หญิงคณิกายอดดวงใจ 25+

หญิงคณิกายอดดวงใจ 25+

ซีไซต์

5.0
ความคิดเห็น
56.3K
ชม
20
บท

“ท่านพี่เจ้าขา ได้โปรดเถิดเจ้าค่ะ” เขาแสแสร้งทำเป็นไม่รู้เก่งยิ่งเมื่อเอ่ยถามว่า “เจ้าต้องการสิ่งใดหรือ” นางเม้มปากเขินอายยิ่งนักใบหน้าที่แดงอยู่แล้วบัดนี้แทบจะกลายเป็นสีเลือด ไม่กล้าบอกเขาตามตรง ดังนั้นจึงถูกคนผู้นั้นรังแกหนักขึ้นเมื่อเขาลากนิ้วผ่านรอยแยกช้า ๆ แผ่วเบา “หากต้องการสิ่งใดก็แค่บอกข้าเท่านั้น” นางสบสายตากับเขา ยามนี้เขากำลังจ้องมองนางอยู่ด้วยแววตาคลุกเคล้าไปด้วยความร้อนแรงหื่นกระหาย เมื่ออารมณ์พุ่งสูงจนถึงขีดสุดนางก็ทรมานจนต้องเอ่ยปากร้องขอ “ท่านพี่เลียให้ข้าเถิดเจ้าค่ะ เลียเนินสวาทให้ข้าเถิด ข้าต้องการลิ้นของท่านพี่ยิ่งนัก” เขากลับไม่ปล่อยนางโดยง่าย “ชอบหรือ ให้ข้าเลียตรงนี้ชอบหรือ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน

บทที่ 1 นายท่านผู้นั้น

“ดื่มเถิดจะทำให้เจ้าลืมอายและไร้ความเจ็บปวด”

รั่วหลานรับจอกน้ำมาดื่มด้วยความรู้สึกขมขื่นทั้งกลืนน้ำที่ให้สีแดงที่ไร้รสชาติลงคอ ท่านอากู้อันซึ่งเป็นผู้ดูแลหอบุปผาโปรยแห่งนี้เห็นว่านางตัวสั่นจนไม่อาจควบคุมได้ ก็บังเกิดความรู้สึกสงสารยิ่งนัก

ใบหน้างามไร้สีเลือดไปแล้ว กู้อันจึงได้จับมือของนางเอาไว้แล้วคลึงเบา ๆ

“หลันหลันเรื่องมาถึงตอนนี้แล้ว อย่างไรก็ไม่อาจถอยได้อีกหากคิดหันหลัง มิใช่แค่มารดากับน้องชายของเจ้าที่ต้องเดือดร้อน ยังมีหอบุปผาโปรยของข้าอีก เจ้าคงจะไม่คิดถอยใช่หรือไม่”

หลันหลันคือชื่อที่ใช้ในหอบุปผาโปรยที่ท่านอากู้อันเป็นคนตั้งให้นางเมื่อสามปีก่อนซึ่งเป็นครั้งแรกที่นางเข้ามาขอทำงานยังสถานที่แห่งนี้

ทว่าแม้นางจะเข้ามาทำงานในหอนางโลม นางก็ขายเพียงฝีมือขับร้องเล่นดนตรีเท่านั้นไม่เคยคิดขายตัวกระทั่งบัดนี้ด้วยความจำเป็นจึงให้นางตัดสินใจคิดทำเรื่องนี้

รั่วหลานกัดริมฝีปากล่างของตนเองจนเจ็บ นางย่อมรู้ดีว่ามาถึงขั้นนี้แล้วไม่อาจจะถอยได้อีก

“ท่านอาข้าพร้อมแล้วเจ้าค่ะ ข้าจะทำเต็มความสามารถ”

กู้อันยิ้มให้กำลังใจแล้วเอ่ยว่า

“นายท่านผู้นี้แม้จะดูเจ้าอารมณ์ไปบ้างทว่าเขากลับมีรูปโฉมเหนือสามัญ หญิงคณิกานางใดที่ได้รับใช้เขาเวลาต่อมามักจะกลายเป็นหญิงคณิกาอันดับหนึ่ง เจ้าโชคดีแล้วที่ได้ปรนนิบัติเขา”

