Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
วิวาห์ร้ายทายาทมาเฟีย

วิวาห์ร้ายทายาทมาเฟีย

ภัคร์ภัสสร

5.0
ความคิดเห็น
30.6K
ชม
32
บท

ฐณส เปรมดิ์ฤทธา นักธุรกิจหนุ่มหล่อ รวย ไฮโซนามสกุลดัง เจ้าของอาณาจักรสื่อยักษ์ใหญ่ ด้วยการเทคโอเวอร์แล้วนำมาบริหาร ในเวลาไม่นานบริษัทสื่อยักษ์ใหญ่ประสบความสำเร็จอย่างสวยงามในตลาดหลักทรัพย์จนน่าจับตา โดยที่เขาไม่ต้องเพิ่งเม็ดเงินจากธุรกิจมืดอย่างกาสิโนซิตี้อาณาจักรมาเฟียของบิดาแม้สักแดงเดียว ! และเมื่อวันหนึ่งมาถึง ชีวิตเจ้าพ่อสื่ออย่างเขา มีสีสันแปลกใหม่ เมื่อพบ ‘พลอยไหม’ ไฮโซสาวถังแตก ที่สังคมมองว่าเธอคือแฟชั่นนิสต้าสาวสวย มั่นจัด ขี้วีนและเอาแต่ใจ หญิงสาวก้าวเข้ามาในชีวิตเขา ด้วยความผิดติดตัวที่เธอต้องชดใช้ ในข้อหาที่ทำให้สัตว์เลี้ยงของเขาต้อง ‘ตาย’ พันธะสัญญาที่ต้องเป็นเลขาส่วนตัวของท่านประธานฯ แห่งบริษัทสื่อยักษ์ใหญ่ ทีเอ็นแมคมีเดีย จำกัด(มหาชน) แต่กลายเป็นว่า เขาคือผู้ที่ช่วยดึงเธอให้ก้าวผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากบางอย่างไปได้ เมื่อฐณสพบว่า หญิงสาวกำลังจะกลายเป็น ‘พี่สะใภ้’ ของตนเองกับการแต่งงานภายใต้เงื่อนไขอะไรบางอย่างของตระกูล ‘เปรมดิ์ฤทธา’ เมื่อหญิงสาวผู้ถือดี ปากร้าย ต้องโคจรมาพบกับหนุ่มหล่อ แต่ไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกพบ ! ‘เขา’ ชอบแกล้ง ขณะที่ ‘เธอ’ ก็สวย เซ็กซี่มีพลังดึงดูดทางเพศที่เรียกว่า ‘เซ็กซ์แอพเพียล’ ท่านประธานหนุ่มเจ้าเล่ห์มีหรือจะอดใจไหวเมื่ออยู่ใกล้เลขาสาวทรงเสน่ห์ เขาจะเก็บกลั้นพลังปรารถนาอันเริงร้อนภายในไว้ได้อย่างไร... หรือจะจัดการรวบรัดให้พันธะสัญญาชดใช้นั้นมีผลผูกมัดระหว่างเขากับเธอ ตลอดไปนิรันดร์... “ผมไม่จ่ายเงินซื้อชุดชั้นในให้ผู้หญิงคนไหนหรอกครับ ถ้าผมไม่ได้ถอด!” -ฐณส เปรมดิ์ฤทธา

บทที่ 0 Prologue

แก้มปลั่งขาวนวลเนียนระคนสีชมพูอ่อนๆ กับหน้าผากกว้างเล็กน้อย ไล่จากไรผมระลงมาจรดรับกับคิ้วกึ่งหนาสีดำแทบสนิทที่โค้งเรียวงดงามได้รูปดั่งคันศร ดวงตาคู่งามเปล่งประกายสดใสทว่าแฝงเร้นด้วยพลังดึงดูดน่าค้นหาถูกซ่อนไว้ภายใต้แว่นกันแดดสีดำสนิทแบรนด์เนม รับกับจมูกโด่งพองามที่ปลายเชิดรั้นลักษณะบ่งบอกถึงความเอาแต่ใจ ริมฝีปากบางระเรื่อสีชมพูอ่อนอวบอิ่ม ยิ่งจะงดงามพริ้มเพรากว่านี้มาก ถ้าเผยยิ้มแม้สักเล็กน้อย แต่ปากสวยกลับถูกขบเม้มเป็นเส้นตรง เพราะเจ้าตัวเกร็งไปกับความเร็วบนท้องถนน

วันนี้ท้องฟ้าโปร่ง อากาศในเมืองหลวงสดใสไร้เมฆหมอก พลอยไหมมุ่งหน้าไปทำงานเป็นคอลัมนิสต์ประจำนิตยสารแฟชั่นชื่อดังฉบับหนึ่ง แน่นอนว่าเธอทำงานหนักมากขึ้น เพราะสื่ออื่นกำลังเข้ามาแทนที่ บางครั้งพลอยไหมเอาแต่คิดเรื่องงานจนเผลอใจลอยอยู่บ่อยๆ

โครม!!!

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวราวกับยานอวกาศที่ใหญ่มหึมาสองเครื่องปะทะโลกทั้งโลก!

