icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บทที่ 10 ข้าไม่ได้ฝันไป ใช่หรือไม่

จำนวนคำ:2981    |    อัปเดตเมื่อ:03/12/2024

ืนทำให้เขานอนหลับไม่สนิท เขาฝันเช่นนี้มาสามคืนติดต่อกัน ทั้งยังมีเสียงพูดของชายชราที่ดังขึ้นในเวลานั้น เขายังจำม

ค่อยสดชื่นอีกทั้งยังดูอิดโรยเหมือนคนอดนอน ก็อดเป็นห่วงไม่

ามีชายชรามาสอนวรยุทธ์ให้ข้าทั้งคืน ความฝันนั้นเห

อไปหน่อย แต่ว่าลูกฝ

นเถอะเจ้าค่ะ มีอะไรค่อยคุยกัน

สึกว่าตอนนี้เจ้ากลายเป

พี่ใหญ่เป็นวรยุทธ์จริงอย่าลืมมาสอนข้าด้วยเล่า ข้าเองก็อยากเรียนเอาไว้ป้องกันตัวเองและปกป้องท่านแม่ในตอนที่พี่ใหญ่ไม่อยู่บ้านด้วย ดีเหมือนกันนะเจ้

านมาแม่ผิดต่อพวกเจ้าพี่น้อง หากแม่เข้มแ

างหน้า ครอบครัวของเราเจริญรุ่งเรืองขึ้นมา แล้วชายชั่วคนนั้นซมซานกลับมา ท่านแม่อย่าได้ให้อภัยเขาเด็ดขาด เพราะ บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาชั่วช้าเช่น

ันกลับกลายเป็นว่าแม่ตัดสินใจผิด และความอดทนที่ผ่านมานั้นมันไร้ประโยชน์ ตอนนี้แม่หาได้มีความรักต่อชายผู้นั้นหลงเหลืออ

้พวกเราตามพี่ใหญ่ขึ้นเ

ี้เป็นวันกำหนดส่งงานแล้ว แม่คงขึ้นเขาไปกับพวกเจ

จ้าค่ะ ข้าลืมไปว่าข้ายังถอนหญ้าในแปลงผักยังไม่เส

บท่านแม่ น้องสาวฝากเจ้าเลี้ยงล่อ แล้วก็แพ

อบเจ้าเทามากเช่นเดียวกันเจ้าค่ะ ส่วนแพะท่านไม่ต้องเป็นห

ที่เขาได้รับมาเมื่อคืนว่าเป็นจริงหรือไม่ ด้วยความร้อนใจเด็กชายจึงใช้วิชาตัวเบาที่เขาเพิ่งจะฝึกจนชำ

น้าก็หักทันที ต่อจากฝ่ามือเก้าสุริยัน ก็เป็นหมัดนพนภา ต่อด้วยธนูเจ็ดดาวสังหาร

ทษฐานที่เจ้า ทำตัวชั่วช้าข้ามฝั่งเสร็จรื้อสะพาน บังอาจทรยศหักหลังท่านแม่คนงามของข้า ข้าจะคอยดูว่าเจ้าจะ

ไก่ฟ้า กระต่ายป่า รวมไปถึงกวางยองตัวเมียได้อีกหนึ่งตัว เพราะตอนนี้เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์แล้วทำให้ร่างกายแข็งแรงกว่าคน

ั้น สองพันตำลึงยังฝากเอาไว้ที่ร้านรับเงิน หากจะให้ดีคงต้องหาสมุนไพรล้ำค่าไปขายเสียแล้ว ตอนนี้เขามีวรยุทธ์แล้ว มันง่ายมาก ยิ่งมีวิชาตัวเบา ก้าวเท้าพริบตายิ่งทำให้ความรวดเร็วในการเดินทางมีมากขึ

่ได้สนใจคนเหล่านั้น เขามุ่งหน้ากลับบ้านทันที เพราะในกลุ่มชาวบ้านมีสตรีปา

้องสาวข้าก

วหรือลูกเหตุใดจึ

นอยู่น่ะสิท่านแม่ ว่าเป็นเรื่

งไรเจ้าคะ เป็นเรื่องจร

าย่อมเป็น

้น พี่ใหญ่ช่วยสอ

่าย่อมได้

รือไม่ หากเก็บเอาไว้ถึงพรุ่งน

วท่านแม่อยู่บ้านให้สบายสอนน้องสาวให้ร่ำเรียนเขียนอ่าน เพราะสตรีไม่สามารถเข้าเรียนได้ ข้าคิดว่าจ

