ในคืนวันศุกร์ที่สายฝนพรำ พร้อมเทกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย ฟ้ายังร้องครืน ๆ แถมมีสายฟ้าสีส้มแสดที่ฟาดลงมาในบางครั้งพร้อมเสียงดังเปรี้ยงปร้าง

แม้บรรยากาศในคืนนี้เหมือนฝนฟ้าจะไม่เป็นใจให้ใครได้ออกไปเที่ยวเตร่ที่ไหน แต่ทว่าในผับแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่กลางเมืองหลวงกลับอัดแน่นไปด้วยผู้คนจำนวนมาก โดยพวกเขาไม่ได้แคร์ว่าฝนฟ้าจะมาหรือไป

เสียงเพลงที่ดีเจหนุ่มหน้าตาดีราวกับหลุดออกมาจากซีรีส์เกาหลี เปิดดังอึกทึกครึกโครมเร้าใจ นั่นทำให้เหล่าหนุ่มสาวนักเที่ยวต่างเต้นตามจังหวะอย่างพร้อมเพรียง รวมทั้งกลุ่มหนุ่มสาวนักศึกษาปีห้าจากคณะสถาปัตยกรรมที่กำลังจะเรียนจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังระดับประเทศก็เช่นกัน

พวกเขาขยับไปตามจังหวะอย่างเมามันสนุกสนาน ยกเว้นเพียง ‘วุ้นเส้น’ สาวร่างอวบอัดที่เอาแต่นั่งมองคนโน้นคนนี้อย่างเบื่อหน่าย

วุ้นเส้นเป็นเด็กเรียนตัวท็อปที่ใส่แว่นตาหนาเตอะ แต่หากแม้นพิศมองใบหน้าผ่านกรอบแว่นแล้วจะเห็นได้ว่าหญิงสาวนั้นน่ารักจิ้มลิ้มไม่แพ้ใครเลยทีเดียว

แม้รูปร่างอวบอัด แต่วุ้นเส้นกลับมีอก เอว สะโพกอย่างที่ควรจะมี เสียดายที่เธอกลับชอบแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าตัวหลวมโคร่งเพื่อปกปิดอำพรางเพราะขาดความมั่นใจ นั่นยิ่งทำให้ภาพลักษณ์ของเธอคือเด็กเนิร์ดดี ๆ นี่เอง

แม้เธอจะมีเอวคอดกิ่ว แต่เธอกลับคิดว่าหน้าอก และต้นขาของเธอมันใหญ่เกินไป ความมั่นใจในการแต่งตัวเลยกลายเป็นศูนย์ แต่ในวันนี้กลับแตกต่างออกไป เพราะวุ้นเส้นถูกเพื่อนสาวอย่างขิงจับแปลงโฉมจนทุกคนจำเธอแทบไม่ได้

‘อย่าเพิ่งคิดว่าตัวเองไม่สวย ให้ลองแต่งหน้าแต่งตัวดูก่อน’

นั่นล่ะสิ่งที่เพื่อนบอก แล้วเป็นไงล่ะ วันนี้ยายขิงจัดสรรทุกอย่างให้จนเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เรียกว่าสวยเช้งตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยทีเดียว

แม้จะสวยขึ้นผิดหูผิดตา แต่วุ้นเส้นก็รู้สึกว่ามันไม่เป็นตัวของตัวเองอยู่ดี เธอไม่ชอบเปิดเผยผิวกายที่ขาวเกินไปให้ใครเห็น อีกทั้งไม่มั่นใจในก้อนอกกลมโตที่แม่ให้มาจนมากล้น

ส่วนแว่นหนาเตอะที่ใส่นี่ก็เพราะสายตาเธอสั้นมาก และเธอเคยลองใส่คอนแทคเลนส์แล้วแต่พบปัญหาเกือบทำตาบอดเมื่อเธอดันลืมถอดมันตอนเข้านอน เธอเลยคิดว่าใส่แว่นก็ไม่เห็นเป็นไร อย่างน้อยก็ปลอดภัยกว่ากันตั้งเยอะ

