5.0
ความคิดเห็น
613
ชม
19
บท

‘บัว’ ยอมให้อิทธิเชยชมความสาว เพียงเพราะคำว่า ‘กลัวไม่รัก’ จากดอกไม้สูงค่าที่แม่ฟูมฟัก กลายเป็นดอกไม้ริมทางที่ชายเด็ดดมได้โดยง่าย และเมื่อความสาวถูกตีราคา บัวจะทำอย่างไรให้ราคานั้นเปลี่ยนเป็นคุณค่า และคุณค่านั้นเหมาะสมกับใคร ชายมากมายที่มาติดพัน หรือ ‘เข้ม’ พี่ชายข้างบ้าน

บทที่ 1 EP.01

‘บัว’ สาวบ้านนาอุบล หล่อนกำพร้าพ่อตั้งแต่เล็ก มีแม่และยายเป็นผู้ดูแล

ปีนี้บัวอายุย่าง 19 ปี หน้าตาสวยคม ผิดแผลกไปกว่าหญิงสาววัยเดียวกัน ใครๆ ก็ว่าบัวสวยได้พ่อและผิวได้แม่ บัวมีผิวสีน้ำผึ้ง ไม่ดำและไม่ขาว แต่กลับนวลเนียนน่าสัมผัส สีอ่อนอมเหลืองนวลดุจน้ำผึ้งเดือนห้า

ความสวยของบัวลือเลื่องจนกำนันเคยมาทาบทามไปประกวดนางงามประจำตำบล แต่แม่ไม่ยอมให้ไป เพราะไม่อยากให้บัวต้องใส่ชุดว่ายน้ำหรือนุ่งสั้นให้ใครๆ ดู

ทว่าแม่ก็ซุกซ่อนความสวยของบัวไว้ไม่ได้ ไม่ว่าบัวจะไปไหน ก็จะมีหนุ่มๆ มองเหลียวหลัง แต่เมื่อ 1 เดือนก่อน ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป ไม่มีใครกล้าแซวหรือทำตัวเกาะแกะบัว มากสุดก็มองอย่างเสียดายเท่านั้น เพราะหนึ่งในหนุ่มที่หมายปองบัวก็คือ ‘อิทธิ’

อิทธิหนุ่มหล่อ สูงยาวเข่าดี เรียนจบปริญญาตรีจากกรุงเทพฯ ทั้งยังเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวของกำนันอัฐ เรื่องฐานะเงินทองก็ไม่ต้องพูดถึง อิทธิใช้จ่ายเงินเป็นเบี้ย ทั้งยังลูกน้องไว้ติดสอยห้อยตามตัวเองไม่ต่างจากกำนันผู้เป็นพ่อ

กำนันอัฐมีกิจการหลายอย่าง ทั้งโรงสีข้าว รถยนต์โดยสารเข้าตัวเมือง ทั้งยังเป็นเจ้าของตลาดสดที่ใหญ่สุดในตำบล แค่เก็บค่าเช่าร้าน ค่าแผงผักแผงอาหารในแต่ละเดือนก็ได้หลายหมื่นบาทแล้ว และแม่ของบัวก็เป็นหนึ่งในผู้เช่าแผงขายผัก บัวกับอิทธิจึงได้พบหน้ากันบ่อยครั้ง เพราะอิทธิมาบริหารตลาดแทนพ่อ

ตามธรรมดาของสาวต่างจังหวัดเรียนจบก็แค่มัธยมสาม บัวจึงพอใจในตัวอิทธิโดยง่าย เพราะอิทธิเช้าถึงเย็นถึงและมักจะมีของฝากติดไม้ติดมือมาให้แม่กับยายไม่ได้ขาด

ยุพินถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อคิดถึงความสัมพันธ์ของอิทธิและบัว หล่อนไม่ชอบใจที่อิทธิเปิดตัวว่าบัวเป็นผู้หญิงของเขา ห้ามใครมายุ่งเกี่ยว แต่หล่อนก็ต้องยอมตามเหตุผลของแม่ว่าบัวโตเป็นสาวแล้ว ถ้ามีคนมาชอบและอยู่ในหูตาผู้ใหญ่ก็ดีกว่าไปลักลอบพบกัน อีกทั้งยังเป็นการดีที่ผู้ชายคนนั้นเป็นอิทธิ เพราะอิทธิพลของกำนันอัฐจะได้กันผู้ชายคนอื่นไม่ให้มาหาเศษหาเลยกับบัว

แต่ถึงอย่างนั้นหล่อนก็ยังหนักใจ กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย เพราะพ่อของบัวเป็นชายที่มาเร่ฉายหนังขายยา

ชายคนโก้มาจากกรุงเทพฯ รูปหล่อ แต่งตัวดี และเจ้าคารมเป็นที่สุด แค่มาฉายหนังวันเดียว หล่อนก็ยินยอมมอบความสาวให้เขาเชยชม เขาจึงเห็นหล่อนเป็นแค่ดอกไม้ไร้ค่า เด็ดดมสมใจก็คลายความหอม

คำสัญญาเพียงลมปากไม่มีความจริงสักนิด พ่อค้าหนังเร่จากไปแล้วไปลับ ไปแล้วไม่เคยกลับมาอีกเลย

หล่อนตั้งท้องไม่มีพ่อ นำความอับอายมาให้ครอบครัว หล่อนไม่อยากให้ลูกสาวเป็นอย่างหล่อน ถ้าเลือกได้ หล่อนอยากให้บัวตบแต่งกับ ‘ไอ้เข้ม’ ลูกชายเพื่อนบ้านแสนดี ที่คอยช่วยเหลือกันมาตลอด

หล่อนดูออกว่าเข้มทั้งรักทั้งเทิดทูนบัว ถ้าบัวได้เข้มเป็นผัว บัวน่าจะมีความสุขที่สุด เพราะอะไรจะดีไปกว่า “ผัวรัก” เพราะนั่นคือหลักประกันของชีวิตคู่ว่ายังไงเสีย เข้มก็จะทำทุกอย่างให้บัวมีความสุขและสุขสบาย ทว่าบัวกลับไม่เคยมีใจให้เข้มเลย

“แม่... ฉันอยากให้มันได้กับเจ้าเข้ม”

“แล้วบัวมันจะยอมเรอะ”

“นั่นแหละแม่ที่ฉันหนักใจ”

“เอ็งจะหนักใจทำไม บัวมันโตแล้ว มันเลือกผัวเองได้”

“โธ่แม่... คนรวยเขาจะมาจริงใจอะไรกับมัน”

“อย่าว่าไป แม่เห็นพ่ออิทธิเขาก็ดูรักนังบัวมันจะตาย”

“ยังไม่เสียกันน่ะสิแม่ ผู้ชายก็แบบนี้ พอยังไม่ได้ก็เทียวไร้เทียวขื่อ เดี๋ยวพอได้กันสิ มันก็เปลี่ยนใจไปหาคนอื่น”

“เอ็งน่ะมันอคติกับพ่ออิทธิเขา”

“โธ่แม่... ฉันจะอคติทำไม มีลูกเขยรวยๆ ฉันก็ชอบเหมือนกัน แต่เพราะฉันรู้น่ะสิว่ายังไงเสียกำนันเขาก็ไม่ให้ลูกชายคนเดียวของเขามาเอานังบัวทำเมียหรอก หรือถ้าได้เป็นเมียจริงๆ ก็คงเป็นได้แค่เมียเก็บ ไม่มีทางที่เขาจะยกย่อง”

“เอ็งอย่าตีตนไปก่อนไข้ อาจไม่เป็นอย่างที่เอ็งคิดก็ได้ รอดูกันไปก่อน”

