สมรสเมียแสนชัง

Name: สมรสเมียแสนชัง
Rating: 4.9 (44 reviews)

B.J.BEN

โรแมนติก | จบเล่ม

4.9

ความคิดเห็น

83.8K

ชม

บท

เธอเป็นเด็กในบ้านที่เขาได้ตอนเมา แล้วอยากเผยอขึ้นมาเป็นเมียจดทะเบียนให้เขาเชิดหน้าชูตา เขารังเกียจและไม่ปรารถนา เพราะมีคนที่คู่ควรอยู่แล้ว *** ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เธอจะนั่งอยู่ตรงนี้ให้งอกรากเลยหรือไงกัน” เขาดึงข้อมือของกังวานขึ้นมาจากพื้น ทำให้เธอร้องด้วยความเจ็บ “โอ๊ย! เจ็บนะคะคุณพัน” “ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ตรงนี้แล้ว เธอไม่ต้องแสดงให้ใครเห็นแล้วก็ได้ว่าเธอเสียใจแค่ไหน” “คุณพัน!” “เธอต้องดีใจสิ แม่ไม่อยู่ หนูคงร่าเริง คิดจะฮุบสมบัติของแม่ฉัน อย่าหวังเลยว่าจะทำแบบนั้นได้” “กังวานเปล่านะคะ” เขายังคิดว่าเธอจะฮุบสมบัติของเขาอีกหรือไง กังวานคิดอย่างเศร้าใจ “เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เถอะ” พันทัพพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “เตรียมใจอะไรคะ” “อีกไม่นานฉันจะหย่ากับเธอ” ประโยคของเขาเหมือนมีดกรีดลงกลางใจของเธอ รู้ว่าต้องมีวันนี้ แต่ทำไมมันช่างเร็วเหลือเกิน เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างเหนียวหนืด รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ความดีของเธอไม่สามารถเอาชนะใจของเขาได้เลยอย่างนั้นหรือ “ค่ะ กังวานเข้าใจแล้ว คุณพันคงรักคุณวดีมาก” “เธอจะอยากรู้เรื่องของฉันไปทำไม เธอจะควรจะยินดีกับฉันมากกว่า ไม่ใช่ทำสีหน้าเศร้าสร้อยแบบนี้ เสียใจหรือไงที่ฉันไม่เลือกเธอ แต่จริงๆ ฉันไม่ได้เลือกเธอตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เธอเองก็รู้อยู่เต็มอก” เขาจะตอกย้ำอะไรนักหนา คนไม่ถูกเลือก รู้สึกชอกช้ำระกำใจเป็นที่สุด **** กังวานผละหนี แต่เขาตามมาคว้าแขนของเธอเอาไว้ “จะไปไหนล่ะ เธออยากได้ฉันเป็นผัวมากไม่ใช่หรือไง แล้วทำไมเวลาผัวจะนอนด้วยถึงต้องหนีแบบนี้” “ปล่อยนะคะ กังวานไม่ได้อยาก อื้อ...” เธอพูดไม่ทันจบประโยค เขาก็กุมแก้มทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ บดจูบริมฝีปากน้อยอย่างดุดัน กังวานหอบสะท้านเมื่อเขาปล่อยเป็นอิสระ เธอเตรียมหนีแต่เขาอุ้มเธอขึ้นพาดบ่า การกระทำป่าเถื่อนของเขาทำให้เธอแทบจะกรีดร้องออกมา เธอดิ้นเขาก็ฟาดฝ่ามือลงบนแก้มก้นของเธอเต็มแรง “โอ๊ย! คุณพันปล่อยนะคะ” “เปลี่ยนจากปล่อยเป็นทำกันดีกว่า” เขาโยนร่างของเธอไปบนเตียงนอนกว้าง ในขณะที่เธอขยับหนีเขาก็ขึ้นคร่อมทับร่างเอาไว้ กดมือเธอไปกับพื้นเตียง จัดหนักเธอเหมือนทุกครั้งที่ได้คลุกเคล้าร่างหอมกรุ่น

นางบำเรอ R-18 เมียเก็บ

บทที่ 19 19

01-17 10:07

บทที่ 1 1

“คุณพัน อย่านะคะ อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ”

กังวาน รัศมีกุญชร หญิงสาวแสนสวยที่เพิ่งผ่านพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ เอ่ยทัดทานเจ้านายหนุ่มที่กำลังจะปลุกปล้ำเธอทำเมียเพราะความเมามาย

ทั้งผลักไสทั้งขอร้องไม่ให้ พันทัพ อุ่นตะวัน เจ้านายหนุ่มวัยสามสิบเศษทำอะไรเธอได้ แต่ก็เหมือนกับว่า เธอไม่สามารถที่จะขัดขืนหรือต่อต้านพละกำลังอันมากมายมหาศาลของเขาได้เลย