วาสนาหรือไม่นางย่อมไม่รู้ ทว่ายามนี้ไม่อาจที่จะถอยได้อีกแล้วรั่วหลานสูดหายใจเข้าลึก หลังจากดื่มยาไปชั่วครู่นางก็รู้สึกว่าความตึงเครียดในร่างกายนี้ลดลงไปไม่น้อย

ท่านอากู้อันยังเกรงว่าหากนางยังมีท่าทางกังวลและดูไร้เดียงสาเช่นนี้จะทำให้นายท่านผู้นั้นไม่พอใจ จึงได้เอ่ยว่า

“เจ้ายิ้มให้ข้าดูสักหน่อย และบอกข้าให้ชื่นใจว่าจดจำสิ่งที่ข้าสอนมาได้แล้วใช่หรือไม่ ต้องปรนนิบัติแบบมืออาชีพ”

“ข้าจำได้เจ้าค่ะ จะไม่ทำให้ท่านอาผิดหวัง”

รั่วหลานพยักหน้ารับ พยายามที่จะฉีกยิ้ม แม้จะดูเสแสร้งไร้ความจริงใจก็ทำให้กู้อันพอใจยิ่ง

นั่นเป็นเพราะรั่วหลานผู้นี้มีรูปโฉมงดงามงดงามยิ่งนัก แม้จะเป็นรอยยิ้มจอมปลอมทว่าสามารถทำให้คนหลอมละลายได้โดยพลัน

“ดีแล้ว ยาที่เจ้าดื่มข้าได้มาจากแคว้นเหมิงนามสวรรค์ลืมเลือน เป็นยาที่ไม่เหมือนยาปลุกกำหนัดทั่วไป นอกจากจะทำให้เจ้ามีความสุขแล้วยังทำให้เจ้าไม่รู้จักความเจ็บปวด นับเป็นยาที่ราคาแพงยิ่งหากมิใช่เจ้าที่ไร้เดียงสาเพียงนี้ ข้าไม่มีทางที่จะให้ดื่มของแพงเช่นนี้เด็ดขาด”

“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านอา”

“เช่นนี้พวกเรารีบไปกันเถิด ไม่อาจปล่อยให้แขกคนสำคัญรอได้”

รั่วหลานยังคงเป็นกังวล

“ดะ เดี๋ยวก่อนเจ้าค่ะท่านอา นายท่านผู้นี้เป็นคนเช่นไรเจ้าคะ ที่ข้าได้ยินมาว่าเขาเจ้าอารมณ์ยิ่งเป็นเช่นนั้นจริงหรือไม่ ว่ากันว่ามีนางโลมผู้หนึ่งเกือบเอาชีวิตไม่รอดเพราะคนผู้นั้นมาแล้วจริงหรือไม่เจ้าคะ”

“เจ้าอย่าไปฟังความคนอื่นให้มาก เจ้างดงามเพียงนี้บุรุษเห็นล้วนอ่อนระทวย ขอเพียงเจ้าตั้งใจทำงานผู้ใดจะกล้าไล่เจ้ากัน”

กู้อันยิ้มให้กำลังใจอย่างเต็มเปี่ยม

ความจริงคนผู้นี้มีชื่อเสียงเรื่องแท่งหยกทองคำ ไม่ว่านางโลมใดที่ผ่านการหลับนอนกับเขาแล้วมักจะกลายเป็นนางโลมอันดับหนึ่ง คนที่ตั้งฉายาก็คือหญิงคณิกาในหอนางโลมของนาง

แต่ผู้ใดจะสมบูรณ์แบบเพียงนั้นเล่า ในเมื่อมีข้อดีก็ต้องมีข้อเสีย แม้จะมีแท่งหยกทองคมแต่เขาเป็นคนที่มีอารมณ์ขึ้นลงยิ่งนัก หากคนที่เข้าไปปรนนิบัติทำให้เขาไม่พอใจเพียงเล็กน้อยก็มักจะถูกไล่ออกมาทันใด

มีหลายคราที่เขามาที่นี่แล้วไม่มีผู้ใดกล้าเข้าไปปรนนิบัติทำให้เขาบังเกิดอารมณ์เดือดดาล

