icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
จ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ

จ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ

ผู้เขียน: นามปากกา sanvittayam
icon

บทที่ 1 จ้าวเยว่

จำนวนคำ:3376    |    อัปเดตเมื่อ:30/12/2024

ที

าว

ชั่วนิรันดร์นั้นเห็นจะเป็นเรื่องจริง เพราะว่าตั้งแต่ราชวงศ์ถังครองราชย์มาหล

ส่วนเหล่าขุนนางต่างก็จงรักภ

้หนึ่งนามว่า จ้าวฝู่ ดำรงตำแหน่งเจ้ากรมการคลัง จ้าว

ป็นขุน¬นางใหญ่โต ทว่าเขาไม่ได้ทำตัวอวดความร่ำรวยเลย

าวหลู่เจินกับจ้าวอวี้เฉิน และบ

่ทัพคนสนิทของหวังโหว แม่ทัพใหญ่แห่งฉางอัน ส่วนจ้าวอวี้เฉินเองก็เป็นถึงหั

ี่เกียจคร้านที่สุดในเมือง ไม่สิ ต้องกล่าวว่าทั่วแคว้นเลยก็ว่าได้ จ้าว¬ฮูหยินมั

ดมาสู่ขอนางเป็นภรรยาก็ช่างปะไร ขอเพียงนา

สุดท้องกันล่ะ ในเมื่อเป็นน้องคนสุดท้องอีกทั้งยังเป็นน้องสาวเพียง

จอะไร มีหน้าที่เพียงแค่ว่ายไปมาอย่างมีความสุข พร้อมกับกิน¬อาหารที่ผู้คนนำมาให้เท่านั้น จ้าวเยว่นั่งมองดูปลาพว

สบายกว่ากัน” แม้จะกล่าวกับผิงผิง แต่

ไปข้างหน้าเล็กน้อย เพื่อใ

ใดในเมืองหมิงเว่ย ไม่สิเจ้าคะต้องเป็นทั่

สตรียังต้องอาบน้ำแต่งตัว ยามจะกินข้าวก็ต้องเดินไปกิน ยามจะเข้าห้องน้ำก็ต้องเดินไปนอน แต่เจ้าดูสิเจ้าปลาพวก

ไรพวกมันก็มิได้มีชีวิตที่ดีแบบคุณหนูนี่เจ้าคะ” ผิงผิงเอ่ยถามด้วย

หน้าอย่างเห็นด้วย ก่อนจะเมีย

ก็หยุดหอบหายใจครู่หนึ่ง ก่อนจะถ่ายทอดคำสั่งที่ได้รับมา

น่าย เพราะทุกครั้งที่ถูกมารดาเรียกไปพบ เรื่

ำอาหาร หรือแม้แต่ไปงานเลี้ยงใด ๆ นางล้วนไม่อยากทำทั้งนั้น และครั้งนี้ที่นางเชื่อว่าม

มกลับ ในใจนั้นพยายามหาข้ออ้างเพื

าะไม่ค่อยกล้าสู้หน้าคุณหนูสักเท่าไร เนื่องจ

ี่ใด จ้าวเยว่จึงตอบกลับด้วยน้ำเสียงเฉื่อยชาท่าทางเกียจคร้านเหมือนที่ทำ

ย เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว เพียงแต่จ้าวเยว่ยังไม่อยากเดินไป

ี” จ้าวเยว่เอ่ยถามกับคน¬ข้างกายด้วยน้ำเสียงกระซิ

ระซิบกระซาบตอบกลับไ

นูเองไม่มีอะไรทำเป็น¬ชิ้นเป็นอัน ท

หรือไม่” คุณหนูเพียงหนึ่งเดียวของจวนพยายามคิดหาทางรอดอย่างสุดค

าท่านท่องตำราไปเพื่อสิ่งใดกัน” ผิงผิงเอ่ยถามกลับพร้อมกับส่ายหน้าคอแท

่งให้กับผิงผิง พลางพึม

ก็คงไม่ได้ แล้วข้าจะตอบท่านแม่ว่าอย่า

งจะคว้ามือทั้งสองข้างของผู้เป็นนายม

หนูทำสิ่งใด คุณหนูก็ทำไป¬เถอะเจ้าค่ะ

กจะไม่ช่วยข้าคิดแล้ว ยัง

อ ก่อนจะก้าวเข้าไปในห้

ลงโทษผู้ใดอย่างไรอย่างนั้น จ้าวเยว่อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากจะ

