เขาคือตัวร้ายที่ไม่มีใครต้องการ เลือกหญิงสาวก็เพื่อเป็นตัวแทนอีกคน แต่สุดท้ายแล้วทำร้ายเธอไปเท่าไร พอเธอหอบลูกเขาหนี เขาก็แทบเป็นหมาบ้าตัวหนึ่ง!! พบบทรักที่ร้อนแรงกว่า ทั้งบ้าเถื่อน ทั้งเลือดสาดกระเซ็น พระเอกที่ขึ้นอย่างเสือลงอย่างโบ้ ***************** ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาแม้แต่เครื่องทำความอุ่นในห้องก็เหมือนจะไม่ได้ผล ความเย็นยะเหยือกบนกายเธอนั้นกำลังถูกมือสากลากไล้ตั้งแต่สะโพกเลื่อนขึ้นมาจนถึงเอวคอดเขาโน้มลงจูบหน้าท้องที่แบนราบ ใช้ริมฝีปากหยาบนั้นจูบสัมผัสผิวรอบสะดือเหมือนหยอกล้อมืออุ่นร้อนนั้นกลับไม่แตะส่วนใดของเธอสักนิด เมญ่าลืมตามองเขาที่เงยหน้ามาสบตาเธอพอดี แววตานั้นดูร้ายกาจเมื่อกำลังต้องการให้เธอพูดว่าให้เขาทำต่อหรือหยุดแค่นี้ หญิงสาวสัมผัสถึงลมอุ่นตรงร่องอกมือบางก็กำผ้าปูแน่นบีบรั้นจนแทบทนไม่ไหว กายด้านล่างก็ขยับไปมากระสับกระส่าย เขาที่นิ่งมานานเมื่อเห็นแววตาเธอเหมือนคนใกล้ทนไม่ไหวก็ถาม “ให้ฉันทำต่อไหม” พูดจบก็ใช้มือแตะที่หน้าอก เจ้าของร่างสะดุ้งเฮือกขึ้นตัวลอยเขาก็ยกหนีทันที สายตาเธอมองมือเขาอย่างเสียดายปากเลยยอมพูด “ช่วยฉันหน่อยค่ะ ฉันทนไม่ไหวแล้ว” ปากเธอยอมหลุดพูดออกมาจนได้ เป็นเรื่องหน้าอายเหลือเกินแต่ตอนนี้ร่างกายเธอร้อนผ่าวไปทั้งร่าง “ไม่กลัวฉันแล้ว” แน่นอนว่าเขาจับอาการเธอได้ตั้งแต่ที่โรงแรมจนมาถึงในรถและตอนที่แกล้งเมาอยู่ด้านล่างนั้นอีก ลูเฟียมองหญิงสาวร่างกายนุ่มนั้นชวนหลงใหลอย่างขย้ำให้รู้แล้วรู้รอด แต่เพราะเธอเห็นปากแข็งและไม่ยอมอ่อนข้อให้เขา เขาก็เลยต้องเล่นเกมใครทนไม่ไหวก่อนกันตอนนี้ ถามว่ากลัวเขาไหมเธอก็ต้องตอบว่ากลัวแน่นอน เพียงแต่ร่างกายที่สมบูรณ์แบบตรงหน้านั้น หากปฏิเสธตอนนี้ใครรู้ก็ต้องบอกว่าเธอ “โง่” ที่สุด แน่นอนคนพวกนั้นต้องมาเห็นตอนที่เขาโกรธด้วย เพราะถ้าเห็นอย่างที่เธอเห็นคนพวกนั้นอาจจะไม่อยากให้เขาอยู่บนร่างแบบฉันตอนนี้แน่ “ฉันไม่กลัวและพร้อมแล้วค่ะ” พูดจบเธอก็ยกมือขึ้นผลักอกเขาให้ลงนอนจากนั้นเธอก็ขยับขึ้นอยู่บนตัวเขาสีหน้าและแววตานั้นเหมือนจะทนไม่ไหวอีกแล้ว!!