“ไม่เป็นยังไงล่ะแม่ คนที่ตลาดเขาคุยกันว่ากำนันทาบทามลูกสาวเจ้าของร้านทองไว้ให้พ่ออิทธิแล้วนะ แล้วคุณหนูร้านทองก็เรียนอยู่กรุงเทพฯ เหมือนกัน ปิดเทอมถึงจะกลับมาบ้าน เงินเขาต่อกัน เราจะไปมีปัญญาทำอะไรได้ วันนี้ฉันก็แทบหาเงินจ่ายค่าแผงไม่ทันแล้ว”

“ก็เอ็งไม่ยอมรับน้ำใจพ่ออิทธิเขานี่นา เขาก็บอกอยู่แล้วว่าไม่ต้องจ่าย เอ็งก็ไม่ต้องไปจ่าย เก็บเงินไว้ซื้อเสื้อผ้าดีๆ ให้นังบัวมันใส่ดีกว่า”

“ฉันไม่อยากให้ใครคิดว่า ฉันเอาลูกเป็นตัวล่อนะแม่”

“ตัวล่ออะไรวะ ก็พ่ออิทธิเขารักนังบัว เอ็งเป็นว่าที่แม่ยาย ว่าที่ลูกเขยก็ต้องให้ฟรีสิ”

“โธ่แม่... หนุ่มสาวจะรักกันจริงแค่ไหนกัน”

“แล้วถ้าพ่ออิทธิเขารักนังบัวจริงๆ ล่ะ”

“รักจริงก็เป็นได้แค่เมียเก็บเท่านั้นแหละแม่ เราจนนะแม่ คนรวยเขาไม่อยากดองกับคนจนหรอก”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ชนิตร์นันท์

ข้อมูลเพิ่มเติม
คนงานบ้านนายฝรั่ง

คนงานบ้านนายฝรั่ง

โรแมนติก

5.0

หากนาไม่แล้ง ข้าวไม่แห้งตาย ‘เดช’ ก็ไม่คิดจะหอบเอา ‘ฟ้า’ เมียรักเข้ามาทำงานในเมืองกรุง แต่ความจนทำให้เลือกไม่ได้ และงานดี เงินดี เจ้านายเห็นใจ ก็เป็นเส้นทางที่ดีที่สุด ทว่า... หากรู้ว่ามาแล้วจะต้องเสียเมียให้นายฝรั่ง เดชเลือกที่จะไม่มาเสียยังดีกว่า แต่... เสียแล้วคือเสียเลย สิ่งเดียวที่จะชดเชยความแค้นก็คือ ‘เมียนาย’ คุณผู้หญิงเร่าร้อน เร่งเร้า รุนแรง และมากครั้งเท่าที่ต้องการ เดชไม่รู้แล้วว่านั่นคือการแก้แค้นหรือรางวัล +++++ ‘เดช’ พา ‘ฟ้า’ เมียรักมาทำงานที่บ้านนายฝรั่ง แต่ ‘คริส’ นายฝรั่งกินเมียเขาไปแล้ว และยังเอาดุ้นยาวใหญ่มาล่อให้ฟ้าติดใจ จนฟ้ากินไม่อิ่มไม่พอ อยากได้อะไรที่เทียบเท่า เขาก็เลยแอบกิน ‘โรส’ เมียของนายฝรั่ง แก้แค้นให้สาสม แต่แค้นช่างแสนหวานและฉ่ำชุ่ม จนเขาต้องกินซ้ำๆ ยิ่งได้กินพร้อมๆ กับพี่โชค เขาก็ยิ่งเมามัน และแน่นอนว่าโรสชอบ ในขณะที่นายฝรั่งกระหยิ่มยิ้มที่ได้กินเมียเขา เดชกลับสุขและยิ้มกว้างยิ่งกว่า เพราะเขาได้กิน ‘คุณหนูแพทตี้’ คุณหนูช่างร่านร้อนไม่ต่างจากแม่ แน่นอนว่าเขาชวนพี่โชคมากินด้วย

