Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
198
ชม
10
บท

เพราะถูกสามีเก่าทุบตีทำร้ายร่างกาย ‘เมลลี่ มัลเบิร์ต’ สาวจากเมืองทางใต้จึงทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลังแล้วดิ้นรนมาตายเอาดาบหน้า เธอขนข้าวของขึ้นมาหางานทำทางภาคเหนือ ที่นี่...เธอได้งานแม่บ้านในไร่แห่งหนึ่ง หลายคนบอกว่า ‘คุณทรัค’ ชายหนุ่มรูปงามผู้เป็นเจ้าของไร่วัยเพียง 25 นั้น ดุร้ายเหมือนเสือ แต่ทำไมกับเธอ...เขาถึงใจดีนัก ดี...จนน่าใจหาย แต่แล้ว...เขาก็แสดงธาตุแท้ออกมาไม่นานจากนั้นว่าสุดท้ายเขาก็ไม่ต่างอะไรจากชายที่เธอวิ่งหนีมาทั้งชีวิต

บทที่ 1 เริ่มต้นชีวิตใหม่

ไอ้หนุ่มมังกรดุ

บทที่ 1 เริ่มต้นชีวิตใหม่

“ฮึก...ฮึก”

ฉันสะอึกสะอื้นอยู่กลางสถานีขนส่งโคโลโดร่ารัฐทางใต้ในฮัทเทรียน่า ตัดสินใจได้เด็ดขาดว่าจะเลิกกับ ‘เมิร์ล’ สามีคนนี้ ตลอดเวลาสามปีที่อยู่ด้วยกันมามันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยนอกจากมีแต่จะยิ่งแย่ลง

“รถไปเอมาซอว์มาแล้วค่ะ เชิญผู้โดยสารที่มีตั๋วตั้งแถวคอยได้เลยนะคะ” เสียงประกาศของพนักงานชุดขาวในสถานีขนส่งเอ่ยดังขึ้น ฉันจึงรีบเช็ดน้ำตาลวกๆ แล้วดีดตัวลุกขึ้น พร้อมกับลากกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ไปต่อคิวเพื่อขึ้นรถบัสไปเมืองที่อยู่เหนือสุดของแคว้น

ฉันจะไปตายเอาดาบหน้า...ดีกว่าจมปลักอยู่ที่โคลด์ เป็นไงก็เป็นกัน

รถบัสสองชั้นคันใหญ่จอดเทียบลานจอด ฉันก้าวขึ้นรถแล้วหาที่นั่งของตัวเอง

“อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด” ฉันพึมพำกับตัวเอง เอาหัวพิงเบาะ หันหน้าออกทางหน้าต่าง

ในไม่ช้ารถบัสก็เคลื่อนตัวออกจากสถานีวิ่งไปตามถนนใหญ่ออกสู่ชนบทที่มีทุ่งนาแห้งๆ เมืองทางใต้ค่อนข้างร้อน ผิดกับทางเอมาซอว์หิมะจะตกตลอดปี อากาศเย็นสบาย ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปอย่างราบรื่น

ฉันภาวนาขอกับพระผู้เป็นเจ้า

ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน มารู้สึกตัวอีกทีก็เช้าของอีกวันแล้ว

“ถึงแล้วเหรอคะ...” ฉันถามกับพนักงาน

“ใกล้แล้วค่ะ พี่จะลงที่ไหนคะ”

“ปลายทางเลยค่ะ”

“อ๋อ งั้นก็อีกสิบห้านาทีค่ะ”

“ขอบคุณค่ะ” ฉันพยักหน้ารับ ยืดตัวนั่งหลังตรง มองถนนนอกหน้าต่าง ทุกตารางนิ้วเป็นสีขาวโพลนไปหมดแม้จะอยู่ในช่วงฤดูร้อนแต่ที่เอมาซอว์จะมีหิมะตกทั้งปีหนักบ้าง ปรอยๆ บ้างแล้วแต่ช่วงเดือน

