Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ราคี(ร้าย)รักอชิระ

ราคี(ร้าย)รักอชิระ

ณิการ์

5.0
ความคิดเห็น
66.5K
ชม
37
บท

'เธอจะต้องจากไปทันทีที่คลอดลูกให้ฉัน' นาย "อชิระ" นั่งแทบไม่ติดเก้าอี้เมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาบอกว่ากำลัง 'อุ้มท้อง' ลูกของตน ส่วน "พาขวัญ" เธอจำเป็นต้องบอก 'พ่อของลูก' เพราะตนเองอับจนหนทางจนปัญญาที่จะดูแลลูกน้อยที่จะเกิดมา ขนาดลำพังตัวเองทุกวันยังแทบจะเอาตัวไม่รอดแล้วลูกล่ะ เธอไม่ต้องการให้ลูกมาลำบากกับตนจึงยอมทำสัญญาเฉือนใจตนกับพ่อของลูก +++++ “ว่าไงนะ” เขาสะดุ้งดีดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที “ฉันท้องกับคุณ นี่คุณความจำเสื่อมหรือยังไงถึงจำเรื่องราวของเราไม่ได้” หญิงสาวหยิบเอกสารการฝากครรภ์ยื่นให้เขา ถึงจะรับไปแต่เขาก็แค่ปรายตามอง “แน่ใจได้ยังไงว่าเด็กนั่นเป็นลูกของฉัน พาขวัญ” จะให้เขาเชื่อได้ยังไง ในเมื่อเธอหายออกไปจากชีวิตเขาตั้ง 4 เดือน อยู่ๆ จะมาบอกว่าท้อง เธอควรจะมาบอกเขาตั้งแต่ต้นไม่ใช่ตอนนี้หรือว่าเธอมีอะไรปิดบังเขาอยู่ อชิระหรี่ตามองอย่างใช้ความคิด “ก็ฉันนอนกับคุณแค่คนเดียว และแค่คืนนั้นคืนเดียว ตอนนี้ลูกก็ได้สิบสี่สัปดาห์แล้ว ระยะเวลาก็น่าจะชัดอยู่แล้วว่าใครเป็นพ่อ” เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาผิดหวัง +++++ “ไปเก็บของของเธอแล้วไปซะขวัญ” อชิระบอกกับคนที่ยืนน้ำตาคลอมองตามแม่ของเขาที่อุ้มลูกของเธอเข้าไปในบ้าน “ค่ะ ขวัญฝากคุณอชิดูแลลูกด้วยนะคะ ต่อไปนี้ขวัญคงไม่ได้อยู่กับเขา น้ำนมที่ขวัญปั๊มไว้ให้เขาจะกินได้ถึงสามเดือน” เธอบอกชายหนุ่มทั้งน้ำตา “แน่นอนอยู่แล้ว นั่นลูกฉัน ฉันต้องดูแลน้องซันได้ดีอยู่แล้ว แล้วเธอจะไปอยู่ไหนคิดไว้รึยัง” ทั้งๆ ที่บอกตัวเองแล้วว่าพาขวัญจะไปอยู่ไหนก็เรื่องของเธอ แต่ก็อดอยากรู้ไม่ได้ว่าหลังจากนี้หญิงสาวจะไปอยู่ไหน “ยังเลยค่ะ แต่ว่าจะไปขออยู่กับเพื่อนสักพักก่อนค่ะช่วงนี้” เธอบอกเขา “เพื่อนคนไหน” อชิระถามอย่างสงสัย เพราะเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเธอมีเพื่อน จะมีก็แต่คนที่ทำงานที่ไนต์คลับของเขาเท่านั้นที่เขารู้จัก “กี้ค่ะ ขวัญจะไปขออยู่กับกี้ก่อนแล้วค่อยหาที่อยู่เป็นของตัวเอง” “อือ...ใช้เงินที่ฉันให้ไปให้เป็นประโยชน์ล่ะ” “ค่ะ ขวัญจะใช้ให้เป็นประโยชน์ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมานะคะ” “ขอบคุณเหมือนกันที่มีลูกที่น่ารักให้ฉัน เธอไปเถอะ” แล้วเขาก็เดินเข้าไปในบ้านทันทีโดยไม่หันกลับมามองเธอที่ยืนน้ำตาคลออยู่เบื้องหลัง พาขวัญมองแผ่นหลังกว้างที่ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ ทั้งน้ำตา ทุกอย่างมันสิ้นสุดตรงนี้แล้ว ทางของเธอและเขามันเป็นเพียงแค่เส้นขนาน เขาเป็นถึงเจ้าชายที่อยู่บนหอคอย แล้วเธอล่ะเป็นใคร เป็นแค่ผู้หญิงกระจอกๆ คนหนึ่งที่ชีวิตครั้งหนึ่งถูกโชคชะตาผลักมาเจอเขา แล้วสุดท้ายโชคชะตาก็ผลักไสเธอออกไปจากเขา “ขวัญรักคุณกับน้องซันมากนะคะ คุณกับลูกจะอยู่ในใจขวัญตลอดไปค่ะ อึก!” เธอพึมพำบอกรักด้วยน้ำเสียงสั่นเครือมองคนที่เดินจากไป ก่อนจะหมุนตัวเดินไปทางห้องของตัวเองเพื่อเก็บข้าวของ ***นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นค่ะ

