Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
249
ชม
22
บท

ความจริงใดกันแน่ที่หลบซ่อนในเคหาสน์สถานแห่งนี้ หรือมันอาจจะเป็นกลลวงของใครบางคนที่กำลังมุ่งหมายจะทำลายพวกเขา เจ้าหล่อนจะทำเช่นไรในเกมล้างเกมผลาญชีวิตเช่นนี้ จุดเริ่มต้นความน่าสะพรึงกลัวของทุกสิ่งที่จารีย์ได้เจอนั้นมาจากคฤหาสน์หลังโตโอ่อ่าแห่งนี้ ภายนอกงดงามหากแต่ภายในกลับรกร้างราวกับไม่เคยมีใครอาศัยอยู่มาก่อน แรงแค้น แรงพยาบาท แรงอาฆาต ของสิ่งลี้ลับยังคงวนเวียนตามจองกรรมทวงถามความเป็นธรรมอย่างที่พวกมันรอคอยตลอดมา! +++ นรีกุลรับรู้ถึงอุณหภูมิที่กำลังทวีความคุกรุ่นในเรือนกายของหล่อน เรียวปากบางของเขาซอนไซ้ไปยังใบหูของนรีกุลจนหญิงสาวเผลอไผลร้องซี้ดปากด้วยความสุขใจ มือหนาของชายหนุ่มเอื้อมปลดตะขอชุดที่นรีกุลสวมใส่อยู่ เขาแนบเรือนกายของหล่อนให้ผสานกับเขาอย่างลุ่มหลงในตัวของนรีกุล หญิงสาวปิดเปลือกตาของหล่อนลงอย่างพลั้งเผลอ ความหวามไหวแทรกไปทั่วอณูของนรีกุล ภรรยาของนัฐธวีร์ปิดเปลือกตาลงไปแล้ว หากแต่เวลานี้ดวงวิญญาณร้ายของกรวีร์ยังคงทำงานตามคำสั่งของเดรัจฉานต่อไป นิ้วเรียวของวิญญาณร้ายซอนไซ้เข้าไปยังปากถ้ำสวรรค์ของหญิงสาว นรีกุลบิดตัวแล้วครวญเสียงหวานจนนัฐธวีร์สะดุ้งเล็กน้อยทว่าความอ่อนเพลียจากการเดินทางในระยะเวลานานทำให้เขาฟุบหลับไป หนุ่มสาวสองคนหารู้ไม่ว่าเวลานี้ดวงวิญญาณของกรวีร์ได้เสพสมเรือนกายของนรีกุลอย่างอุกอาจ และดวงจิตของนัฐธวีร์ได้ถูกเรียกจิตไปโดยสัตว์ร้ายในคราบของสาวงามเสียแล้ว!

บทที่ 1 เธอคือผู้หญิงของผม

บนเตียงนอนขนาดคิงไซส์ปรากฎร่างของชายหนุ่มและหญิงสาวนอนกอดรัดกันอยู่บนเตียงนอนหนานุ่มขนาดกว้างประมาณ หก ฟุตได้…แขนข้างซ้ายของชายหนุ่มเหยียดยาวออกมาข้างหนึ่ง บนแขนข้างซ้ายของชายหนุ่มวัยยี่สิบเก้าปีมีศีรษะแข็งได้รูปสวย

ของหญิงสาวนอนหนุนอยู่คล้ายคู่รักข้าวใหม่ปลามัน

เรือนไหมนุ่มสลวยสีดำขลับของสาวเจ้าทิ้งตัวลงอย่างมีน้ำ

หนัก จมูกโด่งรั้นของชายหนุ่มจรดชิดหน้าผากกว้างของหญิงสาว

วัยยี่สิบห้าปีเศษ ๆ

ดวงตาคู่กลมโตของหญิงสาวเปล่งประกายวาวระยับ ยามเมื่อเวลานี้นรีกุลได้ลอบสังเกตสีหน้าของคนรักหนุ่มด้วยเเววตาเปี่ยมสุข

“นุ่นผมรักคุณนะ” เสียงเข้มของชายหนุ่มคนนั้นเอ่ยออกมา

จากริมฝีปากสีชมพูระเรื่อพลางหันมามองหน้าอีกฝ่ายอย่างหลงใหล

ดวงตาคู่อ่อนโยนชวนฝันของนัฐธวีร์สะกดให้

นรีกุลนอนนิ่งอยู่กับที่หญิงสาวสบสายตาอันลุ่มลึกของ

นัฐธวีร์ราวกับหล่อนต้องอยู่ในมนต์สะกดของชายหนุ่มก็ไม่ปาน

“วีร์คะ” เสียงหวานของนรีกุลเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา เรียวปากบางของหญิงสาวไร้ซึ่งการแต่งแต้มสีแดงสดขยับขึ้น

“ครับ”นัฐธวีร์เอ่ยรับคำของหญิงสาวด้วยเสียงทุ้มสุภาพ

อ่อนโยน

“ผมรักนุ่นนะ” นัฐธวีร์กล่าวกับหญิงสาวอย่างหวงแหน

พลางใช้นิ้วสากของตนเองไล้ใบหน้าอันไร้การเติมแต่งประทินโฉม

แต่อย่างใดของนรีกุล

“นุ่นก็รักคุณค่ะ” นรีกุลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงและแววตาอ่อน

