ย้อนเวลาไปเป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้า เพื่อร่ำรวยใน ยุค 80

้นไปส่งซีเยว

ไม่รู้ไม่เห็นว่าเธอหายไป...แต่ถ้าเธอถูกจับได้ก่อนรถออกห้ามพูดซักทอดฉันเด็ดขาด เข้าใจไหม” แม้จ

ที่เธอบริการฉันเป็นอ

่นเป็นเหมาะ ขอแค่ให้เธอออกจากที่นี่ได้ ต่อให้ต้องก้มกราบเขาเธอก็ย

บริการฉันเป็นอย่างดีมานาน” เขาหยิบ

บุญคุณของพี่ครั้ง

น้าเอาไว้ใต้หมวกแก๊ป เธอเหลียวซ้ายแลขวาขณะยืนซื้อตั๋วรถไฟด้วยความหวาดระแวง เมื่อ

ญิงสาวร้องไห้คนเดียวเ

่ากลับผ่านประสบการณ์ชีวิตอันเลวร้ายมามากเ

มสุขกับเรือนร่างของเธอที่ยังไม่เข้าสู่ช่วงสวยสะพรั่งเต็มวัยด้วยซ้ำ รอยแผลเป็นจากการถูกซ้อมที่หลงเหลืออยู่บนร่างกายที่เคยนวลเนียนงดงามเป็นพยานถึงสิ่งที่เกิด

่อึดใจเธอก็จะได้เจอแม่กับน้องแล้ว จบกันสักทีกับความทุกข์ทรมานจากการตัดสินใจผิดพลาด ต่อไปนี้เธอจะได้เริ่มต

่น่าเชื่อเลยว่าตอนนั้นเธอจะมุมานะถึงขนาดเดินเท้าออก

ง ๆ ไม่คิดเลยว่านั่นจะเป็นการกระทำที่ผิดพลาดที

ึงต้นขา หลังคาฝั่งที่เคยคลุมด้วยผ้าใบพลาสติกเปิดออกเป็นรูโหว่ขนาดใหญ่ กำแพงฝั่งหนึ่

.แม่ ลี่หนิง” ซีเยว่ตะโกนเรี

ี่หนิงห

งไม่น่าเชื่อ ผ้าปูที่นอนลายดอกไม้สีแดงเก่าซีดก็ยังเป็นผืนเดิม แม้กระทั่งไม้เสียบถังหูลู่ที่ลี่หนิ

กหยุดเวลาไว้ใ

ยู่หรือเปล่า..

อแม่อาจพาน้องย้ายไปอยู่ที่อื่นก็ได้ บางทีแม่อาจจะได้งานที่ดีขึ้นไม่

เอาไว้ที่บ้านแล้วรีบวิ่งหน้าตั้งไ

่ไหม” หญิงสาวตะโก

ยงป้าจางดังต

อง ซี

ยว่ไ

่หนิงที่อยู่ข้า

าน ตะหลิวทำกับข้าวยังถืออยู่คามือ นางมองสำรวจเด็กสาวตั้งแต่หัวจร

มาด้วย หญิงสาวพยักหน้ายิ้มบาง ๆ ทักทายตามมารยาทแล้วก็ได้

ทางนี้จะติดต่อไปก็จนปัญญา เพราะไม่รู้ว่า

่ได้บอกป้าเหรอ” ซีเยว่เฉไฉหน้าตาย ไม่อยากเปิดเ

ู่หนิงแม่ลื๊อ กับอาลี่หนิงน่ะตก

ุบ แล้วน้ำตาก็ไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เข่าอ่อนเกือ

ได้กลับบ้านมาเพื่

ยาวถึงกลางหลังกระจาย

านไปแค่ปีเดียวเท่านั้น...มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...

าผู่หนิงคงหวังลงไปช่วยลูก แต่ลื๊อก็รู้ใช่ไหมว่าบ่อน้ำหลังบ้านลื๊อน่ะมันลึกแค่ไหน บันไดก็ไม่มี...เฮอ กว่าฉันจะรู้ ร่างของแม่

งสาวจุกอกพูดออกมาได้แค่น

กขึ้นมาก็ทำไม่ได้ ผู้ใหญ่บ้านเลยขอแรงชาวบ้านให้ช่วยกันทำฝาปิดแล้วเอาดินมากลบทับ ถ้าลื๊อถางหญ้าสักหน่อยก็คง

มีจุดจบน่าอนาถเช่นนี้ หากวันนั้นเธอไม่หนีไปล

ของเธอคนเดี

ูกชายป้าจาง นางก้มหัวขอบคุณเพื่อนบ้านสำหรับข้อมู

ห้องครัวมาดายหญ้ารอบ ๆ หลุมศพแม่กับน้อง

ันจบลงแบบนี้ ที่ฉันไปก็เพราะอยากไปเป็นดารา อยากมั่งมีแล้วเอาเงินกลับมาให้แม่ให้น้อง ไม่เคยตั้งใจจะทำให้แม่กับลี

อก็ไม่มี เธอช่างเป็นลูกอกตัญญูจนวินาทีสุดท

งพอใช้ได้ในบ้าน เนื่องจากรีบหนีมานอกจากเงินติดตัวเล็กน้อยรวมกับส่วน

เลือกชุดของผู่หนิงที่ยังพอใส่ได้เก็บเอาไปใช้ต่

..” หญิ

จะนอนที่ไหน ถ้าไม่มีท

บ้านหลังนี้ไม่มีอะไรเหลือให้เธอแล้ว จะอยู่ต่อไปเพื่ออะไ

จะไปย

พวกพ่อค้าที่จะเอาของเข

ุ่งนี้เช้าก็ต้องเข้าไปซื้อของในเมืองมาขายในหมู

ใจพี

ปกันเลย

นดูผิดปกติทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นปี จริงอยู่ที่เมื่อก

ำให้เธอรู้จักระวังตัว และไม่

ฉันที่บ้านนี้ได้ไหมล่ะ ฉั

ๆ ไ

่รู้เลยว่าซีเยว่แอบหยิบมีดหั่นผลไม้ขน

่ถ้าเธอต้องเสียตัวให้ใครเธอต้องได้เงิน ไ