บทที่ 0 บทนำ

สองมือหนากุมขมับนั่งหน้าเครียดบนเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ ยิ่งมองไปรอบๆ ห้องภาพเหตุการณ์ทุกอย่างมันเพิ่งผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ถ้าเขาหักห้ามความต้องการของตนเอง เรื่องทุกอย่างคงไม่เกิดขึ้น เขาคงไม่ต้องมานั่งกลุ้มใจอยู่เช่นนี้ แถมคู่กรณีก็หายตัวไปหลงเหลือไว้เพียงร่องรอยความเร่าร้อน เมื่อคืนเขาใช้พลังงานมากมายและหนักหน่วงจนหมดแรงหลับไป ตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นร่างสวยงามของเธอแล้ว เขาพยายามคิดทบทวนอยู่หลายครั้งว่าเมื่อคืนตอนที่เขาสอดประสานหลอมรวมร่างกายกับร่างบาง เขาทันได้ควบคุมการเกิดประชากรหรือเปล่า ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้มใจ เขาไม่เคยพลาดเช่นนี้มาก่อน ไม่ว่าจะนอนกับใคร เขาจะป้องกันอย่างดี สายตาขุ่นมัวหันมองคราบเลื

อดเปื้อนติดผ้าปูที่นอน หัวใจของเขาเต้นแรง ชายหนุ่มไม่เคยสัมผัสความบริสุทธิ์แบบนี้มาก่อน มันช่างตราตรึงจนยากจะลืมเลือน แต่แล้วสิ่งที่กังวลก็หวนกลับมาอีกครั้ง

“ไม่หรอก ฉันคงไม่ซวยขนาดนั้นหรอก” เขาบอกตัวเองว่าคงไม่เกิดความผิดพลาดขึ้นแน่นอน แต่ก็อดคิดไม่ได้ เพราะไม่ใช่แค่ครั้งเดียว เขากับหล่อนร่วมสวาทกันเกือบเช้าจนยาที่หล่อนถูกวางมานั้นหมดฤทธิ์ เขาถึงได้พักรบ

“คงไม่โชคร้ายขนาดนั้นหรอก” เขาปลอบใจตัวเองแล้วลุกขึ้นสะบัดหัวแรงๆ เดินตัวเปลือยไปยังห้องน้ำที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องนอน เขาต้องไปตามหาหล่อน ไปสอบถามผู้จัดการร้านว่ารู้จักเธอไหม แต่จะถามยังไงดี เขาไม่รู้แม้กระทั่งของชื่อหล่อน เพราะเมื่อคืนเขาสนใจแต่เนื้อสวยๆ ผิวขาวๆ อกอูมอวบเต็มไม้เต็มมือของเธอ

