เล่ห์ลวงบ่วงรักเมษา

้ได้ไง” นางนวลฉวีบ่นเสียงแ

นะคะ” ไม่อยากเจอหน้า

เดิม หันไปมองลูกสาวที่มีท่าทีเมินเฉย แล้วหันสายตาไ

” กังสดาลไม่มีท่าทีขยับตัวทำตามมารดา เธอยั

ที่ยังนั่งทำท่าทีไม่ตื่นเต้นเอาเสียเลย แปลกใจ

วใหญ่ ที่ชอบหาเรื่องดุว่าเธออยู่เสมอ นึกแปลกใจ

่วยน้าเขาขนของด้วย เร็วๆ” นางนวลฉวีเอ่ยเสียงเตือนลูกสาวอีกครั้ง หันหน้ามองลูกสาว ยกมือขึ้นขยับแว่น

วก็ไขเข้ามาเองแหละค่ะ” กังสดาลทำหน้

็ก

ดินเข้ามาในบ้าน เขายกมือไหว้พี่สาว

วนั่นขนเอาอะไรมาเยอะแยะเลย” นางนวลฉวีเดินไปยังประตูห

ดู แล้วเดินตามพี่สาวเข้าไปที่ห้องรับแขก เคืองใจยิ่งนัก นี่แส

น้องชาย นางช่วยน้องชายขนของเข้าไปเก็บไว้ในห้องอาหาร เอ

างนวลฉวี แต่กลับเหลือบสายตาดุดันมองร่างหลานต

ที่นั่งนิ่งเฉยอยู่บนพื้น แปลกใจจริงๆ ทุกครั้งกังสดาลจะตื่น

ืองน่ะครับ” เมษาเดินตามเข้าไปสมทบพี่สาว แล้วทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาหนังสีดำตัวเดียวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

ฝั่งตรงข้าม ไม่อยากจะคิดเอาเอง ได้แต่สังเกตแอบมองแววตาของน้องชายที่มองกังสดา

เมษาเอ่ยเสียงเข้มปนประชดคนตัวน้อย ที

ิลูก” นางนวลฉวีขานรับน้องชาย แล้วหันไปเอ่

กขึ้นยืน หวังจะก้าวเดินออกไปจากห้องรับแขก ไม่อยากฟังเสียงข

าวให้น้าเมฆก่อน” นางนวลฉวีเปรย

ำได้ไม่ใช่เหรอคะ” กังสดาลหยุดเดิน ไม่แม้แต่จะหันมามองคนทั้งสอ

็ยังกวักเรียกลูกสาวให้หยุด พร้อมทั้งส่งเสียงตะโกนบอก แววตาของ

นกลับไปมองเสียงวิ่งขึ้นบันไดของเจ้าหลานสาวตัวดี แววตาของเขาประสานกับสายตาดวงโต ท

ของกังสดาลเป็นเงาตะคุ่มๆ วิ่งเข้าห้องไป เข

ยิ่งโตยิ่งดื้อ ความเป็นลูกผู้หญิงที่พี่สั่งสอนไม่มีเลย พี่ละเหนื่อยใจเ

รึมให้อ่อนแสงลง ก่อนที่จะเงยขึ้นมองหน้าพี่สาวที่มีอายุมากกว่าเหลือเกิน ถ้า

็กผู้ชายเหลือเกิน” บ่นให้ลูกสาว แต่ใบหน้าเรียวรูปไข่ เต็มไปด้วยความเปี่ยมรัก ไม่

ต้องค่อยหัดค่อยสอนครับ ขืนเราบังคับ หรือ