บทที่ 0 บทนำ
ลูเฟียวางมือถือที่มีรูปพวกเขาสองคนลงไป จากนั้นก็หันมอง คนเป็นพ่อที่ไม่ใช่พ่อแท้ ๆ จารมีน เพราะว่าพ่อจริง ๆ ของเขาก็คือ ดาริโอ ชายผู้ซึ่งถูกมาร์โกพ่อของเจด้าฆ่าตายด้วยมือต่างหาก
ก่อนหน้าที่เขาจะรู้ความจริงนั้น เขากับเจด้าค่อนข้างสนิทกันพอสมควร แต่พอรู้ว่าอีกฝ่ายฆ่าพ่อตัวเอง เขาก็ถอยห่างโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ
แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องยอมรับว่าเขารักเธอไปแล้ว และตอนนี้ ก็ยอมรับจริง ๆ ว่าไม่ว่าเขาจะพยายามเท่าไรหัวใจของเจด้าก็ไม่มีให้เขา อีกเช่นกัน
เสียงดนตรีที่กำลังกึกก้องอยู่เบื้องหน้าทำให้เขารู้สึกรำคาญใจ จึงลุกขึ้นมองไปยังกระจกตรงหน้าเพื่อมองไปยังนักท่องเที่ยวราตรียามค่ำคืนกำลังโยกย้ายสะบัดท่ามกลางแสงสีและแสงไฟ สายตาเขาสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่ง
รูปร่างท่าทางคล้ายกับเจด้าหญิงที่เขารักเหลือเกิน อีกฝ่ายกำลังโยกย้ายเต้นตามจังหวะด้วยชุดเดรสสั้นสีแดงเกาะอก ผู้ชายที่อยู่ใกล้เมื่อเห็นก็รีบไปคว้าเอวมากอด
แต่หญิงสาวแทนที่จะดีใจกลับโวยวายแล้วรีบผลักเขาออกจากตัว จากนั้นก็เดินโซซัดโซเซเดินได้ไม่นานก็รู้สึกรำคาญรองเท้าส้นสูง จึงถอดทิ้งแล้วเดินเท้าเปล่า
ลูเฟียรู้สึกถูกใจจึงยกมือเรียกเทเลอร์บอดีการ์ดรู้ใจ “ผู้หญิงคนนั้นพาไปที่คลับเฮาส์ส่วนตัวด้วย”
“ครับ” เทเลอร์รับคำจากนั้นก็รีบทำตามคำสั่ง อันที่จริงถ้าเธอได้สติไม่เมาก็คงจะยากหน่อย แต่นี่พอพวกเขาขวางทางคิดจะปิดปากหญิงสาวก็ล้มหมดสติพอดี
จังหวะทุกอย่างมันได้ และพวกเขาก็ทำงานสบายที่สุดเท่าที่เคยทำมาเลยด้วยซ้ำ ไม่นานหญิงสาวก็ถูกพาไปยังคลับเฮาส์ส่วนตัวของนายที่อยู่ใกล้แม่น้ำแซนด์
เมญ่าลืมตาขึ้นด้วยความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาไต่ตามตัว สมองตอนนี้ของเธอรู้สึกปวดตึบทั้งศีรษะ จำได้ว่าตัวเองกำลังอยู่ในผับแล้วถูกคนลวนลาม จึงออกมาข้างนอกคิดจะสูดอากาศ
แล้วเธอมาทำอะไรตรงนี้บนเตียงนุ่มที่ตอนนี้มีผู้ชายอยู่บนตัว!!!
“คุณทำอะไรน่ะ” เมญ่าตกใจพูดภาษาไทยออกไปอย่างลืมตัว พอเห็นว่าเขาคล้ายคนฝรั่งเศสจึงพูดภาษาฝรั่งเศสแทน แต่อีกฝ่ายก็ยังนิ่งเงียบเธอจึงพูดภาษาอิตาลีต่อ
สุดท้ายเธอก็ใช้เรี่ยวแรงที่มีพยายามผลักเขาออก แต่มือหนาที่จับกดมือเธอลงบนเตียง แม้เธอพยายามแกะเท่าไรก็แกะไม่ออกนะสิ
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน” เธอเริ่มโมโหพอก้มมองสภาพตัวเองก็ยิ่งโมโหใหญ่ เพราะตอนนี้กางเกงในตัวจิ๋วลอยลิ่วจากเจ้าของแล้ว
“คุณจะทำอย่างนี้ไม่ได้ ฉันไม่ยอม” ไม่รู้จะภาษาไหนหาเหวอย่างไรตอนนี้เธอก็ไม่สน แต่เขาก็ไม่สนเช่นกันเมื่อยกตัวขึ้นแล้วถอดซิปกางเกง เธอที่หลุดจากมือเขาก็พยายามจะหนีเขาก็ใช้หัวเข่ากดขาเธอให้อยู่กับที่ ก่อนจะโน้มตัวลงมาแล้วใช้โซ่ที่อยู่บนหัวเตียงล็อกเอาไว้
“ชอบให้ใช้กำลังอยู่เรื่อย อยู่ดี ๆ ก็ไม่ได้ แต่บังเอิญฉันชอบแบบนี้ด้วยสินะ ดิ้นเลยดิ้นอีกสิ”
อีกฝ่ายพ่นภาษาฝรั่งเศสให้เธอก่อนตบท้ายด้วย “ผมชอบคนไทย” ที่เป็นภาษาไทยชัดเจน!!
ชอบคนไทยแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยไม่ทราบ “คนไทยมีทั่วปารีสคุณก็ไปฉุดคนอื่นสิไม่ใช่ฉัน”
“ไม่เอาฉันถูกใจเธอ แต่ถ้าพรุ่งนี้ก็ไม่แน่หลังจากฉันกินคุณหนำใจแล้ว”
“บ้า!!” เขาต้องสติไม่ดีแน่ ๆ แต่เธอตอนนี้ที่อยู่ในสภาพโดนขัง มือทั้งสองข้าง อยากจะหลุดให้พ้นมือเขาก็ไม่ได้เสียแล้ว
แถมตอนนี้อาวุธของเขาก็พร้อมรบชูช่อเท่าลำแขนเธอ ไม่สิรู้สึกว่าจะใหญ่กว่าด้วยซ้ำ ถ้าเธอโดนเจ้านั่นได้ตายศพไม่สวยแน่
“ไม่เอา ฉันจะแจ้งตำรวจถ้าออกไป”
“เชิญเลยเพราะตำรวจพวกนั้นล้วนรับเงินฉันทั้งนั้น”
บ้าไปแล้วแม้แต่ตำรวจก็พึ่งไม่ได้ “แถมดีไม่ดีถ้าคุณเดินออกไป ทั้งสภาพแบบนี้รับรองไม่ได้มีผัวคนเดียวแน่”
“ไอ้บ้า!!” เมญ่าพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นจากโซ่แต่ยิ่งดิ้นรนเท่าไรมันก็ยิ่งแน่นกว่าเดิม สุดท้ายแล้วก็เหนื่อยหอบเปล่า
เธอมองคนตรงหน้า หน้าตาก็ไม่เลวร้ายอะไร ส่วนเธอก็ถูกแฟน ที่คบกันมาหนึ่งปีหักหลังนอนกับเพื่อนสนิทอย่างเลือดเย็น มาถึงตอนนี้ เธอจะสนใจอะไรอีกในเมื่อมีเนื้อสเต๊กชิ้นงามให้มากินถึงที่
ขอสักคืน พรุ่งนี้แยกย้ายกันคนละทิศทางพวกเราก็คงไม่ได้มาพบเจอกันอีก พอคิดได้แบบนี้เธอก็เลยเลิกดิ้นรนให้เหนื่อย ทำให้คนที่อยากกินเธอรู้สึกพอใจ
“เข้าใจแล้วสินะ พูดง่าย ๆ แบบนี้สิฉันชอบ”
ชอบบ้านแกนะสิ รีบกินรีบกระแทกเข้ามาเร็ว ๆ เข้า เธอจะได้รีบกลับบ้านตัวเอง ง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว
ชายหนุ่มดูเหมือนจะมองเห็นสีหน้ารำคาญของอีกฝ่าย จึงยกขาเธอขึ้นแล้วใช้ท่อนเอ็นจ่อเข้าปากถ้ำ
“เดี๋ยว!!” เมญ่าห้ามอีกฝ่ายแล้วถามอย่างรวดเร็ว
“ไม่คิดจะเล้าโลมเลยหรือ”
ลูเฟียส่ายหน้า “ไม่จำเป็นฉันไม่จูบคนแปลกหน้า”
ไอ้บ้า!! ไม่จูบคนแปลกหน้าแต่เอากับคนแปลกหน้าได้ พูดจบเขาก็ใช้ท่อนเอ็นใหญ่กระแทกเข้าไปพรวดเดียว “อยากอยู่แล้วก็ไม่บอก”
บอกบ้านแกนะสิ เธอไม่ได้อยากเสียหน่อยเพียงแต่อาจจะเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์อาจจะยังคงอยู่ พอได้รับท่อนเอ็นที่ใหญ่เท่ากำปั้นเข้ามา เอวหนาขยับโยกได้ไม่ทันไรน้ำรักของเธอก็ไหลออกมา สามัคคีกับท่อนเอ็นใหญ่ช่วยให้เขารุกล้ำเข้ามามากขึ้น