เดิมทีเขายังมีอี้หงซึ่งเป็นอดีตหญิงคณิกาอันดับหนึ่งคอยดูแล ทว่าหลังจากเขาหายไปหนึ่งปีกลับมาอีกครั้งอี้หงก็ถูกนายท่านผู้หนึ่งไถ่ตัวไปเป็นอนุแล้ว จึงทำให้เขาไม่พอใจยิ่ง

หลังจากที่รู้ว่าอี้หงได้ถูกคนอื่นแย่งชิงไปแล้ว นายท่านผู้นี้ก็ดื่มเหล้าจนเมามาย ไม่ว่าสตรีใดก็ไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้ ยังทำลายข้าวของในหอคณิกาจนพังยับเยิน บัดนี้ชื่อเสียงของเขายิ่งเลวร้ายลง ทำให้สตรีในหอล้วนหวาดผวา

ท่านอากู้อันไม่รู้ว่าเบื้องหลังคนผู้นี้เป็นผู้ใด แต่ดูจากท่าทางของเขาแล้วให้เดาว่าอาจจะเป็นคนชนชั้นสูงผู้หนึ่งที่มีอำนาจล้นฟ้า

ก่อนที่นายท่านผู้นี้จะมาที่หอบุปผาโปรยก็มักจะส่งคนมาแจ้งล่วงหน้านับเดือน และวันนั้นเขาจะเหมาหอนางโลมแห่งนี้ให้ลูกน้องของเขามาใช้บริการ ในยามที่เขามาที่นี่ทำให้กู้อันจำเป็นต้องปิดหอนางโลมเพื่อต้อนรับคณะของเขาตามคำสั่ง

คนผู้นี้ร่ำรวยมหาศาลและจ่ายไม่อั้น ไม่อาจละทิ้งได้ในเมื่อเขาสั่งให้ปิดและยอมจ่ายนางก็ไม่รั้งรอที่จะทำเช่นนั้น ดีเสียอีกนางไม่จำเป็นต้องให้นางโลมของนางเหนื่อยยากเรียกหาลูกค้ามาใช้บริการให้เปลืองน้ำลาย

เมื่อแม่นางอี้หงไม่อยู่ จำเป็นต้องหาคนมาแทน แต่ยามนี้สตรีในหอนางโลมของนางล้วนไม่ถูกใจเขาแล้วทำให้กู้อันร้อนรนยิ่ง

กู้อันหันไปมองมาก็เห็นว่าหลันหลันทำงานเป็นนางรำอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว หลันหลันยังเดือดร้อนเรื่องเงินจนต้องขอเบิกเงินล่วงหน้าและติดหนี้นางอยู่หลายร้อยตำลึง

สตรีที่งดงามและยังเชี่ยวชาญเรื่องขับร้องทั้งร่ายรำเช่นนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว

แม้หลันหลันจะไม่เคยรับแขกมาก่อน แต่นางก็เป็นเด็กช่างสงสัยก่อนหน้านี้ก็ได้ฝึกเรียนรู้เรื่องเหล่านี้มาไม่น้อย จึงไม่จำเป็นเริ่มต้นสอนกันใหม่ บัดนี้สามารถสอนเพิ่มเติมและทำงานได้เลย

แรกเริ่มหลันหลันปฏิเสธไม่ยอมรับงานนี้อยู่หลายวันแต่เมื่อจนตรอกแล้วจึงยินยอมในที่สุด

“หลันหลันเจ้าทำได้ข้าเชื่อเช่นนั้น”

หลังกล่าวจบกู้อันก็พาร่างเล็กงดงามของรั่วหลานตรงไปยังห้องใหญ่ที่สุดที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เพื่อนายท่านผู้ร่ำรวยโดยเฉพาะ

เมื่อถึงหน้าประตูอันวิจิตรหรูหรา ท่านอากู้อันก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานใสเท่าที่สตรีวัยสี่สิบสองปีจะทำได้

“นายท่าน ข้าพาแม่นางหลันหลันมาแล้วเจ้าค่ะ”

“เข้ามา”

น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้น ด้านหน้ามีองครักษ์รูปร่างใหญ่ประดุจยักษ์ใบหน้าเหี้ยมเกรียมข่มขวัญคนสองคนเฝ้าอยู่ เมื่อได้ยินคำอนุญาตจากผู้ที่อยู่ด้านในประตูใหญ่จึงเปิดกว้างออกทันที

