เพลิงพยาบาทผลาญใจรัก

เพลิงพยาบาทผลาญใจรัก

ลิขิตนางฟ้า

4.7
ความคิดเห็น
76.9K
ชม
32
บท

อยู่กับฉันนรก สวรรค์ จะพาไปเที่ยวที่นั่นพร้อมๆ กันนะ” เขากระซิบที่ใบหูเล็ก แววตาเศร้าระริกไหวหลับตาลง ใจสะท้าน “ดามีสอบวันนี้ ให้ดากลับมาก่อนได้ไหม นะคะ” “ฉันไปทำงานทุกวัน ‘เอา’ เธอ ไม่เห็นเป็นไร ไปทำงานได้ ตอนนี้เพิ่งตีห้า อีกรอบเดียว จะทำนานๆ ให้พลังในตัวฉันหายไป ฉันคึกตอนนี้เธอได้ทำหน้าที่ ควรดีใจสิ อย่าลืมสิ เธอมีหน้าที่นี้ ”

บทที่ 1 1

สายฝนจากฟากฟ้าซึ่งมืดครึ้มเทลงมาไม่ขาดสาย รากไม้ใบหญ้าสดชื่นตื่นฟื้นจากการหลับใหล สายลมพัดหวิวพร้อมละอองฝนเข้าในห้องนอนบนตึกใหญ่ใหญ่สีขาว

ร่างผอมบางซึ่งกำลังโดนบทพิศวาสถาโถมเข้าหา กอดรัดร่างใหญ่ด้วยความหนาวเหน็บ แม้จะซ่านสยิว รัญจวนทั่วสรรพางค์กาย แต่เธอไม่ชอบเสียงฟ้าฝน หญิงสาวซบหน้ากับอกกว้างชื้นเหงื่อ

“เป็นอะไร” เสียงทุ้มกังวานถามใกล้แก้มหอมจากแป้งฝุ่น ดวงตาดั่งกวางน้อยมองดวงตาแวววาวที่เห็นเลือนราง เธอหันมองหน้าต่าง

“กลัวเสียงฟ้าร้องค่ะ กลัว”

บทรักคงติดขัดถ้าไม่ทำตามที่เธอขอเป็นนัย อาเธอร์อุ้มร่างบางไปที่หน้าต่างท่อนกลางกายยังสอดประสานกับความนุ่มรัดรึง

“อ่ะ…” ร่างเล็กเกร็งเพราะเสียวซ่านกอดเขาแน่น อาเธอร์กลั้นความต้องการเอื้อมมือไปปิดหน้าต่าง

“ไม่ไหว ดาไม่ไหวแล้วคุณหมอ”

เสียงครางเพิ่มความกำหนัดให้โคแก่วัยสี่สิบ ความสาวที่กำลังตักตวงทำให้เขาบ้าคลั่งขึ้นทุกวัน

ร่างใหญ่มอบรักรุนแรงใส่ไม่ยั้งเพราะกำลังจะแตะขอบสวรรค์ ร่างเล็กกัดไหล่กว้างไม่ปล่อย เธอกำลังสุขสมเช่นกัน

“อ้า… หมอ หมอ”

จุดหมายปลายทางช่างหฤหรรษ์ อาเธอร์กดลึกสุดแรง เท้าเล็กจิกเกร็งที่สะโพก เขารับรู้เธอเสร็จสมเช่นกัน ก็เดินไปโยนบนเตียงซึ่งมีผ้าปูที่นอนสีขาวยับย่น

ใบหน้าสุขสมเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นเหยเกแต่ก็ไม่พูดอะไร มองหาเสื้อผ้าที่เกลื่อนกลาดพื้น ร่างสูงเดินไปห้องน้ำสายตาเศร้าจึงเลิกสนใจเสื้อผ้า คิดแบบเดิมซ้ำๆ

เขาเย็นชาเป็นนิจไม่เบื่อหน้าตนเองหรือไงนะ? ก่อนส่ายหน้าและหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ สายฝน เสียงฟ้าเธอหวาดกลัวแต่ที่นี่ไม่ใช่ความสุขในการนอนหลับ เธอต้องไป ทว่าก้าวไม่ทันพ้นประตูกลับมีเสียงเรียกหา

