Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คุณอาสุดเสน่หา

คุณอาสุดเสน่หา

กาสะลอง

5.0
ความคิดเห็น
95.8K
ชม
40
บท

“โอ๊ย... ” ใบบัวร้อง เมื่อร่างสูงใหญ่โถมเข้าหาร่างเล็กๆ ที่พยายามกระถดกายถอยหนีจนแผ่นหลังกระแทกเข้ากับผนังด้านหนึ่งของห้อง “มานี่... ดื้อนักใช่ไหม เถียงเก่งนักใช่ไหม” ขาข้างหนึ่งของใบบัวถูกคว้าแล้วกระชากออกมาที่กลางเตียง ก่อนที่ร่างกำยำจะโถมทับลงไปบนเรือนกายบอบบางน่าเวทนา “ถ้าคิดว่าร่างกายของบัวสามารถทดแทนบุญคุณที่คุณอาอุปการะเลี้ยงดูมา... ก็เชิญคุณอาตักตวงเอาให้สาสมใจเถอะค่ะ” ใบบัวเชิดหน้าขึ้นท้าทายทั้งน้ำตาคลอเบ้า “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง... ฉันเอาเธอแน่ๆ” ทันทีที่พูดจบมือใหญ่ก็กระชากเสื้อของเธอจนขาดวิ่นออกจากกันเสียงดังแคว่ก ก้มหน้าลงจูบฟัดทรวงอกอวบใหญ่ที่ผุดออกมาตรงหน้าอย่างหิวกระหาย สลับจูบไซ้ขึ้นไปที่ซอกคอเสียงดังฟืดฟาด เพราะพ่อเลี้ยงกระสันหาโอกาสนี้มาตลอด หากแต่สำนึกในความเหมาะสมก็ทำให้เขาพยายามยับยั้งชั่งใจมาโดยตลอด... แต่วันนี้เห็นทีจะไม่ พอโดนจูบหนักๆ เนื้อตัวของสาวน้อยก็อ่อนระทวยลงไปอย่างเห็นได้ชัด ทรวงอกอวบอัดแอ่นหยัดรับริมฝีปากของคุณอาที่ดูเลียยอดถันสองข้างสลับไปมาอย่างเมามัน “อื๊อ... อ๊า” ใบบัวพริ้มตา ทันทีที่เขาครอบริมฝีปากเข้ากับหัวนมแล้วดูดลึกลงไปจนสุดฐานป้านสีชมพูพร้อมกับไล้ลิ้นวนเลียจนยอดทรวงอกของสาวน้อยปูดปลิ้นอยู่ในอุ้งปากของเขา

บทที่ 1 ตอนที่ 1

“คุณอา... สุดเสน่หา”

‘ก้องภพ’ หนุ่มใหญ่ในวัยสามสิบเจ็ดปี เจ้าของฟาร์มและไร่ส้มชื่อดัง รวมทั้งไร่ชาบนเนื้อที่หลายพันไร่ในจังหวัดเชียงราย กำลังนั่งทอดสายตามองตามร่างเอิบอิ่มของเด็กสาวใบหน้าสะสวยสะดุดตาที่เขาจำเป็นต้องรับเอามาอุปการะเลี้ยงดูตามคำสั่งเสียสุดท้ายของพี่ชายร่วมสายเลือดที่ฝากเอาไว้ก่อนสิ้นใจ ว่าให้ช่วยดูแลเด็กสาวผู้นี้กับมารดาของเธอที่กำลังกำลังเผชิญมรสุมชะตาจนแทบจะเอาชีวิตไม่รอด

ย้อนกลับไปเมื่อสัปดาห์ก่อนหน้า

‘ช่วยหน่อยนะก้อง... ช่วยดูแลคุณ ‘นวลพรรณ’ กับหนู ‘ใบบัว’ ลูกสาวของเธอด้วย รับปากพี่ได้ไหมก้อง... ได้โปรดเถอะ’

เสียงของ ‘ก้องภู’ แหบพร่า ในวันที่อาการป่วยจากโรคหัวใจกำเริบแรง

ก้องภูยังไม่ได้เล่าอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงที่มีชื่อว่า ‘นวลพรรณ’ และลูกสาวของหล่อนให้กับก้องภพได้รู้ในรายละเอียด และตอนนั้นก็ไม่ใช่ช่วงเวลาที่ก้องภพจะซักถามอะไรได้ เมื่อสังเกตเห็นว่าท่าทางของก้องภูผู้เป็นพี่ชายเริ่มเหนื่อยหอบรุนแรงขึ้นทุกที แม้กระทั่งหายใจก็ยังลำบาก

