0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปแก้แค้นให้กับครอบครัว ซีรีย์จีน
แก้แค้นให้กับครอบครัว
/0/16877/coverorgin.jpg?v=ec5b4d1b76c5cbd39909e54cf965ccba&imageMogr2/format/webp)
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันทีหัวใจเต้นแรงราวกับจะทะลุออกมาจากอก นัยน์ตากลมโตสีดำขลับเบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึง หญิงสาวยืนนิ่งหยุดเดินราวกับถูกสาปด้วยมนต์ขลัง โลกทั้งใบเหมือนหยุดหมุน มีเพียงหัวใจของหล่อนเท่านั้นที่ยังคงเคลื่อนไหวอยู่
แถมเต้นแรง... แรงเหลือเกิน
“หยุดเดินทำไมอุษา ฉันทั้งร้อนทั้งเหนียวตัว รีบกลับบ้านกันเถอะ”
เสียงที่เต็มไปด้วยความแปลกใจระคนหงุดหงิดของสายใจที่เป็นทั้งเพื่อนสนิทและญาติห่างๆ ทำให้อุษาสะดุ้งและได้สติ
นี่หล่อนเป็นอะไรไปนะ ทำไมถึงได้หัวใจเต้นแรงแบบนี้ เข่าก็แทบทรุดเพียงแค่เห็นผู้ชายคนนั้นเดินผ่านไปเท่านั้น
“ปละ เปล่าหรอก”
แม้จะตอบว่าเปล่า ไม่มีอะไร แต่สายตาของหล่อนก็ยังคงชะเง้อมองร่างสูงใหญ่ในชุดเก่าๆ นั้นตลอดเวลา สายใจมองตามสายตาของเพื่อนไปก็หัวเราะออกมาอย่างขบขัน
“อย่าบอกนะว่าชอบผู้ชายคนนั่นน่ะ”
คนถูกถามแก้มแดงก่ำ พยายามกลบเกลื่อน“ชอบ? ชอบอะไรกัน... ไม่มี ฉันไม่ได้ชอบใครสักหน่อย” อุษาพูดแล้วก็ออกเดิน ความขัดเขินยังแน่นเต็มอก หล่อนพยายามเดินตามเขาไป แต่เขากลับหายไปจนหาไม่เจอ
“ก็เธอมองผู้ชายคนนั้นแทบจะกินเข้าไปทั้งตัวอยู่แล้ว นี่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าดาวมหาลัยแบบเธอที่มีผู้ชายรุมจีบวันละเป็นสิบๆ คนจะมาสนใจผู้ชายกระจอกๆ ทำงานในตลาดอย่างนี้”
อุษาไม่สนใจคำพูดเหยียดหยามของเพื่อน แต่สิ่งที่หล่อนสนใจกลับเป็นเรื่องของผู้ชายคนนั้นมากกว่า “นี่เธอรู้จักผู้ชายคนนั้นด้วยเหรอสายใจ”
สายใจเบ้หน้า พลางมองเพื่อนอย่างแปลกใจระคนเวทนา
“ไม่ได้รู้จงรู้จักอะไรหรอก แค่เคยเห็นขายผักอยู่ในตลาดบ่อยๆ น่ะ”
คนฟังยิ้มแก้มแทบปริ อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมจะต้องรู้สึกลิงโลดมากมายขนาดนี้
“งั้นก็แสดงว่าเขาทำงานในตลาดของแม่ฉันจริงๆ น่ะสิ”
“คงใช่แหละ เพราะเห็นมาสองเดือนกว่าแล้ว นี่ถามจริงๆ เถอะ เธอสนใจผู้ชายสกปรก จนๆ คนนี้ได้ยังไงกันน่ะ พี่แน๊ตทั้งรวยทั้งหล่อ แต่เธอกลับไม่ยอมมอง เธอมันบ้ามากรู้ไหมเนี่ย อุษา”
“ฉัน... ฉันไม่ได้สนใจสักหน่อย... ก็แค่...”
