“คราวหน้าถ้าคิดจะเอาตัวเข้าแลก... ก็แลกให้มันถูกที่... ถูกจุดสิครับ” เมื่อน้องชายตัวดีดันหาเรื่องก้าวเท้าเข้าไปอยู่ในคุกเสียครึ่งขา เพราะดันไปลอบคบหากับหลานสาวสุดที่รักของมหาเศรษฐีไฮโซผู้แสนเจ้าอารมณ์อย่าง ‘ธีร์จุฑา เตชะเกรียงไกร นิคโคล์โล’ แถมสาวเจ้าก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะเสียอีก ความยุ่งยากจึงมาตกอยู่ กับ ‘พิมพ์พิชชา’ ผู้เป็นพี่สาวที่ตัดสินใจบุกไปเผชิญหน้ากับเขาถึงออฟฟิศเพื่อต่อรองไม่ให้น้องชาย คนเดียวต้อง ‘หมดอนาคต’ โดยไม่รู้สักนิดว่านับตั้งแต่วินาทีที่ถูกสายตาอันร้อนแรงจับจ้อง ‘อนาคตของเธอ’ ก็ตกอยู่ในกำมือของเขาเสียแล้ว ทั้งๆ ที่ไม่คิดจะยกโทษให้ในทีแรก แต่ความกรุ่นโกรธกลับพลุ่งพล่าน และแปรเปลี่ยนไปเป็นความปรารถนาอย่างควบคุมไม่อยู่หลังจากจูบแรกของเธอถูกเขาช่วงชิงมา เพราะฉะนั้นไม่มีวันเสียล่ะที่มหาเศรษฐีหนุ่มจะอนุญาตให้พิมพ์พิชชาหลบหนีไปไหน และโชคยังดีที่เขา ยัง ‘มีงาน’ อีกมากมาย... ซึ่งเหมาะจะ ‘ให้เธอทำ’ เพื่อเป็นการไถ่โทษให้กับเขา และธีร์จุฑาก็สัญญาว่า เธอจะต้อง ‘สนุก’ ไปกับงานที่ว่านั้น... เช่นเดียวกันกับที่เขาตั้งใจจะสนุกกับเธอ “อย่าลืมที่สั่งล่ะ” เขาหยุดจ้องส่วนอวบอิ่มด้วยสายตาที่มีเล่ห์กล ก่อนจะพูดต่อว่า “สวมชุดนอนนุ่มๆ ที่ผมให้คนเตรียมให้ด้วยล่ะ แล้วคืนนี้ผมจะมาจัดการมันเอง” +++++++++ บางส่วนในเล่ม :: “อีกที!” เขาสั่งเสียงเข้ม เธอตวัดสายตาพ้อ ‘คนเอาแต่ได้แล้วยังจอมบังคับอีก ชาติที่แล้วเป็นฮิตเลอร์หรือไง?' เธอทำอย่างเดิมอีกครั้ง แต่คราวนี้มือแกร่งเคลื่อนขึ้นมาจับท้ายทอยเธอและกดไว้ เขาเป็นฝ่ายส่งจุมพิตร้อนรุ่มผสมกลิ่นไวน์องุ่นเข้ามา ลิ้นร้อนเริ่มรุกราน บดเบียดเข้ามาในโพรงปากหวานของเธอ และมันเกเรพอที่จะตักตวงความหวานอย่างล้ำลึกอ้อยอิ่งนานแสนนาน หญิงสาวเริ่มเคลิ้มและปิดตาตัวเองลงช้าๆ มันน่าเผลอไผลจนศีรษะตัวเองไหวคลอนตามจังหวะละมุนหวานของเขาอย่างไม่รู้ตัว จูบของเขาหวานล้ำ... เนิ่นนานจนส่งผ่านความหวานซ่านลงสู่หัวใจในเวลาอันรวดเร็ว ทำเอาเธอสะท้านหวั่นไหวหัวใจเต้นรัว “แบบนี้... ถึงเรียกว่า ‘จูบ’ สอนไม่มีจำ!” เขาพึมพำเสียงทุ้ม หลังจากถอนจูบออกอย่างจำใจ “พะ...