เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ

เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
35.7K
ชม
12
บท

เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ (เรื่องสั้น) เยวลี่ซูคือเด็กสาวอายุ18ปีที่ถูกฆ่าล้างตระกูล เธอตามหาเทพดาบที่มีนามว่ามหาปุโรหิตเพื่อขอให้เขาล้างแค้นให้กับครอบครัว การตามหาเทพดาบนั้นลำบากสาหัสสากรรจ์นัก กว่าจะได้ล้างเค้นให้สาสมใจเธอต้องแลกกับความสาวและความสวยของตัวเอง แรงปรารถนาอาฆาตทำให้สาวน้อยยอมพลีกายถวายตัวแก่ผู้ชายหื่นแบบไร้ข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น

บทที่ 1 เจอผู้ชายหื่น

เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ

ตอน เจอผู้ชายหื่น

ท่ามกลางเปลวเพลิงที่กำลังสุมเผาซากศพที่กองสูงเท่าบ้าน สาวน้อยเนื้อตัวตัวขาวโพลนดั่งหิมะกำลังนั่งคุกเข่าร้องไห้กระซิกๆ

ตรงหน้าคือร่างไร้วิญญาณของท่านพ่อและท่านแม่กับชาวบ้านหลายครอบครัวที่กำลังมอดไหม้

หยาดน้ำใสไหลพาดเป็นทางอาบสองแก้ม ฮือ! ๆ ๆ เสียงร้องช่างแหลมสูงจับใจ

เสื้อคลุมลายดอกเหมยที่ห่อคลุมเรือนร่างขาวโพลนเปียกชุ่มโชก น้ำตาของเธอไหลออกมาดั่งธารน้ำใสที่ไม่รู้จักหยุดจักสิ้น

เมื่อคืนก่อนมีการฆ่ากวาดล้างคนทั้งหมู่บ้านโดยทหารเมืองฉิน ผู้คนเมืองกังจึงล้มตายดั่งกลีบดอกไม้ที่โรยรายามหิมะแรกมาเยือน

"เฮ้สาวน้อย เจ้านั่งอยู่ตรงนี้จะโดนพวกมันจับไปข่มขืนนะ" เสียงแหบพร่าดังมาจากชายชุดคลุมสีดำด้านหลัง

เขาตัวสูงลิบแต่ผอมเอามากๆ ใบหน้าเข้มคมของเขากับผิวสีแทนช่างดูหล่อเหลาและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน

"ทำไม ถ้าใครเข้ามาข้าจะฆ่ามันให้ตายไปกับข้า" เยวลี่ซูหันมาตวาดใส่หนุ่มไร้นามทั้งน้ำตา ยามที่ใบหน้าขาวโพลนสะบัดหันน้ำตาสาดกระจายลงผิวดิน

เธอตกใจเมื่อเห็นว่าหนุ่มนิรนามเขาแก่กว่าเธอมาก แถมที่หลังยังสะพายดาบสนิมเขรอะไว้ถึงสองอัน

หือ! เขาเดินย่างกรายเข้ามาและก้มมองใบหน้าเรียวเล็กของเย่ว

สาวน้อยตัวสั่นเมื่อเห็นใบหน้าที่คมขลังของเขาอย่างเต็มตา โดยเฉพาะดวงตาที่เย็นชาและดุดันคู่นั้นทำให้เธอลืมร้องไห้ไปเลย

"ถ้าไม่อยากตายก็กลับบ้านไป" เสียงแหบพร่าตวาดดังขึ้นมาจนเยวลี่ซูต้องลุกถอยหนีเขา

"เอ้า ทำไมไม่รีบไปอีก เดี๋ยวก็จับข่มขืนซะหรอก ขาวๆสวยๆยังงี้" หนุ่มชุดคลุมสีดำเปลี่ยนเสียงโหดเป็นทะลึ่งทะเล้นได้ราวกับพลิกดาบ

"ข้าไม่มีบ้านแล้ว ทุกคนตายหมด" สาวน้อยใจแข็งตวาดเสียงลั่น ใบหน้าเล็กสวยเงยสูงจนเจ็บคอเมื่อร่างชายตรงหน้าตัวสูงกว่าเธอมาก