มใจเจ้า แต่อย่าลืมว่าเจ้า

เรื่องเงินไม่ต้องเป็นห่วง ข้ามีลู่ทางหา ตร

สนับสน

จะสนับสนุ

ตัวนี้จะจัด

าจะแบ่งไปให้ท่านปู่ผู้ใหญ่บ้

หญ่บ้าน ก็ดีกับพวกเรามาก ที่ผ่านมาก็ไ

บังเอิญเห็นหลินตงหยางแบกกวางลงมาจากภูเขา พอวางตะกร้าผักป่าได้ก็รีบวิ่งไปบ้านซ่งทันที ในใจนางหวังว่

อิง เจ้าอยู

ามาหาข้า รีบร้อนเ

างยองลงมา อีกทั้งยังมีไก่ฟ้ากระต่ายป่าอีกมาก เจ้าดูสิ ตอนนี้ความเป็นอยู่ของสามแม่ลูกนั่นด

ู่แล้ว อีกทั้งตอนนี้น้องสี่ก็แต่งงานกับลูกสาวนายอำเภอแล้ว แถมยังมีล

นายอำเภอแล้ว ไม่เช่นนั้น ลูกชายคนโตจะมีอายุน้อยกว่า ตงหยางเพียงแค่ 1 ปีหรือ แต่ข้าว่าช่างเรื่องของน้

ายกาจมากเลยนะ หนก่อนข้ายังโดนสามแม่ลูกนั่นทุบตีกลับ

ข้าหวังดีต่อเจ้าหรือ

ินเหมยเจียงที่มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นหลังจากที่โดนไล่ออกไปจากตระกูลซ่ง ฉางชุนอิงหว

ีไปราวี แย่งชิงข้าวของคนบ้านหลินจะดีกว่า ถึงจะขับไล่ออกไปแล้วแต่ลูกชายหญิงทั้งสองคนนั้นย่อมเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของน้อง

่ ท่านแ

เรื่องอันใด แล้ว

้องส่งมาให้บ้านซ่งเราหรือเจ้าคะ ถึงอย่างไรท่านแม่ก็ถือว่าเป็นท่านย่าของเจ้าเด็กนั่นนะเจ้าคะ

