คู่แค้นแสนชัง เป็นเรื่องแรกที่อยู่ใน ซีรีส์ ศัตรูที่รัก กัมปนาท เขาเคียดแค้นทั้งตัวนายอิทธิพล และ กุหลาบแก้ว ที่มีส่วนกดดันทำให้พ่อของเขาจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย สาเหตุทั้งหมดมาจากการที่นายอิทธิพลฟ้องร้องพ่อของเขา และให้กุหลาบแก้วซึ่งเป็นทนายความว่าความให้ สุดท้ายชนะคดี นายกำพลพ่อของกัมปนาทกลายเป็นบุคคลล้มละลาย ทรัพย์สินทั้งหมดต้องตกเป็นของอีกฝ่าย จุดเริ่มต้นที่แสนเกลียดชัง แต่สุดท้ายมันจะลงเอยเช่นไร เชลยหัวใจที่เขาจับเธอมาทรมาน ปมแค้นที่คาใจ กับความรักที่ก่อเกิดขึ้นท่ามกลางความขัดแย้งที่เขาบอกว่าไม่มีวันเป็นไปได้ กัมปนาทจะพ่ายหัวใจตัวเอง แล้วกุหลาบแก้วจะมีวันยกโทษทั้งหมดให้กับเขาไหม ต้องติดตาม ------------------- คำโปรย “อย่านะ อย่าทำอะไรฉันนะ” เธอขลาดกลัว เบียดตัวเองชิดกับฝาเรือนเข้าไปใหญ่ “โธ่... นี่เธอคิดว่าฉันจะพิศวาสเธอเหรอ เธอมันขยะอาจม เธอมันเป็นสิ่งของสกปรก ก็เหมือนจิตใจชั่วๆ ของพ่อเธอนั่นแหละ” “พ่อฉันไปทำอะไรพวกคุณ” คำว่าพ่อ ทำให้หญิงสาวสวนคำออกไปในทันที หญิงสาวฉุกคิด ธุรกิจของคุณพ่อมากมาย อาจจะไปสะดุดขาใครเข้าไปก็ได้ จึงทำให้เรื่องมันลามปามมาจนเกิดเรื่องกับเธอ “จะให้สาธยายก็คงไม่จบหรอก แต่คนชั่วๆ มันก็ต้องได้รับผลตอบแทบแบบสาสม” “นี่คุณฉันไหว้ละ ฉันขอร้อง อย่าทำอะไรฉันเลย ปล่อยฉันไปเถอะ หากคุณพ่อรู้ว่าฉันหายตัวไป แล้วทุกอย่างจะเป็นเรื่องใหญ่” หญิงสาวไหว้เขาปลกๆ น้ำตาเริ่มนองหน้าอีกครั้ง “หนึ่งชีวิตแลกกับหนึ่งชีวิตมันคุ้มสุดๆ แล้ว ถ้าฉันกลัว ฉันคงไม่จับเธอมาหรอก” “คุณจะเอาอะไร เงินทองของพ่อฉันมีมากมาย คุณบอกมาเลย นะคุณ ฉันขอร้องละ” “เงินที่ได้มาจากการโกงกิน คดโกงคนอื่นมาน่ะเหรอ เอาไว้เผาพ่อของเธอเถอะ” คำว่าเงินมันเหมือนกับแทงเข้าไปในหัวใจของกัมปนาท เขาทำท่าโกรธเกรี้ยวเธอขึ้นมาอีก สองฝ่ามือประกบลงไปที่หัวไหล่ของหญิงสาว สายตาจ้องมองเธอเขม็ง “เงินมันซื้อไม่ได้ทุกอย่างหรอกนะ รู้เอาไว้ซะด้วย” ------------------- อ่านแล้วฝากติชมผลงานด้วยนะคะ ขอบคุณที่รักกัน
ปัง...