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ชายหนุ่มรีบร้อนให้คนตามตัวผู้จัดการมาพบเขา รายชื่อพนักงานที่ทำงานเมื่อคืนถูกเปิดวนไป เขาไม่รู้เลยว่าเธอเป็นใคร เธอแค่มาทำงานแทนเพื่อนที่ป่วยไม่ได้ระบุรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเองเลย ไม่มีที่อยู่ ไม่มีเบอร์โทรศัพท์ แบบนี้จะไปตามหาได้ที่ไหน

“ให้ตายสิ” เขาสบถกับตัวเองพลางทุบโต๊ะทำงานจนผู้จัดการร้านสะดุ้งตัวสั่น ชายหนุ่มลุกพรวดจากเก้าอี้เดินสาวเท้ายาวๆ ออกไปโดยไม่ได้พูดอะไรกับลูกน้องอีก ในความคิดของเขาตอนนี้มีแต่หญิงสาวที่ทำให้กระวนกระวายใจ อยากจะพบเจอ

“เด็กบ้าเอ๊ย! นี่เธอเป็นใคร มาจากไหน...ฉันจะพบเธอได้ยังไง” ชายหนุ่มโยนตัวเองเข้าไปในรถคันหรู ก่อนจะกระชากประตูปิดอย่างแรง

บัดซบ!!

มือที่กำเอาไว้แน่นด้วยความกลัดกลุ้มทุบลงบนพวงมาลัยรถระบายความโมโหตัวเองที่ทำอะไรลงไปโดยไม่ได้ยั้งคิด อยากทำตัวเป็นสุภาพบุรุษช่วยเหลือหญิงสาวที่ถูกลวนลาม แต่เป็นเขาเสียเองที่ทำให้เธอต้องมีมลทิน ไม่ใช่แค่นั้น เพราะความมักง่ายของตัวเอง เขาไม่ได้ป้องกันภัยที่จะเกิดขึ้น แถมยังตามหาหญิงสาวคนนั้นไม่เจอ ชายหนุ่มปวดหัวจี๊ด เขาสตาร์ทเครื่องยนต์ขับออกไปโดยเร็ว