"แล้วเจ้าชื่ออะไรหิ" ชายไร้นามเดินเข้ามาจับปลายคางสาวน้อยที่สูงเพียงอกของเขา

"ข้าชื่อเยวลี่ซู เรียกว่าเย่วก็ได้" นางตอบ

ใบหน้าเรียวสวยที่มีแก้มอิ่มจ่ำม่ำสบตาโตใส่แววตาที่คมดุคู่นั้น

ในเมื่อสิ้นหวังเย่วยอมตาย ในโลกนี้ไม่มีอะไรให้น่ากลัวอีกแล้ว เพียงหน้าดุๆของหนุ่มคนนี้คงไม่อาจทำให้เธอหวาดกลัวได้อีก

"งั้นรึ แล้วเจ้ามาเฝ้ากองเพลิงทำไม รอเก็บอัฐถิหรือ" หนุ่มตัวสูงปล่อยคางแล้วเอามือใหญ่ๆลูบถูแก้มอันนุ่มนิ่มของเย่ว

สายลมเย็นกับมือที่เย็นเฉียบเหมือนผีตายซากของเขาทำเอาเย่วตัวสั่นสะท้าน

"ข้ามารอเทพดาบต่างหาก เจ้ารู้จักไหม" เย่วถอยหนีมือที่คลอเคลียแก้มของเธอแล้วตะโกนใส่หน้าหล่อๆ

"บ้าบอ เทพดงเทพดาบที่ไหน" หนุ่มตัวสูงแสยะยิ้มตอบ เขาดูขำขัน

"เจ้าไม่รู้จักท่านมหาปุโรหิตเหรอ ข้าจะหาตัวท่านให้เจอแล้วให้ท่านฆ่าล้างบางทหารแคว้นฉิน" เย่วตอบ

"งั้นหรือ หิ ๆ งั้นถ้าฆ่าพวกที่ฆ่าพ่อแม่เจ้าได้แล้วจะทำอะไรต่อ" หนุ่มตัวสูงหัวเราะไปถามไปเขายืนตรงหน้ากองซากศพอย่างขำขันไร้หัวใจ

"ก็ฆ่าแม่ทัพมัน ฆ่าอำมาตย์ของมัน แล้วก็ฆ่าฮ่องเต้ของมัน" เย่วเงยหน้าสูงตอบฉอดๆ

"ฮ่า! ๆ ๆ เจ้ามันบ้า คนตายก็ตายไปแล้วจะคิดแค้นอะไรนักหนา" หนุ่มชุดคลุมสีดำหัวเราะลั่น เขาเอามือหยิกแก้มสองข้างของเย่วเขย่าใบหน้าสวยไปมาเพื่อเรียกสติ

ป๊าบ! เย่วเอามือเล็กขาวตีมือใหญ่ๆสีดำด้านของเขาและดุด่า

"อย่ามายุ่งอย่ามาโดนตัวข้านะเจ้าคนหื่น บ้ากาม โรคจิต" เสียงแหลมสูงบาดหู

"จับนิดจับหน่อยไม่ได้หรือ ถ้าข้าไม่อยู่ตรงนี้เจ้าอาจจะโดนลากไปข่มขืนแล้วโยนเข้ากองไฟไม่รู้ด้วยนะ" หนุ่มตัวสูงบอกแล้วชี้นิ้วไปรอบๆ เมื่อเย่วมองตามนิ้วเขาไปไกลๆเธอเห็นมีเงาคนดำๆอยู่หลายคน พวกมันน่าจะเป็นโจรป่า

"ถึงตายก็ไม่กลัว ข้าจะได้ไปอยู่กับพ่อแม่" เย่วเถียง

อุ๊ปส์! เธอพูดไม่ออกแล้วเมื่อโดนมือใหญ่ๆจับแก้มสองแก้มบีบจนปากจู๋

"ถ้าเจ้าให้จูบข้าอาจจะพาเจ้าไปเมืองข้างหน้าก็ได้ ไม่แน่เจ้าอาจเจอเทพดาบที่นั่น" หนุ่มตัวสูงบอก แววตาของเขาแฝงความเจ้าเล่ห์

เย่วตาค้างโต แก้มโดนมือสากๆบีบจนแดงทั้งสองข้าง ลมหนาวพัดผ่านริมฝีปากสีชมพูเรียวบางจนสั่นเกร็ง

"ว่าไง ไม่อยากแก้แค้นแล้วเหรอ" หนุ่มตัวสูงตะคอกใส่หน้าสวยๆ เย่วสะดุ้งโหยงมือของเขาบีบแก้มเธอจนริมฝีปากบู้บี้ไปหมดแล้ว

