จอมใจมาเฟีย [ Mafia’s Beloved ] SET : Romance Of Mafia 5th

น้ำใสค่อยๆลืมตาขึ้นแสงสว่างที่สาดส่องเข้ามาสะท้อนเข้ามาในดวงตาเธอ เธอถึงรู้ว่าเช้าแล้ว

อ๊ะ! เสียงร้องดังออกมาจากเมื่อเธอพยายามลุกนั่ง ร่างกายเธอกำลังทำร้ายเธอเพราะความเจ็บปวดระบมไปทั่วเรือนกายและที่มากจนใบหน้าคมหวานต้องนิ่วหน้าคือบริเวณโพรงสาวของเธอ เธอไม่ลืมว่าเมื่อคืนนี้เอ็ดเวิร์ดทำอะไรไว้กับเธอบ้าง

‘ข่มขืน’ ใครจะเชื่อแม้แต่ตัวเธอเองยังไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายที่เธอรัก เขาจะกระทำกับเธอเยี่ยงสัตว์ ตบตีเธอไม่ได้เหรอไง!

น้ำใสเรียกกำลังและแรงกายพยุงตัวเองไปห้องน้ำ แม้เธอจะได้รับการสวมเสื้อผ้าที่ไม่ค่อยคงสภาพน่าดูนักไว้อย่างลวกๆ และยังมีคราบแห้งของ น้ำขุ่นขาวของเอ็ดเวิร์ดที่ตกค้างตามผิวกายของเธอทำให้เธอควรล้างเนื้อล้างตัวแบบจริงๆจังๆ

น้ำใสมองเงาสะท้อนร่างที่เปลือยเปล่าของตัวเองร่างกายเต็มไปด้วยรอยแผลจากคมเขี้ยวฟันของเขาหลายจุด มันทั้งมีเลือดซึมและเขียวช้ำ เธอให้เวลากับตัวเองในห้องน้ำนานเป็นชั่วโมง เธอกลับออกมาในชุดเสื้อคลุม นอกจากเสื้อผ้าชุดเดิมนั้นแล้ว เธอก็ไม่มีเสื้อผ้าชุดใหม่เลย เธอควรขอบคุณ เอ็ดเวิร์ดมั้ยที่เขาไม่เอาเธอไปทิ้งไว้ข้างถนนหรือในป่าหลังจากที่เขากระทำย่ำยีร่างกายเธอนานนับหลายชั่วโมง

น้ำใสเห็นปืนที่ถูกเปลี่ยนจากมีดของเธอวางทับกระดาษสีขาว เธอดึงกระดาษแผ่นนั้นออกมา ใบหน้าเปลี่ยนไปทันทีกับข้อความที่ลายมือแสนคุ้นเคย....อีกห้าวันเจอกัน หวังว่าตอนนั้นสิ่งที่ฉันใช้แล้วมันจะพร้อมให้ได้ใช้อีกนะ

จากบทความเพียงแค่นั้น ทำให้สมองดึงความทรงจำเมื่อคืนย้อนกลับมาในทันทีและทำให้เธอต้องเสียน้ำตาในที่สุด

เอ็ดเวิร์ดยื่นส่วนปลายของมีดสะกิดตรงจุดซิปข้างลำตัว และเขาก็ใช้ปลายมีดกดให้ซิปค่อยๆเลื่อนลง เผยผิวขาวนุ่มนิ่มเนียนละเอียดของเธอทีละน้อย ดวงตาสีเทาค่อยๆเปลี่ยนไป นานกว่าสามเดือนแล้วที่เขาไม่ได้แตะต้อง ผู้หญิง แน่ละ! ก็เธอหนีเขาไปสามเดือนแล้ว เพราะเขากินเธอผู้นี้มานานหลายเดือนจนไม่อยากจะกินใครอีกแล้ว...เขาเกลียดความรู้สึกแบบนี้ของตัวเอง ทำไมถึงตัดขาดเธอไม่ได้ เพราะเธอเขาถึงต้องกลายเป็นคนบ้าแบบนี้

“อื้มมมมมม” เสียงออกมาจากคอของน้ำใส ที่แยกไม่ออกว่าเป็นเสียงคราง หรือ เสียงร้องประท้วง เมื่อเอ็ดเวิร์ดโน้มใบหน้าไปยังจุดแหวกซิปของชุด ลมหายใจร้อนระอุ ความชื้นจากปลายลิ้น ของเขาที่สัมผัสผิวของเธอ ฟืดดดดด เสียงลมหายที่สูดกลิ่นสาวที่คุ้นเคยและคิดถึงเข้าไปเต็มปอด