พันทัพทั้งเมาและไม่ได้สติ หลังจากที่จักร ลูกน้องคนสนิทและสถานะเพื่อนของเจ้านาย ประคองพันทัพเข้ามาในห้องนอนด้วยสภาพที่ทุลักทุเลเต็มที ซึ่งเธอนั้นรอคอยอยู่ที่ห้องพักของพันทัพตามคำสั่งของพิมพ์แก้ว มารดาพันทัพ และผู้มีพระคุณสูงสุดในชีวิตของเธอ

ท่านฝากฝังให้เธอคอยดูแลลูกชายของท่านที่กำลังเมามาย เธอจึงต้องทำตามอย่างไม่บิดพลิ้ว ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว เธอเองก็อยากดูแลพันทัพให้ดีเช่นเดียวกัน เนื่องด้วยพันทัพดีกับเธอมาก เขาเอ็นดูเธอตั้งแต่เด็ก เคยช่วยเหลือเธอเอาไว้ตั้งหลายเรื่อง เขาจึงเป็นทั้งเจ้านายและผู้มีพระคุณของเธอ แถมยังเป็นผู้ชายที่เธอแอบรักมานานหลายปีอีกด้วย เธอจึงไม่เคยคิดที่จะมีแฟนหรือคบหาดูใจกับใคร เพราะใจของเธอนั้นได้ยกให้พันทัพไปจนหมดแล้ว

เธอสลัดเขาออกด้วยท่าทีหอบเหนื่อยอีกรอบ ก่อนจะนำผ้าขนหนูมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เขา แต่คราวนี้กลับโดนเขารวบไปกดลงบนเตียงนอนกว้าง แถมมือหนายังถอดเสื้อผ้าทั้งของเขาและของเธอออกจากกายจนหมดสิ้น

ในตอนนี้ทั้งเขาและเธอเหลือเพียงเรือนร่างเปลือยเปล่าเท่านั้น เขาเข้าจู่โจมโรมรัน แนบชิดสนิทเนื้อ เรียกว่าถึงเนื้อถึงตัวของเธอเป็นที่สุด

ริมฝีปากร้อนของเขากรุ่นไปด้วยแอลกอฮอล์ดีกรีร้อนแรงจากงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของเขาเอง

เขาจูบซับไปทั่วเนื้อตัวของเธอ จูบที่แสนร้อนแรงทำให้เธอมัวเมากับรสจูที่เจือไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์

เขาจูบเธอแล้ว จูบเธออีก จูบเธอเหมือนจะสูบเลือดสูบเนื้อ สูบเอาวิญญาณของเธอออกไปจากร่าง

พันทัพใช้มือนวดเฟ้นไปทั่วร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ เขาสัมผัสเล้าโลมแตะริมฝีปากร้อนผ่าวสัมผัสเธอไปทั่วทุกอณูเนื้อ

เธอพยายามดิ้นหนี แต่ก็เขารวบมือของเธอกดไปกับเตียงนอนกว้าง แล้วสอดแทรกเรือนกายเข้าไปแนบชิดตรงหว่างขาของเธอ

แก่นกายของเขากำลังเสียดสีอยู่กับร่องสวาทของเธอ ซึ่งไม่เคยมีใครได้ทำเช่นนี้มาก่อน

“อย่าค่ะ คุณพัน ปล่อยกังวานเถอะนะคะ”

กังวานทั้งผลักไสทั้งดิ้นรนแต่ไม่เป็นผล พันทัพทั้งแนบชิดทั้งรุกเร้าเข้าหา พยายามที่จะยัดเยียดตัวตนอันแข็งแกร่งที่แสนเจ็บร้าวเข้าในร่องสวาทของเธอให้จงได้

กังวานร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านในขณะที่เขาเข้าฝังกายอย่างล้ำลึกในร่องชุ่มฉ่ำของเธอ

แก่นกายร้อนผ่าวเข้ามาเกินกว่าครึ่ง ความแข็งร้อนนั้นยิ่งกว่าท่อนไม้แข็งๆ ที่ปักเข้ามาใจกลางร่างของเธอเสียอีก

การกระทำของเขามันให้ความรู้สึกเจ็บปวดและหวามลึกในอก อีกทั้งความอึดอัดคับแน่น อารมณ์หลากหลายประดังประเดเข้ามา ทำเอาหญิงสาวหัวหมุนติ้วยิ่งกว่าลูกข่าง ไม่คิดว่าจะมาเสียตัวให้กับพันทัพในค่ำคืนนี้ แบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวและเขาก็มึนเมาไม่ได้สติเอาเสียเลย

“อย่านะคะ อย่าค่ะ” เธอร้องได้เพียงแค่นั้น ในขณะที่เขากดกายเข้ามาในซอกทางรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงร้องครางของเธอดังอย่างต่อเนื่อง ประสานกับเสียงครางอันแหบพร่าที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจที่ได้ชำแรกเขาไปในร่องสาวอันแสนคับแคบของเธอ มันทำให้เขาได้ปลดปล่อย ได้อิ่มเอม ลดความทรมานที่เขากำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้

