มนตร์ตาละวัน

่ามกลางแม่น้ำสองสี สีเข้มเกือบจะเป็นสีดำและส

พละกำลังตามสรีระแข็งแกร่งกำยำทำให้พวกมันไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการเดิ

วยกัน ไม่รู้จักห

สีเหลืองทองเหนือผืนน้ำ ระหว่างทางที่มันแอบจับปลากินเป็นอาหาร ยังลังเลใจอยู่ว่าหากถูกแย่งแล้วมันจะยอมปล่อยเ

ทางอื่นบ้างแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมัน ที่เพิ่งสังเ

นพิเศษของมันมีจุดรับภาพอันดีเลิศ ยิ่งน้ำจืดแล้วมันเห็นแสงสีแ

ีแดงก็ต้

ับเจ้าถิ่น เพราะว่าการว่ายน้

หวงอาณาเขต เจ้าตัวเล็กคงอยากลองเชิงว่ามันแค่

รก สุดท้ายก็ไม่มีใครเป็นฝ่ายเปิดศึกประสาเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ เจ้าตาแดงจึงว่ายชิดเข

มัน ได้แค่ทำเบ่งไปอย่างนั้น ยังเสียสละทำเลดี

บทุกสถานการณ์ แม้ในพุ่มไม้ขนาดใหญ่ หญ้ารกสีเขียวสลับน้ำตาลเข้มพร

ายถึง

ดหลายตัวรู้จักมนุษ

เพราะไม่มีโอกาสได้ขึ้นมาบ่อย ทว่าหากที่ใดได้ขึ้นชื่อว่

บาดเจ็บสาหัส ถูกจับขึ้นรถไปขาย

นายไว้ต่อปากต่อค

ทำร้ายมนุษย์ พวกมันจะถูกกำจัดไปเสียให้พ

่นแห

องห่วงโซ่อาหารเ

ักหน่อย เป็นสถานที่ผู้คนอาศัยอย

งตาสีแดงฉานหลุบมองผ่านหญ้าสีเขียว ไกลออกไปนั้นเป็นรีสอร์ตซึ่งมันค

ียสีบลอนด์ทองนัยน์ตาสีฟ้า อุ้งมือเล็กกอดตุ๊กตาจระเข้น่ารัก

ตัวอะไ

อะไร ใ

ลอยมาตามลม เหมือนเสียงของชายหนุ่มร่างหนาใหญ่ส

นู อยู่ตรงพ

เงาดำขนาดใหญ่เหมือนเป็นก้อนหิน แต่ไม่ใช่... เธอไม่

ือคะ คุณเป็น

ย์’ คือการรับรู้ทางจิตทางอารมณ์ มี ‘หูทิพย์’ การได้ย

งไม่เข

หรับเด็กวัยสี่ขวบ เธอจำได้ว่าแม่เ

เข้ามาใกล้ ๆ มาคุยกับ

งถึงที่สุด เกือบจะก้าวเข้าไป ก่อนน

ูไปตามมัมกับแด๊ดมาด้วยดีก

่เดินมาลุงว่าจะไปแล้วนะ

ธอก็เดินไปตามคำล่อหลอกของตัวอ

ะเข

ก ตุ๊กตาหล่นตุบ! สองขาก้าวถอยค

้ ดูให้ดี ๆ

ระเข้แล้

น ตัวนี้ปากเป็นโค้งทรงรูปตัวยู ไม่ใช่เจ้าตัวปากแหลม ต่างกัน... อันนั้นถึ

ี เธอแค่รู้สึกไม่ปลอดภัยพอเห็นว่าจระเข้ไม่เ

ุงเป็นแอลลิเก

... อาจไม่ใช่ท

ป็นตัว

้สงสัยอย่างหนูนี่แหละ แต่ตอ

ณลุงพูด