“เข้ามาหาฉันหน่อย”

คงไม่ใช่ใครที่ไหนเพราะเธออยู่ในห้องเพียงลำพัง ลมมะณี รักษ์มณี หญิงสาววัยยี่สิบเอ็ดปี ก้าวเท้าเล็กๆ ไปหน้าห้องน้ำ

“มีอะไรคะคุณหมอ”

“เข้ามาข้างในสิ”

น้ำเสียงเย็นชาแต่คนฟังรู้สึกได้ว่าร่างกายเขากำลังต้องการอะไร เมื่อคืนไม่พอหรือไง เธอไม่ไหวแล้วตอนนี้

“ดาต้องไปเรียนค่ะคุณหมอ ”

“ไปเรียนหรือไปแรด”

ปากคอเราะร้ายไม่มีใครเกิน นี่หรือนักบุญของผู้คน ตอนนี้เธอเริ่มคิดใหม่เขาคือคนบาป ปีศาจ อะไรสักอย่างนี่แหละ

“อยากออกจากมหาวิทยาลัย อยากออกจากบ้านนี้ก็ไม่ต้องเข้ามา ออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้ รู้ว่ารับอารมณ์ฉันไม่ไหวยังมาเสนอตัว”

เป็นคนแก่หน้าตาหล่อเหลาที่ชอบข่มขู่คนอื่น กลัวแต่เจ็บตรงนั้น…แต่ต้องยอมเขาอีกแล้วใช่ไหม

“เข้ามา มดลูกเธอจะสบายเพียงเข้ามา ฉันทำให้เธอผ่อนคลายไง เธอชอบนี่น่า ไม่อย่างนั้นคงไม่เสนอตัวให้ฉัน ไม่ครวญครางเสียงดังทุกครั้ง”

ลมมะณีก้าวขาเข้าไปต้องการหยุดคำพูดแสลงหูแต่เธอก็อยากบอกเขา “หนูระบมหมดแล้วนะคะ…ไม่ได้สบายอย่างที่หมอคิด หมอเป็นหมอเอ่อตรงนั้น ไม่รู้หรือไงของหนูบวม”

อาเธอร์ ธณิสร คุณหมอสูตินารีแพทย์ชื่อดัง เขาผู้ได้ชื่อว่าเย็นชาเป็นนิจ ปากร้ายคล้ายผู้หญิงวัยทอง นักบุญสำหรับคนไข้ ปีศาจร้ายสำหรับศัตรู เลิกคิ้วดกหนาสีน้ำตาล

“บวมก็มียา”

คนอ่อนประสบการณ์ยังไม่รู้สึกดี ใบหน้ายังเศร้า คุณหมอมองอยู่สักพักก่อนกระชากร่างเล็กเข้ามาในอ้อมอก บดจูบที่ปากบวมเจ่อ

เธอไม่เคยรู้และไม่มีวันรู้ ผู้หญิงหน้าเศร้า แสดงท่าทางหวาดกลัวจะทำให้ปีศาจร้ายในตัวตนเขาฟื้นตัวและพร้อมจะดูดเลือด เล็มเนื้อหวานๆ ให้หลอมละลายในปาก

“อือ” ปากร้อนระอุบดจูบลงมาบนเรียวปากบวม หญิงสาวส่ายหน้าหนี มือใหญ่เลื่อนช้าๆ มาเคล้นคลึงอกอวบที่ยังมีเสื้อยืดปกปิด ล้วงไล้เข้าข้างใน พบว่าเธอยังไม่สวมชั้นในมือใหญ่บีบเคล้นอย่างมันส์มือ ปากที่ดิ้นรนให้เป็นอิสรภาพเริ่มส่งลิ้นออกมาให้ลิ้มชิม ความหอมหวานของเธอทำให้อาเธอร์หัวหมุน…