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ณิการ์

ข้อมูลเพิ่มเติม
กลืนกิน

กลืนกิน

โรแมนติก

5.0

เกือบหนึ่งพันปีที่เฝ้ามอบถวายชีวิตของตัวเองคอยรับใช้นายท่านนาสูร และเมื่อถึงเวลาที่ต้องเลือกอนาคตตัวเอง เขากลับเคว้งคว้างเดินไม่ถูก และยิ่งไปกว่านั้นเมื่อโชคชะตาส่งเด็กน้อยตัวเล็กอายุไม่กี่เดือนมาให้เขาได้ดูแล ‘เดหลี’ เขาดูแลเด็กน้อยไม่ต่างจากลูก แม้จะรู้ดีว่าอนาคตเด็กคนนี้จะเปลี่ยนชีวิตของตัวเอง ‘พาที’ นั่งใช้ความคิดอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่นของบ้านที่ตนเองและเดหลีอาศัยอยู่ด้วยกัน เพลานี้เด็กน้อยอายุเจ็ดขวบ เผลอแป๊บเดียวจากเด็กน้อยงอแงเอาแต่ใจ นอนตัวแดงแบเบาะ ตอนนี้รู้ความและขี้อ้อนมาก “คุณพาทีคะ คุณพาทีคะ” “หืม! เด็กน้อย” คนถูกเรียกหันมาหาเจ้าของเสียงเล็กสดใสของหนูน้อยวัยเจ็ดขวบ “แต่งงานคืออะไรคะ?” หนูน้อยเกาะแขนของผู้เปรียบเสมือนพ่อของตนเอง “คือคนสองคนรักกัน แล้วก็แต่งงานกัน เดี๋ยวโตขึ้นเดหลีก็จะเข้าใจเอง” พาทีลูบหัวหนูน้อยหน้ากลมที่แนบแขนตัวเองและกำลังแหงนเงยหน้าขึ้นมองจ้องหน้าตัวเอง เหมือนเขาที่กำลังก้มมองหน้ากลมๆ อ้วนๆ ของหนูน้อย “งั้นโตขึ้นเดหลีจะแต่งงาน และคุณพาทีต้องแต่งงานกับเดหลีด้วยนะคะ” “แต่งงานน่ะแต่งได้ แต่กับฉันไม่ได้เดหลี” “ทำไมไม่ได้คะ เดหลีรักคุณพาที ถ้าไม่แต่งกับคุณพาทีจะให้หนูแต่งกับใครคะ” หนูน้อยเจ็ดขวบตอบอย่างฉะฉาน ทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจความหมายของคำว่า ‘รัก’ และ ‘แต่งงาน’ “โตขึ้นเธอจะรู้เองเดหลี ตอนนี้ได้เวลานอนแล้วนะ ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวฉันเอานมร้อนไปให้ดื่มก่อนนอนนะ” “อุ้มค่ะ” หนูน้อยยอมผละแขนสั้นๆ ที่กอดแขนใหญ่ออกมากางให้อีกฝ่ายอุ้มตัวเองกลับห้องนอน พาทียกยิ้มเอ็นดูท่าทางของหนูน้อยแล้วก็ช้อนอุ้มเด็กน้อยขึ้นแนบอกแล้วลุกขึ้นจากโซฟาพาเดินกลับห้องนอนด้วยเวลานี้ดึกมากแล้ว

นาสูร

นาสูร

โรแมนติก

5.0

“อ่ะ...อื้อ” เธอเบิกตากว้างในความมืดสลัวเมื่อรู้ว่าตอนนี้ตัวเองถูกคุกคามยามดึก “ชูว์! ฉันเองเด็กน้อย” เขายกมือมาปิดปากเธอพร้อมบอกให้รู้ว่าคือเขา “คุณนาสูร” “ใช่ ฉันเอง ก็บอกแล้วไงว่าเจอกัน” “ฟ้าอยู่” “เธอไม่ตื่นหรอก” เขาบอกตอบกลับ “แต่ไม่ได้นะคะ เราจะ...” “ทำไมจะไม่ได้ ก็ฉันหิวมาหลายวันแล้วน้อง เธอก็รู้ว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน” เขารีบบอกสวนกลับโดยที่เธอยังพูดไม่สุดประโยคความ “พรุ่งนี้ฟ้าก็กลับแล้ว” เธอบอกพร้อมดันเขาไปนอนข้างๆ ตัวเองที่ยังมีพื้นที่ว่างอยู่ “ไม่มีพรุ่งนี้ทั้งนั้น ฉันต้องการวันนี้เด็กน้อย ขอเถอะนะ เพื่อนเธอไม่มีทางตื่นถ้าฉันไม่สั่งให้ตื่น เรามามีความสุขกันเถอะนะ ฉันรู้ว่าเธอเองก็โหยหาฉัน” มือใหญ่สอดเข้าไปในใต้ผ้าห่มแล้วบีบเคล้นเต้าของเธอ “อ่ะ...อื้อ คะ...คุณนาสูร ยะ...อย่าทำแบบนี้ค่ะ น้องอาย ถึงฟ้าจะไม่ตื่น แต่ฟ้าก็นอนอยู่ข้างๆ นะคะ” พึ่บ! แล้วผ้าห่มที่เธอแบ่งกันกับเพื่อนห่มนั้นก็ถูกถลกดึงรั้งขึ้นไปคลุมหัวของฟ้าใสทันที --- สวัสดีนักอ่านทุกคนค่ะ ณิการ์ขอฝากรูปเล่มนิยายเรื่อง “นาสูร” ภายใต้นามปากกา “ยักษ์” ด้วยนะคะ เป็นเรื่องราวของยักษ์ที่มาอายุนับพันกว่าปีกับมนุษย์สาวคนหนึ่ง แน่นอนว่าเป็นนิยายแฟนตาซีอีโรติกค่ะเรื่องนี้ “นาสูร” เป็นยักษ์ที่หิวกามมาก กินดุมาก เขาไม่สนใจเนื้อเท่ากับลีลารักบนเตียง และ “พุดซ้อน” ก็สนองตัณหาของเขาได้ดีทีเดียว แล้วเขาทั้งสองจะรักกันได้ยังไง เมื่อทั้งสองต่างแตกต่างกัน มาลุ้นไปกับความรักของยักษ์และมนุษย์ด้วยกันนะคะ