"อ๊ะ อื้อ" สาวน้อยพยักหน้าแล้วหลับตากลั้นหายใจ

ใบหน้าหล่อเหลาที่คมเข้มดุดันค่อยๆก้มลงมาช้าๆ แววตาที่เย็นชาน่ากลัวมองอาบโลมใบหน้าสวยและที่แก้มพองโตอย่างพออกพอใจ

อุ๊ย! จมูกโด่งเฟี้ยวของหนุ่มไร้นามจิ้มปลายจมูกของเย่วจนเธอสะดุ้ง ตากลมแป๋วเบิกโพลงเผยให้เห็นใบหน้าหล่อๆที่กำลังบดชนหน้าของตัวเอง

จุ๊บ! ๆ ๆ ริมฝีปากแหบแห้งของหนุ่มใหญ่บดบี้ริมฝีปากนุ่มๆจนชุ่มน้ำลายสาวน้อย

อื้อ! ๆ อือ! เย่วตาเถลือกถลน เธอเสียวในอกวาบหวามจนลืมหายใจเมื่อโดนจูบครั้งแรกในขีวิต

ลิ้นสากๆของเขาสอดเข้ามาพันประสานกับลิ้นของเธอในปาก น้ำลายของสาวน้อยแตกพร่าเหมือนตอนที่กินของเปรี้ยวยังไงยังงั้น

จุ๊บ! ๆ ๆ เขารีบดูดแย่งเอาน้ำลายของสาวน้อยเข้าไปกลืนกินอย่างหิวกระหาย ดูท่าเหมือนคนอดข้าวอดปลามานับสิบๆวัน

อื้อ! ๆ ๆ สาวเย่วเอาสองมือจิกชุดคลุมสีดำตรงคอเสื้อ เธอพลักอกเขาออกแต่กลับยืนเขย่งเท้าสูงบดปากสีชมพูจูบตอบเขา

อืม! ๆ ๆ อ่าส์! หนุ่มไร้นามจูบไปครางไปอย่างกระสันต์เสียว เขาเสพย์ความสาวความสวยของเย่ว และความอบอุ่นจากเลือดสาวน้อยแรกรุ่นอย่างเธอที่กำลังแผ่ซ่านไปทั่วผิวกาย

แฮ่ก! ๆ ๆ หิ! ๆ กว่าหนุ่มใหญ่จะยอมดึงใบหน้าหล่อๆกลับก็นานสองนาน เขายืนยิ้มและหายใจหอบเหนื่อย

เย่วเองก็หอบหายใจแรง ผิวหน้าที่ขาวเนียนละมุนมีเหงื่อซึมออกมาทั้งๆที่อากาศโดยรอบเหน็บหนาว

"ไหนล่ะม้า ไหนล่ะเมืองข้างหน้า" เย่วยืนกอดอกจ้องตาดุๆ แถมยังตวาดลั่นใส่เขา

"ไปสิ ตามมา" เขาบอก

สาวน้อยเดินตามหนุ่มตัวสูงที่สะพายดาบสนิมสองอันต้อยๆ เธอมาขึ้นขี่หลังม้าและกอดเอวเขาไว้แน่น

"เจ้าเคยได้ยินไหม เทพดาบมหาปุโรหิตน่ะ" เธอตะโกนถามหนุ่มใหญ่เสียงดังทัังๆที่ตัวเองก็กอดเขาตัวกลม

"ไม่รู้สิ เป็นยังไงเหรอ" เขาถามกลับ น้ำเสียงแหบพร่าราวกับไม่มีน้ำซักหยดตกถึงท้อง

"โถ่ เจ้าโง่จริงๆ เทพดาบจะผดุงความยุติธรรมและฆ่ามารร้าย ท่านต้องทำตามคำขอของข้าแน่ๆ" เย่วเหม่อมองดาวบนฟ้าและพร่ำบอก ความหวังเดียวที่จะมีชีวิตอยู่ต่อคือการล้างแค้น

"แล้วถ้าเทพดาบเป็นมารเสียเองล่ะ" หนุ่มไร้นามถามกลับ เขาควบม้าเดินฝ่าความมืดบนทุ่งหญ้าไปข้างหน้าช้าๆท่ามกลางลมหนาวที่พัดโชย

"นี่เจ้า อย่าสามหาวกับท่านเทพดาบแบบนั้น" เย่วหยิกเอวเขาแล้วดุด่า

โอ๊ย! ๆ ๆ ฮ่า! ๆ ๆ หนุ่มไร้นามร้องเจ็บปนหัวเราะร่วน

"ท่านเทพดาบน่ะผดุงความยุติธรรม หากท่านได้ฟังคำขอของข้า ท่านจะฆ่าล้างแค้นให้ข้าแน่ๆ" เย่วพร่ำต่อ