อ้า…สมองเขาดีขึ้นเมื่อได้ปลดปล่อยใส่ร่างนุ่มนิ่ม อาเธอร์ผลักร่างบางไปที่ผนังห้องน้ำ

“ไปไหนกันดี”

เขาเปิดปากมองใบหน้าแดงก่ำบอกว่ารัญจวนใจกับบทเล้าโลมเล็กน้อยที่เขาหยิบยื่นให้

เธอส่ายหน้า

“อยู่กับฉันนรก สวรรค์ จะพาไปเที่ยวที่นั่นพร้อมๆ กันนะ” เขากระซิบที่ใบหูเล็ก

แววตาเศร้าระริกไหวหลับตาลง ใจสะท้าน “ดามีสอบวันนี้ ให้ดากลับมาก่อนได้ไหม นะคะ”

“ฉันไปทำงานทุกวัน ‘เอา’ เธอ ไม่เห็นเป็นไร ไปทำงานได้ ตอนนี้เพิ่งตีห้า อีกรอบเดียว จะทำนานๆ ให้พลังในตัวฉันหายไป ฉันคึกตอนนี้เธอได้ทำหน้าที่ ควรดีใจสิ อย่าลืมสิ เธอมีหน้าที่นี้ ”

ลมมะณีกัดริมฝีปากเมื่อโดนอุ้มขึ้นมาที่เอวสอบ ก่อนเขาจะแยกขาเธอให้โอบรัดตัวเขา

ความใหญ่โตสอดเข้าทางนุ่มรัดรึงที่เหมือนจะอักเสบ

“อ๊ะ! อ๊ะ คุณหมอเบาค่ะ เจ็บ”

“ดีมาก แน่นดีมาก”

“หมอ เจ็บคะ” เล็บสั้นจิกบนไหล่กว้างสีน้ำตาล ขนหน้าอกโดนดึงทึ้งระบายความรัญจวน ร่างกายสวยสะคราญกำลังร้อนรุ่ม เธอเริ่มควบคุมตนเองไม่ได้

ด้านล่างเริ่มขยับโยก เสยช้าๆ เนิบนาบ รุนแรงเรื่อยๆ ปากที่กัดเม้มเริ่มครางเสียงแผ่ว

“หมอ”

“ไหนว่าไม่สบายมดลูกเธอไง” ลิ้นร้อนตวัดเลียแก้มสาว ไล้ไปที่ใบหูแดง ปากอิ่มตึงสีชมพูกัดไหล่กว้างเพราะความสยิว ความใหญ่โตสอดประสาน รุนแรงไม่ยั้ง เสียงเนื้อนิ่มโดนรุกเร้าประสานดังก้อง พร้อมเสียงครางด้วยความสุข ลมมะณีหอบหายใจสะท้าน เท้าเกร็ง สบนัยน์ตาคู่คมไร้ความรู้สึก เธอวอนขอเขาให้เอ่ยชื่อเธอสักครั้ง

“คุณเรียกดาชื่อหน่อย ดาอยากได้ยิน ”

สอนรักมอบความรัญจวนให้เธอมาหลายเดือน ตอนนี้หัวใจเธอต้องการสิ่งนี้จากปากเขา

จ๊วบ! หน้าอกอิ่มโดนดูดรุนแรง ไม่มีการตอบสนองสิ่งที่ต้องการ เพียงบทรักที่จู่โจมด้านล่างไม่หยุดหย่อน น้ำตาสาวน้อยไหลซึมหางตา…เขาช่างใจร้ายเหมือนปีศาจ

ลิ้นร้อนเปียกดูดดึงติ่งสีสดจนแข็งเป็นไต ลมมะณีเด้งร่างรับการรุกเร้า ยังไงเธอก็ต้านทานเสน่ห์เขาไม่ได้ เขาช่ำชอง ทำให้โหยหาเมื่อได้เสพสม

“ฉันใกล้แล้ว ของเธอสุดยอด ดันลงมาแรงๆ เร็วๆ”

