กลใจ

‘ผู้ชายร้ายๆ ในสายตาทุกคน

อาจกลายเป็นผู้ชายอบอุ่นในสายตาของบางคน’

ใบหน้าของยอดพธูยิ้มออกมาเมื่ออ่านเจอข้อความนี้บนโทรศัพท์มือถือของตัวเธอเอง นั่นเพราะดูเหมือนมันจะตรงกับชีวิตของเธออย่างพอดิบพอดี

เพราะผู้ชายที่อยู่ข้างเธอตอนนี้แม้จะดูร้ายๆ ในสายตาของคนอื่น แต่ทว่าเขากลับเป็นผู้ชายอบอุ่นในสายตาของเธอ เหตุผลที่ทำให้เขาดูร้ายอาจเพราะงานที่ชายหนุ่มทำอยู่ เพราะมันคืองานสีเทาเข้มออกไปทางดำเสียด้วยซ้ำ คำว่า ‘มาเฟีย’ อาจยิ่งส่งให้เขาดูน่ากลัว

ยิ่งบวกกับรูปร่างใหญ่โตที่สูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรเข้าไป แถมนานๆ จะได้เห็นรอยยิ้มของเขาสักครั้งอีก เพราะปกติริโอจะหน้าบึ้งเสียเป็นส่วนใหญ่ ยิ่งดูน่าเกรงขาม ริโอเป็นลูกครึ่งไทยอิตาลี หน้าตาจึงหล่อเหลาเป็นพิเศษ สาวๆ คนไหนได้สบตาด้วยละก็มีอันต้องละลาย ซึ่งเธอก็เคยเป็นมาแล้ว เพราะได้สบตากันเมื่อหนึ่งปีก่อน วันนี้เธอกับเขาถึงได้มาอยู่ด้วยกันในฐานะสามีภรรยาแม้จะเพียงแค่ทางพฤตินัยก็ตาม

“ไปอยู่กับฉัน แล้วฉันจะดูแลเธอเอง”

แม้จะผ่านมาปีกว่าๆ แต่ทว่าประโยคนี้กลับยังคงก้องอยู่ในหัวยอดพธู เธอยอมรับว่าได้ตกหลุมรักมาเฟียตัวร้ายอย่างริโอ ยิ่งถูกเขาตามจีบไม่เว้นวันก็ยิ่งใจอ่อนยวบไร้แรงจะต้านทาน

ตอนนั้นเธอก็เป็นแค่นักศึกษาจบใหม่ ที่อ่อนประสบการณ์ทั้งเรื่องงานและเรื่องความรัก และงานแรกที่เธอทำคือการเข้าไปเป็นพนักงานที่โรงแรมของชายหนุ่ม

แต่ถึงแม้จะหลงรักริโอมากแค่ไหน เธอก็ไม่ยอมใจอ่อนง่ายๆ เพราะไม่อยากให้เขามองว่าเธอง่าย อีกอย่างรอบตัวเขาก็มีผู้หญิงสวยๆ รายล้อมไม่ได้ขาด คนอย่างริโอนะหรือจะมาจริงจังหรือจริงใจกับผู้หญิงเฉิ่มๆ อย่างเธอ

“ฉันขอปฏิเสธค่ะ”

เธอตอบปฏิเสธริโอไปอย่างหนักแน่น และคิดว่าเขาคงถอดใจแต่ที่ไหนได้ริโอกลับยังคงตื้อไม่เลิก เทียวไล้เทียวขื่อรวมทั้งยังเข้าทางแม่เธออีก ขยันมาหาที่บ้านรวมทั้งซื้อของมาให้เสมอๆ

เป็นแบบนี้อยู่เกือบปี เธอจึงยอมใจอ่อนที่จะคบหาด้วย พอเธอยอมเขาก็เอาใหญ่ เพราะคราวนี้ชายหนุ่มถึงกับยื่นมือมาช่วยสะสางหนี้สินให้ครอบครัวเธอจนหมด

แต่จู่ๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเพราะมีความสุขของยอดพธูก็เปลี่ยนไปเป็นเศร้า เมื่อนึกถึงวันสุดท้ายที่เธอได้อยู่กับแม่ ผู้ซึ่งเลี้ยงดูเธอมาตามลำพังตั้งแต่เธอได้ขวบเศษ ส่วนพ่อนั้นหนีไปสร้างครอบครัวใหม่ ไม่เคยหันกลับมาเหลียวแลแม่หรือเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว

“ฉันยกลูกสาวให้คุณ ดูแลกี้มันดีๆ นะ”

เมื่อเอ่ยประโยคนี้จบแม่ก็สิ้นใจลงไปต่อหน้าเธอและริโอ ที่เวลานั้นริโอรับปากว่าจะดูแลเธอแทนแม่ ให้ท่านปล่อยวางและจากไปอย่างสงบ คิดถึงเหตุการณ์นั้นขึ้นมาแล้วยอดพธูก็เผลอร้องไห้ออกมา

เธอหยิบทิชชูมาซับน้ำตา ซึ่งไม่บ่อยนักที่ยอดพธูจะอ่อนแอเช่นนี้ บวกกับอะไรหลายๆ อย่างถาโถมเข้าหาราวกับพายุลูกใหญ่ เพราะตั้งแต่เข้ามาอยู่ในบ้านของริโอ เธอก็มักจะถูกทดสอบความอดทนอยู่เสมอๆ

เพราะเขาหล่อ รวย เพอร์เฟคผู้หญิงมากหน้าหลายตาจึงเข้าหา บวกกับนิสัยเดิมที่เจ้าชู้แพรวพราวด้วยแล้ว ยอดพธูก็ได้แต่กลัดกลุ้ม หากย้อนเวลาได้เธอก็ขอไม่เจอกับริโอ หรือขอให้เธอใจแข็งไม่ยอมตกเป็นของเขาเหมือนทุกวันนี้

เธออดทนเก่งเพราะเป็นคนเก็บความรู้สึกได้ดี