พอแล้วค่ะ จำแล้ว” เอ่ยเบาพลางก้มหน้างุด นิ้วเรียวเกี่ยวปรอยผมขึ้นเหน็บหูกลบเกลื่อนความเขินอายและระบายความร้อนวูบวาบที่เอิบอาบไปทั่วแก้ม ไม่สิ... มันโจมตีไปทั่วสรรพางค์กาย “ยัง... ยังไม่พอ” เขาส่ายศีรษะช้าๆ ก่อนส่งมือเรียวแกร่งทั้งสองข้างเข้าประคองสองแก้มนุ่มดึงเข้ามาบดจุมพิตย้ำหนักๆลงอีกครั้งยังจุดเดิมจนหญิงสาวเริ่มเคลิ้มและเผลอตอบรับสัมผัสจากเขา ลิ้นร้อนรุ่มของเขาสอดผสานตักตวงความหวานภายในริมฝีปากเธอ จูบของเขารื้อฟื้นให้คิดถึง ‘จูบแรก’ ที่เขามอบให้มันยังคงตรึงอยู่ในหัวใจแม้ว่าจะเป็นจุมพิตลงทัณฑ์อย่างดิบเถื่อนไปสักนิด ปากเซ็กซี่ที่เต็มไปด้วยความอ่อนหวานของเขาลูบไล้เรียวปากเธอมันหวานล้ำซาบซ่านราวมากาลองละลายในปากเธออย่างอ้อยอิ่ง หวานซ่าน ทว่าเร่าร้อนในคราวเดียวกันและมันรันจวนดุจสารเสพย์ติดที่ยิ่งจุมพิตก็ยิ่งโหยหาและขาดไม่ได้
ณ อาคารสำนักงานของอาณาจักรธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อันยิ่งใหญ่แห่งเอเชียตะวันออก เดอะ แลนด์ริช กรุ๊ป ตั้งอยู่บนถนนสีลมตัดกับสาธร พิกัดอยู่ใจกลางกรุงเทพฯ สนนราคาที่ดินบนอาณาบริเวณนั้น ในปีพอศอนี้ก็ตกตารางวาละ 1 ล้านบาท[ กรมธนารักษ์ประกาศราคาประเมินที่ดินรอบ 1 ม.ค.59- 31 ธ.ค.
62 พื้นที่ที่ราคาสูงสุดอยู่ที่สีลม มีราคาตารางวาละ 1 ล้านบาท] มีเพียงอภิมหาเศรษฐีนิรันดร์กาลเท่านั้นกระมังจึงจะมีสิทธิ์จับจองเป็นเจ้าของสิ่งปลูกสร้างย่านนี้ได้ เจ้าของดวงตาคู่หวานทอดมองขึ้นไปยังยอดตึกสูงตระหง่านนั้นอย่างหมายมาด ทว่าก็ทำให้หญิงสาวผู้มาเยือนรู้สึกหวาดหวั่นเล็กๆอยู่ภายในเพราะไม่อาจคาดเดาว่าอนาคตนับจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับตนบ้าง ร่างเล็กถอนหายใจน้อยๆอย่างอ่อนแรงก่อนที่จะรวบรวมความกล้าแล้วสูดลมหายใจลึกเข้าเต็มปอดอีกครั้งหนึ่ง ก่อนเชิดหน้าตั้งตรงและก้าวไปข้างหน้า ภายในอาคารหญิงสาวสัมผัสได้ถึงความโอ่อ่าทว่าโปร่งสบายในคราวเดียวกัน การตกแต่งภายในเป็นไปอย่างเรียบง่ายสไตล์โมเดิร์น ภาพพนักงานประจำเดินกันขวักไขว่บ้างก็ภาพคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่นั่งทำงานในร้านกาแฟแบรนด์ดังระดับโลกมีให้เห็นกันบ่อยๆ รวมทั้งที่แห่งนี้ด้วย