หมอผู้โชกโชนเพิ่งรู้เขาชอบสาวน้อยแบบนี้มากกว่าสาวสามสิบบวกที่เคยควงทั้งหลาย

สองขาแข็งแรงรับคำสั่ง ยกร่างขึ้นลง จิกเล็บบนไหล่กว้าง แหงนหงายร่างไปด้านหลัง การสอดประสานรุนแรงเร่าร้อนตามความต้องการของร่างกาย ด้านในชื้นแฉะตอดรับความใหญ่โตถี่ๆ

“ฉันไม่ไหวแล้ว” อาเธอร์ปิดตาขยับสะโพกสอบใส่กลางกายนุ่มไม่ยั้ง ลมมะณีโดนคลื่นสวาทพัดพาขึ้นไปยังแดนสวรรค์ เท้าเธอเกร็ง กรีดร้องเสียงดัง

“อาเธอร์ หมอ!”

“อ้าส …”

ร่างสวยโดนปล่อยลงมา เธอหลับตาลง

“ไหนว่าหมอรักษาคนไข้ ซ้ำเติมทุกครั้งเลย”

“อะไร”

“เปล่า เปล่าค่ะ” ลมมะณีลืมตา ก้าวเดินออกจากห้องน้ำ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

โรแมนติก

5.0

อทิตยาคือหญิงสาวที่นายพลภัทรอุปการะไว้ตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอรัก เคารพนายพลเหมือนพ่อแต่กลัวคุณหญิง ภรรยานายพลมาก ดังนั้นเมื่อโตเป็นสาวเธอก็ไม่กล้าเข้าใกล้นายพลอีก จนกระทั่งภัทรกร ลูกชายคนโตของนายพลเข้ามาแทรกซึมให้หัวใจที่ว้าเหว่อบอุ่นขึ้น เธอหลงรักเขาอย่างห้ามใจไม่ได้ เธอยอมเป็นคนในความลับ เพื่อรอวันที่จะได้ทะเบียนสมรสจากเขา แต่แล้ววันหนึ่งคนรักเขากลับมา เขาไม่รีรอที่จะมอบเงินให้เธอ ตัดสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนลง แล้วเธอจะพูดอะไรได้ นอกจากทำตามที่เขาต้องการ ทว่าเมื่อรู้ว่าตั้งท้องเธอก็เปลี่ยนใจ อยากให้ภัทรกรรู้เรื่องลูก แต่เขากลับคิดว่าเธอโกหกเพราะคิดจะจับเขา หญิงสาวเสียใจมาก เธอยอมไปจากบ้านดลจิตรตามที่คุณหญิงสั่ง เพราะที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ นายพลเธอก็ไม่อยากให้เดือดเนื้อร้อนใจเพราะเธอ

ร้ายไม่เคยรัก

ร้ายไม่เคยรัก

โรแมนติก

5.0

เพราะอนาคตของน้องสาว เพราะแม่ พลอยหวาน สาวสมองขี้เลื่อยจึงต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ คีตะคราม เขาหล่อ แต่เขาร้าย แต่ไม่ปราณีเธอ แม้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ วันที่หลานชายเขาฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เธอรู้ว่าตนเองท้อง ทว่าพ่อของลูก คนใจร้ายคนนั้นไม่ยอมรับฟัง เขายังต้องการให้เธอไปให้ไกลตาหลานชายของเขา แต่กลับไปบ้าน สักวันคนบ้านนั้นอาจจะรู้เรื่องน้องสาว ที่ไม่เคยเหลียวแลพี่สาวอย่างเธอ ดังนั้นเธอต้องไปหางาน หาเงินเอาข้างหน้า คลอดลูกเมื่อไหร่ จะเอามาให้พ่อเขาก็แล้วกัน ไม่โกรธแม่ใช่ไหมลูก? เธอน้ำตาไหล เธอหวังลูกจะตอบกลับเป็นประโยคเดียวกับคำถามของเธอ

ความผูกพันที่ไร้ค่า

ความผูกพันที่ไร้ค่า

โรแมนติก

5.0

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ ------ “ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” “อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” “เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา “เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น “เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ ทรายสีรุ้ง

