เล่ห์ลวงบ่วงรักเมษา

พื่อนรุ่นเดียวกัน พวกเขาต่างพากันมายืนออรอกังสดาลและเ

ตรงชั้นบันได แล้วส่งยิ้มหวานให้คนตรงหน้า คนตัวน้อ

บ้านพร้อมพ

่ะ” กังสดาลเปรยบ

ขวาเกาะราวบันได ส่วนอีกข้างจับกระเป๋าเป้นักเรียน ใบหน้าเรียวคมสันเงยขึ้นมองน

หรอคะ?” สุนิสา เพื่อนรักของกังสดาลเปรยเสียงล้อเลียนถาม

มกรุ้มกริ่ม พร้อมทั้งยักคิ้วข้างเดียวส่งให้สุนิสา ที่หล่อนยืนเป็นไม้ก

นิสาส่งสายตาแพรวพราวหันไปมองเพื่อน แล้วก้มมองหน้าสองหนุ่ม ที่พากันยืนเกาะ

พรยกมือป้องปากของตัวเอง แล้วเอ่ยเสียงกระซิบกระซาบให้ได้ยินกันเพียงแค่สี่คน เขายกมือขึ้นใช้นิ้วชี้จิ้มๆ บนอกแกร่งด้านซ้

องเพื่อนที่ยืนอยู่ด้านหลัง แต่เขากลับใช้ข้อศอกอันแข็งแกร่งกร

้งมาได้!” อัตถพรร้องเสียงหลง แล้วยก

่อง แต่ชายหนุ่มไม่ยอมหันไปมองเพื่อนเลย เพราะอายเพื่อน ใบหน้าสีเข้มปนแดงก

้ชวนกูยิกๆ ให้มาเป็นเพ

แต่บ่น เขายกมือขึ้นชี้นิ้วชี้ไปยังหน้าของเพื่

งไม่หยุดยั่วเพื่อนรัก เขายังยืนพ

าพูดมาก!” นิรุตติ์หันไปก

พรทำหน้าฮึดฮัดมองเสี้ยวหน้าเพื่อน แล้วเงยหน้าส่งแววตากรุ้มก

ดียวได้” ใบหน้ากลมบ้องแบ๊วสะบัดหนี

ยืนอยู่ข้างๆ เอ่ยเสียงห้าวๆ สะกิดกังสดาล มือเร

นหน้ามุ่ยเข้าไปดักหญิงสาวที่เขาแอบรักอยู่เหมือนกัน มือเรียวใหญ่รั้งกระเ

ปากก็ร้องห้ามปราม ร่างอวบเดินลงบันไดแทบไม่ทัน เพร

งลงบันไดไม่รู้นะ” อัตถพรห

มือสุก่อนสิคะ

ระเป๋ามา เดี

ั่ง สุมีพ่อมีแม่นะ จะมาฉ

ครต่อใครก็เดินด

่อั

รั

!” สุนิสาพยายามสะบัดมือออกจากมือเรียวใหญ

ด ฟังเสียงของคนคู่นั้น ที่ยังถกเถียงกันอยู่ไม่หยุด เธอส่ายหน้า

ิรุตติ์ยังยืนเกาะราวบันได ส่งแววตาตี๋ๆ ส

อนกั้งเลยค่ะ” กังสดาลยื่นมือเข้าไปรั้งกระเป๋าหนังนักเรี

ี่ไปด

คะ ร้านขายไหมพรมมี

ง ยืนรออยู่นอกร้านก็ได้

ี่รุตติ

เอ่ยเสียงนุ่มทุ้ม แล้วเดินเข้าไปประชิดด้านห