วิวาทรัก

วิวาทรัก

โรแมนติก

5.0

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคนสองคนไม่เคยเจอกัน ไม่เคยรู้จักกัน แต่ต้องมาแต่งงานกัน แน่นอนว่าการคลุมถุงชนครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะคนแก่ทั้งสองที่ให้คำมั่นสัญญากัน พวกเขาที่เป็นหลานจึงจำต้องแต่งงานกัน "น่านน้ำ" หนุ่มเจ้าของไร่กาแฟ กับสาวมั่น "พิมพ์มาดา" ที่ต้องมาเจอกัน ทั้งสองไม่ใช่คนที่จะเชื่อฟังใครง่ายๆ ต่างคนต่างดื้อ และการคลุมถุงชนครั้งนี้จะต้องไม่เกิดขึ้น แล้วเรื่องราววุ่นวายจึงเกิดขึ้น หนี....ใช่ต้องหนีเท่านั้น....แต่หนีไปไงมาไงมา "รัก" กันได้ไง ที่สำคัญหนีไปหนีมามาเจอพ่อคน "เซ็กส์จัด" ใช่ค่ะว่าที่เจ้าบ่าวของเธอเซ็กส์จัดจนต้องยอมแพ้....และเธอก็ชอบความหื่น ห่าม ถ่อย ของคนที่ชังหน้าแบบไม่รู้ตัว......และน่านน้ำก็หลงเจ้าสาวจอมดื้อแบบไม่ตั้งใจรักเช่นกัน...... ------------ “นายทำบ้าอะไรของนาย” “ลงโทษเมีย” น้ำคำห้วนๆ ตอบกลับทันควัน พร้อมกับจ้องหน้าสวยที่ตอนนี้แสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจในตัวเขาอยู่ในที แล้วเรื่องอะไรเขาต้องสนใจสายตาเกลียดชังที่หล่อนส่งมาให้ด้วยเล่า ในเมื่อพิมพ์มาดาเป็นของเขาและต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นายน่าน” เธอสั่งเสียงแข็งไม่ยอมเช่นกัน พร้อมดิ้นหนีจากแรงกดของบุรุษที่คร่อมเหนือตัวเองอยู่ในตอนนี้ เขาบังคับให้เธอพิงไปกับพนักโซฟาและตัวเขาก็คร่อมกักร่างเธอไว้ โดยมีสองมือใหญ่กดหัวไหล่เธอให้อิงพิงไปกับพนักเก้าอี้ สองมือทุบตีไปกับหน้าอกแกร่งแต่เหมือนกับว่าทุบกำแพงหินผาเจ็บมือเสียแรงเปล่า “ทำไมฉันต้องปล่อยด้วย เธอคิดยังไงถึงไปคบกับไอ้ปลัดธนูนั่นทั้งๆ ที่มีฉันเป็นผัวทั้งคน หรือฉันคนเดียวไม่พอฮึดา” โน้มหน้าลงไปเอ่ยข้างหูเธอพร้อมกับกัดดึงหูเธอแรงๆ ด้วยความโมโห “โอ๊ย! ฉันเจ็บนะไอ้ซาดิสม์!” “ก็กัดให้เจ็บ ถ้าไม่เจ็บจะกัดทำไมวะ บอกฉันมาไปถึงไหนต่อไหนกับมันแล้ว” เงียบ! ปากช่างเจรจาของสาวจอมพยศเม้มแน่นไม่ปริปากตอบเมื่อเขาถาม และนั่นยิ่งกระตุ้นไฟโทสะในอกของน่านน้ำไปใหญ่ “ฉันถามเธออยู่ทำไมไม่ตอบ” เขากระชากเสียงถามเธอดังกว่าเดิม และครั้งนี้ก็บีบหัวไหล่ของเธอที่กดไปกับพนักโซฟาด้วย “เจ็บนะเว้ย! นายมันบ้าไปแล้วนายน่าน นายมันคนซาดิสม์ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันเจ็บ” ทุบตีแขนของเขาให้นำพามือที่บีบหัวไหล่ตัวเองออก ตอนนี้ดวงตาสวยสดใสได้อาบล้นไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด เมื่อเขาไม่ยอมปล่อยมือจากหัวไหล่แต่เขากลับทำตรงกันข้ามคือบีบแรงกว่าเดิม “ฉันไม่ใจอ่อนกับน้ำตาของผู้หญิงอย่างเธอหรอกนะดา อย่ามาบีบน้ำตาปัญญาอ่อนต่อหน้าฉัน” น้ำเสียงเฉียบขาดเอ่ยขึ้นพร้อมกับผละมือข้างขวามาบีบคางเล็กของเธอให้แหงนเงยเชิดหน้าขึ้นสบตาตนเอง แล้วเขาก็โน้มลงไปบดขยี้ปากอวบอิ่มสีระเรื่อที่เม้มแน่นของหล่อนจริงๆ ในเมื่อไม่ยอมพูดไม่ยอมตอบเขาก็ไม่คิดจะสนใจแล้ว เพราะตอนนี้สิ่งที่ต้องการคือการทำให้พิมพ์มาดาจำ จำว่าร่างกายของหล่อนคือของเขา นายน่านน้ำไม่ใช่ของใครอื่นที่ไหน ผู้ชายหน้าไหนก็ห้ามแตะ เพราะเนี่ยคือสมบัติของเขา ถ้าเขาไม่ยกให้ใครหน้าไหนก็ห้ามพาหล่อนหนี “อ่ะ อื้อ.....