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

โรแมนติก

5.0

เขารักคนอื่น กำลังจะแต่งงานกัน ในค่ำคืนหนึ่งเธอกลายเป็นของเขาด้วยความงงๆ อยากบอกเขาให้รับผิดชอบ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คนที่เขาจะแต่งงานเป็นคนที่เธอรัก เคารพ อารยายอมตัดใจ แม้อุ้มท้องและโดนพ่อด่าทอ ทุบตี ว่าแย่งของคนอื่นเธอก็ไม่อาจโต้แย้ง ---------------------- “อย่าเพิ่งไป” มือใหญ่คว้ามือเธอไว้ อารยาสะบัด “จะกลับแล้ว ถ้าคุยเรื่องไร้สาระ” “การที่เรานอนกันดุเดือดคืนนั้น เธอพูดว่าไร้สาระเหรอ ฉันคงจะคิดผิดเสียแล้ว ว่าเธอไร้เดียงสา” ดวงตาคมโตหันไปถลึงตา “พูดอะไรเงียบไปเลยนะ” โยธินหัวเราะขื่น “แสดงท่าทีแบบนี้ ยอมรับแล้วสินะ” อารยากำหมัดแน่น มองซ้ายขวา ที่นี่คงให้เธอตะโกนให้หายแค้นใจได้ “ยอมรับแล้วไง คุณก็ไม่สามารถทำอะไรให้ฉันกลับมาเป็นคนเดิม พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” ไม่คิดจะกลายเป็นคำพูดนี้ที่ปิดการสนทนา เธอแหงนมองท้องฟ้า ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่มีอะไรดีขึ้น จะร้องไห้ไปทำไม “เธอหวังอะไรล่ะ น่าจะรู้ฉันจะแต่งกับพี่สาวเธอเท่านั้น” อารยากำหมัดแน่น พลั่ก! “โอ้ย!” โยธินกุมจมูก สบถเสียงดัง “เธอเป็นบ้าอะไร เจ็บนะ” “ให้คุณมีสติและคิดบ้าง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันเคยอ้อนวอนอะไรคุณบ้าง ฉะนั้นอย่ามาตัดสินว่าฉันคิดหรือไม่คิดอะไร เข้าใจไหม” โยธินอึ้งไปแต่ไม่ยอมแพ้ “ผู้หญิงเก็บกด อยากลองจะว่างั้น แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะ แอบลอบเข้าไปมันคงเร้าใจใช่ไหม ก็แน่ล่ะ หุ่นผมมันคงน่ากิน” อารยายกมือจะซัดอีกครั้งแต่กลับโดนรวบที่เอว ก่อนใบหน้าบึ้งตึงจะก้มลงมาบดจูบปากเธอ หญิงสาวพยายามกระทืบเท้าเขาและดิ้น คนบ้านี่ ทำอะไรอีก

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บทรักมาเฟียร้าย

บทรักมาเฟียร้าย

จิรัฐติกาล
5.0

“ผู้หญิงคนนี้เป็นของมาร์โก ใครก็ห้ามมายุ่งอีกเด็ดขาด” เขาประกาศให้รับรู้ทั่วกัน แต่ถามว่าผู้หญิงของเขาตอนนี้มีสีหน้ายังไง ถามได้! เธอยังช็อกไม่หายปล่อยให้เขาจับจูงเข้าไปในห้องจนเหตุการณ์สงบแล้วเธอก็ยังไม่รู้ตัวเหมือนเดิม! พระเจ้านี่มันเรื่องบ้าอะไร! เธอกลายเป็นผู้หญิงของมาเฟียได้ยังไง เรื่องชักจะวุ่นวายเกินไปแล้ว เธอตามไม่ทันจริง... ตั้งสติไว้ยัยแอน เธอต้องตั้งสติ ตั้งสติบ้าอะไร เขาก็ประกาศอยู่ว่าเธอเป็นของเขา ไม่ ๆ ไม่ใช่ พวกเราแค่นอนด้วยกันคืนเดียว ยังไงก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ยังไงเขาก็คงคิดจะขู่เล่น ๆ โธ่เอ้ยยัยโง่ เขาประกาศขนาดนั้น ลองไปสิเธอได้ถูกผูกติดกับเตียงแน่ ชาตินี้อย่าหวังจะไปไหนได้เลย เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าคนนั้นคือมาเฟียมาร์โก มาเฟียที่มีอิทธิพลสุดในเมืองนี้! เธอจะบ้าตายเพราะเถียงกับตัวเองนี่แหละ แถมยังต้องมานั่งเสียใจที่มาเจอคนที่น่ากลัวที่สุดในเมือง พระเจ้าแกล้งเธอเกินไปแล้ว แบบนี้เธอจะทำยังไงดี!!