น้ำใสไม่ทันสังเกตุในตอนแรกว่าตอนนี้เอ็ดเวิร์ดสวมเพียงเสื้อยืดสีดำเข้ารูปกับกางเกงยีนส์สีเข้มตัวเดิม ไม่มีเข็มขัด ไม่มีรองเท้า ห้องในนี้แสงน้อยมาก ม่านถูกเลื่อนมาบดบังหน้าต่างที่จะรับแสงด้านนอกจนหมด และดวงไฟที่เขาเปิดไว้ก็มีเพียงโคมไฟที่อยู่ห่างออกไปตรงมุมห้อง แสงสว่างจึงมีแค่พอมองเห็นกันเท่านั้นในยามที่อยู่ใกล้ๆ แบบแทบจะแนบเนื้อกันเลย

ฮืม! น้ำใสร้องออกมา เมื่อซิปด้านหลังถูกดึงลงจนสุดทางตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้อย่างรวดเร็ว แต่เมื่อลมหายใจอุ่นๆเปลี่ยนเป็นความเย็นของอากาศภายในห้องทำให้เธอต้องร้องออกมาแถมเขายังแหวกสาบชุดให้กว้างขึ้นเผยเนื้อแท้ปรากฎต่อสายตาเขาที่เขาย่อมรู็อยู่แล้วว่ามันเนียนนุ่มมากแค่ไหน เขาเปลี่ยนตำแหน่งเดินมายืนตรงหน้าเธอ ระดับความสูงของเขาทำให้ระดับเอวลงมาของเอ็ดเวิร์ดอยู่ตรงหน้าเธอพอดี เขาปามีดในมือออกไปจนมันไปปักอยู่กับบนโต๊ะที่วางโคมไฟอย่างสวยงามพอดิบพอดี

น้ำใสเบิกตากว้างพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเอ็ดเวิร์ดกำลังปลดตะขอกางเกงของเขาตรงหน้าเธอ ของเขาเป็นอย่างไรมีหรือว่าเธอจะไม่รู้และไม่เคยเห็น แม้ภายในใจเธอจะร้องบอกว่าเธอเองก็คิดถึงเขามาก แต่มันจะดีกว่าถ้าดวงตาของเขาไม่ฉาดฉายแววความกระหือหื่นออกมาอย่างน่ากลัว อย่างกับคนละคนที่เธอรู้จัก

พรึ่บ! เอ็ดเวิร์ดเปลือยท่อนล่างของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว อวดโฉมความแข็งแรงที่ยิ่งใหญ่ต่อหน้าเธอ มือข้างหนึ่งของเขาเกาะกุมท่อนเนื้อขนาดใหญ่ไว้และเขาขยับมือตัวเองยั่วยวนสายตาที่พร่าเลือนของเธอ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งค่อยๆขยับมาป้วนเปี้ยนอยู่ตรงระหว่างท่อนขาของเธอ

น้ำใสเริ่มต่อต้านและขยับหนีเมื่อรู้ทันความคิดเขา เขาจะฝังท่อนเนื้อของเขาเข้ามาในตัวเธอแบบที่เธอไม่พร้อมเพราะเขาขยายแท่งเนื้อทรงพลังในเวลาอันสั้น ความยิ่งใหญ่นั้นเธอรู้และคุ้นเคยถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงยินดีและตอบสนองเขาอย่างเร้าร้อนไม่แพ้กัน แต่ในภาวะอารมณ์ของเขาตอนนี้เธอจะเป็นอย่างต่อไปถ้าเขาล้วงล้ำเข้ามาในโพรงสาวของเธอแบบยังไม่พร้อมรับแบบนี้ ซึ่งความแตกต่างของร่างกายที่มากมายระหว่างเขากับเธอ ถ้าเขาทำอย่างที่เธอคิดไว้โพรงสาวของเธอต้องฉีกขาดเป็นแน่

“อื้ม!” น้ำใสร้องเสียงในคอ เมื่อเอ็ดเวิร์ดให้อิสระเธอจากการพันธนาการของเชือกแต่ไม่รอดพ้นจากวงแขนแข็งแรงที่กอดรัดเธอไว้แน่น สองมือถูกรวบไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเอ็ดเวิร์ดเป็นยักษ์และเธอเป็นเพียงมนุษย์ผู้หญิงตัวเล็กๆไปแล้วนะ

แผ่นหลังเปลือยถูกดันติดผนัง ชายกระโปรงถูกเลื่อนขึ้น น้ำใสพยายามเงยมองหน้าเขา ควับ! แต่ก็ถูกพลิกกายให้ด้านหน้านาบกับผนังแทนในทันที ทุกอย่างไม่รีรอบราตัวจิ๋วถูกกระชากจนขาดวิ่นออกจากสะโพกอย่างรวดเร็วจนผิวบริเวณโดยรอบแดงถลอกทันตา ปากสวยยังคงถูกปิดไว้ด้วยผ้ากลบเสียงร้องไว้ได้แต่ก็ไม่ทั้งหมด เสียงร้องจากลำคอเล็กยังคงดังให้ได้ยินอยู่