ละมุน พลางผุดลุกขึ้นนั่งแล้วใช้มือเรียวของหล่อนสวยเสยผมขึ้น

อย่างลวก ๆ

นัฐธวีร์อดรู้สึกไม่ได้ว่า เวลานี้นรีกุลเป็นหญิงสาวที่สวยกว่า

สตรีคนไหนในโลกใบนี้ที่เขาเคยเห็นมาหลายต่อหลายคน

“วีร์คะ” นรีกุลเอ่ยเรียกชายหนุ่มเพื่อดึงชายคนรักขึ้นจาก

ภวังค์ด้วยเสียงหวานอันสดใสของเธอ

ยังไม่ทันที่นัฐธวีร์จะตอบ นรีกุลกระโดดผลุงลงจากเตียง พลางเดินไปดูเครื่องซักผ้าที่เพิ่งส่งสัญญาณเตือนเธอเป็นครั้งที่สอง

แม้ว่านัฐธวีร์เป็นรักครั้งที่สองของหญิงสาว

หากแต่นรีกุลก็รักเขามากเหลือเกินเธอรักเขามากและวาดฝันไว้ว่า

วันหนึ่งเขาและเธอคงจะได้อยู่ร่วมเรียงเคียงหมอนกันไปจนแก่เฒ่า

ในความรักครั้งแรกของหญิงสาวตาสวยนั้น นรีกุลเลือกคบ

กับหนุ่มลูกเสี้ยวอิตาลีแต่แล้วก็ไปกันไม่รอด นั่นก็เพราะ

นิสัยการใช้เงินมือเติบของแฟนหนุ่มดีกรีนักเรียนนอกเช่นเขา

ทำให้ความรักของทั้งคู่ต้องอับปางลงอย่างหมดหนทาง

ทว่าครั้งนี้นรีกุลกลับตกหลุมรักนัฐธวีร์ตั้งแต่แรกเห็นอย่าง

จัง หญิงสาวอดรู้สึกไม่ได้ว่านัฐธวีร์มีออร่าเปล่งประกาย

กว่าชายหนุ่มคนอื่นในที่ทำงานเดียวกันเสียอีก

นัฐธวีร์เป็นอาร์ตไดเร็คเตอร์ที่มีความสามารถพิเศษ

ในการครีเอทงานอาร์ตเวิร์คเจ๋งๆ สวยๆได้อย่างไม่มีที่ติและนรีกุล หญิงสาวก็ได้ เข้ามาเป็นนักออกแบบประจำบริษัท

ส่งออกเกมชื่อดังในแถบอาเซียน

เพียงครั้งแรกที่หญิงสาวพบเขาเข้านรีกุลอดรู้สึกไม่ได้ว่าเธอค้นพบชายหนุ่มที่หล่อนได้ค้นหามาตลอดทั้งชีวิต นักออกแบบสาวจึงวาดฝันมาตลอดที่จะได้แต่งงานกับชายหนุ่มตรงหน้าเธอคนนี้

เสียงสัญญาณของเครื่องจักรดังขึ้นอีกครั้งราวกับว่าจะบ่ง

บอกหญิงสาวให้ละทิ้งชายหนุ่มตรงหน้าแล้วหันมาสนใจเครื่องจักรกลอย่างมัน

นรีกุลผละออกจากนัฐธวีร์พลางเดินไปทางเครื่องจักรกลที่เพิ่งทำงานเสร็จหมาด ๆ และมันได้ส่งสัญญาณเตือนแยกเธออกจากนัฐธวีร์

นัฐธวีร์กระโดดลงจากเตียงนอนขนาดใหญ่ตามหญิงคนรักไปติด ๆ

ร่างสูงสมส่วนก้าวขาเข้าไปยืนขวางทางนรีกุลจนเกือบทำให้หญิงสาวต้องเซไปอีกทาง

นัฐธวีร์ย่อกายลงในท่าคุกเข่าขากำยำของเขา ชายหนุ่มชันขาขึ้นข้างหนึ่ง ขณะที่มือข้างขวาของนัฐธวีร์ล้วงหยิบแหวน

เงินเกลี้ยงเกลาออกมาจากกระเป๋ากางเกงของเขา

นรีกุลอดรู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจของเธอแทบระเบิดออกมา นอกอกไม่ได้ ทันทีที่หญิงสาวที่ได้เห็นท่าทีของชายหนุ่มคุกเข่า

ในท่าที่เธอฝันใฝ่มานานแสนนาน

“แต่งงานกันนะ” นัฐธวีร์เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าแดงก่ำจนลามไปถึงติ่งหูของเขา

ดวงตาคู่เรียวรีสีสนิมของนัฐธวีร์มองสบสายตากับ

ดวงตากลมแป๋วราวกับเมล็ดอัลมอนด์ของนรีกุล

ยังไม่ทันที่นรีกุลจะได้กล่าวอะไรต่อนั้นมือหนาของ

ชายหนุ่มพลันเอื้อมมาจับมือเรียวขาวละเอียดของหญิงสาวไว้ อย่างอ่อนโยน

นรีกุลสะดุ้งเล็กน้อย หัวใจของหล่อนยามนี้เต้นแรงมากราวกับเธอได้ฟังเพลงแดนซ์สายย่อในเวลานี้

