เจ้าสาวจำยอม

ที่โต๊ะอาหาร เหลิ่งมู่เฉินกับอานน่านั่งอยู่ตรงข้ามกัน เมื่อมองไปยังอาหารบนโต๊ะ อานน่าก็ทำสีหน้ารังเกียจออกมา เธอใช้ตะเกียบเขี่ยอาหารไปมา เธอชิมอาหารแต่ละอย่างเพียงอย่างละคำ แล้วก็ติออกมาว่าไม่จืด ก็เค็มไป ไม่ก็เผ็ดไป ไม่มีอะไรที่เธอพอใจสักอย่าง

เหลิ่งมู่เฉินเหลือบมองฉินหย่าหยิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยสายตาที่เย็นชา “เธออารมณ์เสียที่ฉันให้คุณเข้าครัวทำอาหารเหรอ?”

“เปล่าค่ะ” หย่าหยิงส่ายหน้าไปมา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาจ้องจับผิดเธอ แล้วเธอจะยังอะไรได้

“เปล่า？ แล้วทำไมอาหารแต่ละอย่างถึงได้รสชาติแย่ขนานนี้ล่ะ！” ทันทีที่เหลิ่งมู่เฉินพูดจบ เขาก็เอามือปัดจานอาหารที่อยู่บนโต๊ะทั้งหมดลงพื้น ทำให้บรรยากาศในห้องอาหารเละขึ้นมาทันตา