icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ผู้หญิงทะเลกับผู้ชายบนเกาะ

ผู้หญิงทะเลกับผู้ชายบนเกาะ

ผู้เขียน: ต๋อง น่ะ
icon

บทที่ 1 สิ่งมหัศจรรย์

จำนวนคำ:2286    |    อัปเดตเมื่อ:30/12/2024

ายหาดและเรือนร่างของชายหนุ่มผิวสีแทน คลื่นซัดลูกแล้วลูกเล่าแต่ยังไม่มีทีท่าว่าชายหนุ่มจะรู้สึกตัว แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำใ

ซึ่งเขาก็ใช้เวลาไม่นานเท่าไรก็จำได้ในทันที ในวันเกิดเหตุนั้นเขาออกเรือหาปลาอยู่กลางทะเล จูจู่ก็เกิดพายุโหมกระหน่ำโดยไม่มีทีท่าว่าจะเกิดขึ้นมาก่อน ฝนฟ้าคะ

เขาได้เจอชาวบ้านหลายคนที่มองดูเขาอย่างก

ดมาได้

างมึนงงและสับสนตัวเอง และในส่วนลึกเมฆก็คิดอย่างเดียวกับ

อะไรหรือเปล่า”ชายหนุ่

ี”เมฆ

ล่มไม่ได้ ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เขาไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากคำว่าไม่รู้เหมือนกัน

เมฆยืนนิ่งมองเข้าไปภายในกระท่อมหลังเล็กของครอบครัวเขา เมื่อเมฆเห็นพ่อแม

่ ผมกลั

งคือฟ้าน้องสาวของเขาต่างหันหน้ามาพร้อมกัน ทุกค

ยมาถามขึ้นพร้อมกับเช็ดน้ำตาท

้สึกตัวอีกทีก็อย

ว่ามึงไม่น่าจะรอด แต่เมื่อมึงกลับมาได้พ่อก็ด

ฆส่ายหน้าและนั่งล

เขาก็พอจำได้ลางๆว่า เห็นหญิงสาวผมยาวแวกว่ายน้ำ

นาบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให

ฐานของน้องก็ได้”เมฆยิ้มให้ฟ้

ว อย่าไปพูดอะไรให้มากความ”ยา

นกินอันนอนเลย”ฟ้ามองตาพี่ชาย เพราะเธอก็อยากรู้

ู้สึกดีใจอย่างมากที่หวานคนรักของเขา ได

ธอมาถึงตรงร่างของเมฆ แต่หวานก็ไม่กล้าเข้าไปกอดเพราะตาบุญยายมาน

กลับมาอย่างปลอดภัย”หว

ว่าเมฆกลับมาแล้ว”เ

ด มีแต่คนพูดถึงหวานจึง

องเตรียมตอบคำถามชาวบ้านแล้วแห

จนลืมถามเมฆไปเลย

ขึ้นมาก็นอนอยู่บนช

เข้าฝั่งมาอย่างแน่นอน”หวาน

หญ่ แต่เขาก็ยังไม่วายคิดถึงหญิงผมยาวที่แวกว่ายอยู่กลางทะเล เขายังส

ำกับข้าวให้กิน”ยายมาพูดจบก็ลุกขึ้นออกไปน

เมื่อฟ้าพูดจบเธอก็รีบวิ่งออกจากบ้านทันที เพื่อไปหามะ

่เขาทั้งสองพบหาพูดคุยกันเป็นประจำ สาเหตุที่ทั้งสองต้องคอยหลบอยู่ในมุมเม

แห่งรักในมุมสงบ สองร่างได้นั่งเคียงคู่กันตรงซอกหินอันเงียบสงบ มีเพียงเสี

ร่ในตัวหวานอย่างเหลือล้น เขาจึงเอื่อมมือไปกุมมือของหวานไว้อย่างหลวมๆ พร้อ

เห็นเข้าจะทำไง”หวานเหล่สาย

าใหม่แล้วกระทำตามความคิดเดิม เขาค่อยๆโ

มฆแต่ไม่เป็นผล หวานจึงจำยอมด้วยใจจริงให้เมฆโอบกอดอยู่อย่างนั้น ยิ่งเมฆกอดนานเท่าไรยิ่งทำให้หวานคล้อยตามอารมณ์ที่เมฆส่งมา ให้อย่างเหลือล้นไม่มีวันหมดสิ้น แต่แล้วความรู้สึก

งใหญ่ขนาดนี้”หวาน

็ไร้ร่องรอยปลาตัวที่หวานเห็น เมฆจึงครุ่นคิ

ืนนิ่งไปเลย”

พอเมฆได้สติจึงเปลื่ย

มาช่วยแน่เลยตัวเมื่อกี้ใช่ไหม”หวานหัวเราะกับควา

ปอีกครั้งหนึ่ง เมฆจึงครุ่นคิดถึงเหตุการณ์เรือแตก เขาพยายามนึกค

้จริงๆบอกมาเดี๋ยวนี้นะ”หวาน

รีบก้มลงพรหมจูบทั่วใบหน้าของหวานอย่างคนหื่นกระหาย ซึ่งในครั้งนี้หวา

ึงทำอะไร

มฆและหวานต่างถอยห่างร่างออกจากกัน แต่แล้วหวานต้องมายื

งเมฆก็ผ่านศพหวานไปก่อน”หวานจ้อ

จอมตะโกนเสี

้างๆหู เมื่อเธอเห็นเมฆกำลังจะออกมายืน

ทำไมไม่เลือก ดันไปชอบพอกับไอ้เมฆบ้านม

านก็ต้องเชื่อหวาน”หวานกระ

”เมฆ

ค่อยกระซิบใ

เมฆจึงรอจอมพ่อของหวานเผลอ หลังจากน

เปิดรับโบนัส

เปิด