ขาวโพลนขนาดนี้มาก่อน ในใจของวิชญ์เต้นระรัวไม่เป็นส่ำ เขาแอบหลงรักดุจพลอยมาก่อนที่จะเข้าพิธีหมั้นหมายกับเสี้ยวเพชร เวลานั้นดุจพลอยยังคงเป็นสาวแรกรุ่น เธอมักชอบใส่กระโปรงสั้นและทอดสายตามองมายังเขาเสมอ วิชญ์รู้ดีว่าดุจพลอยเพียงแค่อยากบริหารเสน่ห์ทว่าเขาที่เป็นผู้ชายทั้งแท่งมีหรือจะไม่อยากได้เธอสักวัน และวันนี้ก็เป็นวันที่เขาสมปรารถนาสักที… ++++++++++++++++ ...นี่สิที่เธอต้องการ...เธอได้กินวิชญ์คู่หมั้นของเสี้ยวเพชร ญาติผู้พี่ที่ดุจพลอยรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าเป็นที่สุด เสี้ยวเพชรคงกระอักหากรู้ว่าคนที่เธอจะแต่งงานด้วย ปรารถนาน้องสาวไม่แท้ของตนเองมากจนยอมทำทุกอย่างเพื่อดุจพลอยเพียงคนเดียว

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

โรแมนติก

5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย

โรแมนติก

5.0

ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...

พายรักร้ายคุณชายตำรวจ

พายรักร้ายคุณชายตำรวจ

โรแมนติก

5.0

เขาเป็นคนรักใครรักยาก ในเมื่อเธอเข้ามาทำให้รักแล้ว ยากที่จะปล่อยเธอไป "มาทำให้ฉันรัก แล้วคิดจะออกไปจากฉันง่ายๆ งั้นเหรอ ไม่มีวัน" พูดจบ มือหนาก็กระชากคนตัวเล็กเข้ามาระดมจูบเข้าใบหน้าสวย อย่างหนักหน่วง จูบที่ดิบเถื่อน และรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นคนรักใครรักยาก แต่ในเมื่อยัยตัวแสบเข้ามาทำให้รักแล้ว ก็ยากที่จะปล่อยเธอไป ปากหยักหนาถอนจูบออกจากคนตัวเล็ก และอุ้มเดินไปยังลานจอดรถ "...พี่ธีร์นี้พี่จะทำอะไร ปะ...ปล่อยฉันนะ" "ของเคยๆ กันอยู่จะกลัวไปทำไม" ธีร์ณัฐจ้องมองคนตรงหน้าที่แสนจะพยศ "อย่านะพี่ธีร์ ไม่..." หึ... รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาที่มุมปากหยัก "เด็กแสบๆ อย่างเธอจะได้ไม่กล้า มาบอกเลิกฉันอีก" ธีร์ณัฐตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปจัดการปิดเสียงอันน่ารำคาญที่ออกจากปากคนตัวเล็ก (ธีร์ณัฐ พี่ชายดีเทล เรื่องหวงรักร้ายนายวิศวะ) (ข้าวตัง เพื่อนสนิทโรรา เรื่องหวงรักร้ายนายวิศวะ)

คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

วัยรุ่น

5.0

"ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