ดีจริงๆ

ในเวลาต่อมา บัสคันใหญ่ก็มาจอดที่สถานีหลักกลางเมือง ฉันต่อคิวลงไปรับกระเป๋าเดินทางใต้ท้องรถ รอพักหนึ่งก็ได้มาก่อนหาลู่ทางไปชานเมืองบนภูเขาเอลซอว์เอล ที่นั่นเขาประกาศรับสมัครเกษตรกรใน ‘ไร่องุ่นทรัคเกิลทรัค’ พอดี ฉันจะลองไปดู

“จะไปไหนครับคุณผู้หญิง” เสียงคนขับแท็กซี่ร้องเรียกขึ้น

“สวัสดีค่ะลุง หนูจะไปไร่องุ่นทรัคเกิลทรัคบนเขาเอลซอว์เอลค่ะ”

“โห ไกลเชียว ทางก็ขับยาก ลุงไม่ไปหรอก หาคันอื่นเถอะ” คนขับรถแท็กซี่สะบัดหน้าใส่ฉัน อะไรกัน

ฉันยืนงงอยู่สองสามวินาทีก็ตัดใจหาคันใหม่ แต่ก็ไม่มีคันไหนไปเลย ทำยังไงดีนะ...

จ๊อกๆ

จู่ๆ ท้องก็ร้อง จริงสิ... ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อเย็น ไปหาอะไรรองท้องหน่อยดีกว่า

คิดได้ดังนั้น ก็หาร้านอาหารเล็กๆ ริมถนนนั่งกินมือเช้าไปพลางๆ ระหว่างคิดว่าจะจัดการกับปัญหาการเดินทางอย่างไรดี ในเมื่อรถแท็กซี่ไม่ไปก็ต้องหารถโดยสารอย่างอื่นไปแทน

“น้องจ๊ะ...” ฉันรั้งแม่ค้าที่เอาก๋วยเตี๋ยวไก่มาเสิร์ฟไว้

“คะพี่ ?”

“พี่จะไปไร่องุ่นทรัคเกิลทรัคบนเขาเอลซอว์เอลน่ะค่ะ จะหารถอะไรไปได้บ้าง ถามแท็กซี่กี่คันๆ ก็ไม่มีใครไปเลย”

“โอ้...” แม่ค้าสาวถึงกับร้อง “รถแท็กซี่ที่นี่ไม่มีใครไปหรอกค่ะ ที่นั่นถนนขับยาก หิมะก็ตกหนักด้วย ถ้าจะไปจริงๆ ก็ต้องจ้างกระบะไปต่างหาก”

“ตายจริง” ฉันเป็นกังวล ยกมือทาบอก “ค่าจ้างคงแพงน่าดู”

“ใช่ค่ะ”

“แล้ว...เอ่อ พี่จะไปหารถกระบะรับจ้างได้ที่ไหน”

“หนูก็ไม่รู้เหมือนกัน” แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวไก่ตอบ “แต่หนูว่าพี่ขึ้นรถเมล์โดยสารจากขนส่งไปลงตีนเขาจะง่ายกว่านะคะ แล้วค่อยจ้างรถแถวนั้นขึ้นไปจะสะดวกกว่ามาก”

“อ้าว มีด้วยเหรอ” ฉันร้องอุทาน

“มีค่ะ”

“โอเคๆ เดี๋ยวพี่กินเสร็จจะรีบไปขึ้นเลย”

“แต่หนูรู้สึกว่ารถมันจะออกสามสี่ชั่วโมงคันหนึ่งนะคะ รอบแรกตอนเจ็ดโมงเช้า รอบที่ต่อไปน่าจะสิบหรือสิบเอ็ดโมงนู่นเลย”

“เหรอ” ฉันก้มดูนาฬิกา นี่เจ็ดโมงครึ่งคันแรกเพิ่งออกไป แต่ไม่เป็นไรฉันรอได้ “โอเคจ้ะ เดี๋ยวพี่จะไปนั่งรอที่ขนส่ง”

“ค่า”

“ขอบคุณนะ”

“ยินดีค่ะพี่ ต้องรับสู่รัฐเอมาซอว์นะคะ” แม่ค้าก๋วยเตี๋ยวยิ้มหวานก่อนหมุนตัวเดินไปรับลูกค้าที่เดินเข้ามาซื้อ

ฉันลงมือกินเรื่อยๆ มีเวลาอีกถม ไม่ต้องรีบ...