เสื้อสายเดี่ยวสีดำทรงเอที่เธอสวมใส่ยิ่งขับผิวขาวอมชมพูให้ยิ่งมีออร่าเปล่งประกาย กระโปรงยีนส์สั้นที่เพื่อนจัดหามาให้ อีกทั้งแว่นตาที่เวลานี้อันตรธานหายไปเหลือไว้เพียงดวงตากลมโตภายใต้คอนแทคเลนส์สีน้ำตาลอมเทาที่กำลังฮิต รวม ๆ แล้วทำให้เธอดูดีจนเพื่อนหลาย ๆ คนจำแทบไม่ได้ และเอ่ยชมกันเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘สวย’

หญิงสาวจิบเหล้าเคล้าดนตรีที่เวลานี้เปลี่ยนมาเปิดเพลงเบา ๆ มองซ้ายมองขวาหาคนที่เธอยังไม่เห็นเขานับตั้งแต่เข้ามา กระทั่งสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงโปร่งที่กำลังเต้นแนบชิดกับสาวสวยคนหนึ่งเข้าพอดี

เขาคงเจอคนสวยคนนั้นที่ผับ คนหน้าตาดีอย่างเขาย่อมมีสาว ๆ เข้าหาเป็นเรื่องธรรมดา ตลอดหลายปีมานี้เธอเห็นจนชินตาเสียแล้ว

หญิงสาวได้แต่มองคนทั้งคู่ที่กำลังยืนพะเน้าพะนอคลอเคลียกันนิ่ง กระทั่งเขาหันมาสบตากับเธอ ก่อนจะยกยิ้มให้เพียงครู่ แล้วหันไปสนใจกระซิบกระซาบบางอย่างกับสาวสวยตรงหน้าต่อ

วุ้นเส้นเบือนหน้าหนีภาพนั้น แต่แล้วก็อดที่จะหันกลับไปมองคนทั้งคู่อีกครั้งไม่ได้ ภาพที่เขายกเครื่องดื่มที่ผู้หญิงคนนั้นยื่นให้ขึ้นดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าจนหมดอย่างเอาอกเอาใจ ยิ่งได้เห็นยิ่งรู้สึกบาดตาบาดใจอย่างไรพิกล

เธอคงไม่มีโอกาสได้เป็นอย่างผู้หญิงคนนั้น แค่คิดก็ได้แต่บอกตัวเองให้เจียมเนื้อเจียมตัว

บรั่นดีในมือถูกยกขึ้นมาจิบจนหมดแก้วในคราวเดียว ก่อนจะวางแก้วลงพร้อมยิ้มขันให้ตัวเองที่ริอ่านแอบชอบผู้ชายแม้รู้ทั้งรู้ว่าคนอย่างเขาไม่มีวันหันมามองเธอ

“เฮ้อ เลิกคิด ๆ ว่าแต่ตอนนี้ยายขิงหายไปไหนเนี่ย”

วุ้นเส้นพรูลมหายใจออกมา ก่อนจะบ่นพึมพำเสียงแผ่ว เวลานี้เธอนั่งเมาเหงา ๆ อยู่คนเดียว ไม่รู้ยายขิงเพื่อนรักหายหัวไปเมากับกลุ่มเพื่อนกลุ่มไหนเสียแล้ว เธอมองหาเท่าไรก็ไม่เห็น นี่ถ้าอนาวิลเพื่อนสนิทอีกคนมาด้วยก็คงดี เธอคงไม่เหงาเพราะเธอมั่นใจว่าอนาวิลจะไม่ทิ้งเธอไปสนุกกับใครเหมือนยายขิงซึ่งพร้อมจะทิ้งเธอไปสนุกกับคนอื่น ๆ ได้ทุกเมื่อ

“ยายขิงนะยายขิง เมาแล้วทิ้งกันเฉยเลย”

บ่นก่อนสอดส่ายสายตามองไปรอบ ๆ อีกครั้งแล้วก็ตกใจเมื่อจู่ ๆ หนุ่มหล่อ สูงยาวเข่าดีอย่างแทนไทมายืนอยู่ใกล้ ๆ เธอตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้

“แทน”

เขายิ้มแล้วโน้มใบหน้าอันหล่อเหลาที่ทำให้ใจเธอหวั่นไหวมานานหลายปีเข้ามาใกล้ เธอมองเขาจนตาพร่า

“วันนี้วุ้นสวยจนแทนจำแทบไม่ได้”

“.....”