‘ครับพี่ภู... ผมสัญญา พี่ไม่ต้องห่วงนะครับ’

เสียงรับปากเหมือนเป็นสัญญาใจของลูกผู้ชายทั้งสอง ก้องภพบีบมือของพี่ชายเอาไว้แน่น เหมือนรู้ว่าวันนี้จะเป็นวาระสุดท้ายของคนป่วย หากแต่รั้งเอาไว้ไม่นานก็จำต้องปล่อยให้ก้องภูสิ้นใจไปอย่าสงบ ท่ามกลางความเศร้าโศกเสียใจของคนงานในฟาร์ม

เมื่องานศพของก้องภูเสร็จสิ้นลงแล้ว ก้องภพจึงเดินทางลงมากรุงเทพฯ ด้วยตัวเอง เพื่อรับสองแม่ลูกมาอยู่ที่ฟาร์มของตนตามที่ได้ให้คำมั่นสัญญาเอาไว้กับพี่ชายร่วมสายโลหิต

อีกหนึ่งเดือนต่อมา

“บัว... ”

ก้องภพร้องเรียกเสียงดัง เมื่อเหลือบไปเห็นใบบัวขี่รถจักรยานเฉียดเข้ามาใกล้ศาลาริมท่าน้ำที่เขากำลังนั่งจิบกาแฟ ทอดอารมณ์อ้อยอิ่งอยู่กับอรุณรุ่งภายในฟาร์มอย่างที่เคยได้ทำเป็นกิจวัตรประจำวัน

“อาก้องมีอะไรจะใช้บัวหรือคะ”

หญิงสาวชะลอความเร็วของรถจักรยานที่กำลังปั่น มาอย่างเพลิดเพลิน เธอเรียกพ่อเลี้ยงว่า ‘อาก้อง’ จนติดปาก แต่บางครั้งก็เรียกคุณอา

“ไม่ได้เห็นนาน... จะรีบไปไหนหรือเปล่า มาคุยกันหน่อยสิ”

เจ้าของฟาร์มยกถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม สายตาคมกริบจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสะสวยของหญิงสาว แสงแดดอาบไล้ผิวซึ่งเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง นับวันใบบัวยิ่งสะสวยสะดุดตา

“ไม่รีบค่ะ... คุณอามีอะไรจะคุยกับบัวหรือคะ”

“เรื่องเรียนเป็นไงบ้าง... ”

ก้องภพชวนคุย เมื่อสาวน้อยเดินเข้ามาทรุดร่างรัดรึงลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่ยังว่างอยู่ข้างๆ เขา

“ช่วงนี้ปิดเทอมแล้วค่ะคุณอา... คุณอาถามขึ้นมาก็ดีเหมือนกัน”

“ทำไม... ”

เขาเหลือบมองหน้าสาวน้อยแล้วขมวดคิ้ว

“บัวกำลังจะขออนุญาตคุณอาไปทำงานหารายได้พิเศษกับเพื่อนๆ ค่ะ... ได้ไหมคะ”

มีความยำเกรงอยู่ในน้ำเสียงของสาวน้อยอย่างเห็นได้ชัด ด้วยรู้ว่าก้องภพเป็นคนดุและพูดจาเสียงดัง เหตุนี้กระมังที่ทำให้เขาเป็นที่เคารพยำเกรงของคนงานเกือบร้อยชีวิตที่อยู่ภายใต้ความรับผิดชอบดูแลของเขา

“หารายได้พิเศษ... ?”

พ่อเลี้ยงก้องภพย้อนถามเสียงห้วน

“ค่ะ... ”

“แล้วเงินที่อาให้เธอใช้อยุ่ทุกวันนี้ไม่พอหรือยังไง... จึงต้องกระเสือกกระสนดิ้นรนไปหารายได้พิเศษไม่เข้าเรื่อง”

เอาแล้วสิ! ก้องภพทำสุ้มเสียงไม่พอใจ หากใบบัวก็เริ่มชินเสียแล้วกับอารมณ์ของพ่อเลี้ยงที่มักจะขึ้นๆ ลงๆ ผีเข้าผีออกแบบนี้เสมอ

“พอค่ะ... แต่บัวอยากหารายได้พิเศษเองบ้าง จะได้ไม่ต้องรบกวนเงินคุณอา”

“งานอะไร... ไหนลองบอกมาซิ”