ดวงตาของนัฐธวีร์เปล่งประกายวาววับยามเมื่อเวลานี้เขาได้

เอ่ยปากขอหญิงสาวที่ตนเองคบมาหกปีแต่งงาน โดยที่สาวเจ้าไม่ทันได้รู้เนื้อรู้ตัวมาก่อนว่านัฐธวีร์จะแอบซื้อแหวนแต่งงานให้เธออย่างลับ ๆ

“วีร์อย่าล้อนุ่นเล่นซิคะ”นรีกุลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกลั้นขำ ในสีหน้าของชายหนุ่มพลางหันหน้ามามองเขาด้วยใบหน้าขึ้นสี

จัดราวลูกมะเขือเทศ

ดวงตะวันยอแสงอาบท้องเวหาให้กลายเป็นสีแดงฉานเจือ

สีส้มระเรื่อแสงจากหน้าต่างเล็ดลอดเข้ามาสะท้อนกับเรือนไหมของหญิงสาวที่เวลานี้กำลังหน้าแดงระเรื่อจัดราวลูกตำลึงสุกก่ำ ๆ

“ตกลงค่ะ” เสียงหวานใสของนรีกุลเอ่ยขึ้นอย่างตะกุกตะกัก

ความตื้นตันใจฉายชัดผ่านดวงตากลมโตสดใสของสาวเจ้า

นัฐธวีร์อดรู้สึกดีใจขึ้นมาไม่ได้ว่านรีกุล หญิงสาวคนรักของเขาดีใจแม้หล่อนเห็นเพียงแหวนเงินเกลี้ยงเกลาธรรมดาสามัญที่เขาตั้งใจเพียรเก็บหอมรอบริบมาทั้งเดือน

นัฐธวีร์คาดไว้ว่านรีกุลคงจะไม่เหมือนจารีย์ผู้หญิงที่เขาคบ

คนก่อนหน้าที่ปรารถนาแต่ทรัพย์สมบัติของเขาและแหวนเพชร ราคาแพงเหยียบล้าน

หากนัฐธวีร์คาดคะเนไม่ผิดจากความเป็นจริงมากนัก นรีกุลจะต้องเป็นผู้หญิงที่มีแต่รักแท้ให้เขาเป็นแน่ ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่ในใจ

หยาดน้ำใสไหลคลอหน่วยตาของเธอด้วยความปรีดา นรีกุลที่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยวันนี้มาแสนนานอดรู้สึกปลาบปลื้มใจชื้นขึ้นมาไม่ได้

สองหนุ่มสาวโผเข้าหากอดกันด้วยความรัก

มือข้างซ้ายของนัฐธวีร์ช้อนเรือนร่างอรชรของคนตัวเล็กขึ้นมา

แล้วจับเอวของเธอหมุนไปรอบ ๆ ห้องนอนโอ่งโถงอย่างมีความสุข

นรีกุลสัมผัสได้ถึงความรักอันเต็มเปี่ยมของนัฐธวีร์ ความสุขของทั้งสองคนได้ขยับขึ้นแล้วในความสัมพันธ์ของทั้งคู่

นรีกุลอดรู้สึกไม่ได้ว่าในเวลานี้เธอคงจะเป็นเจ้าสาวที่มีความสุขที่สุดในโลก เพราะเธอจะมีนัฐธวีร์เคียงข้างไปในทุกช่วงเวลาตลอดไป

ดวงหน้าหวานของนรีกุลฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันได้รูปสวย

เรียงตัวอย่างเป็นระเบียบนั้นบอกชายหนุ่มได้ชัดเจนว่าหญิงคนรักกำลังมีความสุขล้นเพียงใด

นัฐธวีร์จึงหยุดหมุนเรือนร่างของคนตัวเล็กทันที ดวงหน้าคมคายของชายหนุ่มเคลื่อนเข้าใกล้ใบหน้ารูปไข่ของหญิงสาว

ชายหนุ่มจรดจมูกโด่งรั้นของเขาชิดจมูกของนรีกุล นัฐธวีร์สัมผัสได้ถึงผิวนวลละเอียดของหญิงสาวที่เปล่งปลั่งของหญิงสาวตรงหน้าเขา

ดวงหน้าคมคายโน้มเข้าใกล้ใบหน้าหวานแฉล้มมากกว่า

เดิม ลมหายใจของนัฐธวีร์รินรดใกล้บริเวณเรียวปาก

ของสาวเจ้าที่หลับตาพริ้มอย่างสุขใจ

ลมหายใจของชายหนุ่มและหญิงคนรักรินรดกันจนแทบจะผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน

ราวกับโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะวินาที นัฐธวีร์สบสายตา

ของนรีกุลอย่างไม่ได้ตั้งใจและเช่นเดียวกันหญิงสาวเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัว

หัวใจของหญิงสาวเต้นรัวเร็วจนแทบจะระเบิดออกมานอก

อก นรีกุลหน้าร้อนผะผ่าวราวกับถูกแสงอาทิตย์แรงจัดแผดเผา

ใบหน้าสวยให้ขึ้นสีชมพูระเรื่อก็ไม่ปาน

“กริ๊ง” เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทว่านัฐธวีร์ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดความรู้สึกและความปรารถนา