สิ้นคำนั้นแก้มกลม ๆ กลับเปลี่ยนเป็นสีแดงแปร๊ด ไม่รู้เพราะฤทธิ์เหล้าหรือเพราะคำหวานหูนั่นกันแน่ และยิ่งเขาเข้ามาใกล้ยิ่งทำให้เธอประหม่า แต่ใด ๆ กลับไปเธอต้องให้รางวัลยายขิงเพื่อนรักที่ประทานความสวยนี้มาให้

“เมาแล้วเหรอ นั่งยิ้มแก้มแดงเชียว”

คนใจเต้นตึกตัก ที่เริ่มเมาจริง ๆ ดั่งเขาว่าพยักหน้าหงึกหงัก แล้วตอบไปอย่างประหยัดถ้อยประหยัดคำ

“อือ วุ้นคงเมาแล้วจริง ๆ นั่นแหละ”

นี่เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวริอ่านดื่มเหล้า ใครว่าเด็กเรียนสถาปัตยกรรมจะต้องดื่มเหล้าเก่ง ยกเว้นเธอไว้คนหนึ่งล่ะ เธอมั่นใจว่าเธอมันเป็นพวกคอแป๊บ นี่ดื่มไปแก้วเดียวก็รู้สึกมึนหัวไปหมดแล้ว แถมร่างกายยังเคลื่อนไหวได้ช้าลงเรื่อย ๆ ซึ่งช่างแตกต่างจากหัวใจที่กำลังเต้นกระหน่ำอย่างรุนแรง ยิ่งเมื่อใบหน้าของของแทนไทขยับมาอยู่ใกล้ ใกล้แค่ฝ่ามือกั้น ขืนอยู่อย่างนี้นาน ๆ เธอคงได้หัวใจวายตายแน่ ไม่เป็นการดี ต้องชิ่งหนีคงจะดีต่อใจมากกว่า

“วุ้นว่าวุ้นกลับก่อนดีกว่า ขืนอยู่ต่อได้เมาหลับคาผับแน่ ๆ ไปก่อนนะแทน”

เอ่ยตัดบท ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้บาร์แล้วรีบเดินไปบอกลาเพื่อนคนอื่น ๆ โดยไม่หันกลับไปมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่มีอิทธิพลต่อหัวใจของตนอีก

“ทุกคนวุ้นกลับก่อนนะ อ้อขิงอยู่นี่เอง วุ้นกลับก่อนนะขิง”

บอกไปก็เท่านั้น ดูจากสภาพเมาหัวราของทุกคน รวมทั้งยายขิงเพื่อนสนิทของเธอแล้วท่าจะเมาหนักกว่าเธอเสียอีก คงไม่มีใครรับรู้การมีอยู่หรือจากไปของเธอแน่

วุ้นเส้นจึงตัดสินใจเดินฝ่าผู้คนออกไปจากผับเพื่อเรียกแท็กซี่กลับคอนโดตามลำพัง เธอไม่ต้องห่วงขิงเพราะขิงมีคนจากที่บ้านคอยตามดูแลอยู่แล้ว ดังนั้นเธอต้องห่วงตัวเองก่อน

เมื่อออกมาจากผับปรากฎว่าบริเวณภายนอกชุ่มฉ่ำเจิ่งนองไปด้วยน้ำฝนที่น่าจะเพิ่งหยุดตก เสียงอึกทึกครึกโครมภายในผับทำให้วุ้นเส้นไม่รู้เลยว่าที่ผ่านมาฝนตกไปห่าใหญ่แล้ว วุ้นเส้นแหงนมองท้องฟ้าที่ยังมืดดำ ก่อนจะเร่งฝีเท้าก้าวไปยังถนนหน้าผับหมายจะเรียกแท็กซี่สักคัน

“แทนไปส่งนะวุ้น”