ต่างคนต่างมีชีวิตที่มุ่งหน้าสู่ความสำเร็จในอัตราเร่งจนบางครั้งไม่ต่างกับหุ่นยนต์ หญิงสาวมองโดยรอบแล้วก็พบว่าอาคารแห่งนี้ก็มีระบบรักษาความปลอดภัยที่เคร่งครัดตามมาตรฐานพอสมควร ไม่นานนักร่างบอบบางสมส่วนของเธอก็ก้าวเข้าไปหยุดยืนที่หน้าเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ภายในตัวตึกของอาณาจักรธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ไฮโซอันยิ่งใหญ่แห่งนี้
‘ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยให้ตาพอลรอดพ้นจากเรื่องราวอันเลวร้ายครั้งนี้ให้จงได้!’ พอลหรือทรงพล ศิธานันท์ น้องชายเพียงคนเดียวของเธอ
ร่างเล็กแลกบัตรประจำตัวประชาชนที่หน้าเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ก่อนเข้าไปในส่วนกลางของอาคารเพื่อตรงไปยังหน้าลิฟท์ ไม่นานหญิงสาวก็มายืนบนชั้น 44 ที่เป็นห้องทำงานของผู้บริหารระดับสูง เธอต้องการพบเขา
“ฉันมาพบคุณธีร์จุฑาค่ะ” พิมพ์พิชชาเผยรอยยิ้มหยิบยื่นไมตรีก่อนเอ่ยขึ้นแสดงเจตนาเมื่อยืนตรงหน้าโต๊ะเลขานุการสาว เธอผ่านด่าน รปภ.ด้านหน้าลิฟท์เป็นด่านที่สามของวันนี้มาอย่างราบรื่น ร่างเล็กอยู่ในชุดแซกแขนกุดคอปกเชิ้ตสีขาวบริสุทธิ์ มีระบายลูกไม้แซมเป็นคลื่นตรงกระดุมผ่าหน้า ดูเรียบร้อยทว่าซ่อนความเปรี้ยวเอาไว้เล็กน้อย หญิงสาวเลือกชุดนี้เพราะมันมีระบายลูกไม้ที่เธอคิดว่าจะช่วยอำพรางหน้าอกอิ่มๆที่มันล้นหน้าล้นใจมากมายเกินปกตินั่นเอง เสื้อเชิ้ตถูกสวมทับด้วยสูทสีเทาที่เข้ากันกับรองเท้าส้นเข็ม ผมสีดำขลับที่ยาวถึงกลางหลังวันนี้ถูกรวบตึงทรงหางม้าแบบง่ายๆ แต่ทั้งหมดนั้นช่วยให้เธอดูเป็นเวิร์คกิ้งวูแมนที่คล่องทะมัดทะแมงและสุภาพในคราวเดียวกัน
“นัดไว้หรือเปล่าคะ?” เลขานุการสาวสวยหน้าห้องเงยหน้าถาม เธออยู่ในวัยกลางคนไปแล้วแต่ยังดูอ่อนเยาว์แต่กระนั้นสายตาของเลขาสาวก็ไม่ค่อยผูกมิตรกับผู้มาเยือนสักเท่าไรนัก
“เปล่าค่ะ... ดิฉันไม่ได้นัดไว้” หญิงสาวผู้มาเยือนตอบเสียงเรียบฟังดูสุภาพ
“ถ้างั้นคงต้องเสียใจด้วยนะคะ ท่านประธานคงไม่สะดวกค่ะ” เลขานุการสาวบอกโดยไม่ต้องเสียเวลาตริตรอง แววตาเหยียดๆถูกส่งไปตรึงบนร่างบอบบางของผู้มาเยือนนั้นอย่างนึกสมเพช
หญิงสาวหน้าชาวูบ มันก็จริงนะ คนระดับเขา ใครจะเข้าพบได้ หญิงสาวทอดสายตาหมดหวัง
