ข้ารอเจ้า ด้วยน้ำพุแห่งกาลเวลา รอว่าเจ้าจะย้อนมาพบกันอีกครั้ง เค้าโครงเรื่องจริงจากประวัติศาสตร์ราชวงศ์หมิงนางเอกของเราจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้หรือไม่
พริมมี่ หญิงสาวร่างเล็กอึกทึกทนใบหน้าคลำแดด แต่ก็ไม่วายสะดุดตายามมองดวงตาคมเข้ม ผิวสีน้ำผึ้ง กับลิปติกสีส้มประกายมุก เสื้อยืดสกรีนชื่อของหน่วยงานกระโปรงยาวกุมข้อเท้ากับนาฬิกาพกตกทอดมาจากแม่อร หรือคุณอรอุมา ที่ห้อยคอไว้ตลอดเวลาด้วยสร้อยเส้นเล็กไม่ได้พกไว้ในกระเป๋าหรือถือไว้ ตามแบบที่เขานิยมทำกัน
วันนี้เข้าออฟฟิศหลังจากที่ ไม่ได้เข้าเมืองมาแรมเดือน
“พริมมี่ หัวหน้าให้คุณไปหา”
หัวหน้าทีมงานขุดค้น แหล่งอารยธรรมที่ก่อตั้งขึ้นด้วยชื่อที่สวยหรู อุดมการณ์ที่บ่งบอกว่าที่ทำทั้งหมดเพื่อสืบค้นแหล่งอารยธรรมที่จมหายไปกับกาลเวลา พริมมี่ชอบทุกอย่างที่เป็นเรื่องราวเก่าก่อน สมัครเข้ามาทำงานที่นี่ในฐานะนักสำรวจ และขุดค้นภาคสนาม เงินก็เป็นส่วนหนึ่งไม่สิเงินดีไม่น้อย พอใช้ในแต่ละเดือนเหลือจุนเจือครอบครัว ใครไม่เอาเงินก็บ้าแล้วสมัยนี้สมัยที่ต้องปากกัดตีนถีบ
“ ได้ยินแล้วค่ะพี่แก้ว หนูจะไปเดี๋ยวนี้”
ลุกขึ้นปัดกระโปรงด้านหลัง แล้วเดินเข้าไปในห้องกระจก มองเห็นได้ชัดเจนจากด้านนอก
ร่างสูงชะลูดเกือบจะเหมือนนายแบบ ใบหน้าหล่อจนพริมมี่อดที่จะเขินไม่ได้
“หืมมม พริมมี่นั่งลงก่อนสิ”ลุกขึ้นยืน อย่างคนที่สุภาพเขาทำกัน
“สวัสดีค่ะหัวหน้า”
จะพูดอะไรก็คิดไม่ออกออร่าคนหล่อพุ่งเข้าตา เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อน รีดจนเรียบรับกับผิวขาวผ่อง
“หัวหน้ามีอะไรกับพริม”
“คือ ผมมีงานที่อยากให้คุณรับผิดชอบ เป็นโปรเจคใหม่”
“ค่ะ”
“คือตอนนี้ ทีมงานของเราเป็นที่ยอมรับในวงกว้าง มีคนเสนอทุนให้ไม่น้อย บางคนมีที่ดินรกร้างที่เคยเป็นแหล่งอารยธรรมมาก่อน เสนอทุนเพื่อให้เราไปขุดค้นในที่ดินของเขาโดยให้ทั้งที่พัก และเงินทุน”พริมมี่ขมวดคิ้ว
“แต่หัวหน้าค่ะ”
ทำตัวให้เป็นคนดีหน่อย แย้งน้อยๆให้พองาม
“คุณ เต เรียกผมว่าคุณ เต”
พริมมี่ถอนหายใจใช่เวลามาทำความสนิทสนมกันไหมกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอารมณ์เลยสะดุดลงเลย
“ว่ามา”
