เพราะความผิดพลาด 'สุพิชญา' จึงต้องกลายเป็นคู่นอนชั่วคราวให้เขา หญิงสาวจึงต้องหาทางต่อรองและเอาตัวรอดไปให้ได้ หากทว่าเธอก็ไม่สามารถรอดพ้นเงื้อมมือมาเฟียหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์และหื่นสุดๆ ในค่ำคืนนั้นไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขา 'รู้ความลับ' ของเธอบนเตียง ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล 'การแต่งงาน' คือสิ่งที่ไม่เคยอยู่ในระบบความคิดของ 'ดิเอโก เค เวนนิส' มหาเศรษฐีผู้กุมบังเหียนอยู่เบื้องหลังธุรกิจโรงแรมและคาสิโนทั่วทุกมุมโลก เขาเจนจัดและผ่านสังเวียนรักบนเตียงมาอย่างโชกโชน เขามีกฎของตัวเอง เขาไม่ยุ่งกับผู้หญิงพรหมจรรย์... ยกเว้นครั้งนี้! เขาไม่คิดว่า 'สาวไซด์ไลน์' ที่เขาได้เชยชมเพียงค่ำคืนเดียวจะเป็นคนที่ทั้งบริสุทธิ์และเติมเต็มความปรารถนาของเขาได้จนล้นปรี่!! แต่ 'สาวไซด์ไลน์' อย่างเธอมีไว้เพื่อ 'บำเรอความใคร่' บน 'เตียงนอน' ไม่มีค่าควรแก่การเลื่อนขั้นมาเป็นภรรยาควงคู่ออกงานสังคม!! แล้วสุพิชญาก็ได้พิสูจน์และทำให้ดิเอโกเห็นว่า เธอไม่ได้มีดีแค่ความสวย แต่เธอมีสมอง ดิเอโกได้เรียนรู้คุณค่าที่แท้จริงในตัวเธอ...ว่ามีบางสิ่ง... ที่แม้แต่มหาเศรษฐีแสนล้านอย่างเขาก็ไม่สามารถซื้อได้! แต่มันก็สายไปเพราะในวันนี้สุพิชญาไม่อยู่ให้เขากอด เธอหนีหายไปพร้อมสายเลือดในครรภ์!! เขาจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อได้เธอกลับคืน +++++++++++++++++++++++++++++ ฝากป๋ากับยาหยีด้วยนะคะ อ่านแล้วอย่าลืมแวะมาบอกกล่าวความรู้สึกกันบ้างน้า...
ภายในห้องพักสุดหรูของบ้านพักตากอากาศในพื้นที่ส่วนบุคคลหลายร้อยไร่บนเกาะบาหลียามนี้ บรรยากาศภายในห้องช่างสุดแสนโรแมนติก แสงนวลสีเหลืองอ่อนจากโคมไฟระย้าที่ตกกระทบผนังห้องสีครีมชวนให้เกิดแสงสว่างนุ่มนวลตา บนเตียงกว้างด้านหนึ่งของห้องปรากฏเรือนร่างของหญิงสาวทรวดทรงสุดเซ็กซี่ภายใต้ชุดราตรีสั้นสีเขียวมรกตขับให้ผิวนวลดูผุดผ่องต้องตา
ตรงหน้าประตูห้องน้ำที่เพิ่งแง้มออก ร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มชาวสเปนผู้มีเชื้อสายละตินวัยสามสิบห้าปี ผมหยักศกสีน้ำตาลเข้มตัดรองทรงดูยุ่งเหยิงน้อยๆ ด้วยผ้าขนหนูสีขาวที่ถูกฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นซับน้ำให้พอแห้งหมาดๆ ดวงตาสีสนิมจับจ้องเรือนร่างยวนตาบนเตียงกว้างอย่างพอใจ เขารู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกระตุ้นความต้องการของเขามากเท่านี้