องครักษ์ที่เฝ้าอยู่หน้าประตูผู้หนึ่งเอ่ยขึงขัง

“เข้าไปแล้วปรนนิบัติให้ดี หากเจ้าทำให้นายท่านผิดหวังอาจต้องโทษตัดหัว”

ท่านอากู้อันใบหน้าถอดสีนางจ้ององครักษ์ผู้นั้นอย่างหวาดกลัว แน่นอนว่านางตกใจยิ่งนัก ทว่าด้วยประสบการณ์ที่สั่งสมมาเนิ่นนานเพียงนี้ทำให้ท่านอากู้อันในที่สุดก็ยิ้มแห้ง ๆ ออกมา

“แหม นายท่านผู้นี้อย่าล้อเล่นสิเจ้าคะ แม่นางหลันหลันของข้าบอบบางยิ่งนัก หากแยกแยะไม่ได้ว่าพวกท่านล้อเล่นคงได้เป็นลมล้มพับไปแล้ว”

คนทั้งสองเงียบกริบ สายตามิได้บ่งบอกว่าล้อเล่นแม้แต่น้อย คนที่ผ่านประสบการณ์โชกโชนเช่นท่านอากู้อันยังตกใจแทบฉี่ราด คงไม่ต้องเอ่ยถึงรั่วหลานบัดนี้นางแทบอยากจะหันหลังวิ่งหนีไปในทันใด

รั่วหลานหันไปมองท่านอากู้อันด้วยสายตาขลาดเขลา นางบังเกิดความกลัว จนไม่อาจก้าวขาเข้าไปด้านในได้

ท่านอายกมือขาวลูบหลังของนางแผ่วเบา ทั้งส่งยิ้มแกมส่งสายตาบังคับพร้อมกับเอ่ยว่า

“แม่นางหลันหลันเจ้าเข้าไปเถิด อย่าให้นายท่านต้องรอนาน พี่ชายท่านนี้ก็แค่ล้อเล่นไม่มีผู้ใดคิดฆ่าฟันกันในสถานเริงรมย์เป็นแน่ หากใจไม่สงบก็ให้คิดถึงมารดาและน้องชายของเจ้าเอาไว้แล้วเจ้าจะดีขึ้น”

คำแนะนำของกู้อันย่อมได้ผล ยังมีมารดาและน้องชายที่รอนางอยู่ แต่อย่างไรก็ยังรู้สึกกลัวอยู่ดี

รั่วหลานตัวสั่นนางเห็นสายตาของคนที่เฝ้าประตูแล้ว มองอย่างไรก็มิใช่เรื่องล้อเล่น หากนางทำสิ่งใดผิดหรืออาจจะถูกตัดหัวจริง ๆ

จากนั้นมือเรียวของท่านอากู้อันก็กึ่งผลักกึ่งดันให้นางก้าวเข้าไป หลันหลันสูดหายใจเข้าลึก ด้านในมีแสงเรืองรองของตะเกียงน้ำมันส่องสะท้อนเงาคนให้ทอดยาวออกมาราวกับเงาของภูตผี

นางแข็งใจเดินเข้าไปด้านในเมื่อก้าวพ้นธรณีประตูองครักษ์ทั้งสองก็ปิดประตูตามหลังอย่างรวดเร็ว

หากเป็นยามปกติอากาศด้านในห้องต้องอบอุ่นกว่าด้านนอกมาก อย่างไรในห้องนี้ก็เป็นห้องพิเศษด้านล่างเป็นพื้นอุ่นที่ได้รับการเติมถ่านจนเต็ม

ทว่าบัดนี้รั่วหลานกลับรู้สึกหนาวยิ่งนัก อาภรณ์ที่นางสวมเป็นอาภรณ์ที่ตัดเย็บมาเป็นพิเศษเพื่อนาง เนื้อผ้าเป็นไหมลื่นผืนบาง หากถอดเสื้อคลุมออกจะสามารถมองเห็นสัดส่วนอันงดงามของนางได้อย่างชัดเจน

ไม่รู้ว่ายามนี้มีลมพัดมาจากที่ใดจึงได้หอบเอาไอเย็นเสียดผิวเข้ามาด้วย ขนอ่อนของรั่วหลานลุกชันจนผิวเนียนตั้งเป็นตุ่ม หัวใจเต้นระรัวจะแทบจะหลดออกจากอก