แต่ยังไม่ทันจะได้เรียกด้วยซ้ำ เสียงอันคุ้นหูทำให้เธอต้องหันกลับไปมองด้วยใจที่ไม่ปกติอีกแล้ว

แทนไทคือคนที่เธอรู้สึกดีกับเขามาเนิ่นนาน ขนาดตั้งใจหาเรื่องใกล้ชิดเขาด้วยวิธีการเนียน ๆ อย่างเช่นการทำงานกลุ่มร่วมกับเขาเสมอ ไม่ได้จะวางแผนจับเขาหรอกนะ แค่บอกตัวเองขำ ๆ ว่าไม่ได้กิน หอมกลิ่นก็ยังดี

แม้แทนไทจะมีผู้หญิงรายล้อมรอบกายตลอดเวลา แต่เธอก็ดีใจที่ได้มองเขาอยู่เงียบ ๆ ช่างเป็นความรักที่ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์เสียจริง

“ขอบใจนะแทนแต่วุ้นกลับเองได้ แทนไปสนุกกับทุกคนต่อเถอะ”

เธอไม่อยากขัดจังหวะ ก็เห็น ๆ อยู่ว่าเมื่อสักครู่เขากำลังดื่ม และกำลังติดหญิง...

“แทนสนุกมาพอแล้ว เรากลับกันเถอะ”

“แต่...”

“กลับคนเดียวมันอันตราย แทนเป็นห่วง”

เอ่ยพร้อมถือวิสาสะจับมือนุ่มนิ่มของเพื่อนสาวร่างอวบก่อนเดินไปยังรถของตน

ในขณะที่คนถูกจับจูงได้แต่เดินตามเขาไปพร้อมมองแผ่นหลังผึ่งผายนั่นตาปรอย หัวใจวุ้นเส้นเต้นแรงมาก เขาจะรู้บ้างไหมว่าการทำดีกับเธอแบบนี้มันทำให้เธอหวั่นไหว จนบางทีในใจนึกอยากเอ่ยปากสารภาพรักกับเขาไปให้รู้แล้วรู้รอด

เมื่อไปถึงรถคันกลางเก่ากลางใหม่ซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลนัก แทนไทก็จัดการเปิดประตูข้างคนขับและดันแผ่นหลังวุ้นเส้นเข้าไปนั่งในรถอย่างไม่รอช้า ก่อนจะปิดประตูให้เสร็จสรรพ

หญิงสาวได้แต่ยกยิ้มแล้วส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองสารถีหนุ่มรูปหล่อที่กำลังทิ้งตัวลงนั่งในตำแหน่งคนขับ แล้วขับรถออกไปเงียบ ๆ

เธอหันไปมองเสี้ยวหน้าคมเข้มของคนตั้งใจขับรถ แล้วเผลอยิ้มน้อย ๆ ดีใจเหลือเกินที่เขา ‘เป็นห่วง’

เธอกับแทนไทเรียนคณะเดียวกัน และรู้จักเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปีหนึ่ง เขาตรงสเปคของเธอทุกอย่าง ทั้งหน้าตาหล่อเหลาคมคาย ตัวสูง ผิวเข้ม

แทนไทหน้าตาดี มีดีกรีเป็นถึงเดือนคณะ เขามีสาว ๆ มาติดพันมากมายหลายคน ไม่ว่าจะรุ่นพี่หรือรุ่นน้อง สวยเซ็กซี่ขยี้ใจแค่ไหนก็มีมาให้เลือก เธอเคยเห็นเขาเคยควงมาแล้วทั้งนั้น

เขาจัดเป็นคนเจ้าชู้คนหนึ่งที่ควงสาวไม่ซ้ำหน้า เปลี่ยนผู้หญิงจนวุ้นเส้นจำหน้าแทบไม่ได้ว่าใครเป็นใคร บางทีเธอเองก็ถึงกับทักผิดทักถูก พักหลังมาเธอก็เลยเลิกทัก พยักหน้าแล้วยิ้มก็คงเพียงพอแล้ว

ทุกครั้งที่เห็นเขาคบหาผู้หญิงคนอื่น วุ้นเส้นรู้สึกหน่วงในใจแปลก ๆ แต่เธอก็ไม่เคยแสดงอาการใดออกมา เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น