สองเท้าค่อยๆ ก้าวเข้าหาเตียงกว้างก่อนที่จะหยุดข้างเตียงและหย่อนกายนั่งลงข้างเรือนร่างโปร่งบาง ริมฝีปากบางเฉียบกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจยามยื่นฝ่ามือหนาออกไปสัมผัสลูบไล้นวลเนื้อเนียนตรงต้นแขนเรียวอย่างแผ่วเบา ไม่น่าเชื่อว่าเพียงเท่านั้นเรือนกายแกร่งก็ออกอาการสั่นเทาราวเป็นไข้ ดวงตาสีสนิมตวัดไล้ไปทั่วเรือนร่างราวต้องการเก็บเกี่ยวรายละเอียด
ฝ่ามือร้อนค่อยๆ เกาะเกี่ยวสายคล้องไหล่ของชุดราตรีสั้นให้เลื่อนหลุด ก่อนค่อยๆ โน้มใบหน้าลงบรรจงจูบ ฝ่ามือลูบไล้ไปทั่วพลางปลดเปลื้องสิ่งพันธนาการเรือนร่างยั่วยวนออกทีละชิ้น... ทีละชิ้น! จนกระทั่งเหลือเพียงสิ่งปิดบังพื้นที่สงวนเบื้องล่างเพียงชิ้นเดียว ถึงตอนนี้ใบหน้าคมขยับถอยห่างพลางจับจ้องดวงหน้าหวานล้ำอย่างพิจารณา คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเพียงนิดเมื่อคิดขัดใจที่อีกฝ่ายไม่มีทีท่าลืมตาตื่นขึ้นมา
ฝ่ามือหนาเคลื่อนเข้าครอบครองดอกบัวคู่งามที่ชูชันอวดโฉมยวนตาโลมไล้แผ่วเบาพลางจ้องมองอาการกระสับกระส่ายของเรือนร่างนุ่มนิ่มที่เริ่มมีอาการตอบสนอง มือน้อยเริ่มขยับยื้อยุดฉุดดึงราวกำลังต่อต้านฝ่ามือที่กำลังคลึงเคล้น พลัน! ดวงตาคู่สวยก็เบิกกว้างขึ้น!
“กรี๊ดดด!!! คุณจะทำอะไรฉัน” เสียงหวานกรีดร้องอย่างตกใจพร้อมมือน้อยผลักไสเรือนกายสมส่วนที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุมตัวโคร่งให้ออกห่างด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี
ดวงตาคู่หวานเต็มไปด้วยแววตระหนกหวาดหวั่นเมื่อลืมตาขึ้นมาพบใบหน้าคมสันของชายหนุ่มแปลกหน้าลอยเด่นคลอเคลียอยู่ไม่ห่างจากดวงหน้าหวานล้ำ ซ้ำเรือนกายอันบริสุทธิ์ยังแทบเปลือยเปล่าเหลือเพียงบิกินีตัวจ้อยสีขาวสะอาดตาปกปิดสิ่งสงวนไว้เท่านั้น ส่วนบราเซียร์ตัวน้อยหลุดลอยไปอยู่ส่วนไหนเธอไม่รู้ แต่ที่รู้ก็คือยามที่ลืมตาตื่นขึ้นมาดอกบัวตูมคู่งามกำลังถูกลูบไล้เกาะกุมอย่างย่ามใจด้วยฝ่ามืออันร้อนระอุ
“ชู่ว... อยู่นิ่งๆ ผมไม่ชอบคนดีดดิ้น จำไว้!” เสียงทุ้มห้าวออกแหบพร่าสั่งกำชับเมื่อเคลื่อนกายเข้าทาบทับพร้อมรวบร่างน้อยไว้ภายใต้พันธนาการอีกหนหลังจากผละออกห่างตามแรงผลักเมื่อชั่ววินาทีที่ผ่านมา
“ปล่อยนะ! คุณเป็นใคร แล้วที่นี่ที่ไหน” สุพิชญาพยายามดิ้นรนขัดขืน หญิงสาวไม่เสียเวลาครุ่นคิดแม้เพียงเสี้ยววินาทีว่าเหตุใดชายหนุ่มผู้มีใบหน้าออกไปทางละตินถึงได้ออกสำเนียงภาษาไทยได้อย่างชัดถ้อยชัดคำราวเป็นภาษาของตนเอง เพราะยามนี้สิ่งที่เผชิญอยู่น่าหวาดหวั่นเสียยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด เสียงหวานออกคำสั่งราวเจ้าของเรือนกายแข็งแกร่งจะหวาดหวั่น ยำเกรง ปลายเสียงติดจะสั่นน้อยๆ เมื่อยิงคำถามรัวเร็วราวกับจะไม่มีโอกาสได้เอ่ยปากหากช้าไปกว่านั้น