เสียงปืนที่ดังก้องกัมปนาทสะท้านสะเทือนนั้น ทำให้ผู้ที่นั่งอยู่ในบ้านต่างหันมามองหน้ากันโดยอัตโนมัติ
“นั่นเสียงอะไร”
สายตาทุกคู่จ้องมองขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ก่อนจะวิ่งกรูขึ้นไปบนนั้นเหมือนนัดหมาย เสียงกรีดร้องและการร่ำไห้โหยหวนดังขึ้น
เกตุวดีเข่าทรุดลงไปกับพื้นแข้งขาไม่มีเรี่ยวแรง จ้องมองภาพตรงหน้าแบบไม่เชื่อสายตา
“คุณพี่ ทำไมทำแบบนี้ โฮ...” แล้วเธอก็ปล่อยโฮออกมาเสียงดังแบบไม่อายใคร ๆ
วี๊ด... บึ้ม... มือถือของกัมปนาทดังสนั่น
เคร้ง... ช้อนในมือของคุณแจ่มจันทร์ร่วงลงไปกระทบกับจานแบบไม่ได้ตั้งใจ นางตกใจมากกับเสียงมือถือของลูกชาย
“ทำไมต๊ะใช้เสียงโทรศัพท์แบบนี้” คุณแม่แว้ดขึ้น
กัมปนาทหัวเราะพร้อมยกหน้าขึ้นมายิ้มให้กับแม่
“เปลี่ยนเสียงซะใหม่เถอะ ทำไมใช้เสียงแบบนี้นะ แล้วก็เปิดซะดังเชียว แม่ตกอกตกใจหมด” นางมองค้อน
“แม่ครับ เวลาทำงานเพลิน ๆ ในไร่ในสวน อยู่ในรีสอร์ตเนี่ย มันไม่ได้ยินเสียงเลยนะครับ บางทีก็ไม่ได้รับสายสำคัญ ๆ ไปเลย” พูดกลั้วเสียงหัวเราะ แต่เมื่อเห็นเป็นเบอร์ของบ้านของพ่อก็ชะงัก หันไปมองสบตากับแม่อย่างเกรงอกเกรงใจ
“พ่อแกโทร. มาละสิ ทำไมไม่รับล่ะ” แม่ว่าให้
กัมปนาทรีบกดรับสาย
“สวัสดีครับ”
“โฮ...” เสียงร้องไห้ดังลอดเข้ามา ชายหนุ่มชะงักไปนิดหนึ่ง
“ใครเป็นอะไร” เขาถามกลับไปในทันที
“คุณต๊ะคะ คุณพ่อเสียแล้วค่ะ ท่านสิ้นแล้วค่ะ” เสียงของป้าสมัยดังขึ้น
“หา! อะไรนะ ใครเสีย คุณพ่อเหรอ ท่านเป็นอะไร” น้ำเสียงร้อนรน หัวใจบีบแรง
คุณแจ่มจันทร์แขนขาพลอยอ่อนแรงทำช้อนร่วงลงไปในจานไปด้วย รีบขยับตัวเข้ามาหากัมปนาท มองหน้าลูกชายแบบอยากรู้และตั้งใจฟัง
“คุณท่านยิงตัวตายค่ะ ท่านยิงตัวตายค่ะ ฮือ...” ป้าสมัยร้องไห้เสียงดังจนไม่ต้องเอาหูแนบ สองแม่ลูกมองหน้ากันทันที
