icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บทที่ 8 ขายเห็ดซื้อเกวียนล่อ

จำนวนคำ:2906    |    อัปเดตเมื่อ:03/12/2024

่ฟ้า กระต่ายป่า เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงเลยมามากแล้ว เขาจึงรีบกลับบ้านทันท

าถึงบ้านก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที หลินเหมยเจียงค่อนข้างแปลกใจที่ล

ร็วเช่นนี้เล่า เก

้ากับกระต่ายป่ามาพอสมควร แล้วก็ท่านแม่ ท่านม

กคนนี้ทำท่าทาง

นใดมารับรองว่าเป็นของดีแน่นอนขอรับ” หล

ี้บุตรชายที่แสนดีของข้าได้พบเจอกับวาส

อรับท

น นะ...นี่ …มัน ใช

ถ้าเกิดขายเห็ดนี่ได้ ข้าก็อยากจะซื้อเกวียนล่อสักหน่อย อีกหน่อยข้าเข้าไปขายของในเมืองจะได้ไม่ต้องเดินแบก ถ้าหากว่าข

่ำแล้วนะลูก แม่ว่าค่

านแม่ว่ามาขอรับ แล้ว

างวันน่ะ เอาของ

งป่าที่หามาได้ไปขาย ตอนนี้ชีวิตความเป็นอยู่กำลังดีขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่หลินตงหยางถูกนางฉีกุ้ยเถียนทุบตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัส หลังจากหายดีแล้วหลินต

มุ่งหน้าไปที่โรงเตี๊ยมสกุลโจว เพื่อนำเห็ดหยางตู่ไปขาย เสี่ยวเอ้อร

ี้มีอันใดมารึ เจ้ารอสักครู่

ียง ขอรับ ข้าเอา

ม่ใช่หรือ ดี ดีจริง ๆ หลงจู๊กำลังปวดหัวอยู่เลย วันนี้จ

ป่าที่ลึกไปอีกขอร

นี้ก็

ูหลิน มีอันใด

หลงจู๊

หลงจู๊

ยรึ วันนี้ตามท่านแม่กับ

ะท่านลุ

ีเห็ดมาส่งเ

ไม่ลืมนึกถึงโ

อรับ เอาไว้หากข้าโชคดี

้าขออวยพรให้เจ้

ณท่านม

เรียบร้อยแล้วหลินตงหยางก็บอกลาและพาท่านแ

งานกับซ่งเหอซี แล้วโดนฉีกุ้ยเถียนแม่สามีโขกสับอยู่เป็นเวลาหลายปี น้อยครั้งมากที่นางจะได้ออกจากบ้านและเข้ามาใน

รงหมอที่สกุลเหลียงเปิดเอาไว้ข้างโถงยาอีกด้วย ทำให้บรรยากาศคึกคักมาก มีชาวบ้านหลายคนมาขายสมุนไพรและม

ฮูหยิน ต้องการมาซื้อหรื

ไพรบางอย่างมาขาย ไม่ทราบว

เชิญตามข้าม

ให้สามแม่ลูกนั่งลงเรียบร้อยแล้ว ก็รีบไปแจ้งหลงจู๊ให้ทราบทันที หลังจ

งกับข้าว่า พวกท่าน

่นนั้นเ

อันใดมาขายหรือ ช่วยเอาออกม

หยางยื่นเห็ดหลินจ

ลินจือหรือไม่ โอ

บว่าท่านจะรับซ

อกมาให้ข้าดูเร็วเข้า และเจ้าไม่ต้องห่วง โถงยาข

งสองดอกเท่

จสอบอายุของเห็ดหลิน

อร

ทั้งสองดอกนั้นมีอายุ 100 ปี ทำให้หลินตงหยางและครอบครัวดีใจเป็นอย่าง

วเห็ดที่ฮูหยินและลูกชายเก็บมามีอายุ 100 ปีอีกทั้งยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์มาก ข้าให้ ราคาพวกเจ้าเต็มคือดอกละ 1,000 ตำลึง สองดอกคิดเป

กเงินราคา 10 ตำลึง 20 ใบขอรับ นอกจากนั้น

รอสั

ามแม่ลูกก็บอกลาหลงจู๊ทันที ก่อนจากกันหลงจู๊ยังได้กำชับว่าหากมีสมุนไพรอันใดที่ต้อง

นนี้บ้านเรามีเงินแล

นี้ น้องสาวเจ้าอยากได้อันใด

่ะ ข้าอยากให้พี่ใหญ่เป็นขุนนางที่มี

กสาวทำให้นางตกใจมาก แต่นางสามารถเข้าใจได้เพราะที่ผ่านมาซ่งเหอซีไม่เคยดู

งก็ถูกรังแกด้วยเช่นเดียวกัน ลูก ๆ ของคนอื่นได้เรียนหนังสือ แต่ลูก ๆ ของนางไม่ได้รับโอกาสนั้