รถมินิคูเปอร์สีเหลืองสดใสเสียหลัก หัวใจของเธอเต้นตึก เลือดในกายพุ่งปราดด้วยความตกใจอย่างถึงขีดสุด นาทีชีวิตเพียงเสี้ยว รอดและตายห่างกันแค่คืบ หญิงสาวเรียกสติคืนมา พร้อมสูดลมหายใจเข้าลึกเต็มปอดและพบว่าร่างกายตนไม่สึกหรอใดๆ

รถช้าน! หญิงสาวต้องกังวลอยู่แล้วเพราะรถมินิฯ เจ้ากรรมนั้นยังต้องผ่อน ใครจะรู้ฐานะที่แท้จริงของไฮโซถังแตกอย่างเธอ

พลอยไหมเปิดประตูออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าไปยังรถของคู่กรณีที่เกยเท้งเต้งอยู่บนกระโปรงรถมินิคูเปอร์สุดรักที่ความสูงต่ำกว่ารถกระบะบรรทุกของอย่างไม่มีเงื่อนไข ข้าวของกระจัดกระจาย พื้นที่เปรอะไปด้วยน้ำที่กระเซ็นออกมาด้วยความแรงของการปะทะ ด้านท้ายรถปกคลุมไปด้วยควันดำจากท่อไอเสียของรถกระบะโกโรโกโส

“นี่คุณ! ลงมาเดี๋ยวนี้นะ!” หญิงสาวสั่งเสียงดุ ดวงตาหวานพริ้มที่เปลี่ยนเป็นดุอย่างเกรี้ยวกราดถูกซ่อนอยู่ภายใต้กรอบแว่นตาสีดำในแบบล้ำแฟชั่น แต่ความโมโหที่ระบายอยู่ในใจกลั่นออกมาสู่ดวงตาตอนนี้ร้อนได้ที่แทบจะเป็นเพลิงผลาญคู่กรณีทะลุแว่นตากันแดดที่เธอสวมใส่แล้วเสียให้ได้!

ระหว่างที่ซากรถยังเกยกันอยู่นั้น รถคันอื่นที่สัญจรผ่านไปผ่านมา ต่างก็ชะลอความเร็วของรถ เพื่อจับจ้องมองมายังจุดเกิดเหตุ สลับกับการบังคับพวงมาลัยไปด้วย ส่วนบรรดาหนุ่มๆ ก็มองมายังหญิงสาวด้วยความต้องตาพึงใจ

หญิงสาวผิวขาวเนียนที่โดดเด่นยิ่งยามสะท้อนท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนแรงในเวลาก่อนเที่ยงแบบนี้ ก็จะไม่ให้สนใจชะลอดูได้อย่างไร ในเมื่อมันน่ามองขนาดนั้น สาวสวยๆ ขาวๆ แถมนุ่งกระโปรงรัดรูปสั้นจู๋ลายเสือดาวหิมะ ส่งให้เธอดูมีเสน่ห์เร่าร้อนอย่างร้ายกาจน่าค้นหาจนบรรดาผู้ชายที่ขับรถผ่านไปมาอยู่บนท้องถนนอดจ้องมองไม่ได้

ปังๆๆๆๆๆ !!!!!!!

หญิงสาวทุบข้างประตูระรัวด้วยแรงโมโหผนวกกับอากาศภายนอกที่ร้อนระอุเสียยิ่งกว่าทะเลทรายซาฮาร่า

‘นี่มันเมืองไทยหรือกรุงแบกแดดกันเนี่ย ร้อนจะตาย ผิวฉันไหม้หมดแล้ว!’

‘นี่คุณ ลงมาเร็วๆ สิ ฉันร้อนนะ’ หญิงสาวหน้าสวยโมโหในใจ

“นี่คุณ ลงมาเร็วๆๆๆ สิ คุณบ้าหรือไงทำไมขับรถแบบนี้?” ประตูรถสภาพโกโรโกโสค่อยๆ ถูกแง้มออกมาอย่างช้าๆ ราวกับเกรงว่า ถ้าเปิดออกมาแรงกว่านี้ เจ้าบานประตูมันจะหลุดแยกออกจากตัวรถเป็นคนละชิ้นส่วนกันอย่างนั้นเสียให้ได้

“ชินจัง... ลูก!” คือเสียงแรกที่ได้ยิน ชายหนุ่มเจ้าของร่างสูงโปร่ง หนวดเครารุงรัง ใส่เสื้อยืดสีขาวหม่น สภาพยานย้วยแทบไม่เหลือทรงเดิมของมันอยู่เลย ราวกับว่าชาติหนึ่งมันเคยเป็นเสื้อยืดมียี่ห้อและอยู่ในสภาพดีที่ขาวสะอาดหมดจด หากทว่าสภาพมันในวันนี้ ถูกเปลี่ยนไปด้วยการเวลาและการสวมใส่ที่ใช้งานอย่างไม่บันยะบันยัง ราวกับว่าเป็นเสื้อยืดสีขาวที่ถูกใส่ทุกวันในหนึ่งปีโดยที่ไม่เคยผ่านการซักเลยแม้สักครั้งเดียว

ส่วนท่อนล่างเป็นกางเกงสั้นขาสามส่วน หยุดความยาวจากท่อนเอวลงมาไว้ที่หัวเข่า สีน้ำตาลทะเลทรายแต่ก็คงความเก่ามากไม่แพ้กันกับเสื้อ แต่ที่แน่ยิ่งกว่านั้น ชุดทั้งชุดสกปรกมอมแมมไปด้วยคราบดินและเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเป็นหย่อมๆ โดยเฉพาะกางเกง!