นานสองนานที่เธอพรรณาความวิเศษวิโสของเทพดาบกรอกใส่หูคนที่ตัวเองไม่รู้จัก จนล่วงเลยทุ่งหญ้ามาถึงเนินทรายกว้างเสียงเเจ๋วๆจึงเงียบไป

"เป็นอะไรไปนี่ เอ้าหลับแล้วเหรอ" หนุ่มไร้นามถามเมื่อหน้าผากของเย่วเขกหลังของเขาหลายที

ขวับ! เขาหันมาจับร่างจ่ำม่ำของเย่วแล้วยกเธอมานั่งตรงหน้าตักโอบกอดเธอเอาไว้ด้วยสองแขน

กำลังภายในของหนุ่มไร้ชื่อคนนี้ช่างน่าเหลือเชื่อเมื่อเขารวบยกเธอด้วยแขนข้างเดียว

"อย่าข่มขืนข้านะ อย่าแต๊ะอั๋งข้าด้วย" เย่วละเมอขณะที่เอนหลังพิงอกของเขาไว้

"จับตรงนี้เฉยๆได้ไหมล่ะ ข้าหนาวมือแข็งไปหมดแล้ว" หนุ่มไร้นามเอามือสองข้างซุกคอเสื้อแล้วล้วงจับนมเต้าน้อยๆ

อือ! ๆ ๆ เธอครางละเมอขณะที่โดนมือเย็นเฉียบบีบคลึงเต้าเบาๆ

กร่อด! ๆ ๆ หนุ่มใหญ่ขบกัดฟันตัวเองด้วยความหมั่นเขี้ยว เขาเผลอบีบเต้าสาวน้อยแรงจนเธอได้สติตื่น

"บอกว่าอย่าทำ ๆ" เย่วเอามือกุมมือใหญ่ๆที่ซุกอกเสื้อของเธอ เล็บมือของเธอบาดหลังมือเขาจนเจ็บ

เขาเลิกบีบนมแต่กลับเอานิ้วมือมาบี้หัวนมแดงๆของเธอเล่น

"บี้ตรงนี้เล่นเฉยๆ เจ้าจะได้หลับสบาย" เขาบอก

"อย่าหาทำ" เย่วเอ่ยเสียงเบาขณะที่เสียวหัวนมหวิวๆ นิ้วมือสากๆที่บี้หัวนมของเธอทำให้ขนลุกซู่ไปทั่วทั้งเรือนร่าง

"ไม่ให้ทำงั้นข้าไม่กอดเจ้านะเอ้า" หนุ่มไร้นามขู่

อ้อมกอดของเขาถึงเเม้จะเย็นชาแต่เป็นสิ่งเดียวที่ให้ความอบอุ่นแก่เธอได้ในคืนที่เหน็บหนาวเฉกเช่นนี้

เยวลี่ซูหลับคาอกคนที่ไม่รู้จักบนหลังม้าของเขาไปโดยไม่ได้ขัดขืน อันที่จริงเธอไม่ได้ตอบเขาด้วยซ้ำไป

