เขา... กลับมาเมืองไทยร่วมงานศพของบิดาที่ไม่เคยเห็นเขาเป็นลูก เธอ... คือของแถมที่พ่วงมากับพินัยกรรม ที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้ เขาชังหล่อนราวกับเศษขยะ ตั้งใจว่าจะเหยียบให้แหลกคาฝ่าเท้าเพราะหลงคิดว่าเธอคือเมียลับของบิดา แต่พอได้ลิ้มชิมรส ความตั้งใจทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป เมื่อเธอช่างหวานฉ่ำ จนเขาไม่อาจจะตัดใจสลัดทิ้งได้ลง
ทุกสายตาจับจ้องไปที่ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทเรียบหรูสีดำสนิทเป็นตาเดียวกัน ตั้งแต่ชายหนุ่มก้าวลงมาจากรถ จนตอนนี้เดินเข้ามาในงานสวดอภิธรรมศพของนายอลงกรณ์ สัตตบุษย์ มหาเศรษฐีผู้เป็นเจ้าของธนาคารชื่อดังที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย
ช่วงขาเพรียวในกางเกงขายาวสีเดียวกันกับเสื้อสูทก้าวเข้ามาภายในศาลาวัด สีหน้าของชายหนุ่มเรียบเฉย แต่กระนั้นก็ทอประกายความหล่อเหลาออกมาจนคนจ้องมองแสบตา
อัครา เจสัน สัตตบุษย์ คือชื่อของชายหนุ่มเจ้าของนัยน์ตามืดดำราวกับคืนรัตติกาล ใบหน้าของเขาคล้ายกับรูปสี่เหลี่ยม เครื่องหน้าเหมาะเจาะและสมบูรณ์แบบจนคนมองไม่อาจจะละสายตาไปได้ง่ายๆ ริมฝีปากหนาใต้แทงจมูกโด่งเป็นสันปิดกันแนบสนิท ไม่มีความรู้สึกใดแสดงออกมาจากชายแปลกหน้าผู้นี้เลย
เรือนร่างทรงพลังก้าวเข้าไปหยุดที่หน้าโรงบรรจุศพของอลงกรณ์ เขาคุกเข่าลงกับเสื้อสีแดงที่ปูเอาไว้ทั่วทั้งศาลา รับธูปจากมือเล็กของหญิงสาวในชุดสีดำมาถือเอาไว้ ดวงตาคมกริบจ้องมองไปที่โรงศพอยู่นาน ก่อนที่เขาจะปักธูปในมือลงในกระถางธูปที่เตรียมเอาไว้
เขาลุกขึ้นยืน และเดินไปนั่งบนเก้าอี้พลาสติกสีน้ำเงินที่ถูกจัดเรียงเอาไว้โดยไม่พูดไม่จา เสียงพระสวดอภิธรรมดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง นานนับชั่วโมงกว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้นลง
อัคราลุกขึ้นยืน และกำลังจะเดินกลับไปที่รถของตัวเอง แต่เสียงของหญิงสูงวัยคนหนึ่งดังขึ้นด้านหลังเสียก่อน เขาหยุดเดิน หมุนตัวกลับไปมอง ก่อนจะเอียงคอเล็กน้อย และถามออกไป
“ย่าเพ็ญใช่ไหมครับ”
ผู้หญิงสูงวัยที่ตอนนี้ผมขาวโพลนไปทั่วระบายยิ้มกว้างออกมา น้ำตาไหลซึม พร้อมกับก้าวเข้ามาหยุดใกล้ๆ กับร่างสูงใหญ่ของอัครา
“ย่าดีใจที่พ่ออัคจำย่าได้”
รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อจัดของอัครา เขาโน้มศีรษะลงเล็กน้อย ก่อนจะเปล่งคำพูดออกไป
“ย่าเพ็ญสบายดีนะครับ”
ย่าเพ็ญ หรือก็คือเพ็ญแข มารดาแท้ๆ ของอลงกรณ์นั่นเอง
เรื่องเมื่อสามสิบปีก่อนกลับเข้ามาในความทรงจำของอัคราอีกครั้ง และมันก็ชัดเจนเหลือเกินจนเขาไม่อาจจะสลัดมันทิ้งได้ง่ายๆ
อลงกรณ์เมื่อสามสิบปีก่อนคือหนุ่มเจ้าชู้ คบผู้หญิงไปทั่ว และไม่เคยคิดจะจริงจังกับใคร เพราะตัวเองมีคู่หมั้นคู่หมายที่มารดาเลือกเอาไว้ให้อยู่แล้ว ดังนั้นผู้หญิงทุกคนก็คือทางผ่านสำหรับเขา และหนึ่งในนั้นก็รวมมารดาของเขาเข้าไปด้วย
ลิซ่า เจอร์ราซ สาววัยรุ่นชาวอเมริกัน หล่อนได้เดินทางมาท่องเที่ยวเมืองไทยกับกลุ่มเพื่อน และก็พบเจอเข้ากับอลงการณ์ ทั้งคู่ถูกตาต้องใจกัน ดังนั้นอลงกรณ์จึงหว่านเสน่ห์ใส่ลิซ่าอย่างจงใจ ทำให้หล่อนลุ่มหลง ทั้งคู่คบหากัน และลิซ่าก็บินมาหาอลงกรณ์ที่เมืองไทยบ่อยๆ จนกระทั่งลิซ่าตั้งท้องอ่อนๆ หล่อนจึงบินมาเมืองไทยและบอกข่าวดีนี้กับอลงกรณ์ ผู้ชายที่หล่อนคิดมาเสมอว่าเป็นคนแสนดี และเป็นสุภาพบุรุษ แต่ใครจะรู้เล่าว่าคำแรกที่เล็ดลอดออกมาจากปากของเขาคืออะไร
‘คุณป้องกันยังไงถึงท้องขึ้นมาได้’
แต่คำนั้นยังไม่ทำให้มารดาของเขาเจ็บปวดมากเท่ากับคำต่อมา
‘ผมไม่มั่นใจว่านั่นใช่ลูกของผมหรือเปล่า’
มารดาเล่าให้ฟังว่าตัวเองร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายสายตาของใคร แต่อลงกรณ์ก็ยังคงไม่หยุดพูดในสิ่งน่าสะอิดสะเอียนนั้นแม้แต่น้อย
‘คุณไปเอาเด็กออกซะ’
แม่ของเขาปฏิเสธที่จะทำร้ายเด็กในท้อง พร้อมกับวิงวอนอลงกรณ์อีกครั้ง เพราะคาดหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจ แต่ไม่ใช่เลย