###

11.00 น.

รถมินิบัสคันกลางเก่ากลางใหม่มาจอดเทียบทางขึ้น ฉันรีบกระโดดไปบนรถแล้วหาที่นั่ง โชคดีที่มาคอยก่อนไม่อย่างนั้นต้องยืนไปแน่ คนโดยสารเยอะจริงๆ จอดรับผู้โดยสารสักสิบนาทีตัวรถก็เคลื่อนออกไปตามถนน

ช่วงแรกรถในตัวเมืองเอมาซอว์ค่อนข้างหนาแน่น ผู้คนขวักไขว่ ตึกรามบ้านช่องขึ้นเรียงรายติดๆ กัน แต่หลังจากนั้นก็เป็นทุ่งนากว้างๆ เต็มไปด้วยสนสูงชะลูด มีหิมะปกคลุมขาวโพลน อากาศเย็นบาดผิวเนื้อ ดีที่ค้นเอาแจ็กเกตตัวใหญ่ออกมาคอยท่าไม่งั้นคงได้หยิบลำบากและต้องทนหนาวไปตลอดทางแน่

“หวัดดีค่ะ” อยู่ๆ เด็กผู้หญิงวัยสิบขวบที่นั่งข้างๆ ฉันก็ร้องเรียกขึ้น

“หวัดดีจ้ะ” ฉันยิ้มให้แม่หนูน้อยที่นั่งอยู่บนตักแม่

“คุณจะไปไหนคะ” เด็กหญิงถามเสียงแจ้ว

“ไร่องุ่นบนเขาเอลซอว์เอลจ้ะ”

“จริงเหรอคะ แม่หนูก็ไป” เด็กหญิงพยักพเยิดไปที่มารดา ฉันเงยหน้ามองเด็กสาววัยไม่เกินสามสิบปีผู้เป็นแม่ของหนูน้อยเชิงคำถาม

“ใช่ค่ะ พวกเรากำลังจะไปที่นั่น”

###

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ แพลงก์ตอน

ข้อมูลเพิ่มเติม
สุดโหดโคตรรัก [Yaoi]

สุดโหดโคตรรัก [Yaoi]

นิยายวาย

5.0

#Yaoi ชีวิตเขาตั้งแต่ที่ได้รู้จักกับไอ้นักโทษแหกคุกในวันนั้นเมื่อห้าปีก่อน ก็เหมือนกับยืนอยู่บนเส้นทางสายกลาง ระหว่างความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกับความต้องการของหัวใจ จะรักก็ไม่ได้...จะเกลียดก็ไม่ลง ใช่...มังกรไม่ใช่คนดี เขาเป็นคนเลว เป็นนักโทษ เป็นฆาตกร ซึ่งแน่นอนคนดีๆ กับโจรย่อมอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้อยู่แล้ว ด้วยเหตุผลนี้เอง ทำให้ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาต้องกักเก็บความรักที่เขามีต่อมังกรเอาไว้ภายใน โดยที่เขาไม่สามารถจะแสดงอะไรออกมาให้มังกรเห็นได้เลย รักของเขากับมังกรมันไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่ว่าจะทำหรือใช้วิธีไหนก็ตาม !

ดวงใจในไอรัก (Yaoi)

ดวงใจในไอรัก (Yaoi)