รับ(ลับ)ฉบับมาดาม

รับ(ลับ)ฉบับมาดาม

โรแมนติก

5.0

#มาดามทรายกับชายเลี้ยงม้า เปิดประสบการณ์รักร้อนในฟาร์มม้ากันสักครั้ง หรือจะลองกลิ่นฟางแห้งบ่มแดดอุ่นๆ ในโรงนาก็ไม่เลวนะ +++++ เคิร์กรู้ว่าฉันชอบขี่ม้า เขาจึงสอนให้ฉันขี่ม้าจริงๆ หลังจากขี่เขาจนช่ำชองมาหลายครั้ง และฉันก็หัวไวสอนง่ายซะด้วย เพราะเมื่อฝึกหัดขี่ม้าจริงตอนเย็นเสร็จ พอตกกลางคืนฉันก็ซ้อมขี่กับม้าเทียมอย่างเคิร์กอยู่ทุกวัน ไม่ได้ว่างเว้น และก็มีบ้างเป็นบางวันที่ฉันทนไม่ไหวและเคิร์กก็อดไม่ได้ เมื่อฟางใหม่หอมกลิ่นแดดเร่งเร้าความกำหนัดของเราเหลือเกิน เคิร์กก็จะพาฉันไปซ้อมขี่กันที่คอกม้าในโรงนาซะหลายครั้ง และความตื่นเต้นก็ทำให้ฉันกับเคิร์กคึกคักกันมากเป็นพิเศษ ยามที่ฉันควบขี่เคิร์กอยู่ในโรงนา กลิ่นฟางแห้งที่รองรับร่างกายยิ่งใหญ่ของเขาอยู่นั้น เร้าใจจนฉันควบขี่เขาได้ไวกว่าที่เคยทำได้ บั้นเอวและช่วงบั้นท้ายทำหน้าที่โยกตัวไปข้างหน้าและโย้มาข้างหลัง ทว่าปากก็ร่ำร้องบอกถึงความเสียวซ่านที่ดุ้นบังเหียนกระทำกับร่องลึกลับของฉันอยู่ตลอดเวลา

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

วิวาห์ฟ้าแลบ

วิวาห์ฟ้าแลบ

Rock La porte
5.0

[แสนหวาน + วิวาห์ฟ้าแล่บ + แต่งงานก่อน แล้วรักทีหลัง] แฟนที่หลู่ชิงชิงเลี้ยงดูมาหลายปีกลับนอกใจเธอ แอบไปคบกับเพื่อนสนิทของเธอ? เธอทนต่อกับเรื่องนี้ไม่ได้ และไปสมัครขอแต่งงานโดยตรง และแต่งงานกับชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากการแต่งงานแล้ว ชายคนนั้นคำหนึ่งก็ว่าเขาจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในครอบครัวสองคำก็ว่าจะเลี้ยงดูเธอ หลู่ชิงชิงเยาะเย้ยคิดว่ามันเป็นกลอุบายและคำโกหกของผู้ชายอีกแล้ว โดยไม่คาดคิดว่าชายคนนี้กลับกลายเป็นคนให้ความสำคัญกับภรรยาตัวเองจริงๆ ทั้งสนับสนุนอาชีพการงานของเธอและยังช่วยเธอทำงานบ้านด้วย และให้เธอตกแต่งบ้านตามใจชอบ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือทุกครั้งที่เธอประสบปัญหา เขาก็สามารถแก้ปัญหาให้เธอได้ตลอด ทุกครั้งที่เธอถามเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ เขามักจะหัวเราะและเปลี่ยนเรื่องอย่างฉลาดโดยชมเธอว่าเป็นคนมีความสามารถ ทำงานเก่ง จนกระทั่งวันหนึ่ง ภายใต้การเลี้ยงดูจากสามีของเธออย่างต่อเนื่อง เธอก็ประสบความสำเร็จเช่นกัน จากนั้นเธอถึงพบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งในนิตยสารการเงินระดับโลกที่ดูเหมือนสามีของเธอทุกประการ...

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

หงส์ขย่มมังกร(นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่)

ซีไซต์
5.0

รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
4.9

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