หนังสือที่คุณอาจชอบ

รสสวาทเขยบำเรอกาม

รสสวาทเขยบำเรอกาม

กาสะลอง
5.0

“อ๊ะ… อ๊อย... ” ดวงตาของฝ้ายคำหลับพริ้ม เม้มปากแน่น เมื่อโดนสามีกดใบหน้าแนบเน้นซุกไซ้เข้าหาความเป็นสาว ฉั่วๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงลิ้นสากเฉาะรัว ลากเลียเลยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสวาท เบียดกันแน่นเป็นพูงามอร่ามอะร้าอยู่ตรงง่ามขาของหญิงสาวที่เข่าสองข้างโดนดันแบะอ้า แอ่นร่องสวาทให้สามีเบิร์นอย่างดิบเถื่อน “อ๊า... ซี้ด... อูย... เสียวค่ะ... ฮึ่ก” ทั้งที่หล่อนพยายามกัดฟัน เม้มริมฝีปากแน่น สะกดกลั้นเสียงคราง กลัวว่าจะหลุดออกมาน่าอาย หากความเสียวซ่านก็ทำให้เสียงของคนโดนเลียร่องหอย เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากสั่นระริก ปลายลิ้นของอลังค์จุ่มจ้วงทะลวงเลียกลีบมาลีสีชมพูสดสวยอย่างโหยหา “อ๊า... อ๊า... อ๊า... ” หญิงสาวร้องครางตามจังหวะลิ้นปาดเลียรัวๆ สลับลากเสยขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวความยาวของร่องสวาท เรียกน้ำเสียวของหญิงสาวให้สาดทะลักออกมาอย่างมิอาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ “อ๊า... ที่รักจ๋าฝ้ายเสียวเหลือเกิน... ซี้ดอูย... สะ... เสียวมาก” คนโดนจู่โจมหนอกเนินสวาท เปล่งเสียงร้องครางครวญออกมาอย่างซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเอง ปลายลิ้นของอลังค์เสียบรัวเข้าใส่กลีบบอบบาง โดนแบะบีบจนเบ่งบวมขึ้นมารับปลายลิ้น บดขยี้ลงบนความนุ่มอ่อน ไชชอนสำรวจซอกหลืบอย่างมีลีลา สมกับเป็นสายเบิร์นตัวจริง อลังค์ไม่ทำให้หญิงสาวผิดหวัง ทำเอาผู้หญิงสามคนที่กำลังมองดูภาพของการเล้าโลมสุดเร่าร้อนผ่านหน้าจอมอนิเตอร์จนเกิดอาการน้ำเดินไปตามๆ กัน