พูดจร

นแม่ พวกเราไปเล

้นก็ไปต

้าค

ปลงนาเสียก่อน ทั้งคู่กลับมาก่อนซ่งเหอฉาง โดยทิ้งให้เขาทำงานที่แปลงนากับ

งกลับมาแล้ว แล้ว

รับ ตอนนี้ พวกข้าสองคนหิวจ

รให้เจ้าใหญ่กับเจ้ารองกินก่อน

ค่ะท่

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตัวละครหลักและความสัมพันธ์ในครอบครัว2 บทที่ 2 เกิดใหม่3 บทที่ 3 ขึ้นเขา หาอาหาร4 บทที่ 4 อาหารมื้อแรก5 บทที่ 5 เข้าเมืองไปขายเห็ด6 บทที่ 6 ซื้อของ พบเจอสะใภ้ใหญ่บ้านซ่ง7 บทที่ 7 ซ่อมรั้วบ้าน และความสามารถเริ่มปรากฏ8 บทที่ 8 ขายเห็ดซื้อเกวียนล่อ9 บทที่ 9 หยิบมาจากภูเขา10 บทที่ 10 ข้าไม่ได้ฝันไป ใช่หรือไม่11 บทที่ 11 เห็นแก่ตัว12 บทที่ 12 ผิดหวังและเสียใจ13 บทที่ 13 พายุหิมะ จุดเริ่มต้นของภัยหนาว14 บทที่ 14 โชคดีที่มาทันเวลา15 บทที่ 15 การจากไปของฤดูหนาว16 บทที่ 16 แผนการของซ่งเหอจือ17 บทที่ 17 ขโมยไก่ไม่ได้ยังเสียข้าวสารอีกหนึ่งกำมือ18 บทที่ 18 ศีลเสมอกัน19 บทที่ 19 ความอิจฉาเป็นเหตุ20 บทที่ 20 หลี่ต้าหลางลุ่มหลงมัวเมา21 บทที่ 21 สมหวังเสียที หมู่บ้านก้าวหน้า22 บทที่ 22 สัญญาณเตือน23 บทที่ 23 ถูกยกย่องให้เป็นเทพเซียน24 บทที่ 24 น้ำลดตอผุด25 บทที่ 25 ไปซื้อไห แต่ได้คนกลับมา26 บทที่ 26 ซักไซ้ไล่เลียง27 บทที่ 27 สร้างกังหันวิดน้ำได้สำเร็จ28 บทที่ 28 เมืองชายแดนที่แสนแร้นแค้น กับนายอำเภอสารเลว29 บทที่ 29 หมู่บ้านไผ่ดำ30 บทที่ 30 ปล้นจวนนายอำเภอ31 บทที่ 31 กลับถึงหมู่บ้าน32 บทที่ 32 หวนคืนสู่บ้านเกิด33 บทที่ 33 อี้เทียนหลงจากไป ตระกูลซ่งกลับมา34 บทที่ 34 อี้เทียนหลงส่งฎีกาเข้าวังหลวง35 บทที่ 35 พวกเจ้าเห็นบ้านข้าเป็นสถานสงเคราะห์หมาใช่หรือไม่36 บทที่ 36 หมู่บ้านโจวเจี่ยหนึ่งวัน กับท่านลุงหู37 บทที่ 37 ซ่งเสี่ยวหลาน38 บทที่ 38 ปรึกษาหารือ39 บทที่ 39 ความลับของตระกูลหลิน40 บทที่ 40 การตัดสินใจของหลินตงหยาง41 บทที่ 41 ท่ามกลางหมู่มวลบุปผา ย่อมมีขี้หมากองหนึ่งเสมอ42 บทที่ 42 ออกเดินทาง43 บทที่ 43 การกลับมาของพี่ชายใจดี44 บทที่ 44 หมู่บ้านไผ่ดำกับหีบดำสามใบ45 บทที่ 45 หีบดำสามใบ กับความลับของใครบางคน46 บทที่ 46 จุดจบของซ่งเหอซี และการประจันหน้ากันของคนสองคน47 บทที่ 47 เจ้าเป็นใครกันแน่48 บทที่ 48 ลูกชายคนใหม่49 บทที่ 49 บางคนมีความสุขบางคนมีความทุกข์50 บทที่ 50 คุณชายน้อยผู้เอาแต่ใจ51 บทที่ 51 ปล้นเงียบ ๆ แต่เก็บเรียบทั้งยุ้งฉาง52 บทที่ 52 ไปเที่ยวบ้านต้าจิน53 บทที่ 53 ผู้สืบทอดตำหนักเทียมฟ้า54 บทที่ 54 เปิดศึก55 บทที่ 55 ก่อกวนทัพฉู่ ชัยชนะอันยิ่งใหญ่56 บทที่ 56 เสียใจตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว57 บทที่ 57 ครั้งนี้จบสิ้นกันแน่แล้ว58 บทที่ 58 จากแคว้น สู่รัฐ59 บทที่ 59 เตรียมตัวออกเดินทาง ไฟไหม้ครั้งใหญ่60 บทที่ 60 เป่าเอ๋อร์ย้ายบ้าน61 บทที่ 61 เรื่องราวระหว่างเดินทาง62 บทที่ 62 เซียวอวิ๋นเทียน63 บทที่ 63 ท่านแม่ข้ากลับมาแล้ว64 บทที่ 64 ได้รับรางวัลโดยไม่รู้ตัว65 บทที่ 65 เข้าเมืองหลวง66 บทที่ 66 หนูขนทอง67 บทที่ 67 เมืองหลวงจ๋าต้าหู่มาแล้ว68 บทที่ 68 ไปบุกจวนแม่ทัพ69 บทที่ 69 ต้าหู่เข้าวังแบบสับ ๆ (คุณชายต้าหู่)70 บทที่ 70 พระราชโองการสมรส ความหลังของฮ่องเต้71 บทที่ 71 เกิดเรื่องใหญ่แล้ว72 บทที่ 72 สร้างความร้าวฉาน73 บทที่ 73 เตรียมตัวเดินทางกลับบ้านเกิด74 บทที่ 74 กลับบ้านเกิดอย่างยิ่งใหญ่75 บทที่ 75 กลับถึงหมู่บ้านเจียชุน76 บทที่ 76 การมาถึงอีกครั้งของหลิวกงกง77 บทที่ 77 คำขอของหร่วนหย่งเจิ้ง78 บทที่ 78 ชินอ๋องพาครอบครัวกลับเมืองหลวง79 บทที่ 79 เทือกเขาอวิ๋นซาน80 บทที่ 80 ขบวนส่งตัวเจ้าสาวอันยิ่งใหญ่81 บทที่ 81 หลินตงหยางเข้าวังอีกครั้ง82 บทที่ 82 สวนผลไม้กับบ้านหยกมรกต83 บทที่ 83 ถ้ำมรกต กับภารกิจปลูกทุเรียนหมอนทอง84 บทที่ 84 ข่าวดี85 บทที่ 85 เริ่มออกเดินทาง86 บทที่ 86 ต้าหู่เจ้าไปเอาลูกผู้ใดมา87 บทที่ 87 ในที่สุดก็หาพบ88 บทที่ 88 เขาซีซานกับหมีสี่ตัว89 บทที่ 89 นี่หมู่บ้านหรือแดนเซียนกันแน่90 บทที่ 90 ไปรับคนที่เขาเทียมฟ้า กับเรื่องน่ายินดี91 บทที่ 91 บทส่งท้าย พี่ชายข้าเป็นเทพเซียน92 บทที่ 92 ตอนพิเศษ อู่เป่าเข้าเมืองหลวง93 บทที่ 93 ตอนพิเศษ หลินตงหยางพ่อลูกอ่อน