ส่วนลึกของตนเองลงได้เลย

“รับโทรศัพท์ก่อนก็ได้ค่ะวีร์”นรีกุลเอ่ยขณะเปิดเปลือกตา

มองขึ้น พลางบอกชายหนุ่ม คนรัก

ดวงตาคู่สีดำสนิทของชายหนุ่มสบสายตากับนัยน์ตาชวนฝันของนรีกุลอย่างลังเล…หญิงสาวมองเห็นนัยน์ตาคู่นั้นของนัฐธวีร์เด่นชัดถึงความวิตกกังวลใจของเขา

“ครับ” นัฐธวีร์เอ่ยขึ้นกับหญิงสาวอย่างยอมจำนนในชะตาชีวิตของตนเอง

มือหนาของชายหนุ่มเอื้อมหยิบโทรศัพท์สมาร์ทโฟนขึ้นมา

มาสไลด์เปิดออกอย่างเชื่องช้า

ดวงตาคู่คมของนัฐธวีร์จดจ้องทอดสายตามายังเบอร์

โทรปลายสายเมื่อเห็นเบอร์คุ้นเคยที่เขาไม่เคยอยากจะสนทนาด้วยโทรเข้ามายังเบอร์ของชายหนุ่ม

เสียงโทรศัพท์ยังคงร้องขึ้นอย่างต่อเนื่องจนนรีกุลนิ่วหน้า

มองเขาอย่างจับสังเกตในอากัปกิริยาของชายคนรัก

ดวงตาคู่กลมโตของเขาลอบมองอาการของหญิงคนรัก นัฐธวีร์รับรู้ได้ทันทีว่าเวลานี้นรีกุลกำลังมองมาทางเขาอย่างไม่สบายใจ

นัฐธวีร์ตัดสินใจรับโทรศัพท์ในที่สุดเวลานี้ปลายสาย

ของชายหนุ่มคือบิดาแท้ ๆ ของเขาที่ไม่ได้พบเจอกันมานานเป็นแรมปี

“รับโทรศัพท์ได้แล้วเหรอไอ้ตูดหมา”เสียงปลายสายกระแทกประโยคแรกเข้าสู่โสตประสาทหูสองข้างของนัฐธวีร์เต็มเปา

“สวัสดีครับ” นัฐธวีร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขุ่นมัวไม่น้อย ดวงหน้าคมคายของเขาเบือนหน้าออกไปอย่างไม่ต้องการให้หญิงคนรักรับรู้

นัฐธวีร์สืบเท้าขวาก้าวเดินออกไปจากห้องนอนทิ้งให้นรีกุลตั้งคำถามมากมายเกี่ยวกับตัวเขา

“หายหัวไปไหนมาเป็นปี ๆ แกอย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้

ว่าแกแอบไปนอนกกผู้หญิงเจ๊กมา”ปลายสายของนัฐธวีร์เอ่ยขึ้นพลางต่อว่าเขาอย่างเกรี้ยวกราด

“พ่อ…นุ่นเขาเป็นคนจีนอย่าไปเรียกเขาว่าเจ๊กแล้วเขารวย

กว่าเราอีกพ่อ”นัฐธวีร์เดือดดาลโต้เถียงกลับไปยัง

ปลายสายด้วยแรงโทสะอารมณ์ที่คุกรุ่นราวกับใครเข้ามาแหย่รังแตน

“นี่แกคิดว่าฉันจะยอมรับสะใภ้เจ๊กอย่างนั้นเหรอ…ไอ้ลูกเวร” กรพจน์ บิดาของนัฐธวีร์ตอบโต้ชายหนุ่มอย่างไม่ลดละ

คำว่าเจ็กยังคงอยู่ติดอยู่ในปลายสายของบิดานัฐธวีร์ มือหนาของเขาต้องกดลดระดับเสียงของสมาร์ทโฟนรุ่นล่าสุดที่นรีกุลเพิ่งถอยมาให้เขามาหมาด ๆ

นัฐธวีร์หวังแต่เพียงว่านรีกุลคงจะไม่อยากได้ยินคำว่าเจ็กคำ ๆ นี้จากปากของผู้เป็นบุพการีที่มีพระคุณของเขาเป็นแน่