ทไม่ได้ตามเข้ามาด้วย นี่จึงทำให

จ้าจวน นางสวมชุดผ้าไหมสีม่วงที่ตัดเย็บอย่างประณีต ท่วงท่าการนั

มีคำถาม จากนั้นจึงเป็นฝ่ายเปิดการสนทนาก

ผู้เป็นมารดาสั่งความแต่เลื

ก้าอี้ทางด้านซ้าย ซึ่งเป็นตำแหน่งประจำของน

่งลงแล้ว จ้าวฮูหยิ

จ้าทำอะไร

่ เนื่องจากนางคือบุคคลที่ไม่มีอะไรทำอย่างแท้จริง ดังนั้นการถูกถามว่าทำ

อง ใบหน้าของนางในยามนี้ดูเจื่อน

ทำอะไรเจ้าค่ะ จะมีก

คิดว่านั้นไม่ใช่สิ่งที่สตรีในห้อ

งบุตรสาวด้วยความเอือมระอา จากนั

านเลี้ยงครั้งนี้สำคัญมาก ครอบครัวของเราจะต้องไปทุ

ไม่ได้หรื

เพราะนางเกียจคร้าน แต่เพราะนางไม่ชอบปั้นหน้าให้กับผู้ใดต่า

ปล่งประกายขึ้นราวกับมีดวงไฟลุกโชนอยู่ภายใน และทุกครั้

่านโหวเองก็เป็นผู้¬มีพระคุณกับสกุลจ้าวของเร

น-พ่อ ท่านแม่ กับท่านพี่ทั้งสองไปก็พอแล้วนี่เจ้าคะ” จ้าวเ

วก็ยิ่งบังเกิดโทสะ จึงใช้มือทุบโต

าวนี้ท่านโหวอยากให้บุตร

ีกทันทีเช่นกันก่อนจะกล่

ะ ข้าไม่อยากพบกับบุตรชายท่าน¬โห

ยู่ฝ่ายเดียว จ้าวฮูหยินเองก็ไม่รู้จะทำ-อย่างไรกับบุตรสาวคนนี้ดี จึงได้แต่ปล่

้องปั้นหน้าปั้นตากล่าว¬ทักทายคนนั้นคนนี้ ปกติแล้วนางเองก็ไม่คบค้าสมาคมกับผู้ใด มีบุตรสาวขุนนางห

อเสื้อผ้าและเครื่องประดับ หรือไม่ก็พวกเครื

ของพวกนั้น เนื่องจากสิ่งที่นา

ฝึกของกองทัพ ตั้งแต่เล็กจนโต นางจึงฝึกมาหมดทั้งเพลงดาบ กระบี่ ทวน ธนู เพลงหมัด ขี่ม้า นางยังเคยขี