ดิเอโก เค เวนนิส ขมวดคิ้วยุ่งเมื่อเจ้าของเรือนร่างงดงามบริสุทธิ์ที่เขาได้มีโอกาสสำรวจเมื่อช่วงนาทีที่ยังคงนอนสงบนิ่งด้วยฤทธิ์ยาสลบ ยามนี้มีทีท่าราวหวาดกลัวเขาเสียหนักหนา ราวกับเขาเป็นซาตานร้ายก็ไม่ปาน ทั้งที่เขามั่นใจว่าเขาเป็นชายหนุ่มรูปงามปานเทพบุตรมาจุติก็ว่าได้ และข้อสำคัญการที่หญิงสาวมาอยู่ที่นี่ในห้องนี้กับเขาก็เป็นความสมัครใจของเธอเองไม่ได้มีใครบังคับขู่เข็ญ
“นี่คุณ! อย่าทำเป็นเล่นตัว ผ่านมากี่สนามแล้วอย่าทำเป็นไร้เดียงสาโก่งค่าตัวหน่อยเลย” เสียงทุ้มกังวานกร้าวอย่างหงุดหงิดขัดใจกับท่าทีของอีกฝ่าย ดวงตาสีสนิมวาววับบ่งบอกอารมณ์โกรธที่คุกรุ่นขึ้นได้เป็นอย่างดี ริมฝีปากบางเฉียบเหยียดยิ้มราวเหยียดหยามอยู่ในที และโดยไม่คาดคิดเขาก็ได้รับการโต้ตอบด้วยแรงอารมณ์อย่างที่ไม่มีใครหาญกล้ากระทำต่อเจ้าพ่อบ่อนคาสิโนเช่นเขา!
เพียะ! เพียะ!
“บัดซบ! นี่คุณกล้าตบผมงั้นเหรอ” ดิเอโกสบถเสียงขุ่นเขียว เมื่อฝ่ามือน้อยๆ ฟาดเข้าที่ใบหน้าคมเข้มของเขาอย่างแรง ดวงตาสีสนิมคู่นั้นยิ่งวาวโรจน์ทวีคูณกับสิ่งที่ถูกกระทำ
“มากกว่านี้ฉันก็กล้า ถ้าคุณยังดูถูกฉันอีก คุณเจอดีแน่”
“ปากดีนักนะ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าลีลาคุณจะเด็ดเหมือนที่ทำปากเก่งไหม” เจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่ตวัดฝ่ามือคว้าข้อมือเล็กข้างนั้นก่อนจับบิดพ่ายหลังเมื่ออีกฝ่ายทำท่าจะกระหน่ำฟาดฟันไม่ยั้งหยุด แต่หญิงสาวกลับต่อสู้สุดฤทธิ์สุดกำลัง เงื้อฝ่ามืออีกข้างหมายเข้าฟาดฟันให้อีกฝ่ายย่อยยับ แต่กลับกลายเป็นว่าถูกตวัดรวบไปพ่ายไว้ด้านหลังด้วยกันพร้อมร่างน้อยถูกดึงรั้งเข้าหาจนทรวงอกอวบอิ่มแอ่นเข้าบดเบียดแผงอกกว้างที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามเนื้ออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“กรี๊ดดด!! อื้อ!” เสียงกรีดร้องถูกกลืนหายไปทันทีที่ริมฝีปากบางเฉียบฉกวูบส่งมอบจูบดุดันราวต้องการลงทัณฑ์ให้สาสมกับที่หาญกล้าลูบคมเจ้าพ่อใหญ่เช่นเขา ยิ่งคนถูกลงอาญาดิ้นรนขัดขืนเจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งหยิบยื่นสัมผัสที่เร่าร้อนรุนแรงให้ ทั้งจุมพิตแสนดุดัน ทั้งสัมผัสรุกรานจากฝ่ามือใหญ่ที่เคลื่อนเข้าครอบครองก้อนเนื้อนุ่มมือ นวดเฟ้นคลึงเคล้าราวกำลังสรรค์สร้างให้กลายเป็นงานศิลป์ชิ้นเอก
ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความรุนแรงจนคนถูกลงทัณฑ์เกือบหลุดเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว ดวงตาทั้งสองข้างร้อนผ่าวราวน้ำตาจะหลั่งไหลออกมาชะล้างความร้าวระบม เสียงหวีดร้องบ่งบอกอาการขัดขืนของคนถูกลงทัณฑ์ดังขึ้นทันทีที่ริมฝีปากบางเฉียบผละออกห่าง
