คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว
รอยรักรอยร้าว
สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
เมียผมน่ารักจัง
อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
คู่ทาสของกษัตริย์ผู้โหดร้าย
ชายาร้าย ที่ไม่ได้รัก NC18+
บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน
โชคชะตาของพระชายา
“นั่งลงสิ บัวชมพู”
เสียงห้าวลึกและทรงอำนาจของเจ้านายคนใหม่ดังขึ้น
บัวชมพูค่อยๆ หย่อนกายที่สั่นเทาไปทั้งร่างลงนั่งบนเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะทำงานไม้ขนาดใหญ่ที่เจ้าของชื่ออิศรา
หล่อนไม่เข้าใจเลยว่าทำไมอคิราห์ถึงต้องการให้หล่อนมาทำงานกับอิศรา ถึงเหตุผลที่แจ้งมาจะบอกว่าเพราะอิศราขาดเลขาฯ กะทันหัน แต่ผู้ชายที่มีอำนาจล้นมืออย่างเขาสามารถซื้อตัวเลขาฯ เก่งๆ คนไหนมาทำงานด้วยก็ได้ ไม่จำเป็นต้องโยกหล่อนที่เป็นเลขาฯ ของอคิราห์มาแบบนี้
“เอ่อ... สวัสดีค่ะคุณเล็ก”
“พี่ใหญ่คงบอกเธอแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ”
หล่อนก้มหน้าไม่กล้าสบตากับอิศรา มือเล็กที่ประสานกันบนตักบีบกันแน่นเพื่อควบคุมสติสตังของตนเอง
“งั้นต่อจากนี้ไป เธอก็คือเลขาฯ ส่วนตัวของฉัน”
“แต่... ชมพูมาทำหน้าที่ชั่วคราว...”
“ม่าย...”
อิศราเอ่ยยานคาง ขณะลุกขึ้นยืน เท้าสองแขนกับโต๊ะไม้ และยื่นหน้าชะโงกข้ามโต๊ะเข้ามาใกล้ๆ
กลิ่นลมหายใจของอิศราทำให้หล่อนรู้สึกมึนเมาและอุ่นซ่านไปทั้งตัว
“เธอต้องทำหน้าที่เลขาฯ ของฉัน จนกว่าฉันจะสามารถหาเลขาฯ ที่ถูกใจได้”
“ก็คง... ไม่น่าจะนานสักเท่าไหร่ใช่ไหมคะ...” บัวชมพูพึมพำเสียงเบาหวิว
“ถ้าเป็นเรื่องงาน ฉันเป็นคนที่เลือกเยอะ เลือกมาก กว่าจะถูกใจก็คงต้องใช้เวลาสักพัก... ไม่เหมือนเรื่องบนเตียง ที่ฉันไม่ค่อยจนสนใจความสามารถสักเท่าไหร่ แค่ลีลาเด็ดเป็นใช้ได้”
บัวชมพูรู้สึกใจคอไม่ดีเลย แววตาคมกริบที่
อิศราใช้มองมานั้นมันแฝงไปด้วยอันตรายน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน
“วันนี้เธอก็นั่งศึกษางานในส่วนที่ฉันรับผิดชอบไปก่อนนะ อ้อ... แล้วเย็นนี้ฉันมีงานเลี้ยงที่จำเป็นต้องไป และเธอต้องตามฉันไปด้วย"
“คะ?”
“เดี๋ยวสักบ่ายสองฉันอนุญาตให้เธอกลับบ้านไปแต่งตัว ค่ำๆ ฉันจะไปรับ”
“เอ่อ... คุณเล็ก... ชมพูว่า...”
อิศราแค่นยิ้ม ขณะมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยสายตาดูแคลน
“แต่งตัวแบบคืนนั้นก็ได้นะ ที่ฉันเห็นเธอในไนต์คลับน่ะ”
สองพวงแก้มนวลร้อนผ่าว ดวงตากลมโตเบิกกว้างตื่นตระหนก
“เพราะนั่นคงเป็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ ใช่ไหมล่ะ บัวชมพู”
“เอ่อ...”
“เอาล่ะ กลับไปโต๊ะทำงานของเธอได้แล้ว ถ้าฉันมีอะไรจะเรียกเข้ามาก็แล้วกัน”
บัวชมพูไม่อาจจะเอื้อนเอ่ยคำใดออกไปได้ นอกจากรีบเดินออกไป
ดวงตาคมกริบของอิศรามืดลึกลง เมื่ออยู่ตามลำพัง เขาหย่อนกายใหญ่โตลงนั่งบนเก้าอี้ ภาพของบัวชมพูในค่ำคืนนั้นยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำ
“ฉันก็แค่อยากรู้ว่าเธอจะเด็ดสักแค่ไหน บัวชมพู”
เขาอยากได้หล่อนมาเป็นของเล่นบนเตียง และเขาจะเอาให้ได้ด้วย แม้ว่าจะต้องโยนเศษเงินให้หล่อนมากกว่าผู้หญิงคนอื่นก็ตาม