นแม่และน้องสาวไปตลาดค้าสัตว์ เพราะเขาต้องการซื้อเกวียนล่อ เอาไว้ใช้เดินทางเข้าเมืองในยามท

ป่าเข้ามาขายในเมือง รับรองว่าบ้านเราจะไม่ขาดแคลนเงินแน่นอน ที่สำคัญพี่ใหญ่ ยังจะไปเข้าเรียนที่โรงเรียนส่วนตัวที่หมู่บ้านข้าง ๆ ด้วย ก่อนไปเรียนพี่ใหญ

่ร้านขายผ้าดู หากให้ลูกหาเงินเข้าบ้านอยู่คนเดียวทั้ง ๆ ที่ลูกเ

ับท่านแม่ และเรียนปักผ้าจากท่านแม่ด้วย พี่ใหญ่หากท่านขึ้นเขาไป อย่

วนสุนัข ซื้อที่ตลาดค้าสัตว์ดีหรือไม่ เ

งเจ้

บไปด้วย หลินตงหยางใช้เวลาหัดขับเกวียนล่ออยู่ไม่นานก็สามารถทำได้เป็นอย่างดี ส่วนหลินเหมยเจียงผู้เป็นแม่นั้นก็ได้หัดบังคับเกวียนล่อด้วยเช่นเดียวกัน นางเอ

้างก็ว่าตั้งแต่สามแม่ลูกออกจากตระกูลซ่งมาแล้วชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นเรื่อย ๆ ล่าสุดซ่อมแซมต่อเติมบ้านและซ่อ