โรแมนติก

5.0

ดวงใจในไอรัก...เป็นเรื่องราวของ ‘บรูซ’ และ ‘คิมซอนมิน’ สองศิลปินชื่อดังจากทางฝั่งฮอลลีวู้ดและเกาหลีใต้ พวกเขาเจอกันเพราะงานภาพยนตร์ที่มีโอกาสได้เล่นร่วมกัน วินาทีแรกที่สองหนุ่มสบตาทั้งคู่ก็รู้เลยว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติ พวกเขาตกหลุมรักกัน ซึ่งมันเป็นความรักต้องห้ามที่ไม่มีวันจะมาบรรจบกันได้ ทั้งสองจะทำอย่างไรในเมื่อหัวใจได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ซ้ำยังปัญหาร้อยแปดประการที่โถมใส่พวกเขาจนยากที่จะหาทางออก มาร่วมกันค้นหาบทสรุปของบรูซและคิมซอนมินกันนะครับ “ผะ...ผมทำให้ชีวิตคุณ ขะ...เขวหรือเปล่า” “ทะ...ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นล่ะ ?” ซอนมินตกใจ หันขวับมาจ้อง “อะ...อนาคตคุณกำลังจะไปได้สวย ตะ...แต่พอเราเจอกันทุกอย่างก็วูบดับลง” “บะ...บรูซ !!!” “...” “คะ...คุณอย่าพูดอย่างนี้อีกนะ ผมไม่เคยมีความคิดอะไรแบบนี้เลย !” “ฮะ...ฮึก...” บรูซสะอึกสะอื้น “คุณเองก็ยังยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อผมเหมือนกัน มะ...ไม่ใช่เหรอ ?” “ชะ...ใช่ครับ ตะ...แต่มันต่างกัน ผะ...ผมอยู่ในวงการนี้มาตั้งแต่สามขวบ ผิดกับคุณ...ที่เพิ่งจะสร้างชื่อเสียงเป็นที่รู้จักมาได้ไม่กี่ปี คะ...คุณไม่เสียดายหรือไง !” ซอนมินจอดรถตรงข้างทาง ตะโกนก้องด้วยความเจ็บช้ำ “ทะ...ทำไมคุณถึงดูถูกความรู้สึกผมขนาดนี้ !!!” “ฮือออออ...” ที่สุดแล้วนักแสดงหนุ่มก็ร้องไห้โฮ ละล่ำละลักอย่างหมดอาย “ผะ...ผมกลัว กะ...กลัวจะเสียคุณไปไง !”

