เล่ห์ลวงบ่วงรักเมษา

ม่ได้ใส่ใจฟังเสียงของน้องน้อยที่บ่นตลอดทาง แต

เลยครับ!” เด็กชายค

มพี่ก็มานะ พี่กับพี

รับของเด็กดังออกมาจ

ดึกนะ” นิรุตติ์ตะโ

อีกสักพัก ก็จะกลับเหมือนกัน” เด็กน้อยคนเดิม

ที่ห่อหุ้มด้วยรองเท้าบู้ทยางสีดำ กระทืบต้นไม้ใบหญ้าทำทางให้น้องน้อยได้เดิน อีก

ะบัดมือออกจากการเกาะกุม แล้วรีบเดินจ้ำออกไปยังทางเข้

ที่เขาหนุนนอนเมื่อกี้นี้ เขารีบดีดตัวลุกนั่ง แล้วชะเง้อคอยาวมองไปยังหน้าต่าง ยามได้ยินเสียงรถม

นน..

กม่านหน้าต่างผ้าบางเบาสีชมพู พร้อมทั้งยกมือขึ้นก้มใ

มือหนาทั้งสองข้างค้ำยันขอบไม้ของหน้าต่างด้านล่างไว้ เขาบ

ังสดาลนั่งคร่อมอยู่ท้ายรถมอเตอร์ไซค์

งนั่งคร่อมรถอยู่ท่าเดิม หันข้างมาพูดคุยกับส

ยงนุ่มนิ่มบอก มือเรียวบางยกกระแป

องน้องน้อยยามต้องแสงดวงจันทร์ ผิวที่ผ่องนวลกลับยิ่งใสนวลง

คะ” กังสดาลยิ้ม

บโมงเช้า อย

กังสดาลท

ล้วเหรอ เรานัดกัน

งลืมสนิทเลยนะคะ นี

ี่ย” นิรุตติ์แกล้งทำเสียงดุ

ื่อพี่รุตติ์เองนะคะ” คนตัวบางเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม มือเ

ยอยู่แบบนี้ แต่เขาก็เกรงใจคนที่อยู่ในบ้าน ไม่อยากให้ป้านวลฉว

นกั้งเข้

านะครับ!” นิรุตติ์ตะโกนถ

่ชายข้างบ้าน แล้วโบกมือ

ะ!” ชายหนุ่มโบกม

นอยู่หน้าประตูบ้าน หันมองชายหนุ่มที่ก

้กับท่าทีของหญิงสาว มือเรียวใหญ่ข้างขวาก็บิดคันเร่ง

ยยิ้มใหญ่อยู่หน้าประตูรอดูพี่ชายแสนดีข้างบ้านขับ

ถ้าไม่ได้วงแขนอันแข็งแกร่งของใครบางคน ที่ออกมายืนเป

คนตัวโตกระซิบเสียงเข้มลอดออกมาจากไรฟ

ากับราวนมของคนตัวสูงและใหญ่กว่าเธอมาก กังสดาลต้องผลักแผ่น

ี่ยามแล้ว! เป็นเด็กเป็นเล็ก ทำไมชอบทำใ

จ้องอยู่ที่ใบหน้า ที่เต็มไปด้วยหนวดเครา กำปั้นน้อ

วงของเปล่งเสียงดุดันใส่หน้าหลานสาว พร้อมทั้งรวบกำกระชับแน่นเรียวข้อมือบอบบ