อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
เจ็บแต่ไม่ยอมปล่อยมือ
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง
เมียผมน่ารักจัง
เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ
โชคชะตาของพระชายา
ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น
รักใหม่พันล้าน
คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว
คอนโดสุดหรูใจกลางเมืองหลวง คือที่อยู่อาศัยของ มาลี นักศึกษามหาวิทยาลัยปีที่สี่ ท่ามกลางความหรูหรา สะดวกสบายที่โอบล้อมอยู่รอบตัว มันกลับไม่ได้ทำให้ชีวิตของมาลีมีความสุขเต็มร้อยอย่างที่ควรจะเป็นเลย
เพราะอะไรน่ะเหรอ...
ก็เพราะว่าสิ่งต่างๆ ที่หล่อนมีอยู่ในตอนนี้ มันต้องแลกมาด้วยเรือนร่าง และลีลาบนเตียงนั่นเอง
หล่อนคือเด็กเสี่ย...
นักศึกษาสาวสวยหุ่นสะบึมที่มีผู้ชายร่ำรวยคอยเลี้ยงดูอุ้มชู
ไม่ว่าหล่อนจะต้องการอะไร อยากได้สิ่งของราคาแพงแค่ไหน ก็จะได้มาอย่างง่ายดาย เพียงแค่ทำตัวให้ร่านร้อนบนเตียง ให้ถูกอกถูกใจเจ้าของเงิน
ชีวิตเด็กเสี่ยของหล่อนเริ่มต้นมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีที่สอง เพราะเดือดร้อนเงินอย่างหนัก ไม่มีเงินจ่ายแม้กระทั่งค่าหอพัก ทำให้เพื่อนที่รู้จัก แนะนำอาชีพนี้มาให้
ขายตัวแลกกับเงิน...
หล่อนจำได้ว่าตัวเองปฏิเสธไปทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ต้องทำออกจากปากของเพื่อน แต่ภาระ และทุกอย่างรอบตัวก็บีบบังคับให้หล่อนต้องยอมก้มหัวให้กับโชคชะตาร้ายๆ
จำต้องยอมขายตัวให้กับมหาเศรษฐีคนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยรู้จักหน้าค่าตามาก่อน
จำนวนเงินสามหมื่นบาท คือเงินก้อนแรกที่ได้จากการขายตัว ผู้ชายคนนั้นจ่ายให้ล่วงหน้า ก่อนจะได้เจอตัวจริงหล่อนเสียอีก
และเมื่อถึงค่ำคืนที่ต้องถูกพร่าผลาญพรหมจรรย์ การเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ตัวเองไม่เคยรู้จักมาก่อนมันคือความสยองขวัญที่สุดในชีวิต
ในหัวของหล่อนจินตนาการเอาไว้ว่า มหาเศรษฐีพันล้านคนนี้คงจะอายุอานามคราวพ่อคราวปู่ของตัวเอง รูปร่างก็คงอ้วนท้วมเหมือนอาเสี่ยที่เคยเห็น แต่สิ่งที่คิดเอาไว้ในหัว มันกลับตรงกันข้ามกับความจริงตรงหน้าอย่างสิ้นเชิง
ผู้ชายที่ซื้อหล่อนไม่ใช่แค่ไม่แก่คราวปู่คราวทวดเท่านั้น แต่เขายังหล่อ...
ใช่...
หล่อมาก...
หล่อเหลาจนต้องยกมือขึ้นขยี้ตาของตัวเองซ้ำหลายครั้งเลยทีเดียว
แถม...
รูปร่างของเขาก็ยังเกินกว่าคำว่า เพอร์เฟ็ก สมบูรณ์แบบไปซะทุกสัดส่วน
“สวัสดี ผู้หญิงของฉัน”
คำทักทายแรกจากปากของเขาทั้งนุ่มนวล ทั้งเย้ายวนใจในเวลาเดียวกัน
หล่อนไม่อาจจะละสายตาจากภาพความงดงามตรงหน้าได้เลย
เพราะผู้ชายตรงหน้า งดงามยิ่งกว่าลูกรักของเทพเจ้าเสียอีก
“ฉันชื่อภูมิระพี เรียกสั้นๆ ว่าภูมิเฉยๆ ก็ได้”
“สะ...หวัดดีค่ะคุณ... ภูมิระพี”
หล่อนตะกุกตะกักมาก คล้ายกับเด็กที่ยังพูดไม่คล่อง
“บอกว่าเรียกสั้นๆ ก็ได้ ภูมิ...”
รอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากทั้งสองข้างของภูมิระพี มีผลอย่างรุนแรงต่อหัวใจของหล่อนเหลือเกิน
“คุณ... ภูมิ...”
เมื่อหล่อนยอมเรียกชื่อเล่นของเขาตามคำสั่ง จากรอยยิ้มเล็ก ๆ ก็กลายเป็นรอยยิ้มกว้าง และเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
สายตาคมกริบตวัดมองร่างของหล่อนที่ยังคงอยู่ในชุดนักศึกษา และแววตาของเขาก็บอกให้รู้ว่า เขาชื่นชอบในสิ่งที่เห็นแค่ไหน
คงเพราะหล่อนรูปร่างค่อนข้างดี มีหน้าอกอวบใหญ่ มีเอวเล็ก ๆ และมีสะโพกที่ผายกลมกลึง ตามแบบฉบับผู้หญิงในฝันของผู้ชายร่ำรวยนั่นเอง
“เธอสวยกว่าในรูปมากเลยนะ”
เขาชมหล่อนอีกครั้ง พร้อมกับก้าวเข้ามาหยุดใกล้ยิ่งกว่าเดิม
สมองของหล่อนเริ่มอื้ออึง เมื่อกลิ่นฟีโรโมนจากเนื้อตัวของเขาโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก
ร่างกายของหล่อนขานรับกับแรงดึงดูดทางเพศนั้นอย่างรุนแรง จนน่าตื่นตกใจ