ความแค้น ความมืด และหนุ่มหื่นที่ไม่รู้จัก กับหลังม้าและอ้อมกอด

ชะตากรรมชีวิตของสาวน้อยจะเป็นอย่างไรต่อไปนั้นไม่มีทางล่วงรู้ได้เลย

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ทางใหม่ เริ่มใหม่

ทางใหม่ เริ่มใหม่

Beckett Grey
4.5

ซ่งจิ่งถังรักฮั่วอวิ๋นเซินอย่างลึกซึ้งนานถึงสิบห้าปี แต่ในวันที่เธอคลอดลูกกลับตกอยู่ในอาการโคม่า ขณะที่ฮั่วอวิ๋นเซินกระซิบข้างหูเธออย่างอ่อนโยนว่า "ถังถัง อย่าฟื้นขึ้นมาอีกเลย สำหรับฉัน เธอไม่มีค่าอะไรอีกแล้ว" ซ่งจิ่งถังเคยคิดว่าสามีของเธอเป็นคนอ่อนโยนและรักใคร่ตัวเอง แต่จริงๆ แล้วเขามีแต่ความเกลียดชังและใช้ประโยชน์จากเธอเท่านั้น และลูกๆ ที่เธอเสี่ยงชีวิตให้กำเนิด กลับเรียกหญิงสาวคนอื่นว่า 'แม่' ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนต่อหน้าที่เตียงคนไข้ของเธอ เมื่อซ่งจิ่งถังฟื้นขึ้นมา สิ่งแรกที่เธอทำคือการตัดสินใจหย่าขาดอย่างเด็ดขาด! แต่หลังจากหย่าแล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินจึงเริ่มตระหนักว่า ชีวิตที่ผ่านมาของเขาเต็มไปด้วยเงาของซ่งจิ่งถัง หญิงคนนี้กลายเป็นความเคยชินของเขา เมื่อพบกันอีกครั้ง ซ่งจิ่งถังปรากฏตัวในที่ประชุมในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ เธอเปล่งประกายจนทุกคนต้องหันมามอง หญิงคนนี้ที่เคยมีแต่เขาในใจ บัดนี้กลับไม่แม้แต่จะมองเขาอีก ฮั่วอวิ๋นเซินคิดว่าเธอแค่ยังโกรธอยู่ ถ้าเขาเอ่ยปากพูดนิดหน่อย ซ่งจิ่งถังจะต้องกลับไปหาเขาแน่นอน เพราะเธอรักเขาหมดหัวใจ แต่ต่อมา ในงานหมั้นของผู้นำคนใหม่ของตระกูลเพ่ย เขาเห็นซ่งจิ่งถังสวมชุดแต่งงานหรูหรา ยิ้มอย่างเปี่ยมสุขและกอดแน่นเพ่ยตู้พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ฮั่วอวิ๋นเซินอิจฉาจนแทบคลั่ง เขาตาแดงก่ำและบีบแก้วจนแตก เลือดไหลไม่หยุด...

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

Diena Beran
5.0

หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ

แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่

แสงสว่าง ณ ทางแยกใหม่

Fritz Lagerquist
5.0

เจียงหยวนชอบเสิ่นตู้มาเป็นเวลาสี่ปี แม้จะต้องเผชิญความรังเกียจจากตระกูลเจียง แต่เธอก็ยังเลือกยืนหยัดเคียงข้างเขา กระทั่งวันหนึ่ง เสิ่นตู้เพื่อพี่สาวของเขา ยอมยกให้เธอไปมีอะไรกับคนอื่น ในที่สุด เธอถึงได้เข้าใจว่าคนที่ไม่ใช่ยังไงก็คือไม่ใช่ ในเมื่อไม่ใช่คนที่ใช่ งั้นเธอยอมตัดทิ้งแล้วกัน เธอหันไปให้ความสำคัญกับการทำงานจนกลายเป็นนางแบบระดับโลก ทำให้คนทั้งโลกตะลึง ผู้ชายที่ทำร้ายเธอรู้สึกเสียใจ“หยวนหยวน โลกของฉันขาดเธอไม่ได้ กลับมานะ” ตลกสิ้นดี ผู้ชายมันจะเทียบกับอาชีพการงานได้ที่ไหน ! ** เจี่ยงเฉินโจว ผู้นำของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหรงเฉิง เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเป็นคนแสนเย็นชา แต่อยู่ลับหลังกลับเป็นคนคลั่งรัก เขาชอบความงามของเจียงหยวน เห็นเธอเป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่น่ารักและเชื่อง ต่อมา บนพรมแดงท่ามกลางแสงสปอร์ตไลท์ ชายผู้ก้าวลงจากเวทีคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าสาธารณะ“ถึงแม้จะไม่มีฐานะอะไร ฉันก็ยินยอม”