นางมองแผ่นหลังของนายท่านผู้นั้นที่บัดนี้ยืนชื่นชมภาพวาดฝาผนังขนาดใหญ่อย่างตั้งอกตั้งใจโดยไม่สนใจนางเลยแม้แต่น้อย

เขาอยู่ในชุดขาวตัวในเนื้อผ้าบางยิ่งจนสามารถมองเห็นมัดกล้ามงดงามที่แผ่นหลังใหญ่ได้อย่างชัดเจน

นางยอมรับว่าไม่เคยเห็นบุรุษใดที่มีรูปร่างองอาจงดงามเท่านี้มาก่อน ที่เท้าเปลือยเปลือยเปล่าไม่สวมกระทั่งถุงเท้าป้องกันไอเย็น คล้ายร่างกายใหญ่โตนั้นไร้ซึ่งความหนาวโดยสิ้นเชิง

นางพินิจมองแผ่นหลังนั้นด้วยความรู้สึกตื่นกลัว คนผู้นี้มีเรือนร่างสูงกำยำผมของเขาถูกปล่อยยาวสยายคลอเคลียเป็นเงาสะท้อนแสงไฟยาวจนเกือบถึงกลางหลัง เขาสูงกว่านางถึงช่วงตัวกระทั่งนางต้องแหงนเงยมองด้านบนศีรษะของเขา

นางกวาดสายตามองเขาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า สัมผัสได้ถึงกลิ่นไอความสูงส่งที่แผ่ออกมาจากรอบกาย ไม่ผิดจากที่ท่านอากู้อันเอ่ยไว้แม้แต่น้อย

รั่วหลานกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ท่าทางเย็นชาประดุจน้ำแข็งพันปีนั้นกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งความงามของภาพวาดนางจึงไม่กล้าที่จะเอ่ยปากรบกวนเขา

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้ากระทั่งสุ้มเสียงทุ้มต่ำกดดันเอ่ยขึ้น

“เข้ามาเนิ่นนานเพียงนี้ ยังไม่ทำสิ่งใดอีก เห็นชัดว่าเจ้าอ่อนหัดยิ่งนัก กู้อันผู้นั้นคุยโวโอ้อวดว่าเจ้าเป็นสตรีบริสุทธิ์สาวงามอันดับหนึ่ง ที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี ข้าจึงยอมจ่ายราคาแพงลิ่ว เห็นทีว่าจะเป็นเพียงลมปาก ไสหัวไปให้ไกลสายตาของข้าแล้วหาคนใหม่มา ก่อนที่ข้าจะมีโทสะ”

รั่วหลานตกใจแทบสิ้นสติ เพราะนางกลัวเกินไปจึงไม่กล้าที่จะทำสิ่งใดจึงได้แต่ยืนนิ่งเหมือนคนไร้สติกระทั่งทำให้เขาบังเกิดโทสะ

ทว่าหากเขาไล่นางออกไปทุกสิ่งทุกอย่างของนางก็จบสิ้นแล้ว

ท่านแม่ของข้า น้องชายของข้าจะทำเช่นไร ไม่ได้ข้าไม่อาจออกไปได้

เมื่อคิดถึงน้องชายและท่านแม่ของตนดูเหมือนว่านางจะกล้าหาญขึ้นมาโดยพลัน

“มะ ไม่ได้ ขะ ข้าจะออกไปไม่ได้เป็นอันขาด นายท่านอย่าไล่ข้าเลยนะเจ้าคะ”

เขาหันขวับมามองนาง ใบหน้านั้นหล่อเหลาชวนให้ตกตะลึงทว่าเยือกเย็นจนชวนให้หายใจไม่ออก เขามองสตรีร่างบางที่มีท่าทางตื่นตระหนกด้วยสายตารำคาญยิ่ง

“หากยังไม่ยอมออกไป แล้วข้าเผลอสังหารเจ้าก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือน”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

ขย่มรักอาจารย์ฮอตเนิร์ด

โรแมนติก

5.0

หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...

ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด

ช่วยข้าทีสองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด

โรแมนติก

5.0

ความสุขในฐานะคุณหนูอันดับหนึ่งของหนานอิงต้องพังลงทันใด เมื่อนางถูกโจรชั่วจับตัวมาและยังกระทำย่ำยี กระทั่งมารดาของนางยังถูกคร่าชีวิต สาวใช้ข้างกายถูกตัดลิ้นจนเสียสติกลายเป็นคนบ้าใบ้ ทั้งหมดด้วยความริษยาของฮูหยินใหญ่ผู้นั้น หนานอิงได้พบกับหานเซียวและลู่หนิงหวังสองอ๋องพี่น้องที่คอยช่วยเหลือนาง อ๋องผู้ป่าเถื่อนโหดร้ายและแสนเย็นชา แม้จะให้การช่วยเหลือแต่นางก็กลายเป็นนางบำเรอของพวกเขาเช่นกัน ไม่ว่าสองอ๋องจะโหดร้ายแต่นางจำต้องอดทน สุดท้ายนางกลายเป็นมือสังหารที่วางชีวิตไว้กับพวกเขาเพื่อแลกกับการแก้แค้น นางถูกฝึกอย่างหนักจนเก่งกาจยิ่ง หนานอิงจะทำเช่นใดเมื่อได้รู้ว่า คนที่ย่ำยีนางและเป็นศัตรูที่นางต้องการสังหารคือ สองอ๋องทั้งสองที่เป็นผู้กระทำย่ำยีนางจนปางตาย ฆ่า หรือ ไม่ฆ่า ล้วนเป็นนางที่ต้องเลือก! หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้เป็นความรักแบบ 3P โปรดดาวน์โหลดตัวอย่างก่อนอ่านค่ะ ภาคต่อของนิยายเรื่องนี้คือเรื่อง Trigger warning: 3P

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

โรแมนติก

5.0

รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

โรแมนติก

5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

หนังสือที่คุณอาจชอบ

รักร้ายจอมทระนง

รักร้ายจอมทระนง

มาชาวีร์
5.0

“แหวนไปไหน” “คะ” หญิงสาวรีบหดมือหนีในทันที “พี่ถามว่าแหวนไปไหน” คริษฐ์ยังย้ำคำถามเดิมแล้วจ้องหน้าคู่หมั้นสาวแบบไม่พอใจ “คืออยู่ที่ออฟฟิศมันต้องล้างแก้วกาแฟบ่อย ๆ รุ้งก็เลยถอดเก็บเอาไว้ค่ะกลัวมันจะสึกเสียก่อน” คำตอบของหญิงสาวค่อยทำให้คริษฐ์รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย “ถ้าถอดออกพี่จะถือว่ารุ้งขอถอนหมั้นพี่นะ” “ก็ไม่ได้ถอนสักหน่อย แค่ถอดเก็บเอาไว้เฉย ๆ” “งั้นก็ใส่เสียสิ เดี๋ยวนี้เลย” คริษฐ์ถลึงตาใส่แกมบังคับ “ใส่ก็ใส่ค่ะ” คนพูดตัดพ้อเล็กน้อย แล้วหันไปหยิบกระเป๋าด้านข้างมาเปิดเพื่อหยิบแหวนหมั้นของตนออกมาสวมใส่ จากนั้นก็หันหลังมือให้เขาดู “พอใจหรือยังคะ” “ดี” “ว่าแต่พี่คริษฐ์มานั่งรอรุ้งทำไมคะ มีธุระสำคัญหรือเปล่า” หญิงสาววกมาหาคำถามแรกที่เธออยากรู้ แต่เขาดันจุดประเด็นเรื่องแหวนขึ้นมาแทรกเสียก่อน “แม่ให้พี่มาหาคู่หมั้นตัวเองบ้าง” ฟังเขาพูดแล้วรุ้งพรายชักเครียดขึ้นมาหน่อย ๆ “ถ้าคุณป้าพิมพ์ไม่บอกพี่คริษฐ์ก็คงไม่มาหารุ้งใช่ไหมคะ” “แล้วทำไมรุ้งถึงไม่ไปหาพี่เองบ้างล่ะ” “ก็รุ้งกลัวพี่คริษฐ์รำคาญ” บทสนทนาสิ้นสุดลงด้วยความเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย คริษฐ์ถอนหายใจเบา ๆ ส่วนรุ้งพรายก็ก้มหน้าต่ำลง ทำไมถึงได้รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก “พี่ไลน์หาอ่านแล้วทำไมไม่ตอบ” คริษฐ์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นก่อนหลังจากเงียบมาเกือบหนึ่งนาที “พอดีรุ้งมาอ่านตอนดึกแล้วไม่อยากรบกวนพี่คริษฐ์ค่ะ” “ตอบมาสักคำก็ยังดี อย่าทำเหมือนพี่ไม่มีตัวตนนะรุ้ง จำเอาไว้ด้วยว่าพี่เป็นคู่หมั้นของรุ้ง” “มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้นะคะพี่คริษฐ์” “อะไรกันที่ว่าไม่น่าจะเป็นแบบนี้” “รุ้งว่าเราถอนหมั้นกันดีกว่าไหมคะ ดูพี่คริษฐ์อึดอัดกับการหมั้นของเราเหลือเกิน ขนาดจะมาหารุ้งก็ต้องให้คุณป้าพิมพ์บังคับมาเลย” “แม่ไม่ได้บังคับพี่” “ไม่บังคับก็เหมือนบังคับนั่นแหละค่ะ ตั้งแต่ตอนเด็กแล้วพี่ คริษฐ์แทบไม่เคยขัดใจคุณป้าพิมพ์ได้เลย ถ้ามันเหนื่อยและยุ่งยากมากรุ้งขอถอนหมั้นไปเลยก็ได้ค่ะ” รุ้งพรายดึงแหวนออกจากนิ้วนางข้างซ้าย แล้ววางแหมะอยู่ตรงหน้าของเขา คริษฐ์มองแหวนมองคนแล้วอารมณ์ของเขาก็เดือดดาลขึ้น บทจะอยากได้ก็วิ่งตามติดเป็นเงา บทจะสลัดทิ้งก็ง่าย ๆ แบบนี้เหรอรุ้งพราย “ใส่กลับไปเดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มแทบจะกัดฟันพูดออกมา “ไม่ค่ะ อ๊ะ! พี่คริษฐ์จะทำอะไรรุ้งไม่ใส่” รุ้งพรายถูกคริษฐ์กระชากมือมาแล้วจัดการสวมแหวนกลับที่เดิม “ใส่แล้วห้ามถอด ห้ามทำให้แม่พี่เสียใจรู้ไหม” “พี่คริษฐ์!” (รักร้ายจอมทระนง)