+++

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ สรีสามัญ ดวงดาหลา

ข้อมูลเพิ่มเติม
วันดับนางริษยา เล่ม 1

วันดับนางริษยา เล่ม 1

โรแมนติก

5.0

"วันดับนางริษยา" นิยายสยองขวัญกระตุกประสาท #ดวงดาหลา ที่จะพาเขย่าขวัญทุกคนให้กระเจิง เมื่อรักไม่อาจแบ่งใจนรีกุลจึงต้องแบกรับทั้ง นัฐธวีร์ คนเป็น และคนตายในคราเดียวกัน นรีกุลจะทำเช่นไรต่อไป...ความรัก แรงอาฆาตเปลวพยาบาทของพวกเขาจะเผาหญิงสาวให้ตายทั้งเป็นหรือไม่! มาร่วมค้นหาคำตอบในนิยายเล่มนี้กันค่ะ ++++++++++++ โปรปราย เวลานี้นรีกุลอดรู้สึกไม่ได้ว่าร่างกายของตนขยับไม่ได้อีกแล้วหากแต่ท้องของหล่อนกับปวดมากราวกับเป็นไส้ติ่งอักเสบ หญิงสาวพยายามดีดดิ้นให้รอดพ้นจากการเกาะกุมของวิญญาณร้ายที่เธอเชื่อว่าติดตามมา หญิงสาวเปิดตามองไปยังด้านบนก็พบว่าเธฮนอนใกล้คาน ไม่นานนักหญิงสาวก็ต้องหวีดร้องสุดเสียงอีกครั้ง ยามเมื่อเวลานี้มีวิญญาณร้ายนั่งอยู่บนคานสูงเหนือหัวของเธอ วิญญาณร้ายที่นั่งแกว่งขาไป,kอยู่นั้นราวกับว่าจะเห็นเธอ หญิงสาวรีบปิดเปลือกตาลงอย่างรวดเร็ว กลิ่นเหม็นเน่าโชยไปเข้าจมูกของหญิงสาวอย่างจัง จนเธอต้องลืมตาขึ้นมามอง ภาพที่ปรากฏตรงหน้าหล่อนทำให้หญิงสาวช็อคสุดขีดเมื่อเวลานี้ศีรษะของวิญญาณร้ายค่อยๆห้อยลงมาจรดยังจมูกของเธอ นรีกุลหวีดร้องอย่างดังลั่นพลางออกปากไล่อย่างตระหนกสุดขีด หญิงสาวพยายามยกมือขึ้นสวดอ้อนวอนแต่ก็ไร้ผล เธอกลับยกมือไม่ขึ้นราวกับว่าเธอถูกผีอำอย่างไรอย่างนั้น ยังไม่ทันธรรมดาหญิงสาวจะสวดมนต์จบเธอก็ได้ยินเสียงข้างหูพูดขึ้นมาว่า

เสน่ห์ร้ายแม่ม่ายพราวนภา SET แม่ม่าย 2021

เสน่ห์ร้ายแม่ม่ายพราวนภา SET แม่ม่าย 2021

โรแมนติก

5.0

กรี๊ด” พราวนภาหวีดร้องสุดเสียงยามเมื่อเรือนร่างอรชรกำลังเสียหลัก พราวนภาหลับตาลงด้วยความหวาดกลัว “คุณครับ...เป็นอะไรไหมครับ” เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยขึ้น เวลานี้พราวนภากำลังอยู่ในอ้อมแขนของเขา ธนพรั้งเอวอรชรมาใกล้ตัว พราวนภาลืมตาโพลง แม่ม่ายสาวใหญ่สังเกตเห็นหนุ่มน้อยคนหนึ่ง ดวงตาคู่นั้นเปล่งประกายระยับ คิ้วเข้มจนเน้นให้ใบหน้าหล่อดูคมคาย ดวงหน้าคมคายอยู่ใกล้ใบหน้านวลผ่องแค่คืบ พราวนภาสัมผัสได้ถึงหัวใจของตนเองที่เต้นระรัว “ฉันไม่เป็นไรค่ะ” พราวนภาเอ่ยขึ้นขณะยืนตัวตรง ม่ายสาวจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยกว่าเดิม “ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันไว้” พราวนภาเอ่ยขณะสบสายตาชวนหวามใจของชายหนุ่มตรงหน้า “ไม่เป็นไรครับ” ธนพเอ่ยขึ้นขณะลอบมองใบหน้าของสตรีตรงหน้าที่เว้นระยะห่างออกมา “ฉันสายแล้วยังไงก็ขอบคุณคุณมากค่ะ” พราวนภาเอ่ยขณะก้มเหลือบมองดูนาฬิกาที่ข้อมือของตนเอง “ไม่เป็นไรครับ” ธนพเอ่ยขึ้น ชายหนุ่มส่งยิ้มให้หญิงสาวอย่างสุภาพ หญิงสาวเดินขึ้นบันไดเลื่อนไปแล้ว หากแต่ธนพยังยืนอยู่ที่เดิม เหตุการณ์เมื่อครู่อดทำให้ใจของเขาสั่นระรัวไม่ได้ ดวงหน้านวลผ่องหมดจดไร้ไฝฝ้าทำให้เขาคาดคะเนไม่ถูกว่า สตรีคนนั้นมีอายุเท่าใดกันแน่ ++++ พราวนภาร้องครางเสียงหลงยามเมื่อมือหนาของธนูเอื้อมมาใกล้กับกระโปรงของเธอ ธนูถลกกระโปรงของพราวนภาขึ้นแล้วบรรจงใช้นิ้วเรียวสอดไปในช่องทางสวรรค์ นิ้วมือเรียวของธนูดั้นเข้าไปอย่างซุกซน พราวนภาสัมผัสได้ราวกับตนกำลังโผผินบินได้ดั่งใจหมาย พราวนภาครวญกระชั้นยามเมื่อธนูขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ แววตาคู่นั้นเบิกกว้างกว่าเดิม ยามเมื่อริมฝีปากบางบดขยี้จูบอย่างรุนแรง หญิงสาวรู้สึกราวกับนกผกผินได้ เมื่ออารมณ์ของเธอเตลิดจนกู่ไม่กลับ