มากขึ้นที่ว่าคือไม่ถึงครึ่งลำด้วยซ้ำ คนอะไรใหญ่เป็นบ้า แม้แต่แฟนเธอก็ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้ พวกเราคบกันก็จริงแต่เธอก็ไม่เคยยอมมอบสิ่งนี้ให้ พอคิดถึงแฟนสารเลวนั้นเธอก็คิดว่าในเมื่อหวงเอาไว้ก็ถูกหักหลังดังนั้นแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเล่นตัวอีก
คิด ๆ ไปแล้วโลกนี้ก็มีผู้ชายอีกเยอะ เธอจะได้กินผู้ชายไม่ซ้ำหน้า จะได้สมกับเวลาที่เสียไปถึงหนึ่งปี คนคิดประชดชีวิตเงยหน้ามองคนตรงหน้ามองเขาโยกเอวเร่งขึ้นเรื่อย ๆ
ปากไม่อยากร้องก็ต้องร้องเมื่อท่อนเอ็นทั้งหมดไล่พรวดเข้ามา ได้สำเร็จร่องรักของเธอแน่นจนเบียดขยับตัวไม่ได้ “อ๊ะ” เมญ่าส่งเสียง
ลูเฟียเหมือนชะงักเล็กน้อยเมื่อรู้สึกถึงความคับแน่น แต่เมื่อเห็นหญิงสาวจิกเกร็งครางเสียงต่ำเขาก็คิดว่าคงคิดมากไปเอง เขาคงไม่ใช่คนแรกของเธอแน่ ผู้หญิงแบบนี้ที่ยอมนอนกับคนแปลกหน้าจะไม่เคยได้อย่างไร จากนั้นก็ขยับโยกเอวเข้าใส่ร่องรักที่คับแน่นเสียดสีจนเขารู้สึกพอใจ ไม่นานน้ำรักก็ไหลออกมาหล่อลื่นให้ท่อนเอ็นใหญ่ของเขาขยับตัวได้คล่องขึ้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่หยุดพร้อมกับเอวโยกเข้าออกจนเมญ่ารู้สึกว่ากระดูกบาง ๆ ของเธอจะหักเสียตอนนั้น
เมื่ออีกฝ่ายร่วมมือร่วมใจ ลูเฟียก็ปลดโซ่ออกให้ตอนแรกเมญ่ารู้สึกดีใจที่เป็นอิสระ แต่เปล่าเลยเขากลับอุ้มเธอไปยังระเบียงกดเธอให้จับระเบียงเอาไว้แล้วยกสะโพกขึ้นสูง
“เดี๋ยวคนเห็น”
“แล้วยังไงฉันไม่สน”
เขาไม่สนแต่เธอสน สายตาเธอมองไปยังตึกสูงตรงหน้าไม่รู้ว่าตอนนี้มีคนเห็นหนังสดที่เธอแสดงกี่พันคนกัน ปากคิดห้ามปรามแต่เขาก็รู้จังหวะโยกใส่ท่อนเอ็นเข้าไปจากนั้นก็ใช้มือจับหน้าอกบีบนวดคลึงให้เธอคล้อยตาม
อยากจะหยุดก็หยุดไม่ได้ อยากห้ามแต่ใจกลับต้องการท่อนเอ็นของเขา อยากให้เขาเร่งความเร็วขึ้นอีก ขึ้นอีก ขึ้นอีกจนเธอหายใจไม่ออก จากนั้นก็ตายบนอกเขา
สุดท้ายแล้วเขาก็จับเธอผลักเข้ากำแพงด้านข้างจากนั้นก็ยกเธอขึ้นวางบนเก้าอี้ที่วางอยู่ใกล้กัน เอวหนาที่ยังคาท่อนเอ็นใหญ่อยู่ก็ใช้นิ้วสอดเข้าไปอีกรู!!