“อะไรกัน มันเกิดอะไรขึ้น ไม่จริงใช่ไหม ป้าครับอย่ามาล้อผมเล่นนะครับ” เขาตกใจมือสั่น หน้าซีดไปหมดแล้ว นึกไปถึงใบหน้าของคุณพ่อที่เจอกันครั้งล่าสุดเมื่อสองเดือนก่อน ใบหน้าของท่านดูซีดเซียวและดูร่างกายซูบผอมลง เป็นอาการของคนเครียดและคิดมาก แต่ท่านก็ไม่ยอมเล่าอะไรให้เขาฟังเลย ในสายมีเสียงไซเรน และเสียงดังของชายฉกรรจ์ดังลั่นเลื่อนไปหมด
“ป้าครับ ผมจะรีบไป อย่าให้ใครทำอะไร หรือเคลื่อนย้ายร่างของคุณพ่อนะครับ จนกว่าผมจะไปถึง” เขารีบวางสาย
“ใครเป็นอะไรต๊ะ เกิดอะไรขึ้น บอกแม่มาซิ” คุณแจ่มจันทร์ถามด้วยความร้อนใจ ทั้งรู้สึกใจหายแวบ ๆ ยกมือขึ้นจับแขนลูกชายเขย่าเบา ๆ
“แม่ครับ คุณพ่อฆ่าตัวตาย ป้าสมัยบอกว่าคุณพ่อตายแล้ว”
“คุณพระ” คุณแจ่มจันทร์ยกมือขึ้นทาบอก ส่ายสั่นหน้าแบบไม่เชื่อว่าสิ่งที่ได้ยินคือเรื่องจริง ทรุดหลังลงไปกับพนักพิง
“ไม่จริง... ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ คุณพ่อจะทำแบบนั้นทำไม” นางพร่ำพรรณนา
“ผมจะไปดูให้เห็นกับตาครับ คุณแม่รอฟังข่าวอยู่ที่นี่นะครับ”
กัมปนาทจับมือของแม่เอาไว้แน่น ถึงแม้พ่อกับแม่จะแยกทางกันแล้ว แต่สุดท้ายจะโกรธเกลียดกันแค่ไหน แต่ก็เป็นคนเคยรักกัน
คุณแจ่มจันทร์ร้องไห้น้ำตาไหลรินออกมาช้า ๆ นึกไปถึงความดีต่าง ๆ ของอดีตสามีที่เคยทำร่วมกันมาก็ร้องไห้หนัก
“ผมจะไปหาพ่อนะครับแม่”
“จ้ะลูก ได้ความยังไง ส่งข่าวมานะต๊ะนะ โธ่... ไม่น่าเลย ทำไมคุณทำแบบนี้”
ท่านพูดได้แค่นั้น ส่วนกัมปนาท หัวใจโบยบินไปถึงบ้านของคุณพ่อแล้ว
จากสระบุรีไปที่บ้านเมืองนนท์ฯ ของคุณพ่อก็ใช้เวลาพอสมควร เมื่อไปถึง ภาพความโกลาหลต่าง ๆ ก็ยังปรากฏ
กฤตนันท์น้องชายต่างมารดาของกัมปนาทนั่งกอดประคองคุณเกตุวดีผู้เป็นแม่ที่ร้องไห้เป็นลมพับไปหลายรอบแล้วอยู่ในอ้อมแขนน้อย ๆ ของเขา
“พี่ต๊ะ” เขาโผเข้าหาพี่ชายแล้วกอดทันที กัมปนาทกระชับอ้อมแขนมองไปรอบ ๆ ก่อนจะสบตากับคุณเกตุวดีที่ตอนนี้ร้องไห้โฮหนักขึ้นไปอีกเมื่อเห็นใบหน้าของกัมปนาท
“คุณน้า...”
“ต๊ะ ไม่มีแล้ว คุณพ่อไม่มีแล้ว ฮือ...”