“อย่ามาริอ่านโกหกหน่อยเลย แค่เห็นสายตาที่เธอมองตามหลังผู้ชายคนนั้นไป ฉันก็รู้แล้วว่าเธอตกหลุมรักเข้าเต็มเปาเลยทีเดียว” สายใจพูดอย่างรู้ทัน และนั่นก็ทำให้อุษาแก้มแดงระเรื่อ
“นี่ฉันแสดงออกไปมากขนาดนั้นเชียวเหรอ”
“ก็ใช่น่ะสิ เด็กมันยังมองออกเลย”
สายใจพูดอย่างหมั่นไส้ และเดินนำหน้าไป อุษาวดียืนนิ่ง ก่อนจะรีบวิ่งตามร่างของเพื่อนไป
“รอฉันก่อนสิสายใจ” วิ่งไปทันก็ดึงแขนให้เพื่อนหยุดเดิน
“มีอะไรอีกล่ะแม่คนสวย นี่มันเย็นมากแล้วนะ เดี๋ยวแม่เธอก็มาหาว่าฉันพาเธอไปเถลไถลอีกหรอก”
“ยังไม่เห็นเย็นสักหน่อย นี่แค่บ่ายสี่โมงเอง”
อุษาทำตาวิงวอนใส่เพื่อน
“ช่วยฉันหน่อยนะสายใจ”
คนฟังเริ่มเอะใจ และรู้สึกหวาดระแวงขึ้นมาทันที
“ช่วยอะไร อย่าบอกนะว่า...”
อุษาระบายยิ้มกว้าง
“พาฉันไปแอบดูบ้านของผู้ชายคนนั้นหน่อยสิ นะสายใจนะ ฉันอยากเห็นน่ะ”
“ไม่ได้! เราต้องรีบกลับบ้าน”
อุษาผิดหวังแต่ก็ยังคงพยายามอ้อนวอนต่อไป
“น่านะ... สายใจคนสวย ถือว่าช่วยเด็กน้อยตาดำๆ อย่างฉันเถอะนะ ฉันขอร้องล่ะ”
“ไม่... บอกแล้วไงว่าไม่มีทาง กลับบ้านได้แล้วอุษา”
สายใจส่ายหน้า และหมุนตัวจะเดินหนี แต่อุษาไม่ยอม รีบวิ่งไปขวางหน้า และยกมือไหว้
“ฉันไหว้ล่ะสายใจ ช่วยฉันหน่อยนะ ฉัน... ฉันคงจะนอนไม่หลับแน่ๆ ถ้าไม่ได้รู้ว่าบ้านของผู้ชายคนนั้นอยู่ที่ไหน ฉันอยากเห็นเขาอีกสักครั้ง”
“ก็บอกว่าไม่ไง”
“ก็ได้... งั้นฉันไปถามคนในตลาดเองก็ได้”
อุษาหมุนตัวจะเดินหนีไป แต่สายใจดึงเอาไว้เสียก่อนอย่างไม่มีทางเลือก
/0/4324/coverorgin.jpg?v=415ffab290971b058961cb25924b5000&imageMogr2/format/webp)
ราคีบำเรอ
อุษาจะทำเช่นไร เมื่อการหวนกลับมาของชายผู้เป็นรักแรกอัดแน่นไปด้วยไฟแค้น! “ตอนนี้ปัจจุบันเท่านั้นที่คุณควรจะนึกถึง ปัจจุบันที่ผมคือเตชิน รักษ์สุทธิสาร เป็นเจ้าหนี้ของคุณ...” อุษาสะอึกสะอื้นทรมาน ในขณะที่เตชินยิ้มเยาะสะใจ “และก็เป็นผัวของคุณด้วย” แก้มสาวร้อนจัด ความน้อยใจเปลี่ยนแปลงความอับอายให้กลายเป/0/3328/coverorgin.jpg?v=552e2cd73e5fd79e8535533f7c5edf7b&imageMogr2/format/webp)
เจ้าสาวของนักรบ
บุณย์นราถูกฉุดออกมาจากห้องหอในคืนแต่งงาน ซ้ำยังถูกข่มเหงจากชายโฉดจนย่อยยับ หากแค่นั้นเรียกว่าโชคร้ายแล้ว การต้องมาเจอชายคนนั้นอีกครั้ง ในสถานะของประธานบริษัท ที่เธอเพิ่งได้งาน ไม่โชคร้ายยิ่งกว่าหรือ เพราะทันทีที่เห็นหน้าเธอ เขาก็มีคำสั่ง ให้ไล่เธอออก แต่กลับยื่นขอเสนออันสุดแสนร้ายกาจเป็นทางเลือก ราว/0/5160/coverorgin.jpg?v=308cd9e445b40222ed820890f014aa66&imageMogr2/format/webp)
ลิขิตมาร ชุด จอมมารที่รัก
จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ ปลอมตัวมาเป็นองครักษ์ต่ำต้อยเพื่อลองใจว่าที่พระชายาในอนาคต และพยายามทำทุกอย่างให้เธอเปลี่ยนใจไม่ยอมแต่งงานกับตัวเอง แต่สุดท้ายก็หลงรักเธอหัวปักหัวปำ “จะ... ทำอะไร...” คนถูกถามแสยะยิ้ม มองหล่อนด้วยสายตาลุกเป็นไฟ “ก็จะช่วยสอนการจูบที่ถูกต้องให้ยังไงล่ะ” แล้วคน/0/19930/coverorgin.jpg?v=e9a460c2001accb177dcaa12d0b68264&imageMogr2/format/webp)