ก้องภพวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ หันมาให้ความสนใจกับสิ่งใบบัวกำลังจะบอก

“พริตตี้ค่ะคุณอา... งานมอเตอร์โชว์ที่กำลังจะถึงต้องการพริตตี้หน้าใหม่ บัวกับเพื่อนสนใจลองส่งรูปถ่ายไปสมัครค่ะ ผ่านรอบแรกแล้วค่ะ เหลือแต่สัมภาษณ์ดูตัวจริงที่กรุงเทพฯ ค่ะ”

“อ๋อ... นึกว่างานอะไร ที่แท้ก็งานยืนโชว์นมโชว์ตูดให้ไอ้พวกผู้ชายหื่นรุมถ่ายภาพน่ะเอง”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ กาสะลอง

ข้อมูลเพิ่มเติม
เงาสวาทพี่เขยคลั่งสาท

เงาสวาทพี่เขยคลั่งสาท

สมัยใหม่

4.9

“ไม่ให้เลียข้างล่าง... งั้นผมดูดข้างบนนะที่รัก” อดัมส์ยังมีอารมณ์ขี้เล่น แม้ในตอนจะร่วมรัก เขารีบผละออกมาจากง่ามขา จูบไซ้ขึ้นมาที่ท้องน้อย กระทั่งถึงเต้านมของหล่อน ครอบริมฝีปากดูดเลียอย่างโหยหาเอาเป็นเอาตาย “อุ๊ย... วันนี้คุณดำซาดิสม์จัง” อรทัยสะดุ้งเฮือก เมื่อทรวงอกอวบโดนมือใหญ่ของสามีบีบขยำอย่างแรง จากนั้นก็เกลือกใบหน้าฟอนฟัดอย่างไม่ลืมหูลืมตา อรทัยเสียวซ่านสุดๆ รีบบีบนมยัดปากเขาที่ค้อมลงมาดูดเลียหัวนมอย่างตะกละตะกลาม อดัมส์ดูดเลียสลับไปมาระหว่างยอดอกทั้งสองข้างเสียงดังซ่วดๆ เหมือนกำลังซดกลืนของอร่อย ทำเอาสาวน้อยที่แอบยืนดู เกิดอาการเสียวซ่านขึ้นมาที่ยอดอกของตัวเองอย่างควบคุมเอาไว้ไม่ได้ รู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังโดนพี่เขยดูดนม

น้องเมียร่านสวาท

น้องเมียร่านสวาท

โรแมนติก

5.0

แก้วตาพึมพำในใจ มองพี่เขยจัดหนักพี่สาวของหล่อน ยิ่งมอง… ก็ยิ่งตื่นเต้นมีอารมณ์ หน้าขาหนีบแน่น บิดไปบิดมาจนรู้สึกได้ว่ามีน้ำหล่อหลื่นเหนียวๆ หลั่งชุ่มออกมาแฉะแพนตี้ตัวน้อย พอเอามือเอื้อมลงมาแตะที่ง่ามขา ก็รู้ว่ามีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มเป็นยางย้อยติดนิ้ว ‘อุ๊ย… ’ แก้วตาตกใจ หลังจากแอบดูจนน้ำเดิน ด้วยภาพที่เกิดขึ้นในห้องนอน อยู่ห่างจากสายตาของหล่อนเพียงช่วงแขนกระมัง จึงเห็นทุกอย่าง ชัดเจนเต็มสองตาทั้งภาพทั้งเสียง คมชัดปานว่ากำลังมองผ่านจอภาพระบบเอชดี “อ๊าย... ผัวจ๋า... เมียเสียว... เมียทรมาน” ใบหน้าของลีนาบิดเบะ สะบัดไปด้วยความซ่านสยิว ก้นอวบขาวดีดเด้ง แอ่นส่ายไปตามอารมณ์กระเจิดกระเจิง โดนกระแทกกระทั้นดุเดือดขนาดนี้ไม่ว่าเป็นใครก็คงเคลิบเคลิ้มไม่ต่างจากหล่อน ลีนาเปล่งเสียงร้องครางออกมาตลอดเวลาที่ท่อนเอ็นคัดแข็งเป็นลำเหมือนดุ้นมะระจีนใหญ่ๆ ของสามีกระแทกใส่จนมิดสุดโคนพวงสวรรค์ บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ประวัติศาสตร์