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

Thalia Frost
5.0

กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

Elsworth Underwood
5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

ความจำเสื่อม ชีวิตใหม่

ความจำเสื่อม ชีวิตใหม่

Psithurist
5.0

หลังจากที่แฟนหนุ่มประสบอุบัติเหตุรถชนและหมดสติไปหนึ่งสัปดาห์ เขาก็ฟื้นคืนความทรงจำขึ้นมาอย่างกะทันหัน เขาจำได้ว่ามีคนที่เขารักมายาวนาน ดังนั้น สิ่งแรกที่เซิ่งหลินชวนทำเมื่อฟื้นจากอาการโคม่า คือการขอเลิกกับฉินเวย “เรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงที่ฉันความจำเสื่อม ไม่ได้เป็นสิ่งที่ฉันตั้งใจทำจริงๆ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราตัดขาดความสัมพันธ์ ความรักของเราก็ทำเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นเลย ” ฉินเวยไม่ได้ว่าอะไร บัญเอิญว่าการวิจัยยาใหม่ในห้องทดลองสำเร็จ ฉินเวยจึงขอเข้าร่วมการทดลองยา “เมื่อคุณรับประทานยาเม็ดนี้ ความทรงจำส่วนนี้จะถูกลบไปอย่างถาวร คุณฉินเวย คุณตัดสินใจดีแล้วหรือ?”