ทาสรักดวงใจ องค์หญิงเหนียงซิน
เฟยเหนียงซินและเฟยหวางอี้ถูกจับตัวมาอยู่ในรถม้าคันใหญ่ ดวงตาถูกคาดปิด มือถูกมัดแน่น อีกทั้งยังถูกวางยาสลบจนสลบไสลไม่ได้สติมาสามวันสามคืนแล้ว บัดนี้รถม้าข้ามเขตชายแดน มุ่งหน้าไปยังเมืองแห่งหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ในเขตแดนของทั้งสี่แคว้น บุรุษที่จับตัวพวกเขามาคือ เฟยซือไฉ บุตรชายของจวิ้นอ๋องเฟยเฉินและพระชาย/0/12617/coverorgin.jpg?v=585c0a2b3208b9064698bf2e012075ab&imageMogr2/format/webp)
เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ
เสิ่นซูบอกได้ว่าตนเองถือไพ่ที่เหนือกว่าใครแต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดสุดท้ายแล้วมันกลับพ่ายแพ้ไม่เป็นท่า การทำแท้ง เสียโฉม อาชีพถูกทำลายจนพังหมด และชื่อเสียงของเธอก็ฉาวโฉ่ไปทั่ว เหตุผลที่ชีวิตที่สมบูรณ์แบบของเสิ่นซูต้องตกอับเป็นอย่างนี้ คงเป็นเพราะฟู่เซินเหยียนมั้ง เพราะอย่างที่ว่ากันว่า ความรักสามาร/0/14817/coverorgin.jpg?v=9f6ddf0023da5aa8db90d9a4d6d54815&imageMogr2/format/webp)
คุณนายยอมหย่าแล้ว
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเต/0/3571/coverorgin.jpg?v=f5bd0fdf36a9f58809d7478c89f76a54&imageMogr2/format/webp)
ร่านรักเริงใจ
“หยุดนะดอน หยุดเดี๋ยวนี้ อือ อูยยย” ขาของวิรามรอ้ากว้างยินยอมให้ใบหน้าสามีคุณชายซุกซบเข้าหาจุดกระสัน ปากสั่งให้หยุด ตรงข้ามกับปฏิกิริยาแอ่นกายรับการปรนเปรอ “วิจะ...โกรธ อูยส์...เกลียด โอ๊ะ...อ๊ายส์...อีตาบ้า” วิรามรกระเสือกกระสนตัวหนี แต่นายดอนหรือจะยอมพ่าย ปากหยักไม่ละจากกลีบแคมอวบ ลิ้นแบกว้างไล/0/9532/coverorgin.jpg?v=3c515261a3677fae022c260b463fd36d&imageMogr2/format/webp)
แท่งเดียวเสียวยกครัว
เมื่อคุณแม่มีสามีใหม่แตงโมและพี่ส้มโอก็ต้องเจอกับพ่อเลี้ยงสายหื่นไปโดยปริยาย แรกๆทุกคนก็อยู่กันมีความสุขดี ไปๆมาๆพี่สาวก็เสียตัวให้พ่อเลี้ยงสุดหล่อ หลังๆแตงโมก็คงไม่รอด ที่น่าแปลกใจคือทุกคนในบ้านหลงเค้าหัวปักหัวปำ ไม่ทราบว่าพ่อเลี้ยงคนนี้มีอะไรดี ระหว่าง ความรวย ความหล่อ หรือลีลา .../0/10740/coverorgin.jpg?v=cb9bd0986a10ebd08b410c0d634e69a5&imageMogr2/format/webp)
เจ้าสาวจำเป็นกับสามีเศรษฐี
แต่งงานกับนักเลงคนหนึ่งแทนพี่สาวและใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก แต่ไม่คิดว่าจู่ ๆ สามีก็พลิกตัวกลายเป็นมหาเศรษฐีลึกลับที่มีอำนาจล้นฟ้า?เจียงช่านพยายามบอกกับตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้แน่นอน เธอวิ่งกลับไปที่บ้านเช่าเล็ก ๆ นั้นและโผ่เข้าในอ้อมกอดของสามีและพูดว่า"พวกเขาบอกว่าคุณเป็นคุณฮั่ว จริงเหรอ?"เขาลูบผม/0/8637/coverorgin.jpg?v=81ca6a4ea157365eb11446445274f747&imageMogr2/format/webp)