อย่าบอกนะว่าผู้ชายคนนี้ถึงกับฉี่ราดน่ะ!!!!!!!

ชินจัง?

ใครอ่ะชินจัง เขาร้องเรียกหาใคร... หญิงสาวคิด

กรี๊ดดดดด... ไม่นะ คงไม่มีเด็กมาในรถแล้วตายคาที่หรอกนะ! ใช่ไหม?

“ชินจังลูกพ่อ”

กรรม... ลูกพ่อ!

สายตาของหญิงสาวจับจ้องและมองตามคนร่างโปร่งที่หันซ้ายทีขวาทีก่อนที่จะพาร่างเข้าไปในเลนถนนแล้วใช้อุ้งมือประคองสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งที่ดิ้นดุกดิกขึ้นมาอย่างทะนุถนอม ก่อนเดินไปที่ส่วนท้ายของรถกระบะแสนเก่า ชายหนุ่มค่อยๆ วางปลาที่มันกระเด็นพุ่งตัวไปอยู่เกือบกลางท้องถนนจากอุบัติเหตุเมื่อกี้ได้อย่างไร ตัวมันสีขาวสดใสราวหิมะต้องแสงแดดยามเช้า สะท้อนแสงแล้วเหลือบเหลี่ยมมุกสุกสกาว ยิ่งทำให้มันเป็นปลาสีขาวที่สวยที่สุดในโลกตัวหนึ่งที่เธอเคยเห็นมาและบนหัวของมันมีจุดสีแดงสดแต้มอยู่หนึ่งจุดใหญ่ราวเทพธิดาขี้เล่นแกล้งแต้มสีให้มันมาตั้งแต่กำเนิด มองไกลๆ ตัวมันทั้งตัวราวกับธงญี่ปุ่นดินแดนอาทิตย์อุทัย ประเทศแห่งความล้ำสมัยและงดงามปริ่มเปี่ยมเสน่ห์

‘นั่น... ชินจังเหรอ?’

“นี่คุณ!” หญิงสาวได้แต่ยืนเหวออยู่ครู่ใหญ่ระหว่างที่คู่กรณีเดินเข้าไปบนถนนที่มีรถวิ่งสวนไปมาไม่ขาดสายและกอบเอาชีวิตมันขึ้นมาในอุ้มมือขาวของเขา และเขาก็ไม่สนใจเธอคู่กรณีเลยแม้แต่น้อย

“คุณ! ฉันบอกว่าให้เคลียร์กับฉันยังไงล่ะ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง? หรือว่าฉันต้องพูดจาภาษาปลาหา??? นี่เห็นมั๊ยรถของคุณชนรถฉันเนี่ย! คุณจะบ้ารึไงขับรถแบบนี้ ใบขับขี่น่ะมีมั๊ย ใครสอนคุณขับรถกันไม่มีตาหรือยังไง?” หญิงสาวสวดยับ!

เขานิ่งเมื่อปล่อยปลาลงถังออกซิเจนบรรจุน้ำขนาดใหญ่และมองเห็นว่ามันแหวกว่ายอย่างเชื่องช้าราวกับกลัวว่าน้ำจะเจ็บปวดจากการเคลื่อนไหวของมัน สีหน้าชายหนุ่มยังอยู่ในอารมณ์กังวล ทว่าก็จำต้องเบือนความสนใจมาที่หญิงสาวที่แทบจะกรี๊ดๆอยู่ตรงหน้าด้วยความโมโห

“ใครอนุญาตให้คุณขับเร็วเกิน 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมงในเขตชุมชนแบบนี้ละครับ?” ชายหนุ่มเอ่ยถามสีหน้านิ่งเฉยน้ำเสียงเรียบนิ่งนุ่มเย็น สายตาของเขาไม่มีรังสีของความโกรธหรือความไม่พอใจในนั้นเลยยังคงอุณหภูมิของอารมณ์ที่คงที่มีสติและดุใจเย็นอย่างน่าเกรงใจ

นี่... เขาไม่โกรธอะไรเลยหรือยังไง?