รักร้อนเพลิงพิศวาส

รักร้อนเพลิงพิศวาส

อัญญาณี
5.0

“ไม่นะ อย่านะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คุณได้พระคืนไปแล้วนี่ ปล่อยฉันไปเถอะ ฮือ...อย่าทำอะไรฉันเลย อย่าทำฉันเลย” หมอนวดสาวยังคงอ้อนวอนไม่หยุด มีหรือที่รัฐภูมิจะใจอ่อน เมตตาสาวตรงหน้าง่ายๆ เขาปล่อยเธอแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้และเวลานี้ สิบแปดมงกุฎอย่างจันยาวีร์ต้องเจอคนอย่างเขา ร้ายมาร้ายกลับและเพิ่มความร้ายมากเป็นร้อยเท่า เท้าเล็กพยายามถีบ กระแทกไปที่ร่างหนาดูเหมือนว่าจะถีบลมมากกว่า มันไม่ช่วยอะไรเลยจริงๆ เพราะตอนนี้เขาขึ้นมานั่งคร่อมร่างเธออีกครั้งหนึ่งแล้ว “ยานี้จะทำให้ร้อนรุ่มอย่างมากมาย เลือดในกายเธอจะสูบฉีดจนเธอกระสับกระส่าย กระหายไปด้วยความใคร่แบบสุดๆ เธออยากจนแทบจะถ่างขารอให้ผู้ชายมากระทุ้ง ขอให้มีความสุขกับความร่านที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเธอนะ ยาออกฤทธิ์เต็มที่เมื่อไหร่ ฉันจะมาสนองตอบความอยากให้เธอเอง รับรองถึงอกถึงใจไปสามโลก หมอนวดอย่างเธอคงผ่านศึกมาไม่ใช่น้อย คงมีวิธีบังคับความร่านของตัวเองนะ ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน แล้วเจอกันนะแป้ง” จันยาวีร์เม้มปากเป็นเส้นตรงแน่น เพื่อไม่ให้เขานำยานั้นใส่เข้าไปในปากของเธอ ทว่ามันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลยที่จะทำให้ปากของเธอเปิดอ้าออก เพียงแค่รัฐภูมิใช้ฝ่ามือบีบไปบนแก้มของเธอทั้งซ้ายขวาอย่างแรง หญิงสาวระบมปวดแก้มไปหมด แรงบีบที่มากมายทำให้ปากที่เม้มค่อยๆ คลายตัวออก จนในที่สุดปากของเธอก็อ้าออก ชายหนุ่มหน้าดุรีบใส่ยาปลุกเซ็กส์เข้าไปในช่องปากสาวบังคับให้เธอกลืนมันลงไปด้วยการนำฝ่ามือใหญ่มาปิดทับที่ริมฝีปาก ยาที่อยู่ในปากไม่ได้ถูกกลืนลงไปในลำคอ แต่มันละลายเมื่อสัมผัสโดนความชื้นของน้ำลายที่อยู่ภายใน ความขมของเม็ดยาที่เริ่มละลายในปาก ทำให้สาวเจ้าร้องไห้ออกมาทันที คิดในใจว่าเธอจะต่อต้านยาประเภทนี้ได้อย่างไร รัฐภูมิกระตุกยิ้มอย่างพอใจ ขยับร่างกายลงมายืนอยู่ริมเตียง มองดูร่างสาวที่ร้องไห้ตัวโยนด้วยความสะใจ เจอแค่นี้มันยังน้อยไป ริอาจเข้ามากระตุกหนวดเสือถึงที่ ไม่ถูกเสือขย้ำกินก็คงเป็นไม่ได้ เสืออย่างเขาฆ่าได้หยามไม่ได้อยู่แล้ว เขาหมุนตัวก่อนจะขยับร่างกายเดินไปยังห้องน้ำ อาบน้ำอย่างสบายใจ ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ยาเซ็กส์ชนิดนี้เขาซื้อมาจากตลาดมืดแห่งหนึ่งในประเทศฝรั่งเศส เป็นยาปลุกเซ็กส์ชนิดใหม่ล่าสุดที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนี้ สาเหตุที่เขาซื้อยาชนิดนี้มาไม่ใช่ว่าเขาจะใช้เอง พันกรเพื่อนสนิทของเขาเป็นคนฝากซื้อ เพื่อจะนำไปให้พี่เขยที่มีอาการนกเขาไม่ขัน ต้องพึ่งยาปลุกเซ็กส์ขณะที่ดำเนินกิจกรรมทางเพศ ห้านาทีต่อมาหลังจากที่ยาปลุกเซ็กส์เริ่มละลายในปากและตัวยาไหลเข้าไปในลำคอสาว อาการแปลกๆ ก็เกิดขึ้นกับจันยาวีร์ คลื่นความร้อนบางอย่างแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอ แทรกลึกไหลซึมเข้าไปตามเซลล์ต่างๆ เม็ดเลือด ลุกลามลึกเข้าไปถึงกระแสเลือดที่เร่งสูบฉีดด้วยอัตราที่เร็วกว่าปกติ จันยาวีร์รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว ความร้อนที่ได้รับทำให้เธอต้องการที่จะถอดเสื้อผ้าออก ความปรารถนาทางอารมณ์ที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อนกำลังกระจายอาบไปทั่วร่าง ความเป็นอิสตรีเพศกระตุกและเต้นเร่าอยู่ตลอดเวลา เธอมีความรู้สึกว่าต้องการร่วมเพศกับผู้ชายสักคน เพื่อมาบำบัดอาการที่เป็นอยู่นี้ให้ดีขึ้น ต้องการให้เขานำปาก ลิ้นประโลมจูบไปทั่วร่างสาว และต้องการฝ่ามือของเขาลูบไล้นวดเฟ้นไปตามผิวกายของเธอ และความปรารถนามากที่สุดก็คือ ต้องการให้เขาฝังกายลึกเข้าไปในกลีบสาว ขยับเขยื้อนกายด้วยความรุนแรง กระแทกกระทั้นให้ถึงอกถึงใจ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