icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

มนตร์ตาละวัน

บทที่ 6 6

จำนวนคำ:1710    |    อัปเดตเมื่อ:03/09/2024

หน? ผมยาวหรื

อนต์ครับ ที่หิ้ว

๋าสีขาวแสนสวยของหล่อน แล้วแต่งตัวแบบนี้น่ะ คนเขาเรียกว่า ‘เซลล์’” นายจันมองหาคนไกลด้วยดวงตาที่

เขามีใบขับขี่! ใบรับรองแพทย์ที่บ่งบอกอาการของสายตาอันเฉียบคมว่าเป็นการทำง

งอะไรต่อมิอะไร คนเป็นนายออก

seller อะไรประมา

ยทำงานกันเป็นกลุ่ม ก็แล้วแต่ว่าขายอะไร ยุค

จเฮือกใหญ่แล้วนายคล้าวหันไปบอก “อย่าลืมนะครับว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกัน พี่เป็นสถาปนิกม

ปลกหน้าเดินมาหาพวกเขาพอดี สาวร่างอ้อนแอ้นในเชิ้ตสีขาว กระโปรงสั้นประเข่าค

่แก

เซลล์ที่ฟาร์มนี้ ฟาร์มเรามีโชว์จระเข้ข้าง

้นมา สาวสวยฉีกยิ้มแฉ่ง ผายมื

ร้านค้าปลีกแม้แต่งานขึ้นห้าง งานส่งนอก เรามีโรงงานผลิตเนื้อจระเข้ตั้งอยู่ในอีกจังหวัด ได้รับใบอนุญาตขายจระเข้อย่า

ลาวด์

บคุณกัญญาวีร์” เขาแนะนำให้พี่ชายรู้จักด้วยซึ่งนายจันได้แต่ยืนนิ่

อายจัง ฉันขายขอ

วีร์สนใจงานเกี่ยวกับหนังจ

าทางนี้เลยค่ะ” ผายมือเชื้อเชิญ เดินนำทางสองหนุ่มพลางแนะนำสถานที่ในฟาร์มจระ

หล่อลากกระชากตับขนาบข้างทั้งซ้ายขวา! จะว่าเป็นลูกครึ่งออกไปทางจีน ฮ่องกง ผสมแขกขาวนิด ๆ หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ขณะที่ชาย

้วนะคะ แปลกที่คุณคลาวด์เรี

นายคล้าวถามแทนเจ้านายที่เงียบกริบ

นะคะ ถ้ากัญฯ เหมือนชื่อจริง กันนึกถึงกัญชาค่ะ” เธอยกมือป้องปากหัวเราะด้วยความเป็นคนอัธยาศัยดี อาจ

หรือเปล่า เขาแกล้งหัวเราะตามพอเป็นมารยาท ตามองไกล ๆ

ว้ด้วยผ้าปูสีขาวปักด้วยลูกไม้อย่างงดงาม มันถูกจองไว้ก่อนหน้านี้ผ่านการติดต่อจากหน้าเว็บไซต์ มีก

คะ ยังไงกันขออนุญาตเลี้ยงข้

วรู้สึกไม่ดี” ตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ ผู้อ

ันให้เต็มที่เลยนะ” เขาหันไปทางหญิงสาวที่พยักหน้า ยกมือประนมก้มศีร

งทานเยอะ ๆ นะครับ ระดับพี่

กลับเอียงคอ ขมวดคิ้วนิ่วหน้าสงสัยตัวเองว่ายกมือไหว้ลูกค้าทำไม อย่าง

้องเจ้าของใบหน้าหวานงามด้ว

ดูยังไงก็ใช่แม่ตะเภาแก้ว เส้นผมสีน้ำตาลดัดลอนปลายตามเทรนด์แฟชั่น จาก

่าทรวดทรงองเอวอ้อนแอ้นและใบหน้างดงามหมดจดราวรู

คงต้องอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน นาย

ลางโบกมือเรียกพนักงานหนุ่ม เข้ามารับออเดอร์ไ

๊กจร

ะเข้ที่นี่เนื้อดีมากเป็นจระเข้หนุ่ม รับรองว่าเนื้อนุ่มหอมเครื่อ

เปิดรับโบนัส

เปิด