คนที่ทำตัวเป็นผู้พิพากษากลับไม่ใส่ใจสักนิด เพราะเพียงแค่ถอยห่างกลีบปากอวบอิ่ม ริมฝีปากอันร้อนผ่าวก็พรมจูบดูดกลืนนวลเนื้อเนียนนุ่มน่าสัมผัสจากลำคอระหงไล่เรื่อยลงไปตามไหล่ลาดและวนเวียนเก็บเกี่ยวความหอมหวานตรงเนินอกนุ่มนิ่งนานก่อนค่อยๆ คืบคลานเข้าครอบครองยอดดอกบัวตูมที่ชูช่อหยอกล้อกับปลายนิ้วที่กำลังวนไล้ปัดป่ายอย่างคนเอาแต่ใจ
กายสาวกระตุกเฮือกราวหวาดผวาเมื่อยอดดอกบัวงามสัมผัสถึงความร้อนชื้นในโพรงปากนุ่มที่เข้าครอบครองดื่มด่ำราวกำลังหิวกระหายหลังจากฝ่ามือร้อนระอุบรรจงสรรค์สร้างให้ก้อนเนื้อนุ่มกลายเป็นดอกบัวคู่งามชูชันแข่งกันอวดโฉมรอเหล่าภมรมาคลอเคล้า
เสียงหวีดร้องขัดขืนแปรเปลี่ยนเป็นครวญครางกระเส่าด้วยรู้สึกเร่าร้อนไปทั้งกายและใจยามทั้งมือและอุ้งปากที่เต็มไปด้วยธารน้ำอุ่นซ่านสลับสับกันคลึงเคล้าด้วยท่วงทำนองที่สอดประสานกันราวกำลังบรรจงสรรค์สร้างดอกบัวคู่งามให้เป็นงานศิลป์อันตระการตา
แรงขัดขืนค่อยๆ ลดน้อยถอยลงจนแทบมลายหายไปสิ้น ทั้งที่ใจอยากต่อต้านแต่กายกลับไหวสะท้านสั่นระริกไปกับสัมผัสแปลกใหม่จากชายแปลกหน้าชนิดที่หญิงสาวผู้รักนวลสงวนตัวอย่าง สุพิชญา นาฏดิลก ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นในชีวิตนี้
เรียวแขนอันงดงามผวาเข้ากอดรัดต้นคอแกร่งแน่นอย่างหวาดผวา เพราะเพียงฝ่ามือใหญ่ปลดปล่อยข้อมือน้อยทั้งสองข้างให้หลุดออกจากพันธนาการ เรือนร่างบอบบางก็ถูกผลักให้นอนราบทาบทับลงไปกับเตียงกว้าง ทุกการกระทำช่างรวดเร็วเสียจนหญิงสาวไม่มีโอกาสดึงสติให้กลับมาสมบูรณ์พร้อม เพียงเธอผวาเกาะกอด เรือนกายแข็งแกร่งก็โน้มทาบทับลงมาและเริ่มรุกเร้าอย่างย่ามใจด้วยฝ่ามือใหญ่ที่แสนเร่าร้อน
ใบหน้าคมซบซุกไม่ห่างจากทรวงอกนุ่มหยุ่นยามฝ่ามืออันร้อนระอุทั้งสองข้างกอบกุมดอกบัวคู่งามส่งมอบสัมผัสอันซาบซ่านให้เรือนกายแสนบริสุทธิ์ ท่อนขาแข็งแกร่งขยับเบี่ยงให้เรียวขางามเป็นอิสระเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงดิ้นรนให้หลุดพ้นจากพันธนาการ เจ้าพ่อใหญ่ผู้ช่ำชองในท่วงทำนองรักขยับแทรกเข้าระหว่างกลางเรียวขางามทันทีที่เรียวขาข้างหนึ่งตั้งชันขึ้นราวต้องการถีบตัวส่งให้หลุดพ้นจากสัมผัสรัญจวนใจ
บทที่ 1 ตอนที่ 1 ผมไม่ชอบคนดีดดิ้น
25/02/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2 พ่ายเพลิงพิศวาส
25/02/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3 ผิดฝาผิดตัว
25/02/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4 ทางเลือก
25/02/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5 รู้ว่าผิดไม่คิดปล่อย
25/02/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6 ความผิดพลาดครั้งใหญ่
