icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก

บทที่ 333 บ่าวชราสมควรตายจริง ๆ (ภาค 1)

จำนวนคำ:1647    |    อัปเดตเมื่อ：14/05/2025

งของนาง เมื่อเตรียมน้ำสำหรับอาบน้ำยาสมุนไพรเสร็จแล้ว และช่วยฉินเซิงประคองน่าหลานหรงลงไปในถัง

“นายท่าน บ่าวชราสมควรตาย ข้าน้อยสมควรตาย ข้าน้อยสมควรตายจริง ๆ เพคะ！”

ปลดล็อกบท
บทก่อนหน้า
บทถัดไป

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เกิดใหม่เป็นพระชายาผู้บ้าคลั่ง (ภาค 1)2 บทที่ 2 เกิดใหม่เป็นพระชายาผู้บ้าคลั่ง (ภาค 2)3 บทที่ 3 ใครกล้าแตะต้องข้า (ภาค 1)4 บทที่ 4 ใครกล้าแตะต้องข้า (ภาค 2)5 บทที่ 5 หากพวกเราจะกินทั้งที ย่อมต้องกินของดี ๆ หน่อยสิ (ภาค 1)6 บทที่ 6 หากพวกเราจะกินทั้งที ย่อมต้องกินของดี ๆ หน่อยสิ (ภาค 2)7 บทที่ 7 แย่แล้ว ท่านอ๋องมาเแล้ว (ภาค 1)8 บทที่ 8 แย่แล้ว ท่านอ๋องมาเแล้ว (ภาค 2)9 บทที่ 9 เจ้าคิดว่าข้าทำสิ่งใดเจ้ามิได้จริง ๆ เยี่ยงนั้นหรือ10 บทที่ 10 ช่างต่ำทรามสิ้นดี！ (ภาค 1)11 บทที่ 11 ช่างต่ำทรามสิ้นดี！ (ภาค 2)12 บทที่ 12 ไม่ได้เรื่องเสียจิง (ภาค 1)13 บทที่ 13 ไม่ได้เรื่องเสียจิง (ภาค 2)14 บทที่ 14 เจ้าไปถ่ายท้องเสียให้พอเถิด (ภาค 1)15 บทที่ 15 เจ้าไปถ่ายท้องเสียให้พอเถิด (ภาค 2)16 บทที่ 16 เตือนแบบเปิดเผย (ภาค 1)17 บทที่ 17 เตือนแบบเปิดเผย (ภาค 2)18 บทที่ 18 ตรวจสอบบัญชี (ภาค 1)19 บทที่ 19 ตรวจสอบบัญชี (ภาค 2)20 บทที่ 20 ยุ่งยากเกินไป (ภาค 1)21 บทที่ 21 ยุ่งยากเกินไป (ภาค 2)22 บทที่ 22 บัดนี้ควรจะยอมฟังหม่อมฉันพูดดี ๆ ได้หรือยัง (ภาค 1)23 บทที่ 23 บัดนี้ควรจะยอมฟังหม่อมฉันพูดดี ๆ ได้หรือยัง (ภาค 2)24 บทที่ 24 เพียงแค่ท่านอ๋องได้ดูก็จะเข้าใจ (ภาค 1)25 บทที่ 25 เพียงแค่ท่านอ๋องได้ดูก็จะเข้าใจ (ภาค 2)26 บทที่ 26 บุตรีของเจิ้นกั๋วกง (ภาค 1)27 บทที่ 27 บุตรีของเจิ้นกั๋วกง (ภาค 2)28 บทที่ 28 ทุกอย่างแล้วแต่ท่านพี่สะใภ้ (ภาค 1)29 บทที่ 29 ทุกอย่างแล้วแต่ท่านพี่สะใภ้ (ภาค 2)30 บทที่ 30 แก้พิษ (ภาค 1)31 บทที่ 31 แก้พิษ (ภาค 2)32 บทที่ 32 ท่านอ๋องจิ้นช่างเอาใจใส่ดีเสียจริง (ภาค 1)33 บทที่ 33 ท่านอ๋องจิ้นช่างเอาใจใส่ดีเสียจริง (ภาค 2)34 บทที่ 34 หน้าของท่านเป็นอันใดไป (ภาค 1)35 บทที่ 35 หน้าของท่านเป็นอันใดไป (ภาค 2)36 บทที่ 36 เช่นนี้น่าจะพิสูจน์ได้แล้วใช่หรือไม่ (ภาค 1)37 บทที่ 37 เช่นนี้น่าจะพิสูจน์ได้แล้วใช่หรือไม่ (ภาค 2)38 บทที่ 38 เจ้าคิดจะทำอันใด (ภาค 1)39 บทที่ 39 เจ้าคิดจะทำอันใด (ภาค 2)40 บทที่ 40 ยังคิดจะหนีอยู่อีกหรือไม่ (ภาค 1)41 บทที่ 41 ยังคิดจะหนีอยู่อีกหรือไม่ (ภาค 2)42 บทที่ 42 ขอทานมีครอบครัวมิได้หรือเยี่ยงไร (ภาค 1)43 บทที่ 43 ขอทานมีครอบครัวมิได้หรือเยี่ยงไร (ภาค 2)44 บทที่ 44 โรงเลี้ยงเด็กกำพร้า (ภาค 1)45 บทที่ 45 โรงเลี้ยงเด็กกำพร้า (ภาค 2)46 บทที่ 46 เจ้ามิได้ไปจวนท่านอ๋องจิ้นหรือ (ภาค 1)47 บทที่ 47 เจ้ามิได้ไปจวนท่านอ๋องจิ้นหรือ (ภาค 2)48 บทที่ 48 โปรดช่วยพี่สื่อโถวด้วยเถิด (ภาค 1)49 บทที่ 49 โปรดช่วยพี่สื่อโถวด้วยเถิด (ภาค 2)50 บทที่ 50 ผู้ใดเล่าจะขวางกั้นได้ (ภาค 1)51 บทที่ 51 ผู้ใดเล่าจะขวางกั้นได้ (ภาค 2)52 บทที่ 52 นั่นคือสามีของพี่สาวหรือ (ภาค 1)53 บทที่ 53 นั่นคือสามีของพี่สาวหรือ (ภาค 2)54 บทที่ 54 ถอดเสื้อผ้าออกเถิด (ภาค 1)55 บทที่ 55 ถอดเสื้อผ้าออกเถิด (ภาค 2)56 บทที่ 56 ขอให้เป็นไปดั่งที่เสด็จพ่อทรงปรารถนา (ภาค 1)57 บทที่ 57 ขอให้เป็นไปดั่งที่เสด็จพ่อทรงปรารถนา (ภาค 2)58 บทที่ 58 สมแล้วที่เป็นผู้ที่องค์หญิงหมายตา (ภาค 1)59 บทที่ 59 สมแล้วที่เป็นผู้ที่องค์หญิงหมายตา (ภาค 2)60 บทที่ 60 ในวันฉลองเทศกาลใหญ่เช่นนี้จะไปที่ใดกัน (ภาค 1)61 บทที่ 61 ในวันฉลองเทศกาลใหญ่เช่นนี้จะไปที่ใดกัน (ภาค 2)62 บทที่ 62 ช่างไร้มารยาทไร้การอบรมสั่งสอนยิ่งนัก (ภาค 1)63 บทที่ 63 ช่างไร้มารยาทไร้การอบรมสั่งสอนยิ่งนัก (ภาค 2)64 บทที่ 64 ช่างน่าอับอายจนแทบอยากมุดแผ่นดินหนี (ภาค 1)65 บทที่ 65 ช่างน่าอับอายจนแทบอยากมุดแผ่นดินหนี (ภาค 2)66 บทที่ 66 เจ้าต้องการให้ข้าทรงตัดสินความเป็นธรรมให้เจ้าเช่นไร (ภาค 1)67 บทที่ 67 เจ้าต้องการให้ข้าทรงตัดสินความเป็นธรรมให้เจ้าเช่นไร (ภาค 2)68 บทที่ 68 ท่านจะพักสักครู่หรือไม่ (ภาค 1)69 บทที่ 69 ท่านจะพักสักครู่หรือไม่ (ภาค 2)70 บทที่ 70 พิษถูกขจัดออกแล้ว (ภาค 1)71 บทที่ 71 พิษถูกขจัดออกแล้ว (ภาค 2)72 บทที่ 72 จะต้องหาความจริงให้กับท่านพี่สะใภ้ให้จงได้ (ภาค 1)73 บทที่ 73 จะต้องหาความจริงให้กับท่านพี่สะใภ้ให้จงได้ (ภาค 2)74 บทที่ 74 คิดมิถึงเลยว่าจะมาเร็วถึงเพียงนี้ (ภาค 1)75 บทที่ 75 คิดมิถึงเลยว่าจะมาเร็วถึงเพียงนี้ (ภาค 2)76 บทที่ 76 เท่านี้เพียงพอหรือไม่ (ภาค 1)77 บทที่ 77 เท่านี้เพียงพอหรือไม่ (ภาค 2)78 บทที่ 78 เขาจะยอมให้เกิดเรื่องพันนี้ขึ้นไม่ได้เป็นอันขาด (ภาค 1)79 บทที่ 79 เขาจะยอมให้เกิดเรื่องพันนี้ขึ้นไม่ได้เป็นอันขาด (ภาค 2)80 บทที่ 80 พระบัญชาจากฮ่องเต้เป็นสิ่งที่มิอาจฝ่าฝืนได้ (ภาค 1)81 บทที่ 81 พระบัญชาจากฮ่องเต้เป็นสิ่งที่มิอาจฝ่าฝืนได้ (ภาค 2)82 บทที่ 82 บัดนี้เจ้าพ้นมลทินแล้ว (ภาค 1)83 บทที่ 83 บัดนี้เจ้าพ้นมลทินแล้ว (ภาค 2)84 บทที่ 84 อย่าใช้เครื่องหอมกระตุ้นอารมณ์มากเกินไป (ภาค 1)85 บทที่ 85 อย่าใช้เครื่องหอมกระตุ้นอารมณ์มากเกินไป (ภาค 2)86 บทที่ 86 เขาจะทำสิ่งใดหม่อมฉันได้เพคะ (ภาค 1)87 บทที่ 87 เขาจะทำสิ่งใดหม่อมฉันได้เพคะ (ภาค 2)88 บทที่ 88 หม่อมฉันจะมิมีทางเข้าวังเพคะ (ภาค 1)89 บทที่ 89 หม่อมฉันจะมิมีทางเข้าวังเพคะ (ภาค 2)90 บทที่ 90 ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย (ภาค 1)91 บทที่ 91 ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย (ภาค 2)92 บทที่ 92 เจ้าต้องการเลิกรากับข้า (ภาค 1)93 บทที่ 93 เจ้าต้องการเลิกรากับข้า (ภาค 2)94 บทที่ 94 ไม่จำเป็นต้องเสียของ (ภาค 1)95 บทที่ 95 ไม่จำเป็นต้องเสียของ (ภาค 2)96 บทที่ 96 หลีเออร์รอไม่ได้ (ภาค 1)97 บทที่ 97 หลีเออร์รอไม่ได้ (ภาค 2)98 บทที่ 98 จับนางมาให้ข้า！ (ภาค 1)99 บทที่ 99 จับนางมาให้ข้า！ (ภาค 2)100 บทที่ 100 ขอเพียงเหลือลมหายใจไว้สักเฮือกก็พอ (ภาค 1)