อุบัติรักสามีจอมบงการ  SET อุบัติรักอุบัติร้าย

อุบัติรักสามีจอมบงการ SET อุบัติรักอุบัติร้าย

มหาเศรษฐี

5.0

"อุบัติรักสามีจอมบงการ" SET อุบัติรักอุบัติร้ายนิยายรักโรมานซ์พาฝันที่จะพาหญิงสาวทุกคนโบยบินไปกับนุชลตรี สตรีชาวไทยผู้โชคดีได้จับพลัดจับพลูมาแต่งงานกับมาฮันห์ มหาเศรษฐีเมืองมัทราส อินเดียใต้ นุชลตรีไม่รู้สึกว่าหล่อนโชคดีเลยสักนิดที่มหาเศรษฐีแห่งมัทราสมาสู่ขอเธอแต่งงานถึงบ้านหลังเล็กที่กำลังจะสิ้นเนื้อประดาตัวของหล่อนกับแม่ เพราะเธอรู้ดีว่าไม่นานมาฮันห์จะต้องเฉดหัวเธอทิ้งสักวันหนึ่งหากเธอมีทายาทให้กับเขา แม้ว่ามาฮันห์จะมีรูปงามดั่งเจ้าชาย หากในสายตาของนุชลตรีเขาดุร้ายยิ่งกว่าราชสีห์ ทั้งยังมีจิตใจอำมหิตเมื่อเห็นว่าหล่อนมีลูกไม่ได้ เขาจึงส่งเธอไปนอนในห้องใต้ดิน และกุเรื่องใส่ร้ายหล่อนว่าภรรยาคนแรกของเขาเป็นสตรีที่ห้ามคนในบ้านรับใช้เว้นแต่เพียงกุลลี หญิงรับใช้ใบ้ที่เขาส่งมา ไฉนมาฮันห์จึงย่ำยีจิตวิญญาณของนุชลตรีได้ถึงเพียงนี้ หรือแค่เพราะว่าหล่อนไร้ทายาทสืบสกุลให้กับเขามาค้นหาคำตอบในนิยายเล่มนี้กันค่ะ สรีสามัญยังได้จับมือร่วมกันส่งมอบความสนุกกับนักเขียนมากฝีมือหลายท่าน โดยมีผลงานในเซ็ตดังต่อไปนี้ 1.) อุบัติรักนายบอดี้การ์ด #คุณธิดา 2.) อุบัติร้ายเจ้าสาวจำเป็น #พิมพ์พิชญ์ 3.) อุบัติรักนางฟ้า #Chertampmy 4.) อุบัติรักสามีจอมบงการ #สรีสามัญ 5.) อุบัติรักเล่ห์กามเทพ #Waraarphon 6.) อุบัติร้ายเจ้าสาวไร้ศักดินา #อรอินทุ์ 7.) อุบัติรักเมียนายหัว #ฉัตรขวัญ ขอบคุณจากหัวใจ สรีสามัญ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

วิวาห์ฟ้าแลบ

วิวาห์ฟ้าแลบ

โรแมนติก

5.0

[แสนหวาน + วิวาห์ฟ้าแล่บ + แต่งงานก่อน แล้วรักทีหลัง] แฟนที่หลู่ชิงชิงเลี้ยงดูมาหลายปีกลับนอกใจเธอ แอบไปคบกับเพื่อนสนิทของเธอ? เธอทนต่อกับเรื่องนี้ไม่ได้ และไปสมัครขอแต่งงานโดยตรง และแต่งงานกับชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากการแต่งงานแล้ว ชายคนนั้นคำหนึ่งก็ว่าเขาจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในครอบครัวสองคำก็ว่าจะเลี้ยงดูเธอ หลู่ชิงชิงเยาะเย้ยคิดว่ามันเป็นกลอุบายและคำโกหกของผู้ชายอีกแล้ว โดยไม่คาดคิดว่าชายคนนี้กลับกลายเป็นคนให้ความสำคัญกับภรรยาตัวเองจริงๆ ทั้งสนับสนุนอาชีพการงานของเธอและยังช่วยเธอทำงานบ้านด้วย และให้เธอตกแต่งบ้านตามใจชอบ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือทุกครั้งที่เธอประสบปัญหา เขาก็สามารถแก้ปัญหาให้เธอได้ตลอด ทุกครั้งที่เธอถามเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ เขามักจะหัวเราะและเปลี่ยนเรื่องอย่างฉลาดโดยชมเธอว่าเป็นคนมีความสามารถ ทำงานเก่ง จนกระทั่งวันหนึ่ง ภายใต้การเลี้ยงดูจากสามีของเธออย่างต่อเนื่อง เธอก็ประสบความสำเร็จเช่นกัน จากนั้นเธอถึงพบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งในนิตยสารการเงินระดับโลกที่ดูเหมือนสามีของเธอทุกประการ...