“ไหน คนก่อตั้งบริษัท ย้อนเวลาหาความจริง …ของเราบอกว่าที่เราทำไปนี้เพราะอุดมการณ์ไม่ได้ต้องการเงิน”
พูดได้ดีพริมมี่สมกับเป็นคนดีที่ชาติต้องการ
เตโช ยิ้มลุกขึ้นอ้อมมา จับเก้าอี้ด้านหลังพริมมี่ไว้
ก้มลงพูดที่ข้างหูเบาๆ พริมมี่ใจเต้นตึกตัก คนคนนี้เข้าใจใช้หลักการพูดหลักจิตวิทยาและบราๆๆๆ
“ลำพังเงินทุนของคุณพ่อที่ลงทุนให้พวกคุณไปขุดค้นเรื่องราวต่างๆ ก็ไม่มากพอที่จะจ่ายเงินเดือนให้พวกคุณหรอก ถ้าไม่มีพวกนายทุนโลภมากพวกนั้นที่อ้างว่าเพื่ออยากจะรู้เรื่องราวต่างๆ ในอดีตแต่ความจริงแล้วไม่ว่าใครก็อยากจะพบสมบัติกันทั้งนั้น เราก็แค่อาศัยผลพลอยได้ในความโลภของพวกเขาทำเรื่องแบบนี้ เรื่องที่พวกเขาทำไม่ได้ วางใจให้ทีมงานของเรา ได้ลงพื้นที่ขุดค้นเพราะชื่อเสียงของทีมงานเราตอนนี้ดังกระฉ่อนไปทั่วโลกก็ว่าได้”
เตโชรับลูกมองว่าพริมมี่เป็นคนดีงดงาม ท่ามกลางทุ่งดอกลาเวนเดอร์
พริมมี่ถอนหายใจเหมือนยอมจำนนแต่จริงๆถอนหายใจให้กับความตอ...แ..ลของตัวเอง
“พริม ยังยืนยันว่าทำเพราะใจรักไม่ได้อยากจะทำเพราะเงิน”
พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่ในใจเล่า
“เอาน่าพริมมี่ เงินก็ถือว่าเป็นผลพลอยได้ เธอคิดดูจะตื่นเต้นแค่ไหน หาขุดไปพบสมบัติมหาศาล ตามลายแทงที่เขามีอยู่ในมือเก็บมาหลายชั่วอายุคน แต่เมื่อไม่กี่วันเพิ่งจะส่งให้เอไอถอดหรัสแล้วพบว่ามันคือลายแทงสมบัติ”
พริมมมี่อ้าปากค้างเกือบเสียอาการ
“มีลายแทงด้วยหรือคะ”น้ำเสียงตื่นเต้น
“อืมมม เขาส่งมาให้ดูแต่เพียงครึ่งเดียวของลายแทง อีกครึ่งเมื่อเรารับงานแล้วให้คนของเราร่วมทีมกับเราเขาจึงจะเปิดเผยมันออกมา แต่สำหรับพริมมี่ไม่มีปัญญาแล้วใช่ไหมเพราะคุณไม่ได้ อยากได้สมบัติเหมือนคนอื่นๆ ”
พริมมี่ยิ้ม คำชมเป็นยาหอม
“เข้าใจที่ผมต้องการจะสื่อหรือยัง นึกภาพออกไหม เราแค่ไปขุดค้นเรื่องราวประวัติศาสตร์หรือจะอะไรก็แล้วแต่ จะเพราะอุดมการณ์เหมือนที่คุณพูดว่าอยากจะรู้เรื่องราวในอดีตให้มาก ไม่ใช่พูดกันแบบผิดๆ ถูกๆ หรือว่าเพราะความอยากรู้ หรือว่าเพราะความโลภอยากได้สมบัติ แต่ ในเมื่อทุกอย่างมาบรรจบกับแล้วเราก็ไม่ควรปล่อยให้โอกาสผ่านไปจริงไหม”ยิ้มเก๋ไก๋
พริมมี่ ยิ้มพยักหน้าขึ้นลงจบแล้วเตโชไม่เอะใจสักนิด