หย่าปุ๊บ แต่งงานใหม่ปั๊บ

หย่าปุ๊บ แต่งงานใหม่ปั๊บ

Crimson Syntax
5.0

ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เซี่ยถิงถิง ย้อนเวลากลับมาในวันที่แฟนหนุ่มได้บอกเลิกกับเธอ เด็กสาวที่มากความสามารถจากหมู่บ้านเชิงเขาเล็กๆ ครอบครัวของเธอเป็นเกษตรกรมา 13 ชั่วอายุคน เซี่ยถิงถิงถือว่าเป็นปัญญาชนคนแรกของหมู่บ้าน ตลอดเวลาเด็กสาวที่หน้าตาสะสวยและเรียนดีผู้นี้ เป็นคนที่เชื่อฟังคำสั่งสอนของครอบครัวและค่อนข้างจะหัวโบราณอยู่บ้าง นี่จึงเป็นสาเหตุให้แฟนหนุ่มของเธอมีอันต้องเลิกรากันไปเพราะถิงถิงไม่เคยหลับนอนกับเขา นั่นถือว่าเป็นการหมื่นเกียรติของตัวเธอเอง แต่สาเหตุที่แท้จริงแล้วแฟนหนุ่มของเธอเพียงต้องการเกาะกิ่งไม้สูงเพื่อความก้าวหน้าเพียงเท่านั้น เพียงเพราะถิงถิงมาจากครอบครัวชาวนาในชนบทไม่มีแรงสนับสนุนเขาให้ปีนป่ายขึ้นไปอยู่บนกิ่งไม้สูงได้ตามที่เขาต้องการ เขาจึงต้องหันหลังให้กับถิงถิงเพื่อไปเกาะขาลูกสาวนายทหารยศใหญ่ที่มีฐานะร่ำรวยและพร้อมสนับสนุนเขาในสิ่งที่เขาต้องการ ถิงถิงเองถึงแม้จะเสียใจมาก แต่สำหรับเธอแล้ว ชาวนาแล้วอย่างไร ชาวนาก็ถือว่ามีเกียรติ คุณรังเกียจชาวนาก็อย่ากินข้าวที่ชาวนาปลูกก็แล้วกัน ในเวลาชั่วข้ามคืนจากความรักที่เธอมีให้แฟนหนุ่มแต่ตอนนี้เธอมีเพียงความรังเกียจและเสียใจที่มองคนผิดไปเท่านั้น ถิงถิงตัดสินใจลาออกจากงานและเก็บกระเป๋ากลับบ้านเกิด เธอจะพลิกภูเขาแห้งแล้งที่บ้านเกิดให้เป็นแหล่งอาหาร อันอุดมสมบูรณ์ เธอจะทำให้คนที่ดูถูกเธอได้เห็นว่า เกษตรกรนั้นหาได้ต่ำต้อยไม่ เธอจะต้องร่ำรวยเพราะอาชีพของเธอให้ได้ในสักวันและจะตอกหน้าคนพวกนั้นคืนให้สาสม แต่ที่น่าอับอายที่สุดไม่ใช่ถูกแฟนหนุ่มบอกเลิกในที่สาธารณะ แต่เป็นเธอที่เดินเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้มหัวฟาดต่างหาก เพราะความโมโหทำให้ไม่ทันได้มองทาง นี่ถือว่าตายด้วยความอับอายและคับแค้นใจมากที่สุด ขอบคุณพระเจ้าที่ให้โอกาสเธอได้กลับมา

รักใจดำแสนทรมาน : ภรรยาบาปของคุณฟู่

รักใจดำแสนทรมาน : ภรรยาบาปของคุณฟู่

Keely Alexis
5.0

ในคืนแต่งงาน ฟู่ฮันจุนบีบคอของเธอ “เจียงอี้หาน ยินดีกับเธอด้วยนะ ตั้งแต่วันนี้ไปชีวิตของเธอจะตกนรก! ” เขาเชื่อว่าเธอเป็นคนทำให้พี่ชายของเขาตาย แต่งงานกับเธอแต่ไม่แตะต้องเธอ ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตโดดเดี่ยวไปตลอดชีวิต! แต่น่าเสียดายที่เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น เจียงอี้หานถูกบีบบังคับให้ใช้ร่างกายของเธอช่วยชีวิตฟู่ฮันจุน และตั้งท้องลูกของเขา เจียงอี้หานปกปิดท้องของเธอ ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังภายใต้สายตาของฟู่ฮันจุน ฟู่ฮันจุนเกลียดเธอ ตั้งใจทำให้เธออับอายทรมาน แต่กลับไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ—— “คุณฟู่ คุณนายตบตีกับคนอื่นแล้วครับ! ” เขาแอบไปจัดการคนพวกนั้นจนสิ้นซาก “คุณฟู่ คุณนายบอกว่าทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฟู่เป็นของเธอครับ! ” เขาแอบโอนหุ้นทั้งหมดให้เป็นชื่อของเธอ เจียงอี้หานไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำ คิดแค่จะหนีให้พ้นอย่างเดียว ฟู่ฮันจุนใช้กำลังกอดเธอเข้ามาในอ้อมแขน “คุณนายฟู่ คุณจะพาลูกของเราไปไหนหรือ? ”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