หาร แล้วก็พวกหน่วยพยัคฆ์ดำของพี่ชายนั่นแหละ ส่วนส

นาง-กางแขนกางขาสองข้างออกทำท่าทางราวกับว่าเป็นบุรุ

ผิงถามในขณะที่มือทั้งสองข้าง

ะทำอะไร แต่หลังจากนิ่ง¬คิดไปครู่หน

ไรดีนะ แช่น

เตรียมน้ำอุ่นให้นะเจ้าค

ังอาบน้ำ ก็หันกลับมากล่าวกับ

นท่านโหวจริงหรือเจ้าคะ ผิง¬ผ

ับต้องดีดตัว

็นคนของข้า หรือว่าเป็นคนของท่านแม่

ณหนูนะเจ้าคะ” ผิงผ

ับข้า เจ้าก็ต้อ

ถึงแม้ว่าจ้าวเยว่จะไม่ค่อยสนใจเรื่องความสวยความงาม แต่นางกลับชอบแช่น้ำอุ่นมาก ป

ในอ่างอาบน้ำให้นั้น ทำให้หญิงสาวมีความสุขอย่างยิ่ง และทุกครั้

่มักจะชอบให้ผิงผิงทาน้ำมันแล้วนวดให้เสมอ กา

อสวรรค์สำหรับนา

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 จ้าวเยว่2 บทที่ 2 ชื่อเสียงที่ไม่ดี3 บทที่ 3 ทำตัวเกียจคร้าน4 บทที่ 4 งานเลี้ยงน้ำชา5 บทที่ 5 เรื่องของข้าไปหนักหัวคนอื่นหรือไร6 บทที่ 6 โต้กลับอย่างเจ็บแสบ7 บทที่ 7 ศึกทางทิศเหนือจบลง8 บทที่ 8 สมรสพระราชทาน9 บทที่ 9 ข่าวกระจายแพร่ออกไป10 บทที่ 10 ไม่สามารถขัดขืนได้11 บทที่ 11 นางเป็นสตรีที่แปลกยิ่งนัก12 บทที่ 12 เสวี่ยช่างเจิ้น13 บทที่ 13 ภัยกำลังมาเยือน14 บทที่ 14 ข้าไม่อยากทำอันใด15 บทที่ 15 ถูกกักบริเวณ16 บทที่ 16 มาลานฝึกยุทธ์17 บทที่ 17 พบหน้าแม่สามี18 บทที่ 18 เตรียมตัวแต่งงาน19 บทที่ 19 อย่าให้ใครดูหมิ่นเจ้าได้20 บทที่ 20 สมศักดิ์ศรีฮูหยินท่านแม่ทัพ21 บทที่ 21 งานเลี้ยงมงคล22 บทที่ 22 ข้าเคยเห็นนางแล้ว23 บทที่ 23 ข้อตกลงการอยู่ร่วมกัน24 บทที่ 24 คารวะแม่สามี25 บทที่ 25 เป็นที่รักใคร่26 บทที่ 26 ปรนนิบัติสามี27 บทที่ 27 ตอบแทนด้วยการพาไปเที่ยว28 บทที่ 28 จ้าวเยว่ตกน้ำ29 บทที่ 29 ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น30 บทที่ 30 ราชโองการปราบโจร31 บทที่ 31 โดนดูหมิ่น32 บทที่ 32 ไม่ไว้หน้า33 บทที่ 33 อย่ามายุ่งกับข้า34 บทที่ 34 ได้รับความไว้วางใจ35 บทที่ 35 จับผิดพ่อบ้าน36 บทที่ 36 ปราบโจร37 บทที่ 37 พลาดท่า38 บทที่ 38 บาดเจ็บสาหัส39 บทที่ 39 ข่าวการบาดเจ็บของสามี40 บทที่ 40 คำยืนยันจากพี่ชาย41 บทที่ 41 ภายในใจนั้นเป็นกังวล42 บทที่ 42 ฮูหยินน้อยหายไป43 บทที่ 43 สังหารโจรป่า44 บทที่ 44 เดินทางถึงเมืองเหนือ45 บทที่ 45 รักษาตัว46 บทที่ 46 กลับค่ายพร้อมฮูหยิน47 บทที่ 47 วางแผนปราบโจร48 บทที่ 48 จัดการกวาดล้าง49 บทที่ 49 ลูกธนูปริศนา50 บทที่ 50 ความสามารถที่น่าตกใจ51 บทที่ 51 ถูกทอดทิ้ง52 บทที่ 52 ทิ้งประโยคปริศนาไว้53 บทที่ 53 กวาดล้างให้สิ้นซาก54 บทที่ 54 กลับเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ55 บทที่ 55 ข่าวลือที่ยากจะเชื่อ56 บทที่ 56 ติดตามไปงานล่าสัตว์57 บทที่ 57 ความสามารถที่แท้จริง58 บทที่ 58 เข้าร่วมแข่งขันล่าสัตว์59 บทที่ 59 ชัยชนะที่สง่างาม60 บทที่ 60 เจ้าจะมีเหลนให้ข้าเมื่อใด61 บทที่ 61 ท่องเที่ยว62 บทที่ 62 รับตำแหน่งใหม่63 บทที่ 63 ถึงเมืองผานหยาง64 บทที่ 64 บทส่งท้าย เพราะรัก