กัมปนาทรีบผละออกจากตัวน้องชาย วิ่งขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านในทันที ภาพที่เห็นตรงหน้า ร่างของคุณกำพลมีเลือดไหลอาบไปทั้งใบหน้าที่เอียงคอตก มันสมองกระจายเปรอะไปตามเนื้อโซฟาที่เขานั่ง สองแขนแนบทิ้งไปกับลำตัว นัยน์ตายังเบิกกว้าง
ชายหนุ่มถลาเข้าไปหาพ่อทันที ตำรวจรีบกันตัวเขาเอาไว้ เพราะกำลังทำงานกันอยู่ เขาเข่าทรุดลงไปนั่งกับพื้นตรงนั้น น้ำตาของลูกผู้ชายไหลอาบสองแก้ม มองภาพของพ่อที่น่าสมเพชเวทนาเป็นที่สุด ร้องไห้อย่างที่ไม่เคยร้องมาก่อนโดยไม่อายใคร ๆ
สารวัตรที่เดินเข้ามาคุยกับกัมปนาทวิเคราะห์ตามหลักฐานที่มี
“จากวิถีกระสุน และเขม่าดินปืน เสี่ยกำพลฆ่าตัวตายจริง ๆ ครับ ไม่ได้เกิดจากการลอบสังหาร”
ทุกคนต่างยอมรับข้อนี้โดยดุษณี เพราะมันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ
ทำไมคุณพ่อถึงทำแบบนี้ครับ ทำไม? คำถามที่มีในหัวมากมายเกี่ยวกับพ่อของเขา ท่านทำสิ่งที่ไม่น่าจะทำ กัมปนาทช็อกมาก ๆ กับเรื่องนี้
บทที่ 1 ล้มเหลว
13/08/2024
บทที่ 2 งานศพ
13/08/2024
บทที่ 3 น่าเสียใจ
13/08/2024
บทที่ 4 แก้แค้น
13/08/2024
บทที่ 5 ให้สาสม
13/08/2024
บทที่ 6 ไม่... ได้โปรดอย่าทำแบบนี้
13/08/2024
บทที่ 7 อย่าใส่ร้ายกัน
13/08/2024
บทที่ 8 เธอต้องถูกลงโทษ
13/08/2024
บทที่ 9 เกลียด
13/08/2024
บทที่ 10 ฆ่าฉันเสียสิ
13/08/2024
บทที่ 11 เป็นไปไม่ได้
13/08/2024
บทที่ 12 ใจเย็น ๆ
13/08/2024
บทที่ 13 เครียด
13/08/2024
บทที่ 14 มันน่ากลัว
13/08/2024
บทที่ 15 เกินไปแล้วนะ
13/08/2024
บทที่ 16 คนสารเลว
13/08/2024
บทที่ 17 ที่ไหน
13/08/2024
บทที่ 18 ไม่รัก ไม่ผูกพัน
13/08/2024
บทที่ 19 ต่อต้าน
13/08/2024
บทที่ 20 ฤทธิ์เยอะ
13/08/2024
บทที่ 21 คนนิสัยแย่ๆ
13/08/2024
บทที่ 22 อย่าทำตัวมีปัญหา
13/08/2024
บทที่ 23 ผมทำเพื่อทุกคน
13/08/2024
บทที่ 24 มืดมน
13/08/2024
บทที่ 25 งอน
13/08/2024
บทที่ 26 ไอ้คนบ้า
13/08/2024
บทที่ 27 แม่อุ้มหลาน
13/08/2024
บทที่ 28 ดูห่วงใย
13/08/2024
บทที่ 29 ขโมยจูบ
13/08/2024
บทที่ 30 คนใจร้าย
13/08/2024
บทที่ 31 คนผิด!
13/08/2024
บทที่ 32 มีความต้องการ
13/08/2024
บทที่ 33 มะเร็ง
13/08/2024
บทที่ 34 จุดจบ
13/08/2024
บทที่ 35 กัดไม่ปล่อย
13/08/2024
บทที่ 36 ไม่หมดกรรม
13/08/2024
บทที่ 37 ผูกใจเจ็บ
13/08/2024
บทที่ 38 มีเมีย
13/08/2024
บทที่ 39 สลดในหัวใจ
13/08/2024
บทที่ 40 ขอให้สมหวัง
13/08/2024
หนังสืออื่นๆ ของ คุณธิดา
ข้อมูลเพิ่มเติม