เขาจะทำเช่นไหร่ เมื่อเด็กกะโปโลผอมแห้ง กลายเป็นสาวสะพรั่งน่ากิน ระหว่างปล่อยเธอไป แสร้งทำเป็นไม่สนใจไยดีเหมือนเดิม หรือว่าจับกินหัวกินหางกินกลางตลอดตัว?! “ไปเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อยก่อน ห้ามใส่ชุดอยู่บ้านลงสระ” “เอมเปลี่ยนเรียบร้อยแล้วค่ะ” คนพูดอมยิ้ม และก็สลัดเสื้อคลุมออกจากตัวทันที เสื้อคลุมสีขาวร่วงลงไปกองกับพื้นหินขัด พร้อมๆ กับบิกินีสีแดงเพลิงบนเนื้อขาวๆ ปรากฏขึ้น พระเจ้า.... แพทริกรู้ทันทีเลยว่าการจ้องมองเรือนร่างของเชอเอมในชุดบิกินีตัวจิ๋วนี้คือความผิดพลาดอย่างมหันต์เลยทีเดียว เขาไม่ได้ต้องการจะมองหล่อน แต่ไม่สามารถแกะสายตาออกจากหล่อนได้เลย เขาหายใจดังขึ้น และแรงขึ้น ขณะเอื้อมมือไปด้านหลัง นิ้วยาวสะกิดตะขอเพียงเบาๆ สายเสื้อชั้นในก็หลุดออกจากกัน ก้อนเนื้อนวลที่เขาทั้งดูดทั้งเลีย ทั้งอมหัวนมสีหวานนั้นดีดเด้งออกมา เขาดึงบราเซียร์ออกไปทางแขนเรียว และจ้องเต้าอวบไม่วางตา เด็กสาวเอียงอาย หน้าแดงก่ำ ยกมือขึ้นกอดอกเอาไว้เพื่อปกปิดความอวบอัดของตนเอง แต่เขาไม่มีทางยอม เขาดึงสองแขนเล็กออก “อย่าซ่อนมันจากสายตาของพี่...” “อ๊ะ... อา... พี่แพท...”
บทที่ 1 ตอนที่ 1
ทันทีที่ฝ่าเท้าเหยียบลงบนแผ่นดินสยามประเทศ เชอเอมก็รีบเปิดโทรศัพท์มือถือให้กลับไปเป็นโหมดปกติ และโทรข้ามประเทศกลับไปหาเพื่อนรักอย่างเพียงออทันที
“เอมถึงเมืองไทยแล้วนะเพียง สดๆ ร้อนๆ เลยล่ะ”
“เที่ยวให้สนุกนะเอม และก็ขอให้สมหวังกับคุณหมอแพทริกอย่างที่เอมหวังนะจ๊ะ”
เพียงอออวยพรมาตามสายโทรศัพท์ด้วยสุ่มเสียงที่สดใส
“ขอบใจจ้า แต่เอมจะต้องสมหวังอยู่แล้วล่ะ เพราะพี่แพทต้านทานเสน่ห์ของเอมไม่ได้แน่นอน” คนพูดหัวเราะเสียงสดใส
“เพียงเอาใจช่วย สู้ๆ นะเอม”
“ขอบใจจ้าเพียง”
ดวงตาของเชอเอมกวาดมองไปรอบๆ ตัว เพื่อหาแพทริก แต่ก็ยังมองไม่เห็น
“งั้นแค่นี้ก่อนนะเพียง เดี๋ยวเอมติดต่อไปใหม่ ขอเวลาไปมองหาพี่แพทก่อน”
เชอเอมบอกเพื่อนรัก ก่อนจะวางสาย และลากกระเป๋าเดินทางไปหยุดตรงบริเวณจุดมิตตี้งพอยท์
“รถต้องติดแน่ๆ เลย พี่แพทถึงยังไม่มา”
หญิงสาวคิดในแง่ดีตามนิสัยของตนเอง กำลังจะเดินไปทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้พลาสติก แต่เสียงเรียกของคนแปลกหน้าคนหนึ่งดังขึ้นด้านข้างตัวเสียก่อน
“ใช่ คุณเชอเอมหรือเปล่าครับ”
คิ้วโก่งสวยที่ธรรมชาติมอบให้มาของเชอเอมเลิกขึ้นสูงด้วยความแปลกใจ แต่ก็ฉีกยิ้มหวานให้
“ใช่จ้า แต่ลุงรู้จักชื่อของเอมได้ยังไงกันจ๊ะ”
ผู้ชายวัยกลางคนตรงหน้าโน้มศีรษะให้เล็กน้อย ก่อนจะตอบออกมา
“คุณหมอแพทริกให้ผมมารับคุณเอมครับ”
“พี่แพทให้ลุงมารับเอมเหรอ”
“ใช่ครับ”
คำตอบของคู่สนทนา ทำให้เชอเอมรู้สึกใจแป่วเล็กน้อย แต่ก็ยังยิ้มได้
“พี่แพทคงกำลังประชุมหรือไม่ก็กำลังคุยงานสำคัญอยู่ก็เลยมารับเอมไม่ได้แน่ๆ เลย”
คู่สนทนาของหล่อนทำแค่ยิ้มเจือนๆ ก่อนจะช่วยลากกระเป๋าเดินทางให้ และเดินนำไปยังรถหรูที่จอดอยู่ในลานจอดรถของสนามบิน
“ขอบคุณค่ะ”
เมื่อมาถึงรถ ลุงวัยกลางคนก็เปิดประตูรถให้ หล่อนกล่าวขอบคุณ และก้าวขึ้นไปนั่งบนรถ หัวใจล่องลอยไปหาแพทริกอย่างฉุดไม่อยู่
“พี่แพทจะต้องคิดถึงเอมมากแน่ๆ เลย”
หล่อนยิ้มแย้ม ใบหน้านวลที่มีลักยิ้มที่สองแก้มสดใสน่ามองยิ่งนัก
“ลุงเป็นคนขับรถของพี่แพทเหรอจ๊ะ”
“ใช่ครับ แต่คุณแพทมีคนรับรถอยู่หลายคน แล้วแต่จะสั่งให้ใครทำอะไรครับ”
หญิงสาวพยักหน้าหงึกๆ ขณะมองออกไปนอกกระจกรถ วิวทิวทัศน์ด้านนอกทำให้หล่อนตื่นตาตื่นใจไม่น้อย
หล่อนเป็นคนไทย แต่พ่อกับแม่ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ในอเมริกาตั้งแต่หล่อนยังไม่เกิด ทำให้หล่อนไม่คุ้นเคยกับเชื้อชาติของตนเองนัก
“เมืองไทยน่าอยู่จังนะคะลุง”