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

Zuey
5.0

เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป

The devil's Lover  เล่ห์รักยัยตัวร้าย

The devil's Lover เล่ห์รักยัยตัวร้าย

Me'JinJin
5.0

ภีม ภีมวัจน์ อภิรักษ์วัฒนกุล ทายาทรุ่นที่ 3 แห่ง AK Group นักธุรกิจหนุ่มที่ได้รับรางวัลผู้บริหารหน้าใหม่ไฟแรงถึง 4 ปีซ้อน อายุ 26 ปี หล่อ รวย รักสนุกแต่ไม่คิดจะหยุดที่ใคร ใบหน้าหล่อเหลาที่แสนเย็นชาคือเสน่ห์ที่ดึงดูดสาวๆให้เข้ามาพัวพันกับเขาอยู่เสมอ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าจบลงเพียงชั่วข้ามคืนเพียงเพราะเขายังไม่เจอคนที่ ถูกใจ จนกระทั่งวันหนึ่งที่โชคชะตาเล่นตลกให้เขาได้พบกับเธอ แม่สาววันไนท์ที่ใช้ลิปสติกเขียนบนใบหน้าของเขาด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย แถมยังเซ็นเช็คให้เขาถึงหนึ่งร้อยล้านบาทพร้อมยิ้มมุมปากบอกเขาว่าคือ ค่าตัว หลังจากวันนั้นเขาได้แต่ I told พระแม่ว่าขออย่าให้ได้พบ ได้เจอกับผู้หญิงคนนี้อีกเลยแต่ใครเลยจะรู้ว่าพระแม่ไม่แยแสต่อคำขอร้องของเขาด้วยซ้ำถึงได้ส่ง ตัวแม่ ตัวมัม มาล่อลวงหัวใจของ เขาให้สั่นไหวและตกหลุมรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น กอหญ้า การต์รวี พิสิฐกุลวัตรดิลก / เกียรติมงคลรัตน อายุ 21 ปี ลูกสาวฝาแฝดคนเล็กของแก้มใส พิสิฐกุลวัตรดิลก สาวน้อยแสนแสบและแสนซน ใครดีมาเธอดีตอบ ใครร้ายมาเธอฟาดกลับคืนหมดไม่สนลูกใครหน้าไหนทั้งนั้น ตัวแม่ ตัวมัมเรื่องความใจกล้า เสียตัวแล้วเสียไปเธอไม่เสียใจแถมเธอยังใจดีเซ็นเช็คค่าตัวให้เขาถึงหนึ่งร้อยล้านบาท พร้อมภาวนาต่อพระแม่ว่าเธอ I told ผู้ชายคนนี้พียงคนเดียวเท่านั้น และใช่พระแม่เห็นใจและเข้าใจเธอถึงได้ส่งเธอให้มาเจอกับเขา ผู้ชายปากร้ายแต่หน้าตาหล่อเหลาที่ทำให้เธอหลงเสน่ห์ของเขาจนอยากจะชวนขึ้นเตียงวันละหลายหน จากความคิดที่เพียงแค่อยากเล่นสนุกกลับกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ยากจะตัดใจและเธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะตัดใจ ถ้าเธอล่อลวงหัวใจของเขามาเป็นของเธอไม่ได้ก็อย่ามาเรียกเธอว่าตัวแม่ตัวมัมอีกเลย คำเตือน ⚠️ Trigger Warning นิยายเรื่องนี้มีเนื่อหาการร่วมเพศอย่างชัดเจนรบกวนผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการเสพ

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

Tann Aronson
5.0

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

ที่แท้เป็นผู้มีอิทธิพลระดับโลก

Odey Jagoe
5.0

เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ราคี(ร้าย)รักอชิระ
1

บทที่ 0 บทนำ

23/05/2024

2

บทที่ 1 เหนือความคาดคิด

23/05/2024

3

บทที่ 2 สัญญา

23/05/2024

4

บทที่ 3 ผู้หญิงชั้นต่ำ

23/05/2024

5

บทที่ 4 ชีวิตในบ้านหลังใหญ่

23/05/2024

6

บทที่ 5 ขอนอนด้วยได้ไหม

23/05/2024

7

บทที่ 6 พ่ายแพ้

23/05/2024

8

บทที่ 7 เมื่อไหร่จะไปให้พ้น

23/05/2024

9

บทที่ 8 ไม่อาจพูดว่าคิดถึงได้

23/05/2024

10

บทที่ 9 เจ็บก็ต้องทน

23/05/2024

11

บทที่ 10 ต่างจากกลางคืน

23/05/2024

12

บทที่ 11 ร้าวไปทั้งใจ

23/05/2024

13

บทที่ 12 อยากหยุดเวลาไว้ ณ ตรงนี้

23/05/2024

14

บทที่ 13 เวลาที่เหมือนฝัน

23/05/2024

15

บทที่ 14 เวลาเดินถอยห่าง

23/05/2024

16

บทที่ 15 เลื่อนลอย

23/05/2024

17

บทที่ 16 ฉันพยายามแล้ว แต่ก็...ไม่ได้

23/05/2024

18

บทที่ 17 ได้แต่บอกรักในใจ

23/05/2024

19

บทที่ 18 ยิ่งใกล้วันยิ่งเจ็บ

23/05/2024

20

บทที่ 19 ได้แต่สมเพชตัวเอง

23/05/2024

21

บทที่ 20 แค่เศษเสี้ยวเวลา

23/05/2024

22

บทที่ 21 ฉันและเธอ

23/05/2024

23

บทที่ 22 อยากจะให้เป็นแบบนี้ไปนานๆ

23/05/2024

24

บทที่ 23 กลับเข้าสู่ภาวะปกติ

23/05/2024

25

บทที่ 24 ไม่อยากให้เขาเป็นของคนอื่น

23/05/2024

26

บทที่ 25 วิวาห์ร้าวกับอีกหนึ่งชีวิตที่เพิ่มมา

23/05/2024

27

บทที่ 26 ห้องหอที่ถูกลืม

23/05/2024

28

บทที่ 27 ผิดอะไร

23/05/2024

29

บทที่ 28 เป็นคนอื่นต่อกันไปแล้ว

23/05/2024

30

บทที่ 29 ถนนชีวิตที่ต้องเดิน

23/05/2024

31

บทที่ 30 สุดท้ายก็ลืมเธอไม่ได้

23/05/2024

32

บทที่ 31 ทำได้เพียงแค่คิดถึง

23/05/2024

33

บทที่ 32 เธอเป็นของฉันคนเดียว

23/05/2024

34

บทที่ 33 ใจมันรักหรือเพราะความเคยชินกับการที่มีเธอกันแน่

23/05/2024

35

บทที่ 34 คุณมาทำไม

23/05/2024

36

บทที่ 35 กลับบ้านเรานะขวัญ (บอกรักตอนนี้ไม่สายไปใช่ไหม)

23/05/2024

37

บทที่ 36 ตอนพิเศษ ปรารถนาร้อนคืนสวาท

23/05/2024