ร่างกายของพันทัพเกร็งสะท้านครั้งแล้วครั้งเล่า เขาไม่ได้อิ่มในการร่วมรักเพียงแค่ครั้งเดียว แต่ยังเสพสมร่วมสวาทกับคนใต้ร่างอีกหลายครั้งจนสุขสมอารมณ์หมายตลอดค่ำคืน

สองหนุ่มสาวนอนกอดเกยเข้าหากันด้วยเรือนร่างเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงนอนหนานุ่มอย่างอ่อนแรง จนตะวันสายโด่งคุณพิมพ์แก้วซึ่งเป็นมารดาของพันทัพก็เข้ามาในห้องของบุตรชาย

“พันทัพ พันทัพ ตื่นเดี๋ยวนี้!” ท่านเอ่ยเรียกลูกชายด้วยน้ำเสียงดุเข้ม สีหน้านั้นดูจริงจังและตึงเครียดไม่น้อย

“พันทัพตื่นได้แล้ว” เสียงนั้นปลุกให้คนทั้งสองตื่นขึ้นจากภวังค์อันแสนสุข

พันทัพงัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหงุดหงิด เขาทั้งเพลียทั้งล้าไปหมด อยากนอนพักผ่อนต่ออีกนิด แต่เมื่อลืมตาตื่นก็เห็นมารดายืนใบหน้าบึ้งตึงอยู่ข้างเตียง ทำเอาเขาถึงกับสะดุ้งสุดตัว

“คุณแม่มีอะไรครับ ทำไมถึงทำหน้าบึ้งแบบนั้น”

พันทัพใช้มือเสยผมไปมาลวกๆ รู้สึกมึนหัวจนต้องหลับตา กุมศีรษะเอาไว้ด้วยความงุนงงกับสภาพของตัวเองยิ่งนัก

“ยังจะมาถามแม่อีก เราทำอะไรเอาไว้ ฮึ! ลองดูสิ” คุณพิมพ์แก้วทำเสียงดุใส่บุตรชาย

“ทำอะไรเหรอครับคุณแม่” พันทัพเอ่ยถามด้วยความสงสัย เขาเหลียวมองไปรอบกายก่อนจะเห็นว่ามีหญิงสาวนางหนึ่งนั่งตัวสั่นอยู่ข้างๆ

เมื่อครู่ตอนเขาตื่น เขาคิดว่าตัวเองกอดหมอนข้างเสียอีก แต่มันกลับไม่ใช่ เขามัวแต่เบลอ เลยไม่รู้ว่ามีคนนั่งอยู่ข้างๆ แถมยังเป็นเด็กในบ้านอีก

พันทัพถึงกับสะดุ้งตกใจ ไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหน มานอนอยู่บนเตียงเดียวกันกับเขา แม้แต่แฟนที่คบหาดูใจกันอยู่อย่างกนกวดี ก็ไม่เคยที่จะได้ขึ้นมานอนร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขาบนห้องนอนใหญ่ในคฤหาสน์หลังนี้

แต่ผู้หญิงที่ได้ขึ้นมานอนบนเตียงของเขากลับเป็นกังวาน เด็กในบ้านที่ทำหน้าที่คอยรับใช้มารดาของเขา

เธอนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงของเขา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมื่อคืนเขากับเธอไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว

สิ่งที่ได้รับรู้ มันทำให้พันทัพหงุดหงิดเป็นอันมาก ยิ่งกลิ่นกามารมณ์ และหยาดความรักกรุ่นไปทั่วเตียงกว้าง ก็ทำให้รู้ว่าเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา เขากับเธอเร่าร้อนกันเพียงใด ไม่น่าเชื่อว่าเธอกับเขาจะตกเป็นของกันและกันแล้ว คนที่เพิ่งได้สติ เริ่มลำดับเหตุการณ์ทั้งหมดที่พอจะจำได้หน้าตึง ขรึมเครียดขึ้นมาในทันที

กังวานถือว่าเป็นเด็กในบ้านที่มารดารักและเอ็นดูประดุจดั่งลูกหลานคนหนึ่ง เขาทำแบบนี้ลงไป ยังไงก็ต้องรับผิดชอบ ถ้าไม่ยอมรับก็คงโดนบีบบังคับเป็นแน่

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับคุณแม่” กระนั้นเขาก็ยังเอ่ยประโยคคำถามสิ้นคิดนั้นออกไป เพราะมึนงงเหลือเกินกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น รับรู้ว่าเธอกับเขาตกเป็นของกันและกันแล้ว แต่มันเกิดขึ้นได้ยังไง นั่นคือประเด็น

พันทัพมีสีหน้าตกใจอยู่ไม่น้อย เขามองกังวานด้วยท่าทีที่เต็มไปด้วยคำถามและการกล่าวหา ประหนึ่งว่าเธอฉวยโอกาสตอนที่เขาเมา ขึ้นมานอนบนเตียงของเขาจนมีอะไรกัน

อ่านต่อ