แทนไทมักบอกกับวุ้นเส้นว่าแม้เขาจะคบสาว ๆ บ้าง ตามประสาผู้ชาย แต่เขาก็อยากโฟกัสเรื่องการเรียนก่อนเป็นอันดับแรก เขาและวุ้นเส้นเลยทำงานกลุ่มร่วมกันได้อย่างสบายใจ

“แทนทุ่มเทให้กับเรื่องเรียนมากกว่าเรื่องผู้หญิงอยู่แล้ว”

เขาว่างั้นอ่ะนะ แม้บางครั้งเขาผิดนัดทำงานกลุ่มเธอก็ให้อภัยได้ แต่กลับเป็นขิงและอนาวิลที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องยอมเมื่อเธอขอ

ตลอดหลายปีที่เรียนด้วยกันวุ้นเส้นมักจะคอยแนะนำ ช่วยเหลือแทนไทเสมอเมื่อเขามาปรึกษาเรื่องเรียน กระทั่งวันนี้เธอกำลังจะเรียนจบและคาดว่าจะได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งเหมือนอนาวิลและขิง ส่วนแทนไทแม้จะไม่ได้เกียรตินิยมแต่ก็ได้เกรดเฉลี่ยนสามกว่า เพราะเธอช่วยติวให้

“ถึงแล้วครับคนสวย”

วุ้นเส้นที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ หลุดจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงแทนไท เธอคิดอะไรเพลินจนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ารถหยุดลงแล้ว

“ขอบใจนะที่อุตส่าห์มาส่ง”

“แทนก็แค่อยากตอบแทนวุ้นบ้าง ตลอดหลายปีที่ผ่านมาวุ้นช่วยแทนมาตลอดเลย แทนเรียนจบมาได้ก็เพราะวุ้น ขอบใจนะ”

ท่าทางอ่อนโยนของเขาทำให้ใจของเธอเหลวเป็นน้ำอีกแล้ว เธอคงชอบที่เขาเป็นแบบนี้กระมัง อ่อนโยน ไม่หักหาญน้ำใจใคร แม้กระทั่งกับเธอ ยายวุ้นแว่นที่ใคร ๆ ตั้งฉายาให้

“ไม่เป็นไรหรอกแทน วุ้นเต็มใจ”

“วุ้นใจดีกับแทนขนาดนี้ ทำไมแทนถึงเพิ่งเข้าใจนะ”

“เข้าใจอะไรเหรอ”

“ก็เพิ่งเข้าใจว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนน่ารักและจริงใจกับแทนเท่าวุ้นอีกแล้ว”

“งั้นเชียว”

“จริง ๆ นะวุ้น”

“แต่วุ้นว่าแทนคงเมามากแล้วล่ะถึงพูดออกมาแบบนี้”

วันนี้แทนไทปากหวานกว่าปกติ และยิ้มกรุ้มกริ่มแปลก ๆ ไม่เหมือนแทนไทคนเดิมที่เธอเคยรู้จักเลย อาจเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่เขาดื่มเข้าไปกระมัง

“แทนไม่ได้เมา ไม่เมาเลยสักนิด”

“ไม่เมาแล้วทำไมกลิ่นเหล้าหึ่งขนาดนี้ล่ะ”

เธอได้กลิ่นจริง ๆ เธอมั่นใจว่าเขาเมา

“กลิ่นเหล้าจากวุ้นรึเปล่า ไหนขอแทนดมหน่อยสิ”

ไม่พูดเปล่าแต่เขาขยับใบหน้าไปใกล้ พร้อมสูดดมในขณะที่ริมฝีปากแสร้งแตะเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มเบา ๆ จนทำให้หญิงสาวถึงกับกายชาวาบ มือบางดันไหล่กว้างผึ่งผายของเขาออกห่างอย่างรวดเร็ว

แทนไทยิ้ม ก่อนจะมองสบตาหญิงสาวตาเยิ้ม

“ตอนนี้แทนไม่มีใคร เรามาลองคบกันไหมวุ้น”