“นี่คุณ” หญิงสาวตวาดแว๊ดใส่อย่างไม่เกรงใจ เมื่อความอดทนมาถึงขีดสุด มือสวยเลื่อนแว่นกันแดดขึ้นคาดบนศีรษะ เพื่อจะได้เห็นหน้าคู่กรณีอย่างไม่ต้องมีอะไรกรอง

“ที่นี่เมืองไทยนะครับคุณ แล้วเนี่ยคนอื่นเขาก็ใช้ถนนนี้ร่วมกันกับคุณ ถ้าคุณจะขับรถเร็วแบบไม่กลัวตายท้าทายนรกแล้วละก็ แนะนำให้ไปสร้างถนนไว้ขับเองที่บ้าน ไม่ใช่ออกมาซิ่งแบบนี้ คุณไม่ตายก็แล้วไป แต่มันไม่ปลอดภัยกับคนอื่นรู้มั๊ย” เขาขอมีปากมีเสียงบ้าง หากทว่าน้ำเสียงนั้นอบอุ่นนุ่มลึกและไม่มีร่องรอยของความโมโหโกรธาเลยแม้สักเล็กน้อย ซึ่งต่างกันนักกับท่าทีของหญิงสาวคู่กรณีที่นอกจากน้ำเสียงเกรี้ยวกราดก้าวร้าวเจ้าอารมณ์ ออกอาการจะเต้นเร่าๆลงมือลงไม้ทุบตีเขาด้วยซ้ำ

“แล้วที่คุณขับรถพรวดออกมาแบบนี้ทำไมไม่ดู?” หญิงสาวน้ำเสียงแข็งก้าวราวแล้วไม่มีความรู้สึกสำนึกผิดระคนอยู่ในน้ำเสียงนั้นของเธอเลยแม้แต่น้อย

“ผมดู แต่แดดมันแยงตากะความเร็วรถคุณไม่ได้นี่ ใครจะรู้ว่ารถคุณมาพร้อมพระอาทิตย์ ไวซะยิ่งกว่าแสง” เขาเถียง สีหน้าและแววตายังเรียบนิ่งราวหุ่นยนตร์เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน

“นะ...นี่คุณเถียงฉันเหรอ ข้างๆ คูๆ ผิดแล้วไม่ยอมรับผิด ฉันทางตรง ยังไงก็ไม่ผิด” น้ำเสียงเอาเรื่องและออกอาการกร่างอย่างยิ่งใหญ่

“ผมก็ไม่ผิดเพราะขับไม่ถึง 60 คุณต่างหากละครับที่ผิดแถมไม่มีทีที่ว่าจะสำนึกผิดเสียด้วย”

“นี่!” หญิงสาวอย่างจะกรี๊ดให้สุดเสียงเพื่อปลดปล่อยความโกรธออกมาให้รู้รอด ผิดแล้วมันยังเถียงๆๆๆ ไม่ดูสารรูปตัวเองเลย ไอ้กรรมกรสกปรก

“คุณนี่มันแย่มากนะ ผู้ชายอะไร ตัวสกปรกยังไม่พอ คำพูดยังสกปรกอีก” หญิงสาวพูดแขวะ เจือแววดูถูก หยามชั้นวรรณะ จนอีกฝ่ายต้องหยุดหันมาจ้องหน้านาทีหนึ่งก่อนที่จะประคารมด้วย

“อะไรกันคุณ? แล้วนี่คุณจะเคลียร์ประกันก็รีบๆเลย รถมีประกันหรือเปล่า? เร็วสิผมต้องพาลูกไปหาหมอ” เขาพูดน้ำเสียงเรียบนิ่งเพราะกังวลกับสิ่งมีชีวิตที่รอการช่วยเหลือจากเขาอยู่มากกว่า

“หมอ?” หญิงสาวทวนเสียงสูง

“ก็ใช๊... นั่นน่ะชินจังลูกชายของผม มันเป็นปลาคาร์ฟสายพันธุ์ตันโจ[ ตันโจ(TANCHO) แปลว่า หงอนแดงของหัวไก่ ในที่นี้หมายความถึงปลาที่ตลอดลำตัวขาวแต่มีสีแดงเป็นวงกลมที่หัวปลา ตันโจที่อยู่กึ่งกลางหัวปลาเป็นวงกลมใหญ่สีเข้ม ซึ่งอาจจะไม่จำเป็นจะต้องกลมเหมือนวงเวียนทีเดียวนัก แต่ต้องเป็นวงกลมธรรมชาติ ไม่ใช่ผ่านการตกแต่ง นอกจากหัวแดงกลมแล้วจะต้องมีสีขาวดั่งหิมะทั้งตัว รูปทรงดี ถ้าเป็นปลาตันโจในส่วนอื่นมีสีปนอยู่แม้นิดเดียว ราคาก็จะต่างกันไปมาก ] ตอนนี้ชินจังของผมมันไม่สบายผมเลยพามาหาหมอปลานี่ไง” ชายหนุ่มเริ่มใส่อารมณ์บ้างแต่ความจริงในใจยังไม่รู้สึกโกรธอะไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลย วันนี้เขาตั้งใจพาชินจังมาให้ปารมีดูอาการ

“อ่อ... ที่แท้ก็คนงานเลี้ยงปลา” น้ำเสียงของหญิงสาวแสดงออกถึงอาการเหยียดหยันอีกฝ่ายอย่างเห็นได้ชัดแต่หารู้เธอมีตาหามีแววไม่

ดูถูกคนจน... มันหน้าที่ของคนรวยอยู่แล้ว !

