icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

บทที่ 6 อกตัญญู

จำนวนคำ:1873    |    อัปเดตเมื่อ:27/12/2024

นได้คิดปลายเอ็นร้อนจ่อเข้ายังช่องสวาทพร้อมกับกระแทกเข

เอ๊ย! ฉันยังเป็นส

ข้าไปในร่างกายอย่างรวดเร็วส่งผลให้บังเกิดความรู้สึกเจ็บแสบเกิดขึ้นโ

นร่างกายของจื่อเม่ย อ๋องตัวร้

ำไมหรือที่ผ่านมาน้องหกของข้าคนนั้น

ชายหกไม่มีอะไรกันท่านเข้าใจผิดทั้งหมด เช่นนั้นท่านช่วยเบา ๆ หน่อย ท่านอ

วามโกรธก็ทุเลาลง จะมีสตรีใดแหกปากเอ่ยเรื่องน่

นี้ช่างน

จับนางพลิกหน้าพลิกหลัง ทิ่มแทงแท่งหยกเข้าร่องหวานจนจ

๊ย เจ็บ

นคำเสี

าย แต่อย่าฝันไปเ

ียนจากนั้นลมหายใจของเขาก็

แยกขาของนางออกกว้างขึ้น แล้วอัดสะโพกกระแท

งเขาบัดนี้เหยเกเพราะบังเกิดความเสียวซ่านรุนแรงเมื่อเขากระทำ

ปวดของนางจริง ๆ ปล่อยน้ำรักไปได้คราหนึ่งก็เกิ

มกว่าที่เขาจะยอมปล่อ

่ถูกต้องคนนี้ ฮูหยินถูกใจหรือ

ผีน่ะส

ีเฉินร้อง หึ ออกมาคำหนึ่งจากนั้นจึงนอ

ละจากการออกแรงที่ไม่หยุดของเขาจึงทำให้บั

ไม่นานก็ถูกทาบทับม

่ท่

มหรือ ไม่ยอ

คอ มือเรียวจับยึดกำผ้าปูที่นอนแน่นในขณะที่ถูกเขากระหน่ำแ

กระแทกเข้ามาอย่างแรงโดยไม่คิ

้ด.

หนุ่ม มือหยาบกร้านยังลูบไล้หน้าท้องแบนราบลงมา

้แล้ว ฆ่าทิ้

วแล้ว ที่นางร้องไห้ก็เพราะเป็นปฏิกิริยาทางร่า

ยเต็มไปด้วยเลือด หญิงสาวก็ถูกขับไล่ออกจากเรือนนอนของซี

อกจากจวนอ๋อง

ะย่

วออกจากเรือนใหญ่ด้วยร่างกายสั่นเทา นางไม่อ

คลุมไว้ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าที่เปียกชุ่มด้วยน้ำตา เท้าเปล่าขอ