‘ผมกำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงที่คุณแม่เลือกเอาไว้ให้ ดังนั้นต่อให้เด็กในท้องเป็นลูกของผมจริงๆ ผมก็ไม่มีทางรับผิดชอบได้ คุณเข้าใจผมนะ ลิซ่า’
แม่ของเขาร่ำไห้ราวกับคนบ้าเพราะเสียใจและผิดหวังกับผู้ชายที่เคยคิดมาตลอดว่าเป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ
‘สักวันคุณจะต้องเสียใจ’
และนั่นก็เป็นคำพูดสุดท้ายที่แม่ของเขาพูดกับอลงกรณ์ หรือก็คือบิดาแท้ๆ ของเขานั่นเอง จากนั้นมารดาก็อุ้มท้องพาเขากลับมาอยู่กับครอบครัวที่บ้านเกิดเมืองนอน โดยไร้เงาของผู้เป็นบิดา
แม่เล่าให้ฟังว่า หลังจากที่บินกลับมาที่อเมริกา แม่ก็ไม่ได้สนใจข่าวคราวใดๆ ของบิดาอีกเลย แต่กระนั้นก็ยังได้ข่าวเข้าหูมาเรื่อยๆ
พ่อแต่งงานกับผู้หญิงที่ครอบครัวเลือกให้ แต่หลังจากแต่งงานไปแล้ว พ่อก็ยังไม่หยุดนิสัยเจ้าชู้ ทำให้ครอบครัวพังพินาศ และสุดท้ายพ่อก็ต้องหย่ากับเมีย และออกมาใช้ชีวิตพ่อหม้ายเต็มตัวยาวนานหลายสิบปี ก่อนจะเสียชีวิตลงด้วยโรคหัวใจ
ความจริงเขาไม่เคยสนใจข่าวคราวใดๆ ของบิดามาก่อน แค่รู้ว่าผู้ชายคนนี้คือพ่อของตัวเองเท่านั้น แต่การที่เขาเดินทางมาร่วมงานศพของท่าน ก็เพราะว่าเป็นคำสั่งเสียสุดท้ายของแม่นั่นเอง
‘ให้อภัยพ่อนะอัค... จะได้หมดเวรหมดกรรมกันชาตินี้ ทำเพื่อแม่นะอัค’
แม่ของเขาขอร้องเอาไว้ก่อนที่จะสิ้นใจ เขารับปากท่าน และแน่นอนว่าก็ต้องทำตามคำสั่งเสียของท่านให้สำเร็จ
“ย่าสบายดี”
เพ็ญแขมองบุรุษสูงใหญ่ตรงหน้าด้วยความตื้นตันใจ เพราะหลังจากที่หล่อนรู้ความลับจากอลงกรณ์ว่าเขาไปทำผู้หญิงต่างชาติตั้งท้อง หล่อนก็ติดต่อไปยังลิซ่า และแอบบินไปเยี่ยมหลานชายเงียบๆ อยู่หลายครั้ง โดยที่อลงกรณ์เองก็ไม่ล่วงรู้
“แล้วนี่ย่าเพ็ญกลับกับใครครับ”
“เดี๋ยวย่ากลับกับคะน้าน่ะ”
“คะน้า?”
บทที่ 1 ตอนที่ 1
24/11/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2
24/11/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3
24/11/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4
24/11/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5
24/11/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6
24/11/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7
24/11/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8
24/11/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9
24/11/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10
24/11/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11
24/11/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12
24/11/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13
24/11/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14
24/11/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15
24/11/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16
24/11/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17
24/11/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18
24/11/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19
24/11/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20
24/11/2022
บทที่ 21 ตอนที่ 21
24/11/2022
บทที่ 22 ตอนที่ 22
24/11/2022
บทที่ 23 ตอนที่ 23
24/11/2022
บทที่ 24 ตอนที่ 24
24/11/2022
บทที่ 25 ตอนที่ 25
24/11/2022
บทที่ 26 ตอนที่ 26
24/11/2022
บทที่ 27 ตอนที่ 27
24/11/2022
บทที่ 28 ตอนที่ 28
24/11/2022
บทที่ 29 ตอนที่ 29
24/11/2022
บทที่ 30 ตอนที่ 30
24/11/2022
บทที่ 31 ตอนที่ 31
24/11/2022
บทที่ 32 ตอนที่ 32
24/11/2022
บทที่ 33 ตอนที่ 33
24/11/2022
บทที่ 34 ตอนที่ 34
24/11/2022
บทที่ 35 ตอนที่ 35
24/11/2022
บทที่ 36 ตอนที่ 36
24/11/2022
บทที่ 37 ตอนอวสาน
24/11/2022
หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล
ข้อมูลเพิ่มเติม