“ไม่เอา!!” เมญ่าร้องห้ามอีกฝ่าย แต่อีกคนก็ไม่ได้สนใจ ใช้นิ้วสอดลงไปทีละนิด “ไม่เคยละสิ”
เคยบ้านคุณนะสิ ใครเขาทำแบบนี้กันแต่แล้ว “โอ๊ยเจ็บ” นิ้วหนาสอดลงไปเต็มนิ้ว เขาดึงท่อนเอ็นออกแล้วจ่อเข้ารูด้านหลัง
เมญ่าสะดุ้งคิดหนีเขาก็ผลักเธอลงไปกับพื้นระเบียงจากนั้นก็จ่อ ท่อนเอ็นลงไปหมายคิดจะเอารูที่หมายปอง
“ไม่เอาฉันไม่เคย” เมญ่ายอมขอร้องเขาทั้งน้ำตา
ลูเฟียที่เห็นน้ำตาเธอก็นึกถึงใครบางคน จึงยอมหยุดสิ่งที่ตัวเอง จะทำ จากนั้นก็ดึงแขนเธอขึ้นผลักเธอลงเตียงอีกครั้ง
“เรียกตัวเองว่าเจน”
หา!! เธอคิดว่าตัวเองคงสติไม่ดีที่คิดนอนกับคนจับตัวมา เขาต่างหากที่สติไม่ดีคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงอีกคน
“ไม่”
จบคำว่าไม่ลูเฟียก็ใช้มือบีบคางเธอจนแน่น “พูดอีกครั้งสิว่ายังไงนะ”
ตอนนี้กรามเธอแทบจะหักแล้ว “เจน” ถ้าไม่ยอมเขาคงถอนฟันเธอหมดปาก
“ดีแล้วร้องเรียกตัวเองว่าเจน”
อยากให้เธอเป็นคนอื่นได้เธอจะจัดให้ “อ๊ะ” เอวหนาที่กระแทกเข้ามาทำให้เธอร้อง จากนั้นก็เอ่ยปากประชดคนตรงหน้า “เจนเจ็บ” น้ำเสียงอ่อนลงเหมือนกำลังขอความเห็นใจ
ส่วนเขาเองก็ตกใจเล็กน้อยก่อนจะก้มลงจูบเธอ ไหนบอกว่าไม่จูบคนแปลกหน้า แต่แล้วตอนนี้หมายความว่าอย่างไร
หรือเขาคิดว่าตัวเองกำลังจูบผู้หญิงที่ชื่อเจนอยู่ ริมฝีปากสากลากริมฝีปากนุ่มก่อนจะเลื่อนมายังซอกคอ เธอก็ได้ยินเสียงเขาเอ่ยออกมา
“เจนผมรักคุณ” แต่ทำไมคุณถึงรักคนอื่น พอคิดได้ก็เงยหน้าขึ้นจากนั้นก็บีบคอ!!!
เมญ่าจะตายกับคนอารมณ์แปรปรวนตรงหน้า เดี๋ยวก็ทำเป็นรักมาก เดี๋ยวก็ทำเป็นแค้นมาก ถ้าเธอตายวันนี้ตอนนี้ก็ไม่ต้องสงสัยว่าใครจะพบตัว แน่นอนว่าเขาคงโยนเธอลงแม่น้ำแซนด์โดยไม่ไยดีแน่นอน
บทที่ 0 บทนำ
20/09/2024
บทที่ 1 No.1
20/09/2024
บทที่ 2 No.2
20/09/2024
บทที่ 3 No.3
20/09/2024
บทที่ 4 No.4
20/09/2024
บทที่ 5 No.5
20/09/2024
บทที่ 6 No.6
20/09/2024
บทที่ 7 No.7
20/09/2024
บทที่ 8 No.8
20/09/2024
บทที่ 9 No.9
20/09/2024
บทที่ 10 No.10
20/09/2024
บทที่ 11 No.11
20/09/2024
บทที่ 12 No.12
20/09/2024
บทที่ 13 No.13
20/09/2024
บทที่ 14 No.14
20/09/2024
บทที่ 15 No.15
20/09/2024
บทที่ 16 No.16
20/09/2024
บทที่ 17 No.17
20/09/2024
บทที่ 18 No.18
20/09/2024
บทที่ 19 No.19
20/09/2024
บทที่ 20 No.20
20/09/2024
บทที่ 21 No.21
20/09/2024
บทที่ 22 No.22
20/09/2024
บทที่ 23 No.23
20/09/2024
บทที่ 24 No.24
20/09/2024
บทที่ 25 No.25
20/09/2024
บทที่ 26 No.26
20/09/2024
บทที่ 27 No.27
20/09/2024
บทที่ 28 No.28
20/09/2024
บทที่ 29 No.29
20/09/2024
บทที่ 30 No.30
20/09/2024
บทที่ 31 ตอนพิเศษ
20/09/2024
บทที่ 32 ตอนพิเศษ
20/09/2024
บทที่ 33 เจ้าพ่อแดเนียล
20/09/2024
หนังสืออื่นๆ ของ จิรัฐติกาล
ข้อมูลเพิ่มเติม