หัวใจร้ายวิ่งราวรัก

หัวใจร้ายวิ่งราวรัก

โรแมนติก

5.0

เป็นเรื่องราวดราม่าในครัวเรือน เน้นความรักความสัมพันธ์ในครอบครัว ระหว่างพี่น้องทั้ง 5 คน แต่ยังมีกลิ่นอายความรักของหนุ่มสาวที่เป็นพระเอกนางเอกของเรื่องไว้ด้วย ตามสไตล์หนังฝรั่ง --- ฟาร่า เตฮะราน นักร้องสาวสวยชื่อดัง เชื้อสายเบรย์เมนพลอสที่ไปโด่งดังในฮอลลีวู้ด กลับมาบ้านเกิดปีนี้มี ‘บางอย่าง’ กำลังจะเปลี่ยนไป ครั้งหนึ่งเธอเคยทำผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงกับอดีตคนรักเก่าเพื่อแลกกับการเดินตามความฝัน... วันนี้...เธอจึงกลับมาแก้ไขเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเอง ไม่ว่าผลลัพธ์มันจะออกมาเป็นเช่นไร...เธอจะยอมรับมันให้ได้ ดีกว่ามานั่งเสียใจที่ไม่คิดทำอะไรเลย “ยะ...อย่าหลบหน้ากันอีกเลยนะคะ ---” “…” “ฉะ...ฉันกลับมาเพื่อขอโทษคุณ และฉันมา...เพื่อขอโอกาส จะ...จากคุณอีกครั้ง” เธอกลืนลมหายใจสะท้าน รอคอยคำตอบจากเขาแม้เพียงสักนิด “...” ทว่าเขาก็ยังเงียบสนิท ไม่ปริปากใดๆ “คะ...คุณจะให้อภัยฉันได้ไหม ?” “ฮึ ! ไม่มีประโยชน์หรอก คุณกลับไปเสียเถอะ” เสียงทุ้มเย็นชากล่าวขึ้นในท้ายที่สุด “กลับไป...แล้วต่างคนต่างอยู่เหมือนที่เคยทำมาตลอด” “ฉะ...ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น กะ...กว่าฉันจะตามหาคุณเจอต้องใช้เวลาเกือบสองปี !” ดัรวีชทำสีหน้าเจ็บปวด “คะ...คุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร นะ...ในเมื่อตัวคุณเองไม่ใช่เหรอ ทะ...ที่ทิ้งผมไว้ข้างหลัง ยะ...อย่างไม่ไยดี ละ...แล้วตอนนี้คุณจะมาเอาอะไรอีกไม่ทราบ ฮะ คุณนักร้องฮอลลีวู้ด ?!!!” ฉันเหมือนโดนมีดกรีดแล่ไปในเนื้อหัวใจ ปวดร้าวทุรนทุราย “ฉะ...ฉันขอโทษ ฉะ...ฉันผิดไปแล้ว ฉะ...ฉัน ฉันรู้สึกผิดและละอายแก่ใจจริงๆ กะ...กับทุกสิ่งที่ทำกับคุณเอาไว้ คะ...คุณ จะยกโทษให้ฉันได้ไหม” เธอร้องไห้ระงม ระบายสิ่งที่อัดอั้นในอกออกมา “เฮอะ ! ช่างน่าขันสิ้นดี คุณทำกับผมเอาไว้เจ็บแสบมาก...คุณฟาร่า แล้วอยู่ๆ คุณคิดเหรอว่ากับการที่คุณแค่มาขอโทษผมง่ายๆ แบบนี้มันจะทำให้ผมยกโทษให้คุณได้ ตลกนัก...ฮะๆ” เขาหัวเราะหยัน “ความรู้สึกคนนะครับไม่ใช่แผ่นกระดาษที่หน้าขาดแล้วคุณจะใช้สกอตเทปแปะติดคืนกลับไปใหม่ได้ !!!” “…” “มันสายไปแล้วละครับ ทุกอย่าง...มันสูญสิ้นไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เช่นเดียวกับที่ไอ้เด็กผู้ชายใสซื่อคนนั้นที่คิดว่าความรักสวยงามก็ได้ตายจากโลกนี้ไปแล้วเช่นกัน !” “…” “อย่ามายุ่งกับผมอีก เราต่างคนต่างใช้ชีวิต ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณ แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่า...ผมเกลียดคุณ --- คุณฟาร่า เตฮะราน !!!” เรื่องราวของพวกเขาสองคนจะเป็นยังไงต่อไป จะดำเนินไปในทิศทางไหน อุปสรรคและปัญหาที่มาในรูปแบบต่างๆ กันก็ถาโถมโจมตีมาทดสอบไม่จบสิ้น ฟาร่าจะหาทางออกได้ไหม แล้วจะเอาชนะใจ ‘ดัรวีช’ ได้หรือเปล่า ต้องติดตามได้ในเล่มครับ ###

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ภรรยากระดูกเหล็ก

ภรรยากระดูกเหล็ก

Kaleb Mugnai
4.9

[แนวลูกเด็กน่ารัก+สาวเก่ง+แก้แค้น]ฉวี่ชิงเกอแต่งงานกับฟู่หนานจิ่นมาเป็นเวลา 5 ปี เธอใช้ชีวิตเหมือนแม่บ้าน เธอคิดว่าตัวเองท้องแล้วจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาดีขึ้น แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้มาคือ ข้อตกลงการหย่า เมื่อคลอดลูก ฉวี่ชิงเกอแทบจะไม่รอดเพราะมีคนทำร้าย เธอถึงรู้สํานึก ห้าปีต่อมา เธอกลายเป็น"ท่านประธานฉวี่"แล้วกลับมาแก้แค้น คนที่เคยรังแกเธอต่างก็ได้รับการสั่งสอนอย่างสะหัส และความจริงที่ถูกปิดบังไว้ก็ค่อย ๆ ถูกเปิดเผยออกมาก อดีตสามีคิดจะขอคืนดีกับเธอเหรอ คิดง่ายไปหน่อยไหม? ฟู่หนานจิ่นอ้อนวอน"ที่รัก ลูกต้องการหม่ามี๊ ขอแต่งงานใหม่ได้ไหม?"

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน

สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน

Davin Howson
5.0

ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"

เมียเก็บมาเฟีย

เมียเก็บมาเฟีย

เนื้อนวล
4.9

"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