ผู้หญิงทะเลกับผู้ชายบนเกาะ
ายหาดและเรือนร่างของชายหนุ่มผิวสีแทน คลื่นซัดลูกแล้วลูกเล่าแต่ยังไม่มีทีท่าว่าชายหนุ่มจะรู้สึกตัว แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำใ
ซึ่งเขาก็ใช้เวลาไม่นานเท่าไรก็จำได้ในทันที ในวันเกิดเหตุนั้นเขาออกเรือหาปลาอยู่กลางทะเล จูจู่ก็เกิดพายุโหมกระหน่ำโดยไม่มีทีท่าว่าจะเกิดขึ้นมาก่อน ฝนฟ้าคะ
เขาได้เจอชาวบ้านหลายคนที่มองดูเขาอย่างก
ดมาได้
างมึนงงและสับสนตัวเอง และในส่วนลึกเมฆก็คิดอย่างเดียวกับ
อะไรหรือเปล่า”ชายหนุ่
ี”เมฆ
ล่มไม่ได้ ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากคำว่าไม่รู้เหมือนกัน
เมฆยืนนิ่งมองเข้าไปภายในกระท่อมหลังเล็กของครอบครัวเขา เมื่อเมฆเห็นพ่อแม
่ ผมกลั
งคือฟ้าน้องสาวของเขาต่างหันหน้ามาพร้อมกัน ทุกค
ยมาถามขึ้นพร้อมกับเช็ดน้ำตาท
้สึกตัวอีกทีก็อย
ว่ามึงไม่น่าจะรอด แต่เมื่อมึงกลับมาได้พ่อก็ด
ฆส่ายหน้าและนั่งล
เขาก็พอจำได้ลางๆว่า เห็นหญิงสาวผมยาวแวกว่ายน้ำ
นาบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให
ฐานของน้องก็ได้”เมฆยิ้มให้ฟ้
ว อย่าไปพูดอะไรให้มากความ”ยา
นกินอันนอนเลย”ฟ้ามองตาพี่ชาย เพราะเธอก็อยากรู้
ู้สึกดีใจอย่างมากที่หวานคนรักของเขา ได
ธอมาถึงตรงร่างของเมฆ แต่หวานก็ไม่กล้าเข้าไปกอดเพราะตาบุญยายมาน
กลับมาอย่างปลอดภัย”หว
ว่าเมฆกลับมาแล้ว”เ
ด มีแต่คนพูดถึงหวานจึง
องเตรียมตอบคำถามชาวบ้านแล้วแห
จนลืมถามเมฆไปเลย
ขึ้นมาก็นอนอยู่บนช
เข้าฝั่งมาอย่างแน่นอน”หวาน
หญ่ แต่เขาก็ยังไม่วายคิดถึงหญิงผมยาวที่แวกว่ายอยู่กลางทะเล เขายังส
ำกับข้าวให้กิน”ยายมาพูดจบก็ลุกขึ้นออกไปน
เมื่อฟ้าพูดจบเธอก็รีบวิ่งออกจากบ้านทันที เพื่อไปหามะ
่เขาทั้งสองพบหาพูดคุยกันเป็นประจำ สาเหตุที่ทั้งสองต้องคอยหลบอยู่ในมุมเม
แห่งรักในมุมสงบ สองร่างได้นั่งเคียงคู่กันตรงซอกหินอันเงียบสงบ มีเพียงเสี
ร่ในตัวหวานอย่างเหลือล้น เขาจึงเอื่อมมือไปกุมมือของหวานไว้อย่างหลวมๆ พร้อ
เห็นเข้าจะทำไง”หวานเหล่สาย
าใหม่แล้วกระทำตามความคิดเดิม เขาค่อยๆโ
มฆแต่ไม่เป็นผล หวานจึงจำยอมด้วยใจจริงให้เมฆโอบกอดอยู่อย่างนั้น ยิ่งเมฆกอดนานเท่าไรยิ่งทำให้หวานคล้อยตามอารมณ์ที่เมฆส่งมา ให้อย่างเหลือล้นไม่มีวันหมดสิ้น แต่แล้วความรู้สึก
งใหญ่ขนาดนี้”หวาน
็ไร้ร่องรอยปลาตัวที่หวานเห็น เมฆจึงครุ่นคิ
ืนนิ่งไปเลย”
พอเมฆได้สติจึงเปลื่ย
มาช่วยแน่เลยตัวเมื่อกี้ใช่ไหม”หวานหัวเราะกับควา
ปอีกครั้งหนึ่ง เมฆจึงครุ่นคิดถึงเหตุการณ์เรือแตก เขาพยายามนึกค
้จริงๆบอกมาเดี๋ยวนี้นะ”หวาน
รีบก้มลงพรหมจูบทั่วใบหน้าของหวานอย่างคนหื่นกระหาย ซึ่งในครั้งนี้หวา
ึงทำอะไร
มฆและหวานต่างถอยห่างร่างออกจากกัน แต่แล้วหวานต้องมายื
งเมฆก็ผ่านศพหวานไปก่อน”หวานจ้อ
จอมตะโกนเสี
้างๆหู เมื่อเธอเห็นเมฆกำลังจะออกมายืน
ทำไมไม่เลือก ดันไปชอบพอกับไอ้เมฆบ้านม
านก็ต้องเชื่อหวาน”หวานกระ
”เมฆ
ค่อยกระซิบใ
เมฆจึงรอจอมพ่อของหวานเผลอ หลังจากน