“ฉันมีธุระสำคัญต้องพบคุณธีร์จุฑาให้ได้ ช่วยดิฉันหน่อยได้ไหมคะ?” ร่างเล็กอ้อนวอน จนอีกฝ่ายสงสัยว่าผู้หญิงธรรมดาๆ ตรงหน้ามีธุระสำคัญอะไรนักถึงต้องพบท่านประธานของเธอให้ได้
“งั้นสักครู่ค่ะ” เลขาฯสาวต่อโทรศัพท์สายในเข้าไปยังโต๊ะท่านประธาน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเบามากจนหญิงสาวฟังไม่ออกว่าเธอเรียนท่านประธานของเธอว่าอย่างไรบ้าง สักพักเลขาฯสาวก็วางสายลง และเงยหน้าพูดกับเธอ
“ครับ” ท่านประธานรับสายใน ระหว่างบ่ายที่เขาดูเอกสารอยู่นั้น
“ท่านประธานคะ มีแขกมาขอพบนะคะ เธอบอกว่าต้องการคุยธุระสำคัญกับท่านประธานภายในวันนี้ค่ะ” เลขานุการสาวรายงานไปตามสายโทรศัพท์สายในองค์กรแต่สายตาของเธอตรึงอยู่บนหน้าหวานๆ ของพิมพ์พิชชาแล้วไล่มองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าแล้วก็มองขึ้นมาใหม่ก่อนที่จะหยุดตรงหน้าอกหน้าใจของหญิงสาวที่มันล้นออกมาเกินความจำเป็น ทำให้เลขานุการสาวอดคิดไม่ได้ว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกันที่มาหาผู้ชายถึงหน้าห้องทำงานแบบนี้ มาสมัครงานรึ ไม่ใช่แน่ๆ
‘ก็คงไม่ต่างจากพวกผู้หญิงคนอื่นๆ ที่มาหาบอสนั่นละมั้ง พวกผู้หญิงหิวเงิน’
“ใครกัน?” ท่านประธานเอ่ยถาม สายตาคมมองเอกสารตรงหน้า เขาแทบไม่สนใจด้วยซ้ำว่าใครที่ไหนจะมาหาเขาน่ะ
“เธอชื่อพิมพ์พิชชาค่ะ” เลขานุการสาวเจ้าของแววตาที่เริ่มไม่เป็นมิตรยังคงตรึงบนใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวแปลกหน้าผู้มาเยือน
“จากไหน?” ธีร์จุฑาถามถึงต้นสังกัดบริษัทที่เธอทำงาน ซึ่งอาจจะเป็นพาร์ทเนอร์ส่งเธอมา แต่...เท่าที่จำได้ วันนี้ไม่ได้นัดใครไว้ ยิ่งงานสำคัญนั่นยิ่งไม่มีทางเลย
“เอ่อ... ท่านประธานถามว่าจากไหนคะ?” สาวใหญ่วัยกลางคนด่านปราการเหล็กถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีไมตรีนัก
“ฉันมาธุระส่วนตัวค่ะ” หญิงสาวตอบด้วยกิริยาอ่อนน้อม
“เธอบอกว่ามาเรื่องธุระส่วนตัวค่ะ” เลขานุการสาวตวัดสายตามองผู้มาเยือนอย่างเดียดฉัน ‘ผู้หญิงอย่างหล่อนมีธุระส่วนตัวกับท่านประธานด้วยเหรอยะ?’
“ธุระอะไร... “ เขาเปรย ‘ปกติไม่มีธุระส่วนตัวอะไรกับใคร... ยิ่งผู้หญิงอีกไม่มีแน่ๆ’
“ชื่อ?”
“ท่านประธานถามชื่อค่ะ จากคุณอะไรคะ?”