4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

คุณหมอขอรักนะคะ

คุณหมอขอรักนะคะ

โรแมนติก

5.0

เมื่ออาจารย์หมอรูปหล่อว่าที่สามีในอนาคตกำลังจะถูกจับแต่งงาน เธอซึ่งเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงมานานจึงต้องแสดงตัว กลเม็ด หรือน้ำมันพราย เธอไม่เกี่ยง ขอเพียงแค่ให้ได้คุณหมอสุดหล่อมาเป็นสามีก็พอแล้ว “ท่อนชายถูกไถไถลไปมากับร่องชุ่ม เม็ดสวาทถูกหัวเอ็นบดขยี้หลายครั้งจนนิวารินร้องไม่เป็นภาษา และวินาทีที่รอคอยก็เดินทางมาถึง ท่อนชายพุ่งทะยานเข้ามาสุดแรง และมิดด้าม “อ๊ะ... ซี๊ดดดด” “โอ้วววว... แน่นมากนิว... แน่นที่สุด โอ้วววว” “ขยับค่ะพี่หมอ.... ขยับนะคะ นิว... นิวอยากเสร็จกับท่อนพี่หมอ... อ๊า... อา... ซี๊ดดด” “ร้อนแรงเหลือเกินคนสวยของพี่... อืมมม” บั้นเอวของวชิรวิชญ์ขยับเคลื่อนไหวแรงระรัว ครั้งแล้วครั้งเล่าที่กระแทกกระทั้นเข้าสู่โพรงหวาน จนกระทั่งสวรรค์ทั้งผืนถล่มลงมาใส่ เสียงครางเสียวซ่านของนิวารินถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอแกร่งจนเหลือแต่เสียงอู้อี้ ก่อนที่พายุสวาทจะผ่านพ้นไป

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

เมืองแฟนตาซี

5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

โรแมนติก

5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

สุดที่รักของจักรพรรดิ

สุดที่รักของจักรพรรดิ

โรแมนติก

5.0

หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
คุณอาสุดเสน่หา
1

บทที่ 1 ตอนที่ 1

21/01/2022

2

บทที่ 2 ตอนที่ 2

21/01/2022

3

บทที่ 3 ตอนที่ 3

21/01/2022

4

บทที่ 4 ตอนที่ 4

21/01/2022

5

บทที่ 5 ตอนที่ 5

21/01/2022

6

บทที่ 6 ตอนที่ 6

21/01/2022

7

บทที่ 7 ตอนที่ 7

21/01/2022

8

บทที่ 8 ตอนที่ 8

21/01/2022

9

บทที่ 9 ตอนที่ 9

21/01/2022

10

บทที่ 10 ตอนที่ 10

21/01/2022

11

บทที่ 11 ตอนที่ 11

21/01/2022

12

บทที่ 12 ตอนที่ 12

21/01/2022

13

บทที่ 13 ตอนที่ 13

21/01/2022

14

บทที่ 14 ตอนที่ 14

21/01/2022

15

บทที่ 15 ตอนที่ 15

21/01/2022

16

บทที่ 16 ตอนที่ 16

21/01/2022

17

บทที่ 17 ตอนที่ 17

21/01/2022

18

บทที่ 18 ตอนที่ 18

21/01/2022

19

บทที่ 19 ตอนที่ 19

21/01/2022

20

บทที่ 20 ตอนที่ 20

21/01/2022

21

บทที่ 21 ตอนที่ 21

21/01/2022

22

บทที่ 22 ตอนที่ 22

21/01/2022

23

บทที่ 23 ตอนที่ 23

21/01/2022

24

บทที่ 24 ตอนที่ 24

21/01/2022

25

บทที่ 25 ตอนที่ 25

21/01/2022

26

บทที่ 26 ตอนที่ 26

21/01/2022

27

บทที่ 27 ตอนที่ 27

21/01/2022

28

บทที่ 28 ตอนที่ 28

21/01/2022

29

บทที่ 29 ตอนที่ 29

21/01/2022

30

บทที่ 30 ตอนที่ 30

21/01/2022

31

บทที่ 31 ตอนที่ 31

21/01/2022

32

บทที่ 32 ตอนที่ 32

21/01/2022

33

บทที่ 33 ตอนที่ 33

21/01/2022

34

บทที่ 34 ตอนที่ 34

21/01/2022

35

บทที่ 35 ตอนที่ 35

21/01/2022

36

บทที่ 36 ตอนที่ 36

21/01/2022

37

บทที่ 37 ตอนที่ 37

21/01/2022

38

บทที่ 38 ตอนที่ 38

21/01/2022

39

บทที่ 39 ตอนที่ 39

21/01/2022

40

บทที่ 40 ตอนที่ 40

21/01/2022