“ก็ใช่ คุณคงไม่คิดว่าผมเป็นคาวบอยนะ!” เขาแกล้งยั่วแต่น้ำเสียงราบเรียบใจเย็นมากทั้งที่ในใจเขาเป็นกังวลกับอาการป่วยของชินจังอย่างที่สุด หนำซ้ำมันกระเด็นออกไปร่วงลงกระแทกพื้นซีเมนต์ของท้องถนนด้วยความเร็วและแรงขนาดนั้น ไม่มั่นใจในความปลอดภัยของชินจังเลย

‘ฮึ! คนมีลูกเป็นปลา ว่าแต่ดูๆไปหน้าคุณก็เหมือนปลานะ’ หญิงสาวนินทาเขาในใจ

“นี่คุณยังไปไม่ได้นะ!” คู่กรณีสาวสวยโวยวายเมื่อเห็นเขาไม่สนใจและทำทีว่าจะเปิดประตูรถ

“ทำไมไม่ได้ครับ” เขาเอี้ยวร่างสูงโปร่งหันกลับมาตอบโต้อย่างช้าๆ ทว่ายังคงมีความใจเย็นอยู่ในนั้น

“ก็คุณยังไม่เคลียร์ ดูสิรถฉันเป็นรอย” เหตุผลของหญิงสาวน้ำเสียงตัดพ้อ ไฮโซสาวถังแตกไม่เลิกโวยวาย เพราะกว่าจะได้รถคันนี้มาต้องทำงานสารพัดถึงตอนนี้ก็ยังผ่อนไม่หมด ภายนอกสังคมรู้จักพลอยไหมในฐานะที่เป็นบุตรสาวคนโตแสนสวยของไรวาร์สกุล แต่รู้ลึกรู้ดีกว่านั้น น้อยคนจะทราบว่าไฮโซตระกูลดังนามสกุลนี้มีดีแต่แค่เชื้อสายผู้ดีเก่า

เยอะทุกอย่างยกเว้น ‘เงิน’!!!!!

ชายหนุ่มยื่นนามบัตรให้ก่อนที่จะบอกว่า “รถคุณมีประกันใช่มั้ย ในเมื่อคุณและผมต่างก็รีบ เราให้ประกันเคลียร์แล้วถ้ามีอะไรติดต่อมาที่เบอร์ตามนามบัตร ผมไปละ” ชายหนุ่มห่วงชีวิตปลาที่เขารักมากกว่ารถยนต์ที่มันเป็นแค่วัตถุ นี่ดีนะที่รถพุ่งชนแค่ปลายๆ กระโปรงรถกระบะบรรทุกอ่างน้ำของเขา มันยังทนพอที่จะขับไปต่อได้บ้างเพราะฟาร์มปลาของปารมีที่เขากำลังจะไปก็อยู่ไม่ไกลนัก ชายหนุ่มก็เปิดประตูรถและถอยเพื่อให้รถที่เกยกันอยู่เล็กน้อยลงมาสู่สภาพปกติแล้วขับออกไปจากจุดเกิดเหตุ หญิงสาวรับนามบัตรไว้ส่วนคู่กรณีขึ้นรถขับหายลับสายตาไป เหลือไว้แค่นามบัตรใบน้อย

ชื่อนามสกุลไม่คุ้นเลย แต่ตำแหน่ง vice president!

‘President บริษัท TN Mag Media Public Co., Ltd. นี่มันเจ้าของเลยนะ! ท่าทางโกโรโกโสอย่างนายนั่นนะเหรอ?’ พลอยไหมเบะปากอย่างรังเกียจและไม่เชื่อ ขณะคิดว่านายนั่นคงเอานามบัตรใครมาแอบอ้างแล้วหาทางชิ่งหนีมากกว่า จึงได้แต่ส่ายหัว ดีที่รถไม่เป็นไรมากพอขับไปต่อได้ หญิงสาวจึงมุ่งหน้าเข้าบริษัทก่อนที่จะสายมากไปกว่านี้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ภัคร์ภัสสร