ฮัวฟู่หรง ฮูหยินร้ายแม่ทัพทมิฬ

ฮัวฟู่หรง ฮูหยินร้ายแม่ทัพทมิฬ

โรแมนติก

4.9

เมื่อฮัวฟู่หรงถูกวางแผนฆาตกรรมให้จบชีวิตลงบนสะพานข้ามแม่น้ำเฉียนถัง สาเหตุเพราะได้รับบทฮูหยินฮัวของแม่ทัพอินลี่ซานผู้เลื่องลือแห่งต้าฉิน ที่นำมาทำละครฟอร์มยักษ์แห่งปี ซึ่งบทดังกล่าวตกมาเป็นของฮัวฟู่หรง ดาราสาวน้องใหม่ที่กำลังมาแรงในวงการบันเทิงจีน และมีชื่อแซ่ที่ดันไปตรงกับตัวละคร ครั้นหญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตัวเองมาอยู่ในอดีตยุคของขุนพลเทพแห่งต้าฉิน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือแม่ทัพทมิฬอินลี่ซานที่กำลังพลิกแผ่นดินตามล่าค้นหาฮูหยินที่หายสาบสูญไป และเธอก็คือฮูหยินฮัวที่หายสาบสูญไปของแม่ทัพทมิฬ ที่สตรีทั่วหล้าต่างพากันริษยา หากแต่การกลับมาครั้งนี้ของฮัวฟู่หรง ดารา่สาวชื่อดังเธอไม่ได้ไร้เดียงสาดั่งเช่นในอดีตอีกต่อไป แต่เธอร้ายและก็ถือสากับทุกๆ คนที่ทำให้คนรอบข้างที่เธอรักต้องเจ็บและตายจากอย่างไม่หวนคืน ร้ายรักให้ถึงที่สุด ร้ายลึกทะลุไปจนสุดขั้วหัวใจ แต่ถึงร้ายอย่างไรก็เป็นหนึ่งในหัวใจของแม่ทัพทมิฬ เพราะแม่ทัพผู้กล้ารักมั่นต่อสตรีร้ายกาจนางนี้ยิ่งนัก

นางบำเรออุ้มรัก

นางบำเรออุ้มรัก

มหาเศรษฐี

5.0

ณัฐรวีเป็นได้เพียงนางบำเรอไร้ราคา เปรียบดังผืนหญ้าให้เมฆาย่ำยียิ่งกว่าทาสในเรือนเบี้ย ทุกการกระทำของเขาอัดแน่นไปด้วยความแค้นที่แฝงความรักไม่รู้ตัว ในวันที่หล่อนจากไป หล่อนไปแต่ตัวและลูกน้อยในครรภ์ ............ แควก...แควก “กรี๊ด! อย่าค่ะ อย่าทำรวีแบบนี้...ฮือ” เสียงเสื้อผ้าฉีกขาดดังขึ้น ตามด้วยเสียงกรีดร้อง อ้อนวอนของณัฐรวี ทว่าคนกระทำหาได้ฟังเสียงหล่อน เขายังคงออกแรงฉีกเสื้อผ้าจนขาดติดมือมาอีกหลายครั้ง ทั้งเนื้อทั้งตัวหล่อนเหลือเพียงชุดชั้นในท่อนบนและท่อนล่าง “รวีกลัวแล้ว ต่อไปรวีจะไม่ใส่ชุดนี้อีก...ฮือ...พี่เมฆอย่าทำอะไรรวีเลยนะคะ” กระแสเสียงสั่นเครือ เจ้าของประโยคคำพูดน้ำตาไหลอาบแก้ม ยกมือไหว้ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ตรงหน้าด้วยท่าทางหวาดกลัว “เธอไม่มีสิทธิ์ใส่ชุดนี้ ชุดนี้ฉันซื้อให้แก้วตา ไม่ได้ซื้อให้เธอใส่” เสียงเขาเดือดดาล ก่อนกระชากแขนเรียวเล็กสุดแรง ร่างณัฐรวีลอยขึ้นตามแรงฉุด “อย่าเอาตัวเธอไปเทียบกับแก้วตา เธอมันก็แค่เศษดินเศษหญ้าที่รองมือรองเท้าฉัน เป็นได้แค่นางบำเรอ แต่แก้วตาคือว่าที่เมียฉัน จำใส่หัวไว้” พูดจบ ณัฐรวีรับรู้ถึงแรงเหวี่ยง เสี้ยววินาทีต่อมา ร่างงามกระทบกับที่นอนเต็มแรง หล่อนเจ็บไปทั้งตัว แต่นี่มันเป็นแค่ความเจ็บปวดเริ่มต้น ความปวดร้าวระบมร่างกายและจิตใจกำลังตามมาชุดใหญ่ เป็นความเจ็บปวดที่ไม่เคยชาชินสักครั้ง