วดและความอ่อนล้า นางพยายามประคองตัวเองให้

้นปล่อยให้แสงแดดยามเช้าสาดไล้ไป

ามว่างเปล่าด้วยความสิ้นหวัง

นั้นก็ไร้ผู้ใดมาสนใจด้

ใจและให้ความช่

แต่งกายด้วยชุดคลุมไก่ฟ้าเต็มยศพร้อมกับประดับเครื่องประดับบนศ

้าตรงที่จื่อเม่ยนอนไร้เรี่ยวแ

เห็นสตรีนางนี้เต็มสองตา จากการที่ประเมิ

สร้างขึ้นมาเพื่อให้มีสีสัน เป็นสตรีที่เกิดในตระกูลสูงศักดิ์แต

ยท่าทางสนใจ ตัวจริงนี้ไม่เลว ไม่แตกต่าง

ยความรู้สึกว่าตนเองเขียนได้ดี ในฐานะนักเขียนนาง

่อเม่ยเผยอเอ่

ายารั

คุดคู้อยู่บนพื้น สายตาของนางเต็มไปด้วยอาการ

ูสภาพของเจ้าในตอนนี้สิ น่าอนาถสิ้นดี เจ้าคิดว่าตัวเองมีค่าเพียงพอที่จะ

จากนั้นจึงถ่มน้ำลายใส่ใบหน้า

่สิ้นเรี่ยวแรงตอนนี้ รั่วหนิ

ข้าจื่อเม่ยเป็นคนสร้างพวกเจ้าขึ

ีค่าน้อยยิ่งกว่าลูกส

นิงก็หันไปสั่งบ่าว

ตัวไร้ประโยชน์สำหรับท่านอ๋องแล้วเช่นกัน พวกเจ้าลากร่างไร้ค่าของนางไปทิ้งที่อื

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตามหาคน2 บทที่ 2 ถูกจับได้3 บทที่ 3 คับแค้นใจ4 บทที่ 4 กล้าลองดี5 บทที่ 5 บีบบังคับ6 บทที่ 6 อกตัญญู7 บทที่ 7 หนทางรอด8 บทที่ 8 ซื่อจื่อน้อยแห่งจวนอ๋อง9 บทที่ 9 ทรมานอย่างหนัก10 บทที่ 10 ไม่พ้นสายตา11 บทที่ 11 กล้าลองดี12 บทที่ 12 ข้ออ้าง13 บทที่ 13 ผู้ชายของข้า14 บทที่ 14 สตรีของข้า NC18+15 บทที่ 15 ข้าก็แค่ชอบเรื่องสนุก16 บทที่ 16 เอาคืนคน17 บทที่ 17 ช่วยซื่อจื่อน้อย18 บทที่ 18 นางคือตัวอะไร19 บทที่ 19 ผู้อื่นก็ไม่มีสิทธิ์20 บทที่ 20 อนุตัวแสบ21 บทที่ 21 ไม่เข้าใจตัวเอง22 บทที่ 22 ไม่อาจเปิดเผย23 บทที่ 23 ท่านอ๋องผู้เปลี่ยนไป NC18+24 บทที่ 24 สุขล้น NC18+25 บทที่ 25 ขอความช่วยเหลือ26 บทที่ 26 เข้าหาซื่อจื่อ27 บทที่ 27 ในที่สุดก็ปรองดอง28 บทที่ 28 การเผยโฉมของพระเอกสุดหล่อ29 บทที่ 29 คนที่โหดร้ายที่สุด30 บทที่ 30 ไม่ได้คิดช่วย31 บทที่ 31 หาทางหนี32 บทที่ 32 นางเก่งเรื่องรนหาที่ตาย33 บทที่ 33 สตรีไร้ประโยชน์34 บทที่ 34 คนของผู้ใด35 บทที่ 35 เข้าใจผิด36 บทที่ 36 การปะทะกันระหว่างแม่ลูก37 บทที่ 37 ความแค้นที่ฝังแน่นในใจ38 บทที่ 38 ถูกขโมยอนุ39 บทที่ 39 แค้นนี้ไม่อาจยกโทษ40 บทที่ 40 ท่านอ๋องผู้ไร้ใจ41 บทที่ 41 รู้ใจตนเอง42 บทที่ 42 ข้ารอท่าน43 บทที่ 43 รักเข้าแล้วสินะ NC18+44 บทที่ 44 ข้าก็ชอบเจ้าเช่นกัน45 บทที่ 45 พระมารดาของซีเฉิน46 บทที่ 46 อาศัยให้ซีกุ้ยเฟยช่วยเหลือ47 บทที่ 47 เด็กน้อยน่าสงสาร48 บทที่ 48 พ่อลูกคู่กัด49 บทที่ 49 สุดหัวใจ50 บทที่ 50 ย้ายเรือน51 บทที่ 51 อ้อมกอดแห่งความสุข NC18+52 บทที่ 52 บังเอิญพบ53 บทที่ 53 ข้าคือผู้มีพระคุณของนางเอกพระเอก54 บทที่ 54 ไหน้ำส้มใหญ่แตกแล้ว55 บทที่ 55 บุรุษไร้เหตุผล56 บทที่ 56 ฝันร้ายที่แสนปวดใจของจื่อเม่ย57 บทที่ 57 แผนการออกจากจวน58 บทที่ 58 คำขอของข้า59 บทที่ 59 หัวใจสลาย60 บทที่ 60 สตรีที่ทำให้ข้าเจ็บปวด61 บทที่ 61 วันก่อกบฏ62 บทที่ 62 มีสองทางให้นางต้องเลือก63 บทที่ 63 ทางเลือกเดียวของนาง64 บทที่ 64 ตอนจบ65 บทที่ 65 ตอนพิเศษ 166 บทที่ 66 ตอนพิเศษที่ 2 อวิ๋นอวิ๋นน้อย