“ใช่ครับ แต่บางที่ก็ดูวุ่นวาย อย่างเช่นกรุงเทพฯ รถติดมากเลยครับ”
“คงเพราะคนมาอาศัยกันเยอะมั้ง”
เชอเอมพูดไป และก็มองวิวนอกรถไปด้วยความรื่นเริง ตอนนี้หล่อนรู้สึกมีความสุขไม่น้อย เพราะว่ากำลังจะได้อยู่ใกล้ๆ กับแพทริก ผู้ชายที่ตนเองรักมาตลอด และหล่อนก็คาดหวังเอาไว้สูงมาก ว่าแพทริกจะมีใจให้กับตนเองบ้าง ไม่มากก็น้อย
รอยยิ้มหวานยังคงเกลื่อนใบหน้างามของเชอเอม จนคนขับรถวัยกลางคนที่มองกระจกมาแล้วเห็นรอยยิ้มนั้น อดที่จะชื่นชมในความสดใสของหญิงสาวไม่ได้
“อีกนานไหมจ๊ะลุง กว่าจะถึงโรงพยาบาลที่พี่แพทมาทำงานน่ะจ้ะ”
“เอ่อ... คุณเชอเอมจะไปโรงพยาบาลเหรอครับ”
คิ้วโก่งเลิกสูงและพันกันน้อยๆ หลังจากได้ยินคำถามของคนขับรถ
“อ้าว พี่แพทไม่ได้ให้เอมไปหาที่โรงพยาบาลเหรอจ๊ะลุง”
คู่สนทนาของหล่อนส่ายศีรษะไปมา
“เปล่าครับ คุณแพทให้ผมพาคุณเชอเอมไปที่พักครับ”
“หว้า... นึกว่าจะได้ไปหาพี่แพทที่โรงพยาบาลก่อนเสียอีก”
น้ำเสียงของเชอเอมเต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่ครู่เดียวก็ระบายยิ้มหวานออกมา
“พี่แพทคงคิดว่าเอมเดินทางมาเหนื่อย คงอยากให้พักผ่อน ตอนเย็นจะได้มีเวลาคุยกับพี่แพทแน่ๆ เลย”
คนขับรถวัยกลางคนอดอมยิ้มตามเชอเอมไม่ได้
“น่าจะอย่างนั้นแหละครับ”
“งั้นถ้าลุงกลับไปโรงพยาบาล แล้วเจอพี่แพท ฝากบอกพี่แพทว่าเอมขอบคุณมากนะคะ อ้อ...”
แล้วเชอเอมก็รีบหยิบกระเป๋าเป้ที่สะพายอยู่ด้านหลังออกมาเปิด พร้อมกับหยิบโหลใส่ขนมส่งให้กับคนขับรถที่จอดรถติดสัญญาณไฟจราจรพอดี
“อันนี้ของลุงนะคะ ส่วนคุกกี้รูปหัวในนี้ ของพี่แพทค่ะ ฝากลุงให้พี่แพทด้วยนะคะ”
“ขอบคุณมากครับคุณเอมที่อุตส่าห์หิ้วขนมขึ้นเครื่องบินมาฝากผมด้วย “
“เอมซื้อที่สนามบินน่ะค่ะ”
เชอเอมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกำชับอีกครั้ง
“ลุงอย่าลืมให้พี่แพทนะคะ แล้วก็ฝากบอกพี่แพทด้วยว่า ขนมคุกกี้รูปหัวใจในโหล ก็คือหัวใจของเอมค่ะ”
“คุณเชอเอมโรแมนติกจังเลยนะครับ”
“เอมชอบความสุขน่ะค่ะก็เลยอยากให้คนอื่นมีความสุขไปด้วย”
หล่อนอมยิ้ม และก็นั่งมโนนึกสีหน้าของแพทริกเวลาที่ได้กินคุ๊กกี้ที่ตนเองซื้อมาฝาก
‘พี่แพทจะต้องกินไปยิ้มไปแน่นอน’
บทที่ 1 ตอนที่ 1
15/09/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2
15/09/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3
15/09/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4
15/09/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5
15/09/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6
15/09/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7
15/09/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8
15/09/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9
15/09/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10
15/09/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11
20/09/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12
20/09/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13
20/09/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14
20/09/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15
20/09/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16
20/09/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17
20/09/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18
20/09/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19
20/09/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20
20/09/2022
หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล
ข้อมูลเพิ่มเติม