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

โรแมนติก

5.0

ตั้งแต่เกิดกระทั่งจำความได้ จินซิงซิน รับรู้แค่ว่านางเป็นเพียงบุตรสาวกำพร้าของพ่อค้าตระกูลใหญ่ ชั่วชีวิตน้อยๆ มีเพียงท่านยาย พี่สาวต่างมารดาเท่านั้นที่คอยห่วงใย จนกระทั่งได้เจอกับ หลี่หลานหมิง ผู้มีสมญานามว่าอ๋องพยัคฆ์ที่ผู้คนโจษขานกันว่าโหดร้ายยิ่งนัก สังหารผู้คนเป็นผักปลา แสนเย็นชาดั่งน้ำค้างแข็งจนมิอาจมีผู้ใดใต้หล้าหาญกล้าต่อกร ทั้งสองต้องแต่งงานกันตามบัญชาของโอรสสวรรค์ท่ามกลางอุปสรรคมากมาย หลี่หลานหมิงจะทำเช่นใดในเมื่อสตรีที่ร่วมหัวจมท้ายด้วยอย่างชายากระต่ายน้อยกลับเติบโตเพียงแค่ร่างกาย ส่วนสภาพจิตใจนั้นอ่อนด้อยราวกับเด็กน้อยก็ไม่ปาน... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หลี่หลานหมิงที่รู้สึกตัวและพลิกตัวจากอาการเมื่อยขบแต่พบว่าไม่สามารถทำได้ แค่บิดตัวเล็กน้อยก็รู้สึกร่างกายแข็งค้างราวกับไร้เรี่ยวแรง ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน... ที่แท้เพราะเมื่อคืนเขาถูกกระต่ายหลงทางกอดก่ายเอาเป็นสมบัติตนจนกระดิกไปไหนไม่ได้ นางคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! น่าโมโหนัก! อ๋องสี่หลี่หลานหมิงกระดิกตัวแทบไม่ได้คล้ายเป็นตะคริวเพราะกระต่ายหลงตัวโตไม่ยอมคลายกอด กว่าร่างจะกลับฟื้นกำลังวังชาก็นานพอควร กระทั่งมีเสียงฝีเท้าดังสวบสาบจากหน้ากระโจมดังเล็ดลอดเข้ามา หลี่หลานหมิงจึงรู้สึกตัวว่าอยู่ในสภาพไม่น่ามอง รีบผุดลุกนั่งเอื้อมคว้ากระบี่คู่ใจข้างกายกระชับมั่น แต่เพราะความเคลื่อนไหวของเขาทำให้เตียงไหวสั่นจนคนที่นอนเริ่มขยับตัวและวาดมือมาคว้าเอวเขาเอาไว้อีกครา “อย่าไปตุ้งตุ้ง...” “นี่เจ้า! ข้ามิใช่ตุ้งตุ้งของเจ้า ปล่อย!” หลี่หลานหมิงคำรามแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายไร้ซึ่งความรับรู้ใดๆ “ซิงซินยังไม่อยากตื่นเลย...ท่านยาย” ดี... ดีแท้! เมื่อครู่เปรียบเขาเป็นกระต่ายหูเทา คราวนี้กลับกลายเป็นท่านยายของนางอีก หลี่หลานหมิงปรายตามองดวงหน้าดรุณีน้อยที่ยังหลับพริ้มในห้วงนิทราแล้วถึงกับนิ่งงัน นางช่างงดงามปานเทพธิดามาจุติ ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของนางที่กดลงบนซอกคอของเขาตามจังหวะหายใจทั้งยังแก้มหอมกรุ่นที่เผลอจูบลูบไล้และเรือนร่างนุ่มนิ่มที่คอยเบียดยามหนาวเหน็บตลอดคืน หึ! มารดาเจ้าเถอะ! กระต่ายน้อยเอ๋ย... เขาควรสั่งสอนนางไม่ควรปล่อยให้หลุดรอดจากกรงเล็บเพชฌฆาตไปได้จริงๆ อ๋องสี่หลี่หลานหมิงผู้ซึ่งมิได้อ่อนต่อโลกแต่ไม่เคยแสวงหาสตรีงามสักคนข้างกายถึงคราวหนาวยะเยือกในใจ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยสักครั้งในชีวิตที่นึกอยากได้สตรีมาครอบครองเป็นสมบัติของตัวบังเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ความรู้สึกนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้ว กระต่ายน้อยหลงทางตัวนี้ต้องรับผิดชอบ!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
วันดับนางริษยา
1

บทที่ 1 เธอคือผู้หญิงของผม

03/07/2024

2

บทที่ 2 งานศพคุณปู่

03/07/2024

3

บทที่ 3 เปิดตัวสะใภ้ใหม่

03/07/2024

4

บทที่ 4 บ้านใหม่ของนรีกุล

03/07/2024

5

บทที่ 5 ฝันซ้อนฝัน

03/07/2024

6

บทที่ 6 ฝันดีหรือฝันร้าย

03/07/2024

7

บทที่ 7 ผู้ติดตามที่ไม่ได้เชิญ

03/07/2024

8

บทที่ 8 กุมารเทพ ผู้ช่วยคนใหม่

03/07/2024

9

บทที่ 9 ตัวอักษรที่ไม่คุ้นเคย

03/07/2024

10

บทที่ 10 ลัทธิบูชาเทพนรก

03/07/2024

11

บทที่ 11 ผู้สังเกตการณ์ (1)

03/07/2024

12

บทที่ 12 ผู้สังเกตการณ์ (2)

03/07/2024

13

บทที่ 13 น้ำอัญชันเนื้อมนุษย์

03/07/2024

14

บทที่ 14 ความลับของคุณอา

03/07/2024

15

บทที่ 15 บอกลา

03/07/2024

16

บทที่ 16 คำตอบที่ไม่มีใคร(อยาก)รู้

03/07/2024

17

บทที่ 17 แก้ของ

03/07/2024

18

บทที่ 18 คำขอโทษ

03/07/2024

19

บทที่ 19 บ้านใหม่

03/07/2024

20

บทที่ 20 อวสาน

03/07/2024

21

บทที่ 21 ตอนพิเศษ 1

03/07/2024

22

บทที่ 22 ตอนพิเศษ 2

03/07/2024