ข้อมูลเพิ่มเติม
นางฟ้าบนเตียง

นางฟ้าบนเตียง

โรแมนติก

5.0

คริญาไม่ประหลาดใจแม้แต่น้อยในท่าทีหวงก้างของพศุตม์ เธอรู้ว่า... ในสถานการณ์ที่เธออยู่ในสระว่ายน้ำเย็นฉ่ำในเวลานี้ ผู้ปกครองหนุ่มจะต้องโจนจ้วงตามลงมา ดวงใจสาววัยแรกแย้มเต้นตูม ด้วยความรู้สึกหวั่นไหว แม้รู้ดีแก่ใจว่า ชายหนุ่มคือของต้องห้ามและจะแสลงใจจนเจ็บปวดในวันหนึ่ง เพราะพศุตม์เคยยื่นคำขาดว่า... เขาไม่ชอบเด็กน้อยกะโปโลอย่างเธอ และถ้าเกิดอะไรขึ้นเพราะเธอกล้าเล่นกับไฟยั่วยวนเขา เขาจะไม่มีวันรับผิดชอบ! . ‘คำสั่ง’ จากปากเขามันคือคำเตือนจากผู้ชายอันตราย . เขารวบตัวเด็กในปกครองเข้ามาสวมกอดแน่นราวจะสูญเสีย ความร้อนซ่านกำซาบไปทั้งเรือนกายสาว ส่วนเปลือยสวยสัมผัส แนบชิดแทบทุกส่วนสัดของกายแกร่ง แม้ร่างทั้งสองที่โอบล้อมไปด้วยความเย็นเยียบของสายน้ำ แต่การขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวพริ้วพรายตามกระแสน้ำก็ก่อให้เกิดไอความรุ่มร้อนระบายอยู่ในน้ำและพยุงสองร่างให้รู้สึกวาบหวิวแผ่ซ่านถึงกัน... เด็กสาวแรกรุ่นหัวใจเต้นโครมคราม วาบหวิวเมื่อผู้ปกครองหนุ่มประกบริมฝีปากร้อนแรงลงมา ดูดดื่มริมฝีปากสวยอิ่มตึง คริญาตอบสนองจูบเร่าร้อน สอดลิ้นยั่วเย้าให้เขากระดกลิ้นร้อนฉ่าตามมาพัวพัน ร่างเล็กบดเบียดส่วนอิ่มเต็มตึงที่สวยสล้างยั่วยวนสายตาเข้าใกล้แผงอกแกร่งกำยำที่ระบายไปด้วยปอยขนนุ่มกลางอกแกร่งของเขา สร้างความเซ็กซี่ชวนสะท้านยามจ้องมอง เขาบดจูบหนักหน่วงร้อนแรงจนคริญาคราง ไอร้อนสวาทกำลังก่อตัวใต้สายน้ำเย็นฉ่ำ “...” “ฉันต้องได้เธอ... คริญา”

ยั่วรักติวเตอร์สาว

ยั่วรักติวเตอร์สาว

โรแมนติก

5.0

“นะ.. นายเก่งอยู่แล้ว ทำไมต้องจ้างติวด้วยเหรอ?” “ผมก็... แค่อยากจะทำตามคำสั่งพ่อแค่นั้นล่ะ” เขาเอ่ยเสียงพร่า เป่ารดลมหายใจหอมบนใบหน้าสวย มันใกล้กันจนจะจูบกันอยู่แล้ว “แต่ว่า... พ่อนายคงไม่สั่งให้ติวแบบนี้หรอก” ติวเตอร์สาววางปลายนิ้วเรียวบนอกแกร่งของเขา ที่สวมเสื้อเชิ้ตปลดกระดุมสองเม็ดเผยให้เห็นอกแกร่งและดูเร้าใจ เธอค่อยๆ ลูบเบาๆ เขามองตามปลายนิ้วเรียวสวยด้วยดวงตาเปล่งประกาย สองคนสบตากัน ไม่นานเธอก็ถอดเสื้อของเขาออก ขณะที่นักเรียนหนุ่มล้วงมือใต้ชายเสื้อทีเชิ้ตตัวโคล่งที่เธอสวมมันเอาไว้โดยปราศจากบราเซีย “อื้อ...” เขาบีบนวดหน้าอกสวยอย่างเบาๆ สะกิดนิ้วโป้งบนยอดทรวงเบาๆ ก่อนถลกเสื้อขึ้นเหนือศีรษะ ถอดออกจนเธออยู่ในสภาพโป๊ “หิวนมจังครับ... ขอดูดนมพี่หน่อยจะได้ไหม” คำเตือน นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เนื้อหาเหมาะสำหรับผู้มีอายุ 18 ปีขึ้นไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เนื้อหาบรรยายถึงการแสดงออกของความรักรุนแรง การร่วมรักชัดเจนโชกโชน บางส่วนตัวละครมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ไม่น่าเอาเยี่ยงย่างหรือเลียนแบบ

มหาศาลการรัก

มหาศาลการรัก

โรแมนติก

5.0

"ชลิดา" เป็นเด็กสาวที่โชคร้าย ครอบครัวทิ้งเธอไปไม่ลา เหลือเอาไว้แต่เธอคนเดียว กับชีวิตที่โดดเดี่ยวอ้างว้างท่ามกลางอันตรายที่มองไม่เห็น ทิ้งไว้กับปริศนาว่าเธอและครอบครัวผิดอะไร ในวันที่เหมือนชีวิตเจอฝันร้าย คนเพียงคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วย กลับเป็น 'เขา' ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยมีครั้งไหนที่ศิวะจะพูดดีกับเธอ ฉากหน้า เย็นชา ปากร้าย เจ้าอารมณ์และแสดงท่าทีรังเกียจเธอ "ศิวะ" แสดงออกอย่างชัดเจนว่าเกลียดชลิดา เพียงเพราะหล่อนเป็นคนรักของพี่ชายเขา ที่รอวันตกกระป๋อง เขาอยากให้เธอเลิกรากับพี่ชาย เลิกยุ่งกับคนมีเจ้าของ มันไม่ใช่เพราะศิวะเกลียดชลิดาหรอก แต่เพราะเขารักหล่อนเสียเอง แต่กลับแสดงออกตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริงในใจ คนสองคน ที่ฉากหน้าเกลียดชังกัน แต่ต้องนอนเตียงเดียวกันทุกคน บทสรุปจะเป็นอย่างไร ติดตามได้ใน... มหาศาลการรัก