ันใดได้แล้ว เจ้าเด็กหน้าตายนั่นดุร้ายต่อยตีไม่เลือกหน้า อีกอย่างหากนางทำอะไรมากไปกว่านี้จะกระทบชื่อเสียงของซ่งเหอซีที่ตอนนี้เป็นนายอำเภออยู่ ถึงจะคิดได้เช่นนั้นแ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตัวละครหลักและความสัมพันธ์ในครอบครัว2 บทที่ 2 เกิดใหม่3 บทที่ 3 ขึ้นเขา หาอาหาร4 บทที่ 4 อาหารมื้อแรก5 บทที่ 5 เข้าเมืองไปขายเห็ด6 บทที่ 6 ซื้อของ พบเจอสะใภ้ใหญ่บ้านซ่ง7 บทที่ 7 ซ่อมรั้วบ้าน และความสามารถเริ่มปรากฏ8 บทที่ 8 ขายเห็ดซื้อเกวียนล่อ9 บทที่ 9 หยิบมาจากภูเขา10 บทที่ 10 ข้าไม่ได้ฝันไป ใช่หรือไม่11 บทที่ 11 เห็นแก่ตัว12 บทที่ 12 ผิดหวังและเสียใจ13 บทที่ 13 พายุหิมะ จุดเริ่มต้นของภัยหนาว14 บทที่ 14 โชคดีที่มาทันเวลา15 บทที่ 15 การจากไปของฤดูหนาว16 บทที่ 16 แผนการของซ่งเหอจือ17 บทที่ 17 ขโมยไก่ไม่ได้ยังเสียข้าวสารอีกหนึ่งกำมือ18 บทที่ 18 ศีลเสมอกัน19 บทที่ 19 ความอิจฉาเป็นเหตุ20 บทที่ 20 หลี่ต้าหลางลุ่มหลงมัวเมา21 บทที่ 21 สมหวังเสียที หมู่บ้านก้าวหน้า22 บทที่ 22 สัญญาณเตือน23 บทที่ 23 ถูกยกย่องให้เป็นเทพเซียน24 บทที่ 24 น้ำลดตอผุด25 บทที่ 25 ไปซื้อไห แต่ได้คนกลับมา26 บทที่ 26 ซักไซ้ไล่เลียง27 บทที่ 27 สร้างกังหันวิดน้ำได้สำเร็จ28 บทที่ 28 เมืองชายแดนที่แสนแร้นแค้น กับนายอำเภอสารเลว29 บทที่ 29 หมู่บ้านไผ่ดำ30 บทที่ 30 ปล้นจวนนายอำเภอ31 บทที่ 31 กลับถึงหมู่บ้าน32 บทที่ 32 หวนคืนสู่บ้านเกิด33 บทที่ 33 อี้เทียนหลงจากไป ตระกูลซ่งกลับมา34 บทที่ 34 อี้เทียนหลงส่งฎีกาเข้าวังหลวง35 บทที่ 35 พวกเจ้าเห็นบ้านข้าเป็นสถานสงเคราะห์หมาใช่หรือไม่36 บทที่ 36 หมู่บ้านโจวเจี่ยหนึ่งวัน กับท่านลุงหู37 บทที่ 37 ซ่งเสี่ยวหลาน38 บทที่ 38 ปรึกษาหารือ39 บทที่ 39 ความลับของตระกูลหลิน40 บทที่ 40 การตัดสินใจของหลินตงหยาง41 บทที่ 41 ท่ามกลางหมู่มวลบุปผา ย่อมมีขี้หมากองหนึ่งเสมอ42 บทที่ 42 ออกเดินทาง43 บทที่ 43 การกลับมาของพี่ชายใจดี44 บทที่ 44 หมู่บ้านไผ่ดำกับหีบดำสามใบ45 บทที่ 45 หีบดำสามใบ กับความลับของใครบางคน46 บทที่ 46 จุดจบของซ่งเหอซี และการประจันหน้ากันของคนสองคน47 บทที่ 47 เจ้าเป็นใครกันแน่48 บทที่ 48 ลูกชายคนใหม่49 บทที่ 49 บางคนมีความสุขบางคนมีความทุกข์50 บทที่ 50 คุณชายน้อยผู้เอาแต่ใจ51 บทที่ 51 ปล้นเงียบ ๆ แต่เก็บเรียบทั้งยุ้งฉาง52 บทที่ 52 ไปเที่ยวบ้านต้าจิน53 บทที่ 53 ผู้สืบทอดตำหนักเทียมฟ้า54 บทที่ 54 เปิดศึก55 บทที่ 55 ก่อกวนทัพฉู่ ชัยชนะอันยิ่งใหญ่56 บทที่ 56 เสียใจตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว57 บทที่ 57 ครั้งนี้จบสิ้นกันแน่แล้ว58 บทที่ 58 จากแคว้น สู่รัฐ59 บทที่ 59 เตรียมตัวออกเดินทาง ไฟไหม้ครั้งใหญ่60 บทที่ 60 เป่าเอ๋อร์ย้ายบ้าน61 บทที่ 61 เรื่องราวระหว่างเดินทาง62 บทที่ 62 เซียวอวิ๋นเทียน63 บทที่ 63 ท่านแม่ข้ากลับมาแล้ว64 บทที่ 64 ได้รับรางวัลโดยไม่รู้ตัว65 บทที่ 65 เข้าเมืองหลวง66 บทที่ 66 หนูขนทอง67 บทที่ 67 เมืองหลวงจ๋าต้าหู่มาแล้ว68 บทที่ 68 ไปบุกจวนแม่ทัพ69 บทที่ 69 ต้าหู่เข้าวังแบบสับ ๆ (คุณชายต้าหู่)70 บทที่ 70 พระราชโองการสมรส ความหลังของฮ่องเต้71 บทที่ 71 เกิดเรื่องใหญ่แล้ว72 บทที่ 72 สร้างความร้าวฉาน73 บทที่ 73 เตรียมตัวเดินทางกลับบ้านเกิด74 บทที่ 74 กลับบ้านเกิดอย่างยิ่งใหญ่75 บทที่ 75 กลับถึงหมู่บ้านเจียชุน76 บทที่ 76 การมาถึงอีกครั้งของหลิวกงกง77 บทที่ 77 คำขอของหร่วนหย่งเจิ้ง78 บทที่ 78 ชินอ๋องพาครอบครัวกลับเมืองหลวง79 บทที่ 79 เทือกเขาอวิ๋นซาน80 บทที่ 80 ขบวนส่งตัวเจ้าสาวอันยิ่งใหญ่81 บทที่ 81 หลินตงหยางเข้าวังอีกครั้ง82 บทที่ 82 สวนผลไม้กับบ้านหยกมรกต83 บทที่ 83 ถ้ำมรกต กับภารกิจปลูกทุเรียนหมอนทอง84 บทที่ 84 ข่าวดี85 บทที่ 85 เริ่มออกเดินทาง86 บทที่ 86 ต้าหู่เจ้าไปเอาลูกผู้ใดมา87 บทที่ 87 ในที่สุดก็หาพบ88 บทที่ 88 เขาซีซานกับหมีสี่ตัว89 บทที่ 89 นี่หมู่บ้านหรือแดนเซียนกันแน่90 บทที่ 90 ไปรับคนที่เขาเทียมฟ้า กับเรื่องน่ายินดี91 บทที่ 91 บทส่งท้าย พี่ชายข้าเป็นเทพเซียน92 บทที่ 92 ตอนพิเศษ อู่เป่าเข้าเมืองหลวง93 บทที่ 93 ตอนพิเศษ หลินตงหยางพ่อลูกอ่อน