“พิมพ์พิชชาค่ะ พิมพ์พิชชา ศิธานันท์” เธอเอ่ยตอบ
“ผมไม่รู้จักครับ ไม่ดีกว่า ผมมีประชุมในอีกไม่กี่นาทีนี้แล้ว คงไม่สะดวก” เขาตอบตัดบท เพราะปกติเขาไม่รับนัดใครพร่ำเพรื่ออยู่แล้ว ส่วนเรื่องที่จะมีผู้หญิงคนไหนมาอ้างเขาเป็นพ่อเด็กในท้องยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้
“รับทราบค่ะ” เลขานุการสาวรับทราบ วางสายลงก่อนที่จะบอกปฏิเสธหญิงสาวที่มารอพบท่านประธานของเธอ
“ท่านประธานบอกว่าไม่ว่างพบค่ะ และที่สำคัญคือ... ท่านประธานไม่รู้จักคุณ!” เลขานุการสาวตอบน้ำเสียงเรียบเย็นและสีหน้าเหยียดผู้มาเยือนอย่างเห็นได้ชัด
“งั้น... ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากค่ะ” หญิงสาวหมุนตัวเดินออกมาอย่างหมดแรงแต่ไม่หมดหวัง ดวงตาคู่สวยสลดลงอย่างเห็นได้ชัด ‘จะทำยังไงดี...ถ้าไม่คุยกับเขาให้รู้เรื่อง พอลน้องชายเพียงคนเดียวของเราต้องติดคุกหัวโตแน่...’ หญิงสาวครุ่นคิด
บทที่ 0 บทนำ
26/02/2024
บทที่ 1 ฝากรักไว้ในรอยแผล(เป็น)
26/02/2024
บทที่ 2 ดอกไม้เหล็ก
26/02/2024
บทที่ 3 ต้นเหตุ
26/02/2024
บทที่ 4 เผชิญหน้า
26/02/2024
บทที่ 5 เซ็กซี่ที่ไร้เดียงสา...
26/02/2024
บทที่ 6 ฤทธิ์ร้ายกระต่ายสาวจอมยั่ว
26/02/2024
บทที่ 7 ร้ายให้รัก
26/02/2024
บทที่ 8 เมื่อน้ำตาลใกล้มด... มดปล้ำน้ำตาล!
26/02/2024
บทที่ 9 กรรมสิทธิ์รัก...กรรมสิทธิ์หัวใจ
26/02/2024
บทที่ 10 ถือสิทธิ์รัก
26/02/2024
บทที่ 11 หวานรัก
26/02/2024
บทที่ 12 โฉนดรัก ตีตราใจ
26/02/2024
บทที่ 13 เราจะรักกันยังไงดี
26/02/2024
บทที่ 14 ผู้ชายร้ายเล่ห์
26/02/2024
บทที่ 15 หัวใจเพลย์บอย
26/02/2024
บทที่ 16 หัวใจ... ไปพักร้อน
26/02/2024
บทที่ 17 รักแท้(ต้อง)ไม่แพ้ระยะทาง
26/02/2024
บทที่ 18 ของขวัญ
26/02/2024
บทที่ 19 ตามรักคืนใจ
26/02/2024
บทที่ 20 ภารกิจ ฉุดแม่ของลูก!
26/02/2024
บทที่ 21 ทวงใจ
26/02/2024
บทที่ 22 เมื่อเพลย์บอยร้ายเล่ห์... แอบรัก(ว่าที่)แม่ของลูก
26/02/2024
บทที่ 23 กรงทองหรรษา
26/02/2024
บทที่ 24 เมื่อผมอยากปล้ำ... (เมีย)
26/02/2024
บทที่ 25 หวง... ห่วง
26/02/2024
บทที่ 26 ผู้ชายสองคน รักผู้หญิงคนเดียวกันไม่ได้
26/02/2024
บทที่ 27 ผมรักคุณ...ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
26/02/2024
บทที่ 28 แรงรัก... แรงหึง
26/02/2024
บทที่ 29 เผด็จการรักแบบเบ็ดเสร็จ!
26/02/2024
บทที่ 30 หึงนะรู้ไหม
26/02/2024
บทที่ 31 สะใภ้ vs แม่ผัว
26/02/2024
บทที่ 32 เพลย์บอยจอมซุก
26/02/2024
บทที่ 33 ความสัมพันธ์วันวาน
26/02/2024
บทที่ 34 เอาอกเอาใจ
26/02/2024
บทที่ 35 เพียงแค่เรา
26/02/2024
บทที่ 36 เมื่อเราใช้เวลาร่วมกัน... ช่างดีงาม
26/02/2024
บทที่ 37 รัก(มาก)นะ...รู้ยัง
26/02/2024
บทที่ 38 ช่วยด้วยครับ! ‘หญ้าอ่อน’ อ่อยเมียผม
26/02/2024
บทที่ 39 รักพิสุทธิ์
26/02/2024
หนังสืออื่นๆ ของ ภัคร์ภัสสร
ข้อมูลเพิ่มเติม