25/02/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7 ความผิดพลาดครั้งใหญ่ 2
25/02/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8 จะรอดได้อย่างไรกัน
25/02/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9 ชิงเธอกลับคืน
25/02/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10 ข้อแลกเปลี่ยน
25/02/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11 ยื่นหมูยื่นแมว
25/02/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12 ฉันไม่ไปกับคุณ
07/03/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13 ผมจะทำให้คุณดิ้นพล่านสมใจ
07/03/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14 หวามไหวกับสัมผัสเย้ายวน
07/03/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15 หรือจะย้ายมานั่งบนตักผม
07/03/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16 แค่ครั้งสองครั้งอย่ามานับเป็นสามี
07/03/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17 สเต๊กเนื้อนุ่มชวนกัดกลืน
08/03/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18 กินนมชมวิว
08/03/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19 อยากกลับไม่ได้กลับ
08/03/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20 ถอดเสื้อให้ผมหน่อย
08/03/2022
บทที่ 21 ตอนที่ 21 แค่ผมสะกิดคุณก็คล้อยตาม
08/03/2022
บทที่ 22 ตอนที่ 22 มีดีกว่าที่คิด
08/03/2022
บทที่ 23 ตอนที่ 23 ฉันอยากกลับบ้าน
08/03/2022
บทที่ 24 ตอนที่ 24 ถิ่นเจ้าพ่อ
08/03/2022
บทที่ 25 ตอนที่ 25 ด้วยความห่วงใย
08/03/2022
บทที่ 26 ตอนที่ 26 คนขี้อ้อน
08/03/2022
บทที่ 27 ตอนที่ 27 ผมคิดถึงคุณใจจะขาด
08/03/2022
บทที่ 28 ตอนที่ 28 คนหลอกลวง
08/03/2022
บทที่ 29 ตอนที่ 29 คุณจะอยู่กับผมได้ไหม
08/03/2022
บทที่ 30 ตอนที่ 30 ยกโทษให้ผม
08/03/2022
บทที่ 31 ตอนที่ 31 ให้เหมือนวันนี้เป็นวันสุดท้ายของเรา
08/03/2022
บทที่ 32 ตอนที่ 32 วันที่เธอจากไป
08/03/2022
บทที่ 33 ตอนที่ 33 บ้านที่เกินอบอุ่น
08/03/2022
บทที่ 34 ตอนที่ 34 คนเก่าที่ไม่หวนคืน
08/03/2022
บทที่ 35 ตอนที่ 35 สมบัติผลัดกันชม
08/03/2022
บทที่ 36 ตอนที่ 36 สารลับจากมาเฟียร้าย
08/03/2022
บทที่ 37 ตอนที่ 37 อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ
08/03/2022
บทที่ 38 ตอนที่ 38 จริงหรือลวง
08/03/2022
บทที่ 39 ตอนที่ 39 พลาด...
08/03/2022
บทที่ 40 ตอนที่ 40 ตลบหลังคนทรยศ
08/03/2022
หนังสืออื่นๆ ของ รินวรส
ข้อมูลเพิ่มเติม