พิชญ์รัก

พิชญ์รัก

โรแมนติก

5.0

...เหตุเพราะน้องชายตัวดี ไปมีความสัมพันธ์ต้องห้าม กับศัตรู หัวเด็ดตีนขาด “เธอ” ก็ไม่มีวันยอมให้น้องชายลงเอยกับลูกสาวของตระกูลที่เคยดูถูกเธออย่างไม่มีดี . ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนที่เธอวางไว้ หากไม่เพราะ “เขา” ทายาทหนุ่มเสเพลของบ้านนั้น ที่ซ้อนแผนเอาคืนเธอ ทำเอางานนี้ เจ้าหล่อนจะต้องเลือกว่าจะยอมให้น้องชายได้ลงเอยในเรื่องความสัมพันธ์ หรือจะจนมุมไปกับจอมวางแผนที่ตนก็เพิ่งรู้ว่าแท้จริงแล้ว.... เขาช่างเจ้าคิดเจ้าแค้น และต้องการเอาชนะเธอมาตั้งแต่ต้น โดยมี “เรือนร่าง” เธอเป็นเดิมพัน +++++++++++++++++++++++++++++++ “ปล่อยฉันไปนะ นี่คุณเล่นบ้าอะไร?” “เล่นบ้าอะไรงั้นเหรอ... ก็เล่นผัวเมียกันยังไงล่ะ” “คนบ้า! มันใช่เวลามาล้อเล่นแบบนี้มั้ย ปล่อยฉันไปนะ!” “เล่นผัวเมียกันจริงๆ มีลูกด้วยกันจริงๆ สักคนสองคน” “คนบ้า เล่นไปคนเดียวเถอะ” “มีลูกกับผม คุณจะได้รู้... ความรู้สึกที่โดนพรากลูกพรากแม่มันเป็นยังไง” “เลว! นรกขุมไหนส่งคุณมาเกิดกัน คนบ้า!” สิ้นเสียงเล็ก จูบร้อนแรงถูกบดขยี้ลงมาอย่างร้ายกาจ เชลยในอ้อมกอดไม่อาจขัดขืนเขาได้แม้แต่น้อย หญิงสาวรู้ตัวดีว่า จุมพิตนี้หาใช่เกิดจากความรัก หากเขาต้องการแค่เพียงลงทัณฑ์เธอ... “คุณ... ไม่นะ พราวไม่อยากท้อง!” หญิงสาวบ่ายหน้าหนีจนหลุดพ้นพันธนาการจุมพิตร้าย ก่อนวอนขอ... “ไม่ทันแล้วครับ คุณต้องท้องและรับรู้ความเจ็บปวดว่าการถูกพรากลูกมันเป็นยังไง” “คนเลว... ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!” “ถ้าปล่อย... ก็ยังไม่หายแค้นน่ะสิครับ” ถ้อยคำนั้นแสนธรรมดา หากเจือแววเยือกเย็นพร่าผลาญใจ ส่งให้เชลยสาวในอ้อมกอดรู้สึกหนาวยะเยือกกับสิ่งที่ต้องเจอนับจากนี้....