“หากทีมของคุณ พบสิ่งที่สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่ผมสัญญาจะเสนอชื่อคุณในหน้าแถลงข่าว ถึงเวลานั้นองค์กรของเราคงได้รับชื่อเสียงอย่างมากมาย และคุณก็จะเป็นหนึ่งใน บุคคลในประวัติศาสตร์เหมือนกัน”
“พิมไม่ได้อยากเด่นดัง แค่อยากทำสิ่งที่ทำแล้วมีความสุข”มีหลักการไปอีก
“ดีเลย คราวนี้สนุกแน่ งานนี้ต้องไปไกลถึงปักกิ่ง”พริมมี่เลิกคิ้วสูง
บทที่ 1 เพียงพบพาน
17/07/2024
บทที่ 2 ออกเดินทาง
17/07/2024
บทที่ 3 นำพาข้าและท่านมาพบเจอกันอีกครา
17/07/2024
บทที่ 4 ลายแทง
17/07/2024
บทที่ 5 ขับขานบทเพลงสหายเก่า
17/07/2024
บทที่ 6 มองย้อนคืน
17/07/2024
บทที่ 7 อยู่ตรงนี้
17/07/2024
บทที่ 8 คือส่วนหนึ่งของที่นั่น
17/07/2024
บทที่ 9 ขอเพียงเจ้าหันกลับมาและมองย้อนคืน
17/07/2024
บทที่ 10 พอเหมาะ
17/07/2024
บทที่ 11 ต้นตอ
17/07/2024
บทที่ 12 กลับวังหลวง
17/07/2024
บทที่ 13 ชาติก่อนเคยพบเจอ
17/07/2024
บทที่ 14 ยังจดจำเรื่องราวของเราได้หรือไม่
17/07/2024
บทที่ 15 นางกำนัลหญิงคนนี้
17/07/2024
บทที่ 16 หรือมีเพียงข้าที่จดจำ
17/07/2024
บทที่ 17 ความทรงจำ
17/07/2024
บทที่ 18 ข้ายังจดจำเสมอ
17/07/2024
บทที่ 19 นางแตกต่าง
17/07/2024
บทที่ 20 ไม่ปล่อยมือ
17/07/2024
บทที่ 21 บำรุง
17/07/2024
บทที่ 22 ข้าเป็นชายารองแค่เพียงเอาตัวรอด
17/07/2024
บทที่ 23 ไม่ไหวบอกไหวเหอะ
17/07/2024
บทที่ 24 ไม่รู้สึกอะไรทำไมใจมันเจ็บปวดจัง
17/07/2024
บทที่ 25 เส้นทางที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
17/07/2024
บทที่ 26 ไม่อาจเปลี่ยนใจ
17/07/2024
บทที่ 27 หนี
17/07/2024
บทที่ 28 ได้แค่จดจำวันวานไม่อาจครอบครอง
17/07/2024
บทที่ 29 อยู่นี่เอง
17/07/2024
บทที่ 30 ขอให้ท่านจงเข้มแข็ง
17/07/2024
บทที่ 31 เรื่องวุ่นๆกำลังจะมา
17/07/2024
บทที่ 32 ไม่อาจแก้ไข
17/07/2024
บทที่ 33 พอเสียที
17/07/2024
บทที่ 34 ซับน้ำตา
17/07/2024
บทที่ 35 นางขี้งก
17/07/2024
บทที่ 36 ช่างหัวมัน
17/07/2024
บทที่ 37 ปล่อย
17/07/2024
บทที่ 38 ตอนพิเศษ
17/07/2024
บทที่ 39 ละมุน
17/07/2024
บทที่ 40 ละมุน2
17/07/2024
หนังสืออื่นๆ ของ จันทร์ส่องแสง
ข้อมูลเพิ่มเติม