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

สุดที่รักของจักรพรรดิ

สุดที่รักของจักรพรรดิ

Berne Beer
4.9

หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

Thalia Frost
5.0

กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
หญิงคณิกายอดดวงใจ 25+
1

บทที่ 1 นายท่านผู้นั้น

09/08/2023

2

บทที่ 2 ให้โอกาสข้าสักครั้งเถิดเจ้าค่ะ

09/08/2023

3

บทที่ 3 ข้าจะสอนเจ้า

09/08/2023

4

บทที่ 4 เนินเนื้อสวรรค์แสนอร่อย

09/08/2023

5

บทที่ 5 นางหายไปที่ใด

09/08/2023

6

บทที่ 6 ต้องเป็นนางเท่านั้น

09/08/2023

7

บทที่ 7 แค่มีเท้าคู่นี้ข้าก็เสร็จได้

09/08/2023

8

บทที่ 8 ต้องให้หมอที่ดีที่สุดมารักษา

09/08/2023

9

บทที่ 9 ในที่สุดก็ฟื้นแล้ว

09/08/2023

10

บทที่ 10 โร้เดียงสายิ่ง

09/08/2023

11

บทที่ 11 เตรียมการ

09/08/2023

12

บทที่ 12 บอกความต้องการของเจ้าสิ

09/08/2023

13

บทที่ 13 ตื่นเต้นยิ่งนัก

09/08/2023

14

บทที่ 14 สะใภ้ปลอม ๆ

09/08/2023

15

บทที่ 15 เลียกลีบกลางแสงจันทร์

09/08/2023

16

บทที่ 16 เล่นรักตนเอง

09/08/2023

17

บทที่ 17 คนคุ้นเคย

09/08/2023

18

บทที่ 18 แผนแตก

09/08/2023

19

บทที่ 19 อยู่กับข้าได้หรือไม่

09/08/2023

20

บทที่ 20 เรื่องราวทุกอย่างล้วนผ่านไปแล้ว ตอนจน

09/08/2023