โซ่เสน่หาบัญชาหัวใจ

โซ่เสน่หาบัญชาหัวใจ

โรแมนติก

5.0

ดูเหมือนโชคชะตาของ ‘รินรุ้ง’ จะไม่มีวันหนีพ้นจากความวุ่นวายได้ ตอนที่ยังเป็นพนักงานขาย ของรีสอร์ตที่ไทย ก็ต้องคอยรองรับอารมณ์ของลูกค้า พอหนีมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กที่สเปน ก็ยังไม่วายต้องสู้รบตบมือกับเด็กหญิงจอมแก่แดด ผู้หวงบิดายิ่งกว่าจงอางหวงไข่ และพร้อมจะใช้ความแสบป่วนหัวผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้ แต่นั่นก็ยังไม่ใช่จุดพีก เพราะลูกสาวที่ว่าร้าย ยังร้อนแรงไม่ถึงครึ่งของตัวพ่อ งานนี้หญิงสาวคงต้องลงทุนลงแรงอย่างหนัก เพื่อหาทางกำราบสองพ่อลูกให้ได้ ก่อนที่ชีวิตของเธอจะกลายเป็นการตกนรกทั้งเป็น ‘เซคิโอ ด็อพบาร์ กอนซาเลซ’ นักธุรกิจหนุ่มมหาเศรษฐีชาวสเปน ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงลึกลับที่เขาขโมยจูบเธอในเรือนร้างกลางสายฝน จะกลายเป็นคนเดียวกันกับพี่เลี้ยงคนใหม่ของลูกสาว ที่สำคัญ เขาเคยคิดว่าการขย้ำ ‘ลูกแกะน้อย’ ที่หลงเข้ามาใน ‘รังหมาป่า’ คงเป็นเรื่องง่าย หากตัวอุปสรรคสำคัญที่ชายหนุ่มต้องจัดการเป็นอันดับแรก ถ้าคิดจะเคลมรินรุ้ง ก็ไม่ใช่อื่นไกล แต่เป็น ‘ลูกหมาป่าตัวน้อย’ ของเขานั่นเอง “เจ็บ” พูดเสียงเครือ “ไหนดูซิ” เซคิโอพุ่งพรวดเข้าไปหา ก่อนจะคุกเข่าลง มองเลือดที่ไหลซึมออกจากเท้าเธอ “กลับห้องก่อน อยากเลือดทะลักหมดตัวหรือไง” เขารีบอุ้มเธอขึ้น น้ำเสียงลนลานเป็นห่วงเจือบงการ “เรื่องของฉัน เลือดนี่มันก็เลือดฉันนะ!” เธอเถียง ที่เจ็บอยู่แบบนี้ เพราะเขาไม่ใช่หรือไง “อย่าดื้อสิ... แต่ถ้าเธออยากเลือดออกจริงๆ ล่ะก็ ฉันมีวิธีที่เจ็บน้อยกว่านี้นะ จะเอาไหม” ++++++++++++++++++++++++++++ เพราะถูกปลดกลางอากาศ ทั้งที่ไม่มีความผิดใดๆ รินรุ้ง หงสกรพงษา จึงตัดสินใจรับข้อเสนอไปทำงานสบายๆ ที่สเปน ตามบัญชาของแม่เลี้ยง หากเธอไม่เคยรู้เลยว่า นั่นจะเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิต! . โฉมหน้าสุภาพบุรุษมหาเศรษฐีทายาทสายการบินที่ยิ่งใหญ่ระดับโลก เจ้าของตำแหน่งสุดยอดหนุ่มในฝันหลายปีซ้อนที่สาวน้อย สาวใหญ่ต่างคลั่งไคล้มาตลอด แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า ภายใต้ฉากหน้าราวเทพบุตรนั้น เซคิโอ เดอ ด็อพบาร์ กอนซาเลซ ได้ซ่อนคราบซาตานร้ายเอาไว้อย่างมิดชิด หัวใจเขาปิดตายนานกว่าแปดปีหลังสูญเสียคู่หมั้นสาวที่เขารัก มันถูกเปลี่ยนเป็นความแค้นรอวันสะสาง และเมื่อ... ‘ลูกแกะตัวน้อย’ ติดกับดักมาให้เขาแก้แค้น . . กลับกลายเป็นว่า เจ้าหล่อนคือหญิงสาวคนเดียวกันที่ขโมย ‘หัวใจ’ ที่เคยเหี่ยวเฉาของเขาไป เพียงเพราะจุมพิตดื่มด่ำไร้เดียงสา ในค่ำคืนแห่งโชคชะตา ที่เขายากจะลืม!

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!

ผัวท่านประธาน ปล่อยฉันเถอะ!

นันทฉัตร ไชยวัฒนา
4.7

ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก

ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก

ปีศาจชอนซา
5.0

ในเมื่อความปรารถนาสูงสุดของอีกฝ่ายไม่ใช่ครอบครัว เธอจึงกลายเป็นคนที่เขาอยากเขี่ยทิ้งไปให้พ้นตัว เหตุผลที่เขาก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ ใช้ถ้อยคำหวานหลอกล่อจนหญิงสาวตายใจ ในที่สุดเธอก็ได้ตัดสินใจแต่งานกับเขาอย่างไม่มีข้อแม้ใด ๆ ท้ายที่สุดแล้วความจริงก็ปรากฏขึ้น เพราะปรเมศเข้าใจผิด คิดว่าเขมิกาคือสาเหตุที่ทำให้ผู้เป็นมารดาของเขาต้องจากโลกนี้ไปโดยไม่ได้เอ่ยคำบอกลา “เขมท้อง!” หญิงสาวตัดสินใจพูดเรื่องทารกน้อยในครรภ์ เพราะลึก ๆ แล้วยังแอบหวังที่จะได้อยู่กับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตา อารมณ์ของเขมมิกาแปรปรวน เธอเองไม่อาจควบคุมได้ บางทีก็คิดอยากอยู่ประเดี๋ยวก็อยากไป “กี่เดือน” “หกสัปดาห์แล้วค่ะ” “เด็กคนนี้เป็นลูกของใคร” “คุณปรเมศ!” เขมมิการู้สึกผิดหวังในตัวชายหนุ่ม เขาไม่ควรตั้งคำถามนี้กับเธอ “เอาเด็กนั่นออกซะ! นี่คือเงินที่ผมจะจ่ายให้กับคุณ นับจากนี้ไปเราสองคนเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าสำหรับกัน” “คุณคิดดีแล้วใช่ไหมคะ” “ผมไม่เคยลังเลที่อยากเก็บเด็กคนนี้เอาไว้เลยสักนิด” คำตอบที่ได้ทำเอาหญิงสาวพูดไม่ออก มันจุกในอกเสียจนเธอแทบเสียสติ แต่ก็กลับมาได้เพราะทารกน้อย เธอต้องปกป้องเด็กคนนี้ให้ถึงที่สุด ปรเมศจะต้องเสียใจกับถ้อยคำที่เขาพูดกับเธอในวันนี้

สามีข้าเป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก

สามีข้าเป็นหมีแพนด้าผู้คลั่งรัก

รวิญาดา ผการุ้ง
5.0

หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