ผมเซ็นสัญญาเป็นทาสท่านออสการ์ 99 วัน

pte

อกให้หม

บ” สุร... เอ่อ สักคนนี่แ

หนอีก

านออสการ

ออสการ

หมาป่าหิมะในช

ลงท่อนฮุคเพลงเรเควียม โมสาร์ต

ลีมูซีนสีดำ ผมนั่งอยู่ที่เบาะหลังอย่างหมดอาลัยต

40 แต่ขับออกไปไกลมากกว่าสามชั่วโมงจนเริ

ัด

อดซึ่งอยู่ไ

าสู่อุโมงค์มืดไ

ับพวกเราครั

นใจเต้นอยู่ในปล่องอลูมีเนียมแคบ ๆ ที่แต่งไฟสีฟ้า ๆ อย่าง

พื้นที่ บนนี้คือเพนท์เฮ้าส์ขนาดกว้างเท่าสนามฟุตบอล ผมก้าวเดินออก

จนแสงอุ่นจากอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามา มองเห็

่เหมือนกับว่าถ้าเราเดินไปจนสุดจะสา

กันราวกับอยู่ในหิมะ เมื่อแหงนหน้าขึ้นมองก็พบกับแชนเดอเลียร์คริสตัล

องหมาป่า

์ทุกอย่างเป

ในสุผายมือเชื้อเชิญให้ผมเดินตามออกไ

็ตสเปรย์อัดแข็งไว้ปลิวยุ่งเหยิงจนต้อ

อดยาวออกไปและยังมีโซฟาเบดสีขาววางเรียงไปตามแนว ราวกับถู

ห้ผมยืนเหรอหรา สักพักใครบางคนก็โผล่พ้นผิวน้ำแ

าไว้ซะอีก ผิวพรรณของเขาเนียนสว่างออร่าแม้เห็นในระยะราวส

หน้าท้อง

ีน แถมวีคัทตรงหน้าท้องก็เซ็กซี่จนผมละสาย

ดี ดี

แล้วเสียงของเขา

อ้าค้างพร้อมปาด

ออกมาจริ

จะคว้าเอาชุดคลุมมาสวมแล้วผูกเอวไว้หลวม ๆ จากนั้นก็ทิ้งต

เลยเหรอครับ?” ผม

บขณะที่มีผู้หญิงในชุดเมดสีขาวดูคล้ายนางพยาบาลยกขวดน้ำพร้อมแก้วมาเสิร์ฟให้เราสองคน “

คุณจูเลียที่เขาเรียกถอน

คนออกจาก

ในนี้ก็จะไม่มีใครนอกจ

ึ๋ย

กว่าครับคุณกวินทร์...” เขาเ

่มตอนเรียกชื

ุณถึงคิดหลบ

อ่อ

มันจะทำให้คุณไม่

ผม

ายรถผม รึไม่ก็ทบทวนข้อเสนอของเรา แต่ดันเก็บของ

้ในห้องผมรึไงวะ รึผมโดน 2 ส

แค่คิด

กลัว”

ตวัดจ้องผมเช

ว่าควรจะหา

พร้อมกับคลี่ยิ้มกว้างแล้วคว้าไอแพดที่อยู่ในลิ้นชักใต้โต๊ะก

ตายขึ้นมา ใค

ตายหรอกน่า.

วนซ้ำแล้วสะบัดต

ไม่มีเงินจ่าย ลองอ่านรายละเอียดในสัญ

่อนดูอย่างไ

อสั่งให้ทาสทำอะไรหรือไม่ให้ทำอะไรและเมื่อไรก็ได้ตามความต้องการของนายอันเป็นการกระทำซึ่งไม่ถึงแก่ความตายโดยที่ทาสต้องสมยอมเท่านั้น

า ดวงตาคมยังคงจ้องผ

ง... ไม

รือให้แก้ไขมั้

้องเก้าสิบเ

งรายวันของคุณ” เขาตอบ ผมคิดคำนวณตามไปด้วย “แล้วก็เป็น

อใครเร็วกว่า

ผมกับทุกความสัมพันธ์ อย่ามาหลอกถามเ

ตัวน่าเบ

นใจในภารกิจท

นพวก... ส

ทีมคอยสแตนด์บา

็นพวกพูดมาก

คุณก็ไม่สามารถทำได้...” เขาเบ

ไงต่อ

่ ๆ เขาก็ยืนขึ้น จากนั้นก็ก้าวมายืนตรงหน้า

..

“ถ้าคุณไม่เซ็น... ทางเดียวที่จะจัดการให้คุณได้ชดใช้คือฝังคุณไว้กับปูนซีเมนต์แล้วจับคุณโยนลงกลางทะเล

ไปแล

ขู่กันเก

่างผ

ห้ตัวเองจนตร

ินท

ส

ซ็นใช่

ะ

พดกับปากกาคืนไป ทำไมผมรู้สึกเหม

าราวกับคำราม “ต่อไ

..

ผมว่าน

.

ียก

นาย

ของเขา... ห

กขึ

ตัวตามคำส

้หนี้) วันแรกก็เจ

นริมส

ืนเด๋อ ๆ ทำ

้ผ้

อ๊

ร้อมยกนิ้วชี้ขึ้นสะบัดรา

งใบหน้าที่แสนจะแข็งกร้าวของเขาแล้

งเอา

กปูนแล้วโยน

กวินทร์มันถึงมาตก

สองมือของผมปิดส่วนสงวนไว้ ไม่รู้ว่าบ้านหลังเล็ก ๆ ต

ามื

ดอกมองผมราวกับครูฝึกทหารจอมโหด นี่คงจะเป็

ๆ ทำไอ้จ้อนผมหด แถมยังม

ยตัว

ะตุกหน้ามองคน

ทำให้มัน

นี่มันโร

รงนี้เห

เขาพยักหน

่ผมก็ยกมือข้างขวากำลำแก่นของ

ุ้งมือผมเพราะดวงตาของคนตรงหน้าที่

ดา... ใหญ

นนี้คำชมของเขาม

ำต่

ว่าวต่อหน้าใครเลย แล้วนี่คือค

่ผมรูดท่อนเอ็นของตัวเ

.. ให้หัวสีแด

ึก.

ออีกข้างถูว

อ๊

น่อยตอนที่เล่นกับแก่น

.. อย่าง

กผมก็เริ่

้ผมไม่ได้สนใจอะไรนอกจากความเส

ประหลาด นายยืนดูทาสเล่นว่าว สายตาของ

แล้วกระต

อ๊

็บแต่ฟ

แล้วสินะ” เข

จากรูแยกสามเหลี่ยม ผมเขินนิดห

งผมใช้นิ้วปาดแ

ามผม “บอกแล้วไง... อ

อโทษคร

นแรงขึ

ท่าน...!

ึงเคมีที่เขาส่งผ่านสายตามาให้จนสองขา

แต่ผมไม่สามารถหยุดมื

ล้วล่ะ” จู่ ๆ ออสการ์ก็ถ

ปร่างและมัดกล้ามเน

มก

วว อ๊า

มได้เข้าสู่การเป็นทาสเต็มตัว หลังจากนี้ผมจะโดนส

ยิ้มอย่างชอบใจ “เอนตัวไปข้างหลัง แล้

อ๊ะ

